Love 4 Ever รักนายคุณสุดหล่อ

ข้อมูลเบื้องต้น

หวัดดีค่า า า ท่านสุภาพสตรี สุภาพบุรุษ สตรีมีครรภ์ และคนชรา ทั้งหลาย

ฮ่า ๆๆๆ  ล้อเล่น ๆ แต่ยังไงก้ หวัดดีทุกคนน้ะ : ))

เรื่อง Love 4 Ever รักนายคุณชายสุดหล่อ นี้ เราเพิ่งแต่ง
เป็นครั้งแรกน้ะข้ะ ยังไง ก้อยากให้ทุกคนติดตามผลงาน
ของจิ๊บ ด้วยนะข้ะ  ถ้าเนื่อเรื่องตอนไหน หรือ ฉากไหน ไม่ดี

ก้ช่วยแนะนำจิ๊บด้วยนะข้ะ  

จิ๊บชอบอ่านนิยายมากเลยค้ะ เลยอยากลองแต่งนิยายดูบ้าง
ครั้งแรกก้เลย ลองแต่งเป็นเรื่องสั้นก่อน ถ้ามีผลตอบรับที่ดี 

จิ๊บก้จะแต่งเรื่องยาว ว  ให้ทุกๆ ท่านได้ลองอ่านกันน้ะข้ะ !


----------------------------------------------------------------------------------------
ติดต่อจิ๊บได้ที่

E- mail   nongjeep.555@hotmail.com

Hi 5           nongjeepjug.hi5.com

-----------------------------------------------------------------------------------------

เนื้อเรื่อง

กริ๊ง งง ...กริ๊ง งง....

เสียงออดเลิกเรียนดังขึ้น เมื่อเรียนวิชาสุดท้ายของวันจบ
" ฉันกลับก่อนนะเว้ย ไอ่ชีส แกจะกลับกับฉันรึเปล่า ? " ฉันถามยัยชีส เพื่อนสนิทของฉัน
" ฉันกลับกับแกไม่ได้อ่ะ เพราะต้องไปทำธุระให้หม่ามี้ "
" โหย อะไรว่ะ กลับด้วยกันทุกวัน ทำไมต้องเป็นวันนี้ด้วย เซ็งจริงๆ เลย " ฉันพูดปนน้อยใจนิดหน่อย
" เหอะน่า แกกลับไปก่อนเถอะ เดี๋ยวคืนนี้ค่อยโทรคุยกัน ๆ "
" อือ ๆ แต่แกต้อง โทรมาน้ะ ฉันตังค์หมด = =' "
หลังจากล่ำลา กับเพื่อนสนิทเสร็จ ฉันก็เดินกลับบ้าน คนเดียว !!
เฮ้ออ ฝนตั้งเค้าจะตกแล้ว ว 

เปาะ.... แปะ...
เม็ดฝนหยด เบ้อเร่อตกลงมาโดน หน้าของฉันเต็ม ๆ 
ฉันเลยต้องวิ่งไปหลบฝนที่ป้ายรถเมล์ ใกล้ ๆ  โอ้ย ย ! เมื่อไหร่ฝนจะหยุดตกเนี่ย น้ำเน่าจากท่อไหลออกมารวมกับน้ำฝนที่ตกลงมา จนจะเท่ากับฟุตบาท อยู่แล้ว ฮือ ๆ ทำไมวันนี้โชคร้ายอย่างนี้นะ เพื่อนก็กลับด้วยกันไม่ได้ ยังเจอฝนตกอีก แล้วต่อไปจะเจออะไรล่ะ  จะมีรถมาเหยียบน้ำเน่าตรงนี้ใส่ฉันหรอ ฮือ ๆๆ TT. แล้วก็เป็นอย่างที่ฉันคาดเดาในใจ เมื่ออยู่ดีๆ รถสปอร์ต สีแดงเพลิงที่ไหนก็ไม่รู้ แล่นมาด้วยความเร็วแล้ว ยังจะมา ขับใกล้ กับฟุตบาทอีก และแล้ว

ซ่า... 
เต็ม ๆ ฉันโดนรถคันนั้นเหยียบน้ำเน่าข้างทาง เสื้อผ้าเปียกและเหม็นไปหมดเลย อ่ะ ฮือ ๆๆ YoY.
กลับบ้านต้องโดนแม่ด่าแน่เลย  เฮ้อออ ฝนหยุดตกซักที ...

แล้วฉันก้เดินทางกลับบ้านอย่างคับแค้นใจ อีตาเจ้าของรถนั่น ขับเหยียบน้ำใส่ฉันแล้วยังจะหนีไปอีก ไม่มีลงมาขอโทษ สักคำ มันน่านัก ถ้าเจอนะ ฉันจะจับหักคอแล้วเอาไปจิ้มน้ำพริก ซะเลยนี่ !! มันน่าโมโหนัก ฮึ่ม ม 
แล้วพอมาถึงบ้านฉันก็ต้องแปลกใจ เมื่อพบ รถสปอร์ต คันนั้น คันที่เหยียบน้ำใส่ฉันน น ! อย่างงนี้มันต้องลากมาคุยให้รู้เรื่อง 

พอเดินไปข้าง ๆ ก็กลับพบว่าไม่มีใครอยู่ในรถเลย  เอ๊ะ เค้าหายไปไหนนะ
แล้วหูฉันก็ดันไปได้ยิน เสียงหัวเราะ คิกคัก อยู่ในบ้านของฉัน อย่างนี้ต้องเข้าไปดู เมื่อเข้าไปก็พบว่าแม่กำลังยืนคุยกับผู้ชายที่ไหนไม่รู้ สงสัยว่าจะเป็นนายเจ้ารถคันนั้น แน่ ๆเลย อย่างงนี้ต้องคุย !  
" นี่นาย ! " ฉันเอามือไปแตะไหล่ของเค้า
" ครับ " โอ้วว ว พระเจ้าช่วย เป็นเทพบุตรมาจากสวรรค์ ชั้นอะไรค่ะ ? ใบหน้าเรียว ดวงตาสีฟ้าอมเขียว และจมูกโด่งเป็นสัน
หล่อบรม เลยค้าบบ <33.
" เอ่อ ไม่มีอะไรค่ะ " แค่ความหล่อของเค้าก้ทำให้ฉันลืมเรื่องเค้าขับรถเหยียบน้ำเน่าใส่ฉันเลยหรอเนี่ย  ^^.
" มินนี่ลูก นี่ลูกของเพื่อนแม่เอง เค้าแวะมาเยี่ยมแม่ แล้วก็เอาของมาฝากแม่ด้วยน้า ใช่มั้ยจ้ะ เลม่อน ? " แม่บอกพร้อมหันไปถาม เลม่อน นั่นชื่อของเค้าแน่ ๆ เลย 
" ครับ ^^ . คุณอาครับถ้างั้นเดี๋ยวผมกลับก่อนนะครับ "
" อ้าว ว ไม่อยู่ทานอาหารเย็นกับอาหรอ ? "
" ผมทานมาแล้วครับ ขอบคุณนะครับ " เลม่อน พูดพร้อมกับยกมือไหว้แม่ของฉันและเดินออกไป ฉันแอบเอามือถือขึ้นมาถ่ายรูปของเค้า ตอนกำลังเดินไปขึ้นรถด้วยแหละ
" มินนี่ เสื้อผ้าลูกไปโดนอะไรมาน่ะ ทำไมมันสกปรกอย่าง โอ้ย ย เหม็นด้วย ลูกเดินตกท่อมาหรอ ไปอาบน้ำอาบท่าแล้วลงมากินข้าวเร็ว ถ้าลูกยังยืนอยู่ตรงนี้อีก 5 นาที แม่คงสลบแน่ ! "
" ค่า " - - '

วันต่อมา ....
" กรี๊ดด ด ยัยมินนี่ แกไปได้รูปของพี่เลม่อนมาได้ไง หา ! รู้มั้ยว่า พี่เค้าน่ะเป็นเดือนของโรงเรียนเราเลยนะยะ " ยัยชีสบอกฉันตอนที่ฉันเอารูปของ เลม่อน ไปอวด แล้วเค้าเป็นรุ่นพี่เราหรอเนี่ย ? แถมยังเป็น เดือน โรงเรียนอีก ทำไมฉันถึงไม่รู้เลยล่ะ
" แล้วทำไมฉันไม่รู้เรื่องที่เค้าอยู่ โรงเรียนเดียวกับเรา หรือ เปนเดือนโรงเรียนเลยล่ะ " ฉันถามเพื่อนซี้ของตัวเอง อย่าง งงงัน
" ก็แกเคยสนใจเรื่องรอบโรงเรียนที่ไหนกันล่ะ วัน ๆ ก็ขลุกอยู่ในห้องอย่างเดียว นี่ย่ะ นี่ ! รู้ไหมฉันปลื้มพี่เลม่อนมากเลยนะ
แล้วตกลงแกได้รูปพี่เค้ามาได้ยังไง ? "
" ก็พี่เค้าเป็นลูกของเพื่อนแม่ฉันน่ะ แล้วตอนที่พี่เค้าเดินกลับไปขึ้นรถฉันก็เลยแอบถ่ายรูปไว้น่ะ = = "
" ถ้าแกรู้จักกับพี่เลม่อน แกก็เป็นแม่สื่อให้ฉันได้น่ะสิ "
" จะบ้าหรอ เพิ่งเจอกันเมื่อวาน เค้ายังไม่รู้จักแม้แต่ชื่อฉันเลยนะ จะให้ฉันไปเป็นแม่สื่อให้แกได้ยังไง "
" อ่าวว ไม่รู้แหละ ยังไงแกก็ต้องเป็นแม่สื่อให้ฉัน ไม่งั้นฉันจะโป้งแกจริง ๆ ด้วย แล้วฉันก็ให้เวลาแก 3 วัน ! " ยัยชีสพูดพร้อมเดินสะบัดก้นกลับไปที่โต๊ะของตัวเอง 

กรี๊ดด .. กรี๊ด ..
โอ้ยย ใครมาเปิดคอนเสริต์แถวนี้เนี่ย กรี๊ดทำไม ? แล้วฉันก็ชะโงกหัวขึ้นมาดู  เพราะเมื่อกี้แอบนอน ก็อาจารย์ยังไม่มานี่นา
เฮ้ย ย ! พี่เลม่อน มานี่นา มาทำอะไรเนี่ย ?
" เอ่อ น้องมินนี่อยู่ห้องนี้รึเปล่าครับ " ฮะ มาหาฉันรอ ?

พรึ่บ // ทุกคนในห้องหันมามองฉันเป็นตาเดียว รวมทั้งยัยชีสด้วย 
" เอ่อ อยู่นี่ค่ะ " 
" น้องมินนี่ครับมาหาพี่หน่อยสิ พี่มีเรื่องจะคุยด้วย " 
" เอ่อ .. ได้ค่ะ " 
" อย่าลืมเรื่องของฉันนะยะ " ยัยชีส หันมากระซิบกับฉันตอนที่ฉันเดินผ่านโต๊ะของเทอ แล้วฉันก็ พยักหน้าเล็กน้อยเพื่อให้เพื่อนได้รู้ ฉันไม่อยากให้เพื่อนสนิทที่ฉันมีคนเดียวทิ้งฉันไป  แล้วฉันก็เดินออกมาหน้าห้องแล้ว ออกไปหาพี่ เลม่อน

" พี่ เล..ม่อนมีอะไรหรอค่ะ "
" เปล่าหรอก พี่ก็แค่จะมาดูเธอน่ะก็ เมื่อวานแม่เธอบอกให้พี่ดูแลเธอให้น่ะสิ ต่อไปนี้ถ้ามีอะไรก็บอกพี่ได้นะ อ่อ แล้วเที่ยงนี้อย่าเพิ่งรีบไปกินข้าวนะ เดี๋ยวพี่จะมารับเธอไปทานข้าวเอง ^ ^. "
" เอ่อ.. "
" ห้ามปฏิเสธนะ " 
" ก็ได้ค่ะ : )) "

กริ๊งง .. กริ๊ง ..
และเวลานั้นก็มาถึง นั่นก้คือเวลาพักเที่ยง นี่ฉันจะต้องรอพี่เลม่อน ที่ห้องหรอเนี่ย ? เอายัยชีสไปนั่งเป็นเพื่อนด้วยดีกว่า
" ได้ ๆๆ เดี๋ยวฉันจะไปเป็นเพื่อนแกเอง ^^ "
" อือๆๆ "
และแล้วพี่เลม่อนก็มาหาฉันที่ห้อง
" ป่ะ น้องมินนี่ ^^ พี่มาช้ารึเปล่า " ไม่ช้าหรอกค่ะเพื่อนเค้าออกไปตั้งนานแล้ว = ="
" ไม่ช้าหรอกค่ะ เอ่อ พี่เลม่อนคะ นี่ยัยชีสเพื่อนเลม่อนเองค่ะ "
" อ่อจ่ะ น้องมินนี่จะให้เพื่อนไปกินข้าวด้วยหรอ " 
ฉันพยักหน้า2-3 ครั้ง
' ได้จ่ะ "
หลังจากทานข้าวเสร็จพี่เลม่อนก็แอบกระซิบข้างหูฉัน 
" นี่ๆ เดี๋ยวเย็นนี้พี่จะมารับกลับบ้านนะไม่ต้องชวนเพื่อนนะ พี่มีเรื่องคุยด้วยหน่อย " แล้วพี่เค้าก็เดินไปเลย

กริ๊ง... กริ๊ง...
เสียงออดเลิกเรียนดังแล้ว และฉันก็ต้องรอพี่เลม่อนอีกเช่นเคย ส่วนยัยชีสก็ไปทำธุระใหห้หม่ามี้อีกตามเคย

" มินนี่ พี่มาแล้วว ว : ) " 
" อ่าค่ะ "
" ป้ะ ไปขึ้นรถเร็ว " แล้วพี่เลม่อนก็พาฉันไปขึ้นรถ สปอร์ตสีแดงเพลิงนั่นและฉันก็ไม่ตัดสินใจที่จะบอก เรื่องที่เค้าขับรถมาเหยียบน้ำเน่าใส่ฉัน 
" เอ่อ .. พี่เลม่อนมีอะไรจะคุยกับมินนี่ค่ะ "
" ก็พี่จะบอกว่า ต่อไปนี้ พี่จะมารับมินนี่ไปโรงเรียน ทานข้าวเที่ยง และ รับกลับบ้านน้ะ ^^ " 
" มันจะดีหรอค่ะ ? "
" ดีสิ เพราะแม่มินนี่ บอกให้พี่ทำไงล่ะ <33. " ไม่ต้องทำก้ได้ มินนี่ไม่ว่าหรอกกก ฮือๆๆ คนทั้งโรงเรียนจะต้องนิทาฉันแน่เลยแล้ว เรื่องของ ยัยชีส อีก โอ้ยย จะบ้าตายย  แต่ยังไง วันนี้ฉันก็จะบอกเรื่องที่ยัยชีสขอให้ฉันทำ
" พี่เลม่อน ค่ะ คือว่า .. เอ่อ.. " ทำไมฉันพูดไม่ออกนะ 
" มินนี่ มีอะไรหรอ ? "
" คือว่า .. คือ .. ยัย.ชีสสเพื่อนของมินนี่อ่ะค่ะ เค้าชอบพี่เลม่อนอ่ะ "
" เหรออ แล้วทำไมอ่า "
" คือ มินนี่อยากให้พี่เลม่อน ลองคบกับเธอดูอ่ะค่ะ "
" ไม่ ! เอ้ย พี่หมายถึง มันจะดีเหรอ "
" นะข้ะ " 
" แต่พี่ชอบมินนี่นะ จะให้พี่ไปคบกับคนอื่นได้ไง " เลม่อนพูดพึมพำกับตัวเองเบา ๆ และน้อยใจมินนี่
" อะไรนะข้ะ "
" อ่อ เปล่าจ่ะ "
เราสองคนนั่งเงียบกันมาตลอดทาง จนมาถึงบ้าน พอฉันลงจากรถยังไม่ทันจะขอบคุณ พี่เค้าก็ขับรถออกไปแล้ว พี่เค้าเป็นอะไรน้า 

เช้าวันรุ่งขึ้น 

ไหนพี่เลม่อนบอกจะมารับฉัน แต่ไหงไม่เห็นมีรถซักคัน สงสัยพี่เค้าคงพูดเล่นมั้ง และแล้วว ฉันก้ต้องเดินไปโรงเรียนด้วยทางเท้าเช่นเคย  พอเข้าไปถึงห้องเรียน ก็ต้องแปลกใจเมื่อพบว่า พี่เลม่อนนั่งคุย กะหนุงกะหนิงกับยัยชีส ทำไมเห็นแล้วมันปวดแปลบ ๆ นะ ฉันควรจะดีใจไม่ใช่หรอ ที่เพื่อนฉันได้คบกับคนที่ตัวเองชอบ  แล้วยัยชีสก็หันมาเห็นฉันเข้า
" มินนี่ มานี่เร็วว " โอ้ยย จะหันมาทำไมกัน เฮ้ออ
" เร็ว ๆ หน่อยสิ "
" อื้อ ๆๆ มาแล้ว ๆ " ฉันจำใจเดินไปหายัยชีส 
" ฉันขอบใจแกมาก ๆๆ เลยนะ " แล้วยัยชีสก็หันมาหอมแก้มฉัน 1 ฟอดด
" อืม งั้นฉันไปนั่งที่แล้วนะ "

วันนั้นฉันไม่ได้ ไปกินข้าวเที่ยงกับพวกเขาถึงแม้ว่ายัยชีสจะชวนฉันแล้วก็ตาม ก็ฉันไม่อยากไปเป็นก้างขวางคอพวกเขานี่นา
แล้วพอถึงตอนเย็น ฉันก็เห็นพวกเขาออกไปด้วยกัน และฉันก็เดินกลับบ้านคนเดียวอีกตามเคย ทำไมชีวิตฉันมันน่าเศร้าขนาดนี้ TT.

วันต่อมาก็เป็นแบบเดิม แต่วันนี้ฉันทั้งไม่ได้กินข้าวเที่ยงและข้าวเช้า 

กริ๊ง ง .. กริ๊งง ..

เสียงออดขึ้นห้องเรียนดังขึ้น ระหว่างนั้น ฉันกำลังจะเดินขึ้นบันได สายตาก็เริ่มพร่ามัว ทำไมถึงมองอะไรไม่เห็นนะ

ตุ้บ 
" มินนี่ !!! "
และฉันก็ได้ยินเสียงสุดท้ายก่อนที่จะสลบไป และฉันก้จำได้ว่ามันเป็นเสียงของ เค้าคนนั้น !

ฉันลืมตาขึ้นมาแล้วมองไปรอบ ๆห้อง สีขาวสะอาด แล้วฉันก้รู้เลยว่าเป็นห้องพยาบาล 
แล้วฉันก็รู้สึกเหมือนมีอะไรหนัก ๆ มาทับที่มือ พอมองแล้วฉันก็ถึงกับ ตกใจ เพราะมันคือหัวของพี่เลม่อน !!!!
พอฉันเริ่มขยับตัว พี่เลม่อนก็ตื่นขึ้นมา จากการไปเฝ้าพระอินทร์รอฉันตื่น จากชั้นดาวดึงส์ 555+

" มินนี่เธอฟื้นแล้วหรอ พี่เป็นห่วงเธอมากรู้มั้ย ! " 
" แล้วทำไมต้องตะคอกใส่ฉันด้วยเล่า " 
" พี่ขอโทษ พี่เป็นห่วงเธอมากไปหน่อย " 
ฉันแอบอมยิ้มอยู่พักหนึ่ง 
" มินนี่ ทำไมเธอไม่กินข้าว หา !! ถ้าเกิดพี่ไม่เดินตามเธอแล้วใครจะพาเธอมาห้องพยาบาล ฮะ !! "
" ห้ะ อะไรนะ พี่แอบเดินตามฉันหรอ ?? "
" เอ่อ ใช่ ก็พี่เป้นห่วงเธอนี่นา "
" แล้วยัยชีสล่ะ ? "
" พี่เลิกกับเพื่อนของเธอแล้ว เพราะเพื่อนเธอหลายใจมาก ตอนนี้ไปแอบปลื้มนักร้องนำของโรงเรียนแล้ว "
" ไม่จริง ยัยชีสชอบพี่จะตายไป "
" แต่พี่ไม่ได้ชอบชีสนี่ ตอนนั้นพี่ก็แค่คบตามคำสั่งของมินนี่ไง แต่ตอนนี้ชีสก้ไม่ได้ชอบพี่แล้วด้วย "
" แล้วทำไมต้องเชื่อแล้วทำตามคำสั่งของมินนี่ด้วย ล่ะ แล้วถ้าพี่ไม่ได้ชอบชีส แล้วพี่ชอบใคร หา !! "
" ก็เพราะ พี่ชอบมินนี่ไง พี่ถึงยอมทำให้ ได้ยินชัดไม๊ ว่าพี่ ชอบมินนี่ รักมินนี่ "
" เอ่อ พี่ชอบฉันหรอ ? // >.< // "
" ก็ใช่นะเส่ ! แล้วต่อไปนี้เธอก็ต้องคบกับพี่ด้วย เข้าใจมั้ย ? "
" เอ่อ.. เข้าใจแล้ว " ฉันหน้าแดงเป็นลูกมะเขือเทศแล้ว แล้วจู่ ๆ ก็มีเสียงหนึ่งขัดจังหวะพวกเรา
" นี่พวกเธอ จะสารภาพรักกันอีกนานมั้ย ? ครูจะปิดห้องพยาบาลแล้ว เลิกเรียนแล้วนะ !!!! "
ครูห้องพยาบาลตะคอกใส่พวกเรา หา นี่เลิกเรียนแล้วหรอ เร็วจัง ^^.
" ครับ / ค่า จะไปเดี๋ยวนี้แหละ  ค่ะ " ฉันพูดพร้อมกับพี่เลม่อน แล้วหลังจากนั้น พี่เลม่อนก้ลากฉันไปขึ้นรถแล้วพาฉันกลับบ้าน แล้วแอบกระซิบข้างหู ว่า " คืนนี้ฝันดีนะจ้ะ เดี๋ยวพี่จะโทรหา " พร้อมกับหอมแก้มฉัน ไป ฟอดใหญ่ 

แล้วพี่เลม่อนก็โทรมาหาฉันจริง ๆ พอวันรุ่งขึ้นที่โรงเรียนมีงาน พี่เลม่อนก็ขึ้นไปบนเวทีและบอกรักกับฉัน แล้วทุกคนในโรงเรียน ต่างก็ โห่ร้องและแสดงความดีใจให้กับฉัน  และฉันอยากจะบอกพี่เลม่อนว่า

" ฉันก็รักพี่เหมือนกันนะ "  >> , << ฮิ ๆ



จบแล้วจ้า