คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [ FS/OS KOOKMIN] ♥ promise คำสัญญา
[JUNGKOOK X JIMIN]
ปล. มีเพลงให้ฟังด้วย
“ เมือคนนึงยึดมั่นในคำสัญญา
แต่.... อีกคนหนึ่ง จากไปพร้อมคำสัญญา”
“นี่จองกุกนายจะรอ ฮึก.. ฉันใช่มั้ย? ”
“ครับ....ผมจะ รอ ไม่ว่าจะนานแค่ใหน ผมก็จะ รอ ”
“สัญญานะ..”
“ครับ......สัญญา”
“จีมินจะรีบกลับมา สัญญา.....”
ร่างหนาของจอนจองกุกเดินไปอย่างไร้จุดหมายเมืองานศพสิ้นสุดลง ใช่ งานศพของคนที่เขารักที่สุด ปาร์คจีมิน !
หึ ผมมันโง่ที่เชือว่าเขาจะกลับมา ตามคำสัญญา และผมจะรอ!!
จ..จองกุก อ่ะ อ้าาส์
อื้อ!~ ตรงนั้น!
เฮือก!!!
อีกแล้วหรอ?? ร่างบางบนเตียงส่งเสียถอนหายใจ พร้อมกับความคิดในหัว
ใช่ มันเกิดขึ้นอีกแล้ว ฝัน ที่มีตัวเองกำลังร่วมรักกับใครบางคนที่จำหน้าไม่ได้ ทุกครั้งที่ตื่นขึ้นมา จำได้แต่จองกุก ชื่อใครคนนั้น คนที่ไม่เคยรู้จัก เจอกันแค่ในความฝัน แต่กลับทำให้หัวใจของใครบางคนเต้นแรง เมือนึกถึงภาพในความฝัน ใบหน้าหวานก็ขึ้นสี ด้วยความเขินอาย
"มาแต่เช้าเลยมึง อีกแล้วหรอวะ? "
ทันที่คิมแทฮยองเดินเข้ามาถึงโต๊ะประจำ ก็เห็นเพื่อนหน้าหวานนั่งขมวดคิ้วเป็นปมพร้อมนมในมือ
"ช่วงนี้กูฝันทุกคืนเลยวะ แถมมันก็ชัดขึ้น "
"แล้วเห็นหน้าผู้ชายในฝันมึงยัง? "
สิ่งที่แทฮยองได้คำตอบคือการส่ายหัวช้าๆของเพื่อนตัวเอง เฮ้ออ คิดละก็หนักใจ ห่วงก็ห่วงแต่ไม่รู้จะช่วยมันยังไง
[jimin]
ผมก้มนั่งก้มหน้าฟุบโต๊ะเรียน กะว่าจะงีบสักหน่อยง่วงมากกก เมือคืนหลังสะดุ้งตื่นเพราะฝันบ้าๆผมก็นอนไม่หลับยันเช้าาา
ก๊อก ก๊อก !!
" ขออนุญาตครับ ขอโทษที่สายครับ "
ร่าง สูงของผู้มาเยือนใหม่ทำให้นักศึกษาหญิงในคลาสส่งเสียงฮือฮาา เพราะใบหน้าหล่อขาวตากลมโต บุคลิกเย็นชา น้ำเสียงนุ่มทุ้ม แสนคุ้นเคย อ้ะ? เสียงคุ้นๆ zzzzz~
"จีมิน อ้วน! ตื่นเว้ยยยย ไปกินข้าว โอ้ยยย ตบหัวกูไมเนียยย "
"สมน้ำหน้ามาเรียกกูอ้วน"
"จีมินหรอ ?? " ระหว่างที่ผมกำลังเดินออกจากห้อง ผมก็ได้ยินคนเรียกชื่อผม แต่มันเบามากนะ พอหันไปก็เจอผู้ชายคนหนึ่งกำลังเก็บของ
"มึง มีไรวะ ไปเร็วหิววว"
เอ้อช่างมันเหอะผมคงหูฝาด สนใจน้ำย่อยในกระเพาะผมดีกว่า
"กินไรดีมึง กูเบือข้าวโรงอาหารไปนั่งแดกคณะอักษรดีกว่า สาวพรึบ"
"มึงเบือกับข้าวมากไอดำ! จะส่องสาวก็บอก" ผมบ่น แต่ก็ยอมเดินตามมันไปครับ เพราะผมก็เบือกับข้าวเหมือนกัน :p
"อ้วน กลับบ้านคนเดียวได้ปะวะ แม่โทรตามหว่ะ"
"แม่อะไรวะ มึงไม่อยู่กับแท่ไม่ใช่อ่อ??"
"แม่ทูนหัวโฮซอกกู"
"เออๆ จะไปไหนก็ไป กูกลับได้" ผมนั่งคิดอะไรไปเรื่อย กว่าจะรู้สึกตัวก็เย็นละ มหาลัยที่คึกคักเวลาเงียบกริบ ผมนี่เสียวสันหลังเลย กลับบ้านดีกว่า
เหมือน มีคนตาม ระหว่างที่ผมเดินออกจากมอ คิดไปเองมั้ง ผมเลิกใส่ใจก่อนก้าวเท้าเดินต่อไป กลับมีคนมาคว้าแขนผมแล้วกระชากให้หันหลังกลับไป
"โอ้ยยย !! นายเป็นใคร"
"ขอคุยด้วยหน่อย"
"ไม่ กูไม่คุย ปล่อยนะเว้ย"
"แค่ แปบเดียว" ทำไม ผมถึงคุ้นตาคู่นี้ เสียงแบบนี้ แถมหัวใจยังเต้นแรงขนาดนี้ เป็นบ้าอะไรวะะ ผมเผลอแปบเดียวผู้ชายตรงหน้าก็ลากผมเดินมาไกลแล้ว
"เดี๋ยวว.. จะลากกูไปไหน คุยตรงนี้ก็ได้"
"ชืออะไร...."
"ลากกูมาเพื่อจะถามชื่อ?"
"ตอบ !"
"ปาร์คจีมิน"
หลังจากนั้นคนตรงหน้าผมก็เงียบ .... อย่าเงียบดิกูอึดอัด
"ชื่ออะไร?" ผมตัดสินใจถามออกไปบ้าง
"จอนจองกุก" ช็อคครับ!!!!!
“นี่จองกุกนายจะรอ ฮึก.. ฉันใช่มั้ย? ”
“ครับ....ผมจะ รอ ไม่ว่าจะนานแค่ใหน ผมก็จะ รอ ”
“สัญญานะ..”
“ครับ......สัญญา”
“ จีมินจะรีบกลับมา สัญญา.....”
อยู่ๆก็มีภาพบางอย่างวิ่งเข้ามา มันคืออะไร สัญญอะไร ?!! โอ้ยยย ปวดหัวววว
ปวดหัวว ผมลืมตาขึ้นช้าก่อนจะพบว่า ที่นี่ไม่ใช่ห้องผม เตียงสีดำสนิทเหมือนในความฝัน ? ไม่ใช่ดิ ห้องใครวะ ผมมองไปรอบๆห้อง ก่อนหน้านี้ ผมกำลังกลับบ้าน แล้วก็...
"ฝื้นแล้วหรอ "
"ผมมาอยู่นี่ได้ไง"
"อยู่ๆก็หมดสติไป ไม่รู้จะเอาไปใว้ใหน "
เงียบ ผมจะพูดอะไรดี มันอึดอัด จองกุกเงียบ เขาเอาแต่นั่งมองผม ผมควรถามไปมั้ย
"จองกุก/จีมิน" โอ้ยย เสือกพูดพร้อมกูอีก ㅠㅠ เขาเงียบ แปลว่าให้ผมพูดใช่มั้ย
"เรา. . เคยเจอกันที่ใหนรึป่าว "
"คิดว่าเคยนะ"จองกุกตอบเสียงเรียบ
"ที่ ไหนหรอ . . . ในฝันรึป่าว" ประโยคหลังผมพูดเบามากนะ ย้ำว่ามันเบามากๆ แต่ผมคิดว่าจองน่าจะได้ยิน เขาสบตาผม เงียบ จองกุกพยักหน้าช้าๆ โอ้ยยยย ทำไมหัวใจเต้นแรงงี้ หัวใจปาร์คจีมินแทบจะเด้งออกจากปาก
"คืนนี้ นอนนีล่ะกัน"
"อ อะไรนะ???"
"อาบน้ำซะ" เดี๋ยวว งง จองกุกพูดก่อนจะยื้อเสื้อผ้ากับผ้าเช็ดตัวให้ สรุปกูต้องนอนนี่
[jungkook]
เหอะ ไม่อยากเชื่อว่าผมจะเจอผู้ชายที่ผมฝันถึงบ่อยๆ ผิวขาวนุ่มลื่นมือ เสียงครางหวานติดหู นี่ขนาดในฝันนะ ถ้าของจริงจะขนาดไหน พี่จอนไม่อยากคิด ออกละเทละกลับมาก่อนเดี๋ยวคืนนี้อดใจไม่ไหว
หลัง จากที่จีมินอาบน้ำเสร็จ ผมก็กับจีมินก็คุยดันเรื่องความฝัน ซึ่งภาพที่จีมินเห็นในฝันก็ไม่ต่างจากผมเท่าไหร่ เล่าไปคนตัวเล็กก็แก้มแดง โว้ยย จะน่าฟัดไปล่ะ ใจเย็นๆ พี่จอนอะเย็น แต่น้องจอนนี่ไม่แน่ ยิ่งนึกภาพความฝัน อหห ทนไม่ไหวครับㅠㅠ
"จองกุก เป็นอะไรรึป่าว "
"ป่าว "
"อ่ออ ~ สรุปคือเรื่องทั้งหมดเกิดจากที่สัญญากันกันไว้ชาติที่แล้ว เฮ้ออ แปลกๆเนอะ
จองกุก ฟังอยู่ปะวะ "
"ฟังอยู่"
"แม่งไม่คุยด้วยละ " ผมทำไรผิดวะ ร่างเล็กๆของจีมินวิ่งเข้าห้องไปเฉยย=_=
[jimin]
เมือคืนนี้ผมหลับสนิทมาก ยอมรับว่าโครตสบาย ตื่นมากอยู่ในอ้อมกอดจองกุก โครตไม่อยากลุกอะ -////-
"มึงเป็นไรวะะะ กูพูดด้วยก็ไม่พูด ปล่อยกูพูดคนเดียว "
"เเทฮยอง เมือคืนกูไม่ฝันวะะ หลับสบายสัส"
"ทำไงวะ ฝันติดกันมาเป็นปีๆ อยู่ๆจะเลิกฝัน"
ผมยิ้มจนแก้มปริ ไม่บอกมันหรอก คึคึ
จีมินอาา~
จ... จองกุก อื้อ!!
อ้ะ เจ็บบ ฮือออ
อีก. . นิด เดียว วว อ่าาส์"
ร่างหนาของจอนจองกุก กดทับร่างของปาร์คจีมิน ส่วนล่างของร่างกายขยับเบียดเเน่นจนร่างเล็กอีกคนสั่นคลอนตาม
อะ... อื้ออ!~ จองกุก!!!!!!
ม่ายยยย!! ฝันอีกแล้วววว แต่คราวนี้มันชัด ชัดเกินไป ใบหน้าจองกุก กลิ่นเหงือ โง้ยยยย ทำไมเป็นนี้ -///////-
นิ้วมือสั้นป้อมของจีมินเร่งกดโทรศัพท์หาอีกคน คนที่อยู่ในฝัน
"จองกุก! น.. นอนรึยัง?? "
"....... ยังง "
"เป็นไร รึป่าว น้ำเสียงแปลกๆ"
" ฝัน เหมือนกันรึป่าว ?"
"อะ อื้ออ อยากคุยด้วย ไปหานะ"
ไม่รอให้จองกุกตอบจีมินตัดสายกยิบเสื้อโค้คแล้วออกจากบ้านทันที
[jungkook]
เฮ้อ ออ ผมฝัน ฝันถึงจีมิน ในฝันผมชัดกว่าจีมิน ทั้งเรืองสัญญา เรืองในอดีต และเรืองที่ รอ รอจนวันสุดท้ายของชีวิต เหอะ ไม่อยากเชือว่าคนเเบบผมจะรักใครสักคนสุดหัวใจ
ก๊อก ก๊อก !!
ผมลุกไปเปิดประตูให้อีกคนเข้ามาในห้อง ผมบอกเลยว่าจีมินพลาดที่มาตอนนี้ มาหลังจากที่ฝัน ... หึหึ
"จองกุก ทำไมเรายังฝันอยู่ "
"เราอาจต้องทำแบบในฝัน"
"ห้ะ ????? "
"ป่าววว "
จองกุกมึงพูดไรวะะะ ผมยีหัวตัวเองแรงๆ จีมินแก้มขึ้นสี เขินหรอวะะ น่าฟัดด โง้ยยย ยัง ยังช้อนตามอง โทษที่ตัวเองพลาดเองนะจีมิน
ผมก้มลงประกบปากกับปากบางของอีกคน จีมินตกใจเผยปากออกเปิดทางให้ผมสอดลิ้นเข้าไปชิมความหวาน อืมม
"อื้ ออ จ จองกุก"
"อะ อ้าา"
"อื้อ !! "
FIN
.......................................................................................................
โง้ยยย ยอมรับเลยว่าตอนแรกกะแต่งม่า กะให้น้ำตาแตกฮรือ แต่ไม่รอดเลยเป็นประการชะนี้จริงๆเห็นคอมเม้นหลายคนไม่เอาม่า เราเลยไม่ม่าก็ได้ คึคึ น่ารักอะดิ๊ แถมยาวด้วย ไม่รู้ รู้เรื่องป่าวเหมือนจะมีแต่น้ำเนื้อไม่มี จบ จบมั้ยไม่รู้อาจคึกมาภาคต่อ (หรอ) ขอบคุณทุกคอมทุกกำลังใจ ไปละจุ้บ เจอกันตอนหน้า บะบู้ยยยย
ความคิดเห็น