ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : THE YOUTUBE:;) ลองแปลแบบมั่วเพลง Yobanashi deceive
"การโกหกมันเป็นความสามารถพิเศษของฉัน"
"แต่ถ้าความจริงถูกเปิดเผย ฉันก็คงจะเป็นคนไม่ดี"
"มันก็ไม่แปลก มันก็เป็นอย่างนั้นเสมอ"
"ความจริงมันน่าสงสัย?"
ด้วยbeep bap boop (คือไรฟะ = =?) และความรู้สึกที่ล่องลอย
ยามค่ำคืนกลายเป็นการสะท้อนสิ่งปกติ
ด้วยสองจังหวะ มันเรืองแสง
ฉันคิดว่ามันจะโอเคหรือเปล่าถ้าจะบ่นซักหน่อย
เฮ้, เรามาคุยกันซักหน่อยสิ
ฉันมีนิสัยที่โง่ในการทำร้ายตัวเอง แต่
ฉันไม่สามารถทนมันไหวได้อีกต่อไปแล้ว
แล้วคิดยังไงล่ะกับเรื่องตลกสั้นๆล่ะ?
งั้นเรามาคุยกันเล็กน้อยดีกว่า
มันค่อนข้างพิเศษเลยทีเดียว
สถานที่แปลก
ที่มันทำท่าเหมือนจะปกติ
มีบางสิ่งที่ฉันกังวล
10 ปีดูเหมือน
จะได้ผ่านไปนับตั้งแต่
ในวันที่
"ปีศาจ"
ฉันได้ยินเสียง "ปีศาจ"
มันได้กลืนกินหัวใจฉัน
"โกหกต่อไป" มันบอก
และฉันก็ได้โกหกมานับตั้งแต่นั้น
มันไม่มีบุคคลหรือสิ่งใดที่ฉันไม่สามารถโกหกได้
ฉันถูกควบคุมโดย "ปีศาจ"
อา ฉันขอโทษ
อย่าร้องไห้สิ
ทุกอย่างมันก็แค่เรื่องโกหก,ตกลงไหม?
โอ้มายด์!นั่นการใช้เล่ห์เหลี่ยม
(เหมือนIAจะร้อง Oh,my จริงๆคะ =w=;)
เป็นพฤติกรรมที่น่าอาย!
ฉันจะหลอกคุณ
เมื่อฉันพูดอย่างนั้น
จะไม่รู้สึกมันจริงๆ
มันน่าขนลุก?
เมื่อผมโกหก
และหันหลังกลับ
คำโกหกของฉันก็เพิ่มขึ้น
วันนี้อีกแล้วที่ฉัน
ได้หัวเราะในความน่าเบื่อ
(ถ้าลองแปลตรงนี้อาจจะได้ว่า ได้หัวเราะในความโง่เขลา ประมาณนี้เพราะคาโนะหลอกคนแล้วหัวเราะเยาะอะไรอย่างนี้ล่ะมั้งคะ > <;)
beep bap boop แม้แต่เด็กสาวคนหนึ่ง
ที่ดูเหมือนว่าจะเกลียด
คืนที่หายไป
สองจังหวะ แม้แต่เด็กชายคนหนึ่ง
ที่เกลียดการโกหก
มันทำให้คนร้องไห้
ถูกต้องแล้ว เช่นเดียวกับที่
"อุดมคติ"ที่ไม่มีนัยสำคัญได้ถูกได้ถูกรับการป้อนข้อมูล
และมันได้กลืนกินหัวใจฉัน
นอกจากนี้ พวกเราได้ตระหนักว่า
ต่อให้อุดมคติของฉันกลายเป็นความจริง
ฉันไม่สามารถอาศัยอยู่คนเดียวบนโลกได้
"นั่นเป็นคำโกหกอีกแล้ว?"
"ไม่ใช่ ความจริงต่างหาก!"
มันรู้สึกเหมือนสมองของฉันจะกระจุย
[ไม่] เมื่อมันเติมเต็มไปด้วยคำว่า "ไม่"
(ไม่ หรือ ไม่ใช่ คนแปลก็ไม่รู้คะ orz)
โอ้มายด์!นั่นการใช้เล่ห์เหลี่ยม
ฟังให้มากกว่านี้!
ไปยังหัวใจของฉัน
ไปยังความละโมบของฉัน
(greed แปลได้ว่า โลภ ความละโมบ และความตะกละคะ)
ไปยังคำโกหกนี้
ไปยังความจริงเพียงหนึ่งเดียว
หากว่าเมื่อฉันพูดว่าฉันโดดเดี่ยว ฉันจะไม่เปลี่ยนแปลง
ฉันประหลาดใจเสมอ
ที่ฉันเกือบจะยิ้ม
โอ้มายด์!นั่นการใช้เล่ห์เหลี่ยม!
ฉันเกลียดอย่างนี้!
ดู ให้ฉันฟัง
(ดู ให้ฉันฟัง แปลกๆนะคะ orz)
มันน่าตกใจ, ฉันสามารถ
(ฉันสามารถ หรือ Can I คะ ไม่รู้แปลถูกไหม ;;w;;)
ไม่มีอีกต่อไป
รอดตัว?
(ท่อนนี้งงๆคะ อาจจะรวมกันเป็น ไม่มีทางอีกต่อไปที่จะถูกช่วยไว้? ล่ะมั้งคะ)
"ไม่มีปัญหา" คุณพูด
และคุณไม่เคยเปลี่ยนแปลง
"อา, ฉันพลาด"
อีกแล้ว
ตัวตนที่ไม่น่าเป็นที่พอใจนี้
ถูกกลืนกิน, เหมือนทุกครั้ง
(Drowns แปลในกูเกิ้ลได้ว่า ฟันฟาง คืออะไรก็ไม่รู้คะ แต่ถ้าลบตัวsจะได้ว่า จมน้ำ กลบ อะไรต่างๆนานาจนขอแปลว่า กลืนกิน ดีกว่าคะ)
"อา, ฉันพูดมากไป หรือเปล่า?"
"แต่ นั่นเป็นเพราะว่านี่เป็นเพียงแค่ 'เรื่องราวที่แต่งขึ้น' "
"งั้น ฉันขอจบมันตรงนี้"
"ในครั้งหน้าเมื่อกระดิ่งส่งสัญญาณ"
"เรามามีบทสนทนาที่แสนวิเศษนี้มากขึ้นเถอะ"
แปลจบแล้วคะ แบบงูๆปลาๆ ถ้างงไม่ต้องห่วงคะ คนแปลก็งง orz แต่พอจับใจความได้ว่า คาโนะมีปีศาจอยู่ในตัวซึ่งคอยควบคุมให้เขาพูดโกหก มันค่อยๆกลืนกินเขาจนกลายเป็นนิสัยติดตัวที่ชอบโกหกและโกหกได้เนียนจนไม่มีใครหรืออะไรมาจับผิดได้เลย แล้วเวลาที่เห็นคนถูกหลอกเชื่อก็มักจะขำเพราะเห็นเป็นเพียงเรื่องตลก แต่เขาก็รู้สึกโดดเดี่ยวซึ่งมันเป็นความจริงที่เขาไม่มีวันเปลี่ยน(หรือเปล่า?) และเขาก็ยังไม่พึงพอใจในตนเองซักเท่าไหร่ด้วย แต่สุดท้ายก็มาบอกเราว่า "นี่เป็นเพียงแค่ 'เรื่องราวที่แต่งขึ้น' " คะ ซึ่งนี่เป็นเรื่องจริงหรือคาโนะโกหกก็ไม่รู้คะ ไปถามตาจินเอาเอง orz สำหรับวันนี้ขอตัวคะ แล้วซับนี้ไม่ 100% ถูกนะคะเพราะแปลจากอิงค์และให้อากู๋ช่วยด้วย ต้องรอซับไทยมายืนยันคะ บายยย...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น