[fic naruto] loveless รักนี้ฉันไม่ต้องการ

ลำดับตอนที่ #13 : บทที่ 9---คำพูดของซาสึเกะ/บ้านโคนัน

[TenTen talk]
 "ยัยคาริน เธอทำซากุระทำไม!" ฉันตะโกนถามยัยคาริน "ยัยนั้นเพิ่งออกจากโรงพยาบาลเพราะถูกรถจนความจำเสื่อมน่ะ แต่เธอดันมาทำให้มันต้องเข้าอีกครั้งทั้งๆที่เพิ่งจะออกมาเนี้ยน่ะ" นังคารินยิ้ม...เหยียด ยิ้มทำไม มีไรให้น่ายิ้มฮ่ะ ยัยนี่นี่ ส่วนซาสึเกะ หึ! ฉันเห็นมันสะอึกตอนฉันพูด นายไม่มีค่าพอสำหรับยัยนั้นแล้ว!
"อุ้ย! จริงหรอจ่ะ ขอโทษน่ะ พอดีมือมันลื่นอ่ะ ไปกันเถอะค่ะ ดาลิ้งรินอยากไปเล่นเครื่องเล่นแล้วอ่ะ" แกกระแดะมาก รู้ตัวบ้างมั้ย
"อย่าเรียกฉันอย่างนั้น คาริน เธอก็รู้ ฉันกับธอเราจบกันแล้ว ที่ฉันยอมมากับเธอครั้งนี่เพราะเธอขอเป็นครั้งสุดท้าย เพราะฉะนั้น อย่ามายุ่งกับฉันให้มากนัก" ซาสึเกะพูดตัดรำคาญ สะบัดแขนคาริน แล้วเดินออกไป 555+สะใจว่ะ แฟนทิ้ง หึๆ
"น่าสมเพชจัง แฟนทิ้งแบบไม่มีเยื้อใย หึ ก็สมควรแล้วหละ เธอคงไปทำให้หมอนั้น รำคาญน่ะสิน่ะ สมน้ำหน้า ตอนแรกฉันคิดว่าน่าจะเปิดศึกกับเธอ แต่...คิดๆดูแล้ว ไม่ดีกว่า ไปดูยัยซากุระดีกว่าน่ะ 555+" พูดจบ ฉันจะหันหลังหนี แล้วทิ้งคำพูดเอาไว้
"พวกชะนีหรือสัตว์มีนอหนะ พวกผู้ชายเค้าไม่ชอบกันหรอกน่ะ มักจะโดนทิ้งอยู่เรื่อย โฮะๆๆ" ฉันหันไปมองยัยคารินนิดนึงเห็นยัยนั้น กำมือแน่น
"ฝากไว้ก่อนเถอะ ยัยเท็นเท็น!" ยัยนั้นตะโกนบอกฉัน
"ไม่ใช่ตู้ ATM น่ะจ่ะ ถ้าอยากฝากก็ไปฝากที่ธนาคารสิ แต่...ไม่รู้เค้าจะรำฝากจากสัตว์มีนอรึเปล่าน่ะ 555+" ฉันพูดแล้วเดินไปขึ้นรถ แหม ถ้ามีระเบิดอยู่แถวนี้ก็ดีสิ ยัยนั้นจะได้ตายไวๆ น่ะ แต่ ยัยพวกนั้นมันไปโรงบาลไหนอ่ะ มีโรงบาลของตระกูลพี่โคนัน ของพี่ฮานะ ของยัยเทม
ยัยฮินาตะ ของยัยอิโนะ ของฉัน แล้วก็ของยัยซากุระ(สรุป รวยทุกคน
= =) มันไปของตระกูลหน้ายยยยยยยยยยย 
  ติ๊ตๆ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เมลมาล่ะมั้ง แต่ทำไมต้องมาตอนนี้ล่ะโว้ย หรือว่า!! ยัยพวกนั้นส่งเมลมาบอกว่าไปที่ไหน! คิดได้ ฉันก็หยิบโทรศัพขึ้นมาดู เย้!! ใช่จริงๆด้วย เมลนี้มาจากยัยเทม ไหนดูสิ
'ถ้าจัดการยัยนั้นเสร็จ ให้มาที่โรงบาลตระกูลซาบาคุโนะ' โว่ย ทำไมไม่เอาโรงบาลของเจ้าตัววะ อ่อ ลืมไป เดี๋ยวพี่รินตกใจจนสลบ = =;;;
โอเค ในเมื่อรู้แล้ว ก็...ไปโลดดดดดดดดดดดดดดดด

[writer talk]
เมื่อพวกซากุระมาถึง หน่วยแพทก็รีบวิ่งมาพาไปรักษา เนื่องจากลูกสาวคนโตของเจ้านายมาเอง ก็เลยได้แบบเร็วทันใจ
---------------------------------------------------------------
เดี๋ยวมาต่อให้น่ะ ตอนนี้สะใจยัยคารินสุดๆเลย ยังไงถ้าใครรู้สึกว่าซากุหลายใจอ่ะ ให้ไปดูตรงแนะนำตัวชายใหม่น่ะ พอดีเขียนเฉลยไว้ตรงนัน้อ่ะ แต่ไม่หมดน่ะ
---------------------------------------------
ต่อตรงนี้น่ะ
---------------------------------------------------------------
ไม่นานซากุระก็ออกมาจากห้องพยาบาล ทุกคนก็เข้ามาหาเธอ
"ซากุระ เป็นไงบ้างจ๊ะ" ฮานะถาม
"ก็...ไม่เป็ฯไรแล้วล่ะ..ค่ะ..." ซากุระตอบ แล้วมองรุ่นพี่ทั้งสอง ดูเหมือนโคนันจะรู้ว่าเธออยากถาม ก็เลยตอบไป
"พวกพี่พอจะรู้เรื่องจากเทมมี่แล้วล่ะน่ะ พี่ชื่อโคนันจ๊ะ ส่วนนี่ก็ฮานะ พวกเราเป็นรุ่นพี่โรงเรียนเธอน่ะ"
"เธอรู้เรื่องโรงเรียนรึยัง?" ฮานะถาม ซากุระส่ายหน้า
"งั้นเดี๋ยวไปพูดกันที่บ้านฉันดีกว่าน่ะ ที่นี่ไม่สะดวก" โคนันบอก
"นั้นสิ บ้านฉันก็มีกาอาระ กับไอ้คานคุโร่อยู่ คงไม่สะดวกเท่าไหร่" เทมาริพูด
"บ้านฉันก็มีเจ้าคิบะ ถ้ามันรู้เรื่องอะไร คงจะไปบอกพวกนารูโตะล่ะน่ะ"
"บ้านฉันก็มีพี่เนจิ คงไม่สะดวกเท่าไหร่หรอกค่ะ" ฮินาตะเสริมขึ้นอีกที
"บ้านฉันตอนนี้คงมีลูกค้าอยู่ ไม่สะดวกหรอก" อิโนะบอก
"บ้านยัยเทนก็ด้วย" เทมาริเสริม
"บ้านยัยซากุระก็มีพี่ริน พี่รินเห็นคงเป็นลมล่ะ" อิโนะบอก ทุกคนผยักหน้าเห็นด้วย แล้วก้าวออกจากโรงพยาบาล พอดีกับที่เท็นเท็นขับรถมาถึง
"อ่าว จะไปไหนกันอีกเนี่ย" เท็นเท็ฯถาม
"ไปบ้านยัยโคนันน่ะ" ฮานะบอก
"แล้วฉันจะมาทำไมเนี้ย!" เท็นเท็นโวยวาย
"อย่าบ่นมากน่า จะไปไม่ไป ถ้าไม่ไปก็อยู่นี่แหละ" เทมาริพูดตัดรำคาญ
"ไปสิ ทำไมจะไม่ไป แล้วฉันก็มีอะไรบางอย่างอยากให้พวกเธอดูด้วยหละ ฉันได้ยินแล้วสะใจเป็นบ้าเลย 555+" เท็นเท็ฯบอก
"เออ งั้นก็ไปได้แล้ว นั้งไปเหมือนเดิมน่ะ" เทมาริพูด
"ไม่ดีมั้ง ยัยซากุระก็เจ็บ ขับรถไม่ได้ ยัยเท็นนี้สิ ขับเร็วอย่างกับจะไปทัวนรกให้ได้ เธอจะให้ยัยซากุมันไปเสี่ยงตายรึไง" อิโนะค้าน
"งั้นให้ซากุระนั้งไปกับพี่โคนัน พีฮานะชอบความเร็วให้ไปกับยัยเท็น อิโนะไปคนเดีว ฮินะไปกับฉัน โอเคมั้ย!?" เทมาริจัดแจงถามอีกครั้ง
"ให้ฮินาตะนั้งกับเธอก็เท่ากับพาไปตายชัดๆเลยยัยเทม" เท็นเท็ฯค้าน
"โว้ย!!! งั้นจัดการกันเองก็แล้วกัน!" เทมาริว้ากขึ้นมาจนคนที่อยู่แถวๆนั้นถอยห่างออกไปเพาะกลัวว่าเธอจะมากัดพวกเขาเข้า
"งั้นเอาตามเทมี่นั้นแหละ เปลี่ยนแค่ให้ฮินะจังไปนั้งกับอิโนะจัง แต่ให้อิโนะขับเท่านั้นเอง" โคนันเกลี่ยกล่อม
"ส่วนเทมี่ให้ไปคนเดียวเพื่อสงบสติอารมณ์น่ะ" ฮานะเสริม หลังจากนั้น ทุกคนก็แยกย้ายกันไปตามรถ

[konan talk]
 นี่อยู่โหมดของโคนั้นเองค่า ดูเหมือนเทมี่จะอารมณ์เสียอย่างแรง เส้นอารมณ์บางจริงๆเลย ขาดง่ายมาก จะว่าไป ก็สงสารซากุระจังเลยน่ะ ดูเหมือนต้องรื้อพื้นอะไรอีกหลายอย่างเลยหละ แต่...ไม่ค่อยอยากให้เธอจำเรื่องของพวกนั้นได้เลย เธอคงจะเจ็บมากเลยสินะ ตอนนั้นหนะ
 ฉันขับรถไป มองซากุจังเป็นบางครั้ง เมื่อก่อนเธอเป็นคนที่ร่าเริงมากคนหนึ่ง แต่ตอนนี้...ทำไมถึงเย็นชาขนานนี้หละ... ฟ้าแกล้งเธอไว้เยอะเหลือเกิน จะมีวันไหนบ้างไหม ที่ฟ้า...จะเข้าข้างเธอบ้าง...
 ไม่นาน ก็มาถึงหน้าบ้านของฉัน...เอ่อ อาจจะต้องเปลี่ยนคำหน่อยล่ะน่ะ จริงๆแล้วมันเป็นคฤหาสน่ะ แต่ไม่ใหญ่เท่า 4 ตระกูลหลักของโคโนะฮะหรอกน่ะ(สี่ตระกูลหลักที่ว่ามีตระกูล อุจิวะ ฮิวงะ ซาบาคุโนะ(ตระกูลนี้มีอยู่ทั้งที่ซึนะแล้วก็โคโนฮะน่ะ) และ ฮารูโนะ) ฉันอยู่ที่บ้านหลังนี้คนเดียว แต่จริงๆแล้วก็มีพวกแม่บ้านพ่อบ้านอยู่หลายคนเหมือนกันน่ะ พวกฉันขับรถมาถึง ประตูบ้านก็เปิดอัตโนมัติให้รถของพวกเราทั้ง 4 คันเข้าไปจอด พวกฉันเดินเข้ามาในบ้าน พวกแม่บ้านก็เข้ามาต้อนรับ
"ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะ คุณหนูโคนัน" ฉันยิ้มแล้วผยักหน้า
"ยินดีต้อนรัยบค่ะ คุณหนูกุ คุณหนูเท็น คุณหนูเทม คุณหนูฮินะ คุณหนูอิโนะ คุณหนูฮานะ" พวกนั้นยิ้ม แล้วเดินเข้ามา ซากุจังถึงจะถูกเรียกชื่อคนแรก แต่กลับเดินรั้งท้ายสุด เธอไม่มีปฎิกิริยาอะไรเลย เฮ้ย ยิ้มยากจริงๆเลย ซากุจังนี่น่ะ
"คุณป้าค่ะ ช่วยเตรียมห้องนั้งเล่น3ให้หน่อยได้มั้ยค่ะ อ๋อ แล้วกรุณาอย่ารบกวนน่ะค่ะ  คือ พวกเรามีประชุมน่ะค่ะ"ฉันบอกคุณป้าคนสนิท
"ค่ะ คุณหนู แล้วจะรับน้ำอะไรมั้ยค่ะ คุณหนูๆทั้งหลาย" คุณป้าถาม
"ค่ะ หนูขอ M100 น่ะค่ะ" เท็นจังบอก ถึงมันจะเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับพวกเราก็เถอะ แต่มันก็ทึ่งจริงๆ เด็กผู้หญิงอายุ 15 ตัวบางๆเล็กดื่ม m100 เจริญเถอะ
"น้ำส้มค่ะ" ฮานะบอก
"น้ำกีวี่ค่ะ"ฮินะจังบอก
"ขอวิสกี้อ่อนๆแล้วกันค่ะ" เทมี่จังจ๋า วิสกี่หรอจ๊ะ =[]=;; น้องฉัน
"สตอเบอรี่ปั่นล่ะกัน...ค่ะ"ซากุจังบอก
"ของหนูขอเหมือนเทมี่ล่ะกันค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะ" ฉันบอก แล้วเดินนำขบวนขึ้นชั้น3 ของบ้าน ไปห้องรับแขกเบอร์3 ซึ่งใหญ่ที่สุดในห้องนั้งเล่นทั้ง 5 ห้องแล้วน่ะ หรูสุดแล้วด้วย พอขึ้นไปถึง แม่บ้านก็เดินมาบอก
"คุณหนูค่ะ ห้องนั้งเล่นพร้อมแล้วค่ะ เชิญค่ะ" ฉันอกขอบคุณแล้วเดินเข้าไปในห้องคนแรกแล้วนั้งลงบนโซฟายาว ฮานะเดินมานั้งข้างฉัน ซากุจังไปนั้งคนเดียวตรงริมหน้าต่างแล้วมองออกไปข้างนอก เทมี่นั้งกับเทนทางข้างซ้ายของฉัน ส่วนฮินะจังกับอิโนะนั้งทางขวามือ อ๋อ ลืมบอกไป ซากุจังนั้งตรงข้ามกับฉันตรงโซฟาเดี๋ยวล่ะน่ะ ไมนาน คุณป้าแม่บ้านคนสนิทที่สุดของฉันก็เอาน้ำมาเสริฟให้แล้วเดินออกไป ทั้งห้องตอนนี้ตกอยู่ในความสงบ จนฮานะพูดขึ้น
"เอาล่ะซากุระจัง...เธออยากรู้เรื่องอะไรบ้างหละ"
----------------------------------------------------------------------
เฮ้ย ตอนนี้ยาวสุดๆเลย เมื่อยมืออ่ะ หวังว่าจะสนุกกน่ะ จะพยายามมาอัพบ่อยๆน่ะ ^^