คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : บทที่ 8---เหตุเกิดที่สวนสนุก
[Ino talk]
เพี้ย!!!
ยัยคานินตบฉันจนเลือดกบปาก ยัยนี่มือหนักจริงๆ แค่ตบครั้งเดียวเลือดก็กบปากซะแล้ว "ไอ้ซีดซาอิมองยัยนั้นแบบตกใจ แต่ยัยนี้ก็ยังคงความตอแหลไว้ได้อย่างดี
"อ่าว อิโนะจัง!!! ยื่นหน้าเข้ามาทำไมหรอจ๊ะ คานินกำลังปัดแมลงวันอยูน่ะค่ะ" เสียงยัยนี่น่าจับมาตบให้เข็ด ตอแหลสุด ฉันก็ได้แต่กัดฟันกรอดๆ พอฉันจะดามันคืน เสียงยัยซากุระก็ดังขึ้นก่อน
"ขอโทษทีเถอะ...ตอคนอื่นแล้วยังตอแหลอยู่ได้...ฉันไม่เห็นยัยนี่ขยับหน้าเข้าไปเลยน่ะ..." โอ้ พระเจ้าจอร์ด ประโยคที่ยาวที่สุดที่ยัยซากุมันพูดได้ออกมาแล้ว...แต่ก็ยังนับคำได้แฮะ
"ซากุระจังพูดอย่างนี้ได้ยังไงค่ะ คานินแค่ปัดแมลงวันเท่านั้นเองน่ะค่ะ" ยัยคานินพูดทั้งๆที่มืดกำอยู่จนเล็บจิกเข้าไปในเนื้อแล้ว เจ็บมั้ยนั่นน่ะ
"ที่ตอมปากเธออยู่...ใช่มั้ยหละ..." ยัยซากุพูดขึ้นมาอีกที่ ทำเอาพวกเราหัวเราะกันจนท้องแข็ง พี่โคนันกับพี่ฮานะเนี้ย ตัวงอเป็นกุ้งแล้ว ส่วนพวกไอ้ซีดก็ยังเงียบ มองยัยซากุระแบบอึ้งๆ
"ซากุระ..." นายกาอาระ ซาสึเกะ รุ่นพี่เดอิดาระ รุ่นพี่อิทาจิ แล้วก็รุ่นพี่
ซาโซริ อุทานขึ้นมาเอาๆ แต่ก็ไม่พ้นหูทิพย์ของพวกเรา 7 คนหรอก ยัยซากุระมองพวกนั้นด้วยหางตา แล้วเดินออกไป
"ไปเฮอะ...ไม่อยากเสวนากับพวก...นี้" ซากุถระบอก พวกเราก็พากันเดินตามมันไป แต่พอจะก้าวเท้า ยัยคารินก็คว้าขวดโค้กที่ยังไม่ได้เปิดจากมือคานินที่ยื่นให้แล้วขว้างใส่หัวซากุระ แต่มันดันไปโดนหลังเพราะซากุระรู้ตัวเลยวิ่ง แต่ก็พลดไปได้ น้ำโค้กปนเลืดที่ได้รับจากเศษแก้วบาดปนกันอยู่ที่หลังของซากุระที่หันมามองด้วยสายตาเย็นชา กาอาระทำถ้าจะวิ่งเข้าไปหา แต่ก็โดนยัยมัทสึริดึงเอาไว้ พี่ฮานะ พี่โคนันกับฮินะวิ่งไปดู ซากุระที่เดินเซๆไปต่อ ส่วนเท็ยก็ไปจัดการยัยคาริน เทมาริไปจัดการยัย
มัทสึริกับกาอาระ ส่วนฉันเดินไปจิกหัวยัยคานิน
"แก!!! ซากุระไม่ผิด ฉันรู้ว่าแกจงใจยื่นขวดโค้กให้ยัยคาริน" ฉันพูดพร้อมตบมันไป 1 ที แต่ก็รู้ว่าคิดผิด เพราะไอ้ซีดซาอิมาผลักฉันออก
"คุณอิโนะครับ เลิกยุ่งวุ่นวายกับคานินซังได้มั้ยครับ เข้าไปเล่นเครื่องเล่นกันเถอะน่ะ คานินซัง"
"ค่ะ ซาอิคุง" ยัยคานินรับคำไอ้ซีดอย่างตอแหล ฉันได้แต่มองตามแผ่นหลังทั้ง 2 ไปอย่างแค้นสุดๆ
[Temari part]
"ยัยมัทสึริ แกปล่อยน้องฉันเลยน่ะย่ะ เดี๋ยวเสนียดติด!!!" ฉันด่าสยัยมัทสึริทางอ้อม
"กาอาระ นายออกมาทำไม ไหนบอกว่าจะอยู่บ้าน เย็นนี่กลับไปเจอดีแน่"
กาอาระไม่พูดอะไร แกะมือยัยมัทสึริออก ยัยนั่นหน้าเหวอไปเลย 555+
"กาอาระคุง!?!" กาอาระไม่แม้แต่หันไปมองแต่ออกวิ่งไปทางซากุระแทน แต่...ขอโทาน่ะ ฉันไวกว่า ถึงนายจะเป็นน้องชายฉัน แต่ฉันก็ไม่มีทางให้นายมาทำให้ซากุระเสียใจอีกเด็ดขาด
เพี้ย!!!
"ท...เทมาริ!?!" กาอาระพูดเบาๆ แต่นั้นไม่ทำให้ฉันเห็นใจนายได้หรอกน่ะ
"ฉันขอโทษน่ะ...กาอาระ แต่...แค่นี้ซากุระก็เจ็บแย่แล้ว อย่ามาทำให้ยัยนั้นเจ็บกว่านี้เลย...ถึงมันจะจำอะไรไม่ได้เลยก็เถอะ" ประโยคหลังฉันพูดกับตัวเองเบาๆ แต่กาอาระมันดันหูดีก็เลยได้ยิน
"จำอะไรไม่ได้...บอกมาเกิดอะไรขึ้นกับซากุระกันแน่!?!" กาอาระเริ่มตระคอกใส่ฉัน แต่คิดหรือว่า แค่นี้จะทำให้คนอย่างเทมาริสะท้านได้
"เฮ้!ยัยเงาะ ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็เลิกยุ่งกับพวกฉันได้แล้ว จะได้เข้าไปซะที น่าเบื่อชมัด" ไอ้หัวสัปรดตระโกนบอกฉัน
"เงียบไป ไอ้หัวทุเรียน ไอ้หัวสัปรด คนนอกอย่างนายอย่ามายุ่ง!" ฉันหันไปด่าไอ้หัวสัปรดนั้น ชิ มันน่าหมั้นไส้นัก อยากไปก็ไปสิ มายุ่งอะไรด้วย
แต่ในระหว่างที่ฉันกำลังด่าไอ้สัปรดอยู่ ยัยมัทสึริก็ลากกาอาระเข้าไปในสวนสนุก ไอ้หัวสัปรดก็อาศัยจังหวะที่ฉันมองกลับไปที่ๆกาอาระเคยอยู่หนีเข้าไปในสวนสนุกกับยัยทายูยะ ชิ ฝากไว้ก่อนเถอะ!!! ฉันหันหลังวิ่งไปลากยัยอิโนะไปหายัยซากุระกับคนอื่นๆ(ไม่รวมเท็นที่กำลังจัดการกับยัยคารินอยู่) ตอนนี้ซากุระกำลังเดินขึ้นรถพี่โคนัน สงสัยไปโรงบาล ฉันเมลไปหายัยเท็น เท็นว่า 'ถ้าจัดการยัยนั้นเสร็จเมื่อไหร่ ให้ไปเจอกันที่โรงบาลตระกูลซาบาคุโนะ' แล้ววิ่งขึ้นรถขับตามพี่โคนัีนไปทันที พอพ่โคนันเห็นฉันก็ถาม
"ไปโรงบาลของเธอใช่มั้ย?"
"ค่ะ" ฉันตอบเรียบๆแล้วซิ่งรถตามพี่โคนันไป
ความคิดเห็น