คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Part 4 ".........."
4
“ซะ......ซีวอน !!!!! “ ฮีชอลตกใจเป็นอย่างมาก เมื่อซีวอนเปิดประตูเข้ามา
................ ตายแล้ว ! ซีวอนจะคิดยังไงเนี่ย โอ๊ย...นายฮันเกิงนี่มัน ..................
“เอ่อ.....นั่นสนิทกันแล้วหรอ ?” ซีวอนถามทั้งคู่
“ฮันเกิงเค้าเป็นเพื่อนข้างห้องน่ะ” ฮีชอลรีบตอบทันทีเพราะกลัวว่าซีวอนเข้าใจผิด
“เพื่อนข้างห้อง ? จริงหรอ ?” ซีวอนถามฮีชอล
“อืม”
“เออ จริงสิ ! ที่ว่านายเป็นแฟนกับจาง นารา น่ะจริงหรอ ?” ซีวอนหันไปถามฮันเกิง
“เห็นลงข่าวในนิตยสารเต็มเลย ตกลงเป็นแฟนกันจริงหรือป่าว ?”
“นั่นน่ะ ถูกแอบถ่ายตอนที่เราพักกองกินข้าวกันอยู่ ไม่ได้เป็นแฟนกันหรอก” ฮันเกิงตอบ
“งั้น.....นายช่วยขอลายเซ็นของ จาง นารา มาให้หน่อยสิ !” ซีวอนโพล่งขึ้น
“อือ...ถ้าเจอนะ งั้นฉันไปทำงานก่อนนะ บาย” ฮันเกิงตอบเนือย ๆ แล้วเดินออกไป
................. รีบไปเร็ว ๆ เถอะ ! …………….. ฮีชอลคิด
.
.
“นี่..ซีวอนชอบ จาง นารา หรอ ?” ฮีชอลอดถามไม่ได้ เมื่อเห็นอาการเมื่อกี้ของซีวอน
“ชอบสิ เค้าดูเป็นผู้ใหญ่ แต่ พูดจาน่ารักดีอ่ะ” ซีวอนหยิบพิซซ่าขึ้นมากิน
จาง นารา เป็นผู้หญิงหมายเลข 1 ที่ผู้ชายหมายปอง ณ ตอนนี้ ด้วยความน่ารัก และ ความเป็นกันเองของเธอ....
……… น่าอิจฉาจัง ............. ฮีชอลคิดในใจ
“ฮันเกิง เค้าก็แสดงเก่งนะ” ซีวอนหยิบพิซซ่าเข้าปากอีกคำนึง
“ฉันยังไม่ได้ดูเรื่องที่เค้าเล่นเลยอ่ะ”
“เออ ใช่ ๆ ฮีชอลยังไม่ได้หล่ะสิ เพิ่งกลับมานี่นา งั้นเดี๋ยวฉันกลับไปเอาที่บ้านมาให้นะ” พอพูดจบซีวอนก็ลุกออกไปเพื่อกลับบ้านไปเอา ละครที่ฮันเกิงเล่นมาให้ฮีชอลดู แต่ก็เหลือบไปเห็นหมวกสีดำวางอยู่บนชั้นโชว์
“อ๊ะ นี่หมวกที่เราให้ฮีชอลใช่มั้ย ?” ซีวอนหยิบหมวกขึ้นมาดู
“อ๋อ....อื้ม”
“โอ้โห ยังเก็บไว้อีกหรอ”
“ก็แน่นอนสิ” ฮีชอลตอบอาย ๆ
“ตอนฉันอยู่ที่อังกฤษก็ได้หมวกใบนี้แหละ ที่ทำให้ฉันหายเหงา” ฮีชอลพูดเลื่อนลอย
“ขนาดนั้นเลยหรอ”
“เอ่อ.........” ฮีชอลกำลังอึ้งกับคำที่ตนพูดไปเมื่อกี้
............. พูดไปได้ยังไงเนี่ย โอ๊ย..... ไม่รู้จะพูดไรต่อเลย ................
“งั้นก็ดีแล้วแหละที่ฉันให้ฮีชอลเพราะหมวกใบนี้น่ะ ฉันรักมากที่สุดเลย รู้มั้ย” ซีวอนเดินตรงเข้ามาฮีชอล
“หา ! ซีวอนรักหมวกใบนี้มากเลยหรอ งั้นฉันคืนซีวอนดีกว่า”
“อ๋อ ไม่เป็นไร ฮีชอลเก็บไว้น่ะ ดีแล้วล่ะ” ซีวอนสวมหมวกใบนั้นให้ฮีชอล
“ซีวอน…..” ฮีชอล ได้แต่เขิน
“อืม.. น่ารักดี เดี๋ยวเราไปเอาละครมาให้ฮีชอลแล้วกันนะ ^^”
ซีวอนเดินออกจากห้องไป ปล่อยให้ฮีชอลจมอยู่พวังเพียงผู้เดียว
.......... ดีใจจังเลย ไม่อยากเชื่อเลยจริง ๆ บางทีเราอาจมีหวังบ้างก็ได้ ..........
.
.
ซีวอนวิ่งกลับไปบ้านมาแล้วทีนึง
“โทษทีนะ ฮีชอล พอดีที่บ้านยุ่ง ๆ เราต้องรีบกลับก่อนล่ะ ละครจะคืนเมื่อไหร่ก็ได้นะ เราไปก่อนนะ บาย~” ซีวอนเดินกลับบ้านไป
เมื่อได้ละครมาแล้ว ฮีชอลก็รีบเปิดดู
.......... เรื่อง ‘Boom ! เด็กระเบิด’ งั้นเหรอ..ฮึ ! ชื่อพิลึกดีแฮะ จะแสดงได้ดีซักแค่ไหนกันนะ นายฮันเกิง ..........
“พี่หลีกไป...หมอนั่นมันทำเป็นรักพี่แต่มันหลอกใช้พี่มาตลอด” ยองเจ(ชื่อที่ฮันเกิงเล่นในละคร)ถือปืนเล็งไปที่คนรักของสาวของตน
“มันหลอกใช้พี่ฆ่าคน โดยไม่ต้องลงมือเอง ผมยอมไม่ได้หรอก....ไปลงนรกซะเถอะ !”
ยองเจเหนี่ยวไกปืน
“ยองเจ อย่านะ !” จองฮวา (ชื่อที่ จาง นาราเล่นในละคร) ขอร้องยองเจ
“ถึงยังไงก็ช่างเถอะ พี่ทำเพื่อเค้าได้ทุกอย่าง ! ยองเจหยุดซะที” จองฮวา ร้องไห้อ้อนวอน
“พี่จองฮวา.....ทำไม...ทำไมพี่ไม่เลือกผม ทั้งที่ ผม...รักพี่ขนาดนี้ ทั้งๆที่ผม....อยากให้พี่มีความสุขกว่าใคร” ยองเจพูดแทบไม่เป็นคำเพราะเสียงสะอื้น และยองเจชักปืนเล็งไปที่จองฮวาพี่สาวของตน และ คนรักของจองฮวา
เปรี้ยง !!! ------- เปรี้ยง !!!
.
.
………… เมื่อกี้ใช่ หมอนั่นจริง ๆ หรอ ? ร้องไห้ในละครได้ขนาดนั้นเชียวหรอ ? ...........
“แล้วฆ่าพี่สาวกับคนรักของพี่ มันช่วยอะไรได้น้า~” ฮีชอลพูดกับตัวเอง
“โฮ่ง ๆๆ” หรง หรง เห่าเรียก
“อะไร....?” ฮีชอลถามหรง หรง
“โฮ่ง ๆๆ”
“หิวข้าวหรอ ? เดี๋ยวไปเอาให้” ฮีชอลเดินไปหยิบอาหารหมา
“เจ้านายแกนี่....หลายบุคลิกนะ เฮอะ..” ฮีชอลเทอาหารใส่ชามเจ้า หรง หรง
“ถ้าเสียงเปียโนของฉัน สะกดคนให้ฟังได้อย่างนี้ก็คงดีสินะ” ฮีชอลพูดพร้อมกับลูบหัว หรง หรง ไปด้วย
คิคิ เข้าใจกันมั้ยคะ ? ตรงหนังที่ป๋าเล่นอ่ะ
คือในละครที่ป๋าเล่น ป๋า ชื่อ ยองเจ นะคะ จาง นารา ชื่อ จองฮวา นะคะ ^^
พูดตรง ๆ เลย ภูมิใจ๊ ภูมิใจ กะฟิกเรื่องนี้ >////< คนเม้นเยอะ อิอิ แฟนพันธ์แท้ 5 คน
ปลื้ม ๆๆๆๆๆ 5555, 55
pag_boong ขอบคุนนะคะที่ชอบเรื่องนี้ ^^ รักฮันชอล เนอะ ๆๆ
ขอบคุนคนอ่านค่ะ รักคนเม้นมากกกก ~ หมั๊ว ๆ ^3^
ความคิดเห็น