ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic. I'm Fall in love ~ {HanChul}

    ลำดับตอนที่ #3 : Part 3 "หรง หรง"

    • อัปเดตล่าสุด 14 ก.พ. 52


    href="file:///C:\DOCUME~1\ADMINI~1\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_filelist.xml" />

     

    3

     

    เฮ้อ.... หมอนั่นจะเอายังไงกันแน่เนี่ย  ฮีชอลกำลังเครียดอยู่กับคำพูดของฮันเกิง

     

    ………. เย็นนี้ เจอกันหลังโรงเรียนนะ.... จะคืนหมวกให้ ………

     

    เฮ้ ! ฮีชอล  ซีวอนตะโกนเรียกฮีชอล และเอ่ยถามฮีชอล

     

    กลับด้วยกันนะ 

     

    ซีวอน... ขอโทษนะ วันนี้ฉันมีธุระ  ฮีชอลตอบและรีบวิ่งออกไป

     

    เอ๋............?  ซีวอนอึ้งอยู่กับการกระทำของฮีชอล

     

    ................... โธ่.. ซีวอน ฉันดีใจนะที่เราได้พบกันอีก แต่ว่า ฉันยังไม่มีหน้าไปพบนาย จนกว่าฉันจะเอาหมวกของนายกลับคืนมาก่อน .............

     

      ฮีชอลวิ่งจนมาถึงประตูหลังโรงเรียนแล้วก็ยืนรอ.........

     

    ฟึ่บ ~~~~

     

    เฮ้ย !!!!”

     

      ฮีชอลถูกกระชากเข้ามาในรถคันหนึ่ง

     

    คอยนานมั้ย ?  ฮันเกิงที่เป็นคนกระชากฮีชอลให้เข้ามาในรถถาม

     

    ไปเลยครับ พี่ซึงฮวานพอฮันเกิงพูดจบ คนขับรถก็เร่งเครื่องยนต์ทันที แล้วออกตัวด้วยความเร็ว

     

    ช่วยด้วย ! ลักพาตัวววววววววววว !”  ฮีชอลตะโกนโวยวาย

     

    เฮ้ย ! จะไปส่งฮันเกิงรีบปฎิเสธทันที

     

     

    อีกด้านหนึ่ง

     

     ฮยอกแจที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ก็อดสงสัยไม่ได้

     

    ................ เมื่อกี้ รถผู้จัดการของฮันเกิงนี่นา แล้วทำไม ฮีชอล ถึง..? ................

     

     

    กลับมาที่รถ

     

    เอ้า ขอบใจนะ  ฮันเกิงใส่หมวกคืนให้ฮีชอล

     

    นี่นายทำลับ ๆ ล่อ ๆ แบบผู้ร้ายเป็นอย่างเดียวเลยรึไงนะ ? แต่ก็ช่างเถอะ ฉันได้หมวกคืนมาแล้วนี่  ฮีชอลพูดและกอดหมวกไปด้วย

     

    สำคัญมากหรอ ?  ฮันเกิงถาม

     

    อื้มฮีชอลพยักหน้าถี่ ๆ

     

    ขนาดนั้นเชียว...  ฮันเกิงทำหน้าเบะ  ล้อเลียนฮีชอล

     

    …….. แน่นอนสิ ตอนอยู่อังกฤษ ก็ได้หมวกใบนี้แหละทำให้คลายเหงา ........... ฮีชอลตอบในใจ

     

    อยู่โรงเรียนเดียวกันแท้ ๆ แต่หาเวลาคืนยากชะมัดเลย เฮ้อ...  ฮันเกิงถอนหายใจ

     

    อย่าพูดเลย จะบอกว่าตัวเองเป็นที่ต้องการตัวล่ะสิ  ฮีชอลแขวะ

     

    ก็ฉันแปลกใจน่ะสิ ที่มีคนไม่รู้จักฉันด้วย

     

    ถ้าฉันรู้จักนาย ฉันก็ไม่อยากจะยุ่งกับนายหรอกนะ 

     

    โอ้โห งั้นเชียวหรอ  ฮันเกิง ทำหน้ากวน ๆ ใส่ฮีชอล

     

    นั่น ฮีชอลใช่มั้ยน่ะ ?  คนขับรถถามขึ้น

     

    ครับ ?

     

    นี่ พี่ซึงฮวาน ลี ซึงฮวาน ผู้จัดการฉันเอง อยู่บ้านเดียวกัน  ฮันเกิงแนะนำตัวแทนซึงฮวาน

     

    …………. อ๋อ ซึงฮวาน ที่แท้ก็ชื่อผู้จัดการเค้านี่เอง ................

     

    เอ่อ...สวัสดีครับ ^^”

     

    ฮีชอล อยากออกทีวีมั่งมั้ย ?  ซึงฮวานถามฮีชอล

     

    ไม่อยาก  ฮีชอลตอบหน้าตาย

     

    แต่ผม..อยากเป็นนักเปียโน เหมือนอย่างแม่ที่เสียชีวิตไปแล้ว

     

    เหรอ แล้วแม่เธอชื่ออะไรหล่ะ ?  ซึงฮวานถามต่อ

     

    คิม มุนอา ครับ

     

    คิม มุนอา เคยได้ยินนะ  ฮันเกิงแทรก

     

    หา ! นายเคยได้ยินชื่อแม่ฉันด้วย  ฮีชอลทำหน้าไม่เชื่อ

     

     

    เอี๊ยดดดด------ดดด

     

    ถึงแล้ว

     

    จริงสิ ฮันเกิง ไว้วานให้ฮีชอลช่วยเรื่องนั้นสิ   ซึงฮวานพูดกับฮันเกิง

     

    อ๋อ....ไม่ต้องหรอกมั้งพี่  ฮันเกิงตอบ

     

    “…………?”  ฮีชอลยืนงงอยู่

     

    ................ อะไรของเขานะ .............

     

    ขอบคุณที่มาส่งนะครับ  ฮีชอลขอบคุณตามมารยาท

     

    ไม่เป็นไร ^^”  ซึงฮวานตอบแล้วหันไปพูดกับฮันเกิงต่อ

     

    งั้นพี่รออยู่ที่รถนะ รีบไปเอามา สายแล้ว

     

    คร๊าบบบบบบ  ฮันเกิงตอบแล้วรีบเดินไปทันที  โดยมีฮีชอลเดินตามมาติด ๆ

     

    เมื่อกี้พูดถึงอะไร ?  ฮีชอลทำเสียงเข้มใส่ฮันเกิง

     

    อ๋อ...ไม่มีอะไรหรอก

     

    ต้องมีสิ บอกมา !!” ฮีชอลถามฮันเกิงด้วยเสียงเข้มอีกครั้ง จนฮันเกิงเริ่มรำคาญ

     

    ฉันไปก่อนนะ มีธุระด่วนฮันเกิงรีบเดินเข้าห้องของตัวเองไปเลย ฮีชอลที่กำลังจะอ้าปากด่า ก็ด่าไม่ทัน ....

     

     

    ในรถของซึงฮวาน

     

    ฮีชอลนี่ ไม่เลวเลยนะ  ซึงฮวานเอ่ย

     

    อะไร !” ฮันเกิงหันไปมองหน้าผู้จัดการของตนอย่างโมโห

     

    บอกตรง ๆ เลยนะ ว่าฉันสนใจ อย่างงานโฆษณาคราวนี้น่ะ

     

    เฮอะ ! แล้วไป....  ฮันเกิงพูดเบา ๆ

     

    เมื่อกี้นายว่าอะไรนะ ฮันเกิง ? 

     

    เอ่อ......... ป่าวครับ ผมยังไม่ทันจะพูดอะไรเลย  ฮันเกิงแก้ตัว

     

    โฆษณาตัวนี้ ฮีชอล....ดูจะเหมาะกว่า ฮยอกแจ ซะอีก

     

    ลูกชายเจ้าของบริษัทเนี่ยนะ... หายใจเข้าออกก็เป็นงานไปซะหมด

     

    ก็การหาดาราหน้าใหม่มันเป็นงานของพี่นี่นา  อิอิ

     

    สายตาพี่อ่ะ ชัวร์อยู่แล้ว นี่ก็เป็นเพชรที่พี่เจอ พี่ก็ต้องดันให้ถึงจุดยอดให้ได้ ซึงฮวานตอบอย่างภูมิใจ

     

     

    ที่อพารท์เมนต์ห้อง 703

     

    กริ๊งงงงงงงง-------งงง งง

     

    ฮัลโหล  ฮีชอลเดินไปรับโทรศัพท์

     

    ฮีชอล หรอ ? นี่ฉันเองนะ  เสียงจากปลายสายดังขึ้นก็ทำให้ฮีชอลรู้ทันทีว่าเป็น..

     

    ซีวอน ซีวอนหรอ !?”  ฮีชอลตื่นเต้นมาก

     

    แปลกใจล่ะสิ วันนี้ว่างมั้ย ?

     

    อื้อ ๆ ว่างมากเลยหล่ะ

     

    วันนี้อากาศดีจัง เดี๋ยวฉันไปเที่ยวบ้านฮีชอลได้มั้ย ?

     

    อะ....อืม  มาสิ 

     

    งั้นเดี๋ยวฉันเอาพิซซ่าหน้าซีฟู้ดเสปเชี่ยลไปด้วยนะ

     

    ว้าว ! หน้าโปรดฉันเลยนะนั่น

     

    ก็ฉันจำได้นี่นา ว่าฮีชอลชอบกินหน้าอะไร งั้นเดี๋ยวเจอกันนะ  บ๊ายบาย

     

    อื้ม บาย ~”  >////<  ฮีชอลวางโทรศัพท์ด้วยหน้าตาเบิกบาน

     

    จริงสิ เดี๋ยวซีวอนจะมาบ้าน !  จัดห้อง ๆ  ฮีชอลรีบจัดเก็บห้อง

     

     

    ป๊อก ป๊อก ~  เสียงลอยมาจากระเบียง

     

    เฮ้ย ! หมา นี่นา ทำไมอยู่ตรงระเบียงล่ะ ?  ฮีชอลตกใจมาก

     

    หวัดดี ^^”  ฮันเกิงทักทายฮีชอลข้ามระเบียงห้อง

     

    ................. หมอนี่ อีกแล้ว ! ……………….

     

    นี่หมานายหรอ ?  ฮีชอลถามฮันเกิง ในขณะที่เล่นกับหมาไปด้วย

     

    ใช่ หมาฉันเอง  ฮีชอล มานี่มา  หมาตัวนั้นรีบกระโดดไปหาฮันเกิง

     

    เมื่อกี้ นายเรียกชื่อหมาว่าอะไรนะ ? -*-”

     

    ฮีชอลฮันเกิงตอบอย่างไม่ใส่ใจแล้วหันไปเล่นกับหมาต่อ

     

    โอ๋.....ฉันรักฮีชอลนะ  ฮันเกิงเล่นกับหมาอย่างสนุกสนาน

     

    โอ๊ย....หยุดที นายไปเปลี่ยนชื่อหมานายไปฮีชอลเลือดขึ้นหน้า

     

    ฮ่า ๆ ฉันล้อเล่นหน่า หมาฉันชื่อ หรง หรง ต่างหาก  ฮันเกิงตอบไปด้วยหัวเราะไปด้วย

     

    ฮึ่ย....นายนี่มัน ชอบแกล้งฉันอยู่เรื่อยเลยนะ

     

    นี่ ๆ เวลาฉันไปทำงานขอฝากหรง หรง ไว้หน่อยได้มั้ย ? นะนะฮันเกิงขอร้องฮีชอล

     

    ที่พี่ซึงฮวานพูดถึงตอนนั้นก็หมายถึง เจ้า หรง หรง เนี่ยแหละ  จะขังไว้ในตะกร้าก็สงสารมัน วันนี้ฉันก็ต้องทำงาน  ฮันเกิงทำเสียงเนือย ๆ แล้วส่งสายตาอ้อนวอนให้กับฮีชอล  จนฮีชอลนึกสงสาร หรง หรง เลยรับคำไป

     

    เออ ๆ ก็ได้ ๆ

     

    “’งั้นไปเปิดประตูให้ฉันหน่อยนะ  ฮันเกิงบอกฮีชอล

     

      ฮันเกิงเดินเข้ามาพร้อมกับข้าวของเครื่องใช้ของเจ้า หรง หรง

     

    เจ้านี่มันนอนเก่ง คงไม่กวนมากหรอก ถ้ามีอะไรก็โทรบอกฉันแล้วกันนะ  อ่ะนี่ฮันเกิงส่งนามบัตรให้ฮีชอล

     

    วันนี้ฉันสายมากแล้ว พรุ่งนี้เช้าเจอกันนะฮันเกิงกำลังจะลุกออกไป ฮีชอลกลับตะโกนออกมาเสียก่อน

     

    เฮ้ย ! จริงสิ เดี๋ยวจะมีคนมา !”

     

    ก็บอกว่าหมานายก็ได้นี่

     

    นั่นไม่ใช่ปัญหาหรอก ฉันต้องจัดห้องก่อน นายก็รีบไปเถอะ ทิ้งหมาไว้นี่แหละ  ฮีชอลจัดเก็บของด้วยความรีบร้อน ฮันเกิงยืนงงอยู่ก็อดถามไม่ได้

     

    แฟนจะมาบ้านล่ะสิ ?

     

    บ้าหรอ..... ไม่ใช่ซักหน่อย  ฮีชอลตอบอย่างเขิน ๆ

     

    ถ้างั้น...ก็...เจ้าของหมวกใช่มั้ยล่ะ ?  ฮันเกิงแซว

     

    ..............!”  ฮีชอลสะดุ้งเล็กน้อย เพราะว่าฮันเกิงรู้

     

    หน้าตาเป็นยังไงน้า~”  ฮันเกิงเดินไปเรื่อย ๆ จนเจอรูปใบนึง

     

    อ๊ะ คนนี้ใช่มั้ย  ไหน ๆ ขอดูหน้าใกล้ ๆ หน่อย  ฮันเกิงกำลังหยิบรูปขึ้นมาดู

     

    เฮ้ย ! นาย อย่าดูนะ อย่าสิ  ฮีชอลพยายามดึงรูปใบนั้นออกจากมือฮันเกิง ฮันเกิงก็พยายามแกะฮีชอลออกจากตัว เพื่อจะได้ดูรูปชัด ๆ ณ ตอนนี้ เหมือนกับว่าฮีชอลกอดฮันเกิงอยู่

     

    หวัดดีฮีชอล ~ เมื่อกี้ฉันเจอพ่อฮีชอลข้างล่างน่ะ  ซีวอนเปิดประตูห้องเข้ามา

     

    ซะ......ซีวอน !!!!! “


     

     

    อิอิ  จะบอกไรให้แน่ะ   เรื่องนี้ปลื้มมากเลย

    ลงไปแค่ 2 วัน มีคนเม้นตั้ง 10 คน  >/////<  

    มีแฟนพันแท้ 4 คน   ภูมิใจ ๆๆ             5555, 55

     

    คห.6 ถามว่ามีวอนย๊อกหรือป่าว ?

    ตอบ  ต้องติดตามค่ะ 555, 55  (ไรท์เตอร์เลวซะแล้ว)

     นัง คห.5  เอาให้ดังเท่า Because of you นะ

    ตอบ  มั่นเกินไปป๊าววววววววววว  นังพี่  ของฉันดังกว่าย่ะ !  5555

     

    * กะว่า จะมี NC นิสหน่อย เอาพอหายหื่น

    แต่ยังไม่ใช่ตอนหน้านะคะ  ต้องรอไปอีกหน่อย  อิอิ  มี 2 คู่เลย  =.,=

    * ชื่อแม่ของคิมฮี หาเท่าไหร่ก้อไม่เจอ ก้อเลยมั่ว ๆ ชื่อ ไปนะคะ  ^^

     

    ขอบคุนคนอ่านค่ะ  รักคนเม้นมากกกก ~  หมั๊ว ๆ  ^3^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×