[fic naruto] loveless รักนี้ฉันไม่ต้องการ

ลำดับตอนที่ #6 : บทที่2---ความจำเสื่อม???

[writer talk]
"แต่...คุณฮารูโนะได้รับการกระทบกระเทือนทางสมองอย่างแรง..." หมอเว้นช่วงให้ญาติๆได้ทำใจ
"ไม่น่ะ!!! ไม่จริง!!! ซากุระ ฮือ!" รินทรุดลงกับพื้น
ส่วนคนอื่นๆก็ร้องไห้ฟูมฟาย ยกเว้น...
"ทำไมล่ะ!?! ทำไม!?! ซากุระเป็นอะไร!?! เทมาริ!! แกตอบชั้นมาสิ!!" เท็น เท็นเขย่าตัวเพื่อนสาวอย่างแรงเพื่อเข้นคำตอบ
"ยัยบ้า!! ทำไมเรื่องแค่นี้เธอถึงไม่รู้ล่ะ ฮึกๆ" เทมาริตวาดเพื่อนสาวด้วยน้ำตา
"ท...เทม!!! อิโนะ!!! ฮินะ!!! เธอตอบฉันมาสิ!!! ซากุระเป็นอะไร!!!" เท็น เท็นหันไปถามอิโนะกับฮินาตะ
"ฮึกๆ ฮือ!!!" ฮินาตะไม่ตอบแต่กลับร้องไห้ัหนักกว่าเดิมอีก
"ยัยโง่!!! เกิดมาเธอเคยรู้อะไรบ้างเนี้ย ซากุระน่ะ ฮึกๆ ซากุระเค้า ฮึก ซากุระเค้าความจำเสื่อมไงล่ะ!!!"
"!?! ม...ไม่จริง มันไม่ใช่เรื่องจริงใช่มั้ยค่ะคุณหมอ!!" เท็น เท็นหันไปถามคุณหมอแทน
"เปล่าครับ มันคือเรื่องจริ เราต้องขอโทษด้วยน่ะครับที่ไม่สามารถ..."
"คุณทำได้ดีที่สุดแล้วล่ะค่ะ อย่าโทษตัวเองเลยน่ะค่ะ ขอบคุณที่ช่วยรักษาซากุระค่ะ ขอบคุณค่ะ" เทมาริชิงตัดหน้าคุณหมอที่กำลังจะกล่าวโทษตัวเอง
"ครับ งั้นหมอขอตัวน่ะครับ...เดี๋ยวหมอจะให้พยาบาลพาไปที่ห้องของคุณฮารูโนะน่ะครับ"
"ขอบคุณมากค่ะ" เทมาริตอบ

   10 วันต่อมา ณ ห้อง 1207 โรงพยาบาลโคโนฮะ
หญิงสาวผมชมพูยาวนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงใหญ่สีขาวนวล ไม่นาน หญิงสาวก็ค่อยๆลืมตาขึ้น เธอมองไปรอบๆห้องแล้วก็มีคำถามพุดขึ้นมาในหัวมากมาย เช่น 'ที่นี้ที่ไหนเนี้ย ดูสภาพแล้ว น่าจะเป็นโรงพยาบาล แล้วเรามาอยู่ที่นี้ได้ยังไงกัน แล้ว...เราเป็นใครกัน'
เธอลุกออกจากที่นั้งแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ เธอเปิดน้ำและเริ่มล้างหน้า หลังจากเธอปิดน้ำเธอก็ได้ยินเสียงเปิดประตูและเสียง...
 เพล้ง!!! เสียงแก้วหรือกระเบื้องแตกนั้นเอง
หลังจากเสียงอะไรสักอย่างหล่นแตก เธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้าจำนวนหนึ่งและเสียงผู้หญิงหลายคนพูดคุยกัน
"ฮินาตะ! เกิดอะไรขึ้น!?! เธอเป็นอะไรรึเปล่า!?!" เสียงหนึ่งดังขึ้น
"ป...เปล่าค่ะ ฉันไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ...ต...แต่ คุณซากุระ...คุณซากุระไม่อยู่บนเตียงแล้วค่ะ!!!" อีกเสียงพูด
"ซากุระหายไปหรอ! ไม่จริงน่า!?! หนูฮินาตะตาฟาดรึเปล่า!?!" เสียงที่สามพูดขึ้น
"ไม่ค่ะ หนูเห็นจริงๆน่ะค่ะ คุณริน" เสียงที่สองที่ร่างบางจับใจความได้ว่าชื่อ ฮินาตะ พูดขึ้น
"ฮินะจังพูดความจริงค่ะ บนเตียงไม่มีใครอยู่เลยค่ะ" เสียงที่สี่ดังขึ้น
"ไหนๆ จริงด้วย ไม่มีใครอยู่เลย...หรือว่า!!!" เสียงสุดที่ห้าดังขึ้น
"ไม่มีทางหรอกหน่า อิโนะ เธอใช่ TEEN คิดรึไง!!!" เสียงที่สี่ดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เป็นน้ำเสียงที่แสดงถึงความเกรี้ยวกราด
"แหมๆ ฉันใช่สมองคิดหรอกย่ะ เทมาริ" หญิงคนที่น่าจะชื่ออิโนะพูดขึ้น
 แล้วก็มีการถกเถียงตามขึ้นมา จรนร่างบางทนไม่ไหวต้องผลักประตูแชออกไปพร้อมตะโกน
"เงียบซักทีได้มั้ย!!!! ฉันรำคาญ"
"!?!"
------------------------------------------------
ขอโทษที่หมกนานคร้า (>/\<) คือไม่ค่อยมีเวลาว่างอ่าค่ะ ถ้ายังไงอย่าเพิ่งโกรธกันเน้อ TT^TT