ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Lost memories - Lumin

    ลำดับตอนที่ #3 : memories 2

    • อัปเดตล่าสุด 12 มี.ค. 58


    Lost memories - Lumin
    [AAMD]
    @nongeua / twitter




















     

    “เด็กๆนั่งที่ได้แล้วจ๊ะ” เสียงครูจากหน้าห้องทำให้เด็กนักเรียนในห้องเงียบโดยสนิท

     

    “วันนี้จะมีเด็กนักเรียนหญิงย้ายมาใหม่นะ เดี๋ยวจะให้มาแนะนำพวกเธอให้รู้จัก”

    หลังจากสิ้นเสียงของครูหน้าห้อง ก็มีเด็กผู้หญิงผมยาวหน้าตาสละสลวย ผิวขาวเดินเข้ามาในห้องแล้วมาหยุดอยู่ตรงข้างหน้ากระดานไวท์บอร์ดที่ใช้ในการสอน

     


     

    “สวัสดีค่ะ ฉันชื่อโชรงพึ่งย้ายมาจากจีนค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ^^ โชรงก็เดินไปนั่งที่ของตัวเองซึ่งห่างจากโต๊ะคนหน้าซาลาเปาไปแค่ สองสามตัว


    “ว้าววว วิ้ดวิ้ววว” เสียงฮือฮาหลังจากโชรงแนะนำตัวเสร็จ

     

    “เห้ยย สวยนี้หว่า.. น่าสนใจ”แบคฮยอนที่กำลังพูดกับเพื่อนข้างๆโดยที่ยังไม่วางตาจากนักเรียนหญิงที่มาใหม่

     

    “....”

     

    “แหม่ๆๆๆ มองขนาดนั้นไม่กินไปเลยละมินซอก”แบคเอ่ยแซวคนนั่งข้างๆ

     

    “ชอบ” คำสั้นๆจากปากพูดชายหน้าซาลาเปาที่กำลังทำตาลอยไปตามอิริยาบทของนักเรียนสาวโชรง

     

    -.,- มึงจะแย่งกูหรออออ  เออๆ กุยกให้ก็ได้ หึ !


     

     

    “มึงงง... คนนี้แหละ ชอบอ่ะ ใช่อ่ะ รักเลยยย -///- “  คนอะไรน่ารักจังเลย เดี๋ยวจะจีบมาเป็นแฟนให้ได้เลย มันบาดใจโผมมมมม จะเอาคนนี้ จะเอา หมินจะอาววววว
     

     

    “นี้มึงเอาจริง?” แบคถาม

     

    “เออจริงดิ เนี่ยย้ายมาจากจีนด้วย เดี๋ยวให้สอนทั้งภาษาจีน และภาษารักเลย”



    “อ้วกกก .....เบาๆหน่อย จะจีบติดหรา  นี้ยังไม่ทันจีบก็เป็นขนาดนี้ละ-,-



    “โห ดูถูกกันจัง เดี๋ยวรอดูๆ”



    “อ่ะ นักเรียนเรามาเริ่มเรียนกันได้แล้วจ๊ะ โชรงถ้าหนูสงสัยก็ถามครูได้นะ”



    “ค่ะ”

    โชรงรู้สึกว่ามีคนกำลังมองอยู่จากโต๊ะใกล้ๆ เลยหันไปเจอผู้ชายหน้ากลมคนหนึ่งกำลังเท้าคางและส่งยิ้มหวานมาให้เธอ โชรงรู้สึกแปลกๆเลยยิ้มตอบกลับไปและหันมาสนใจการเรียนตรงหน้า

     

     

     

    น่ารัก..น่ารัก ผมไม่เป็นอันเรียนเลยครับ ทำไมเด็กที่ชื่อโชรงต้องน่ารักขนาดนี้ด้วย  ผมมองเธอจนผมโดนแบคกับเฉินแซวทั้งวัน ผมต้องรีบหาทางตามจีบเธอ ไม่งั้นผู้ชายคนอื่นๆต้องมาคาบไปแน่ แต่ผมจะทำไง ผมไม่เคยจีบใคร ไม่เคยมีแฟน โอ้ยย...ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว









    “ออดดดดดด.....” เสียงออดส่งสัญญาณว่าหมดเวลาการสอนในครึ่งเช้า

     


    “วันนี้กินไรดี “ เฉินถามเพื่อนทั้งสองคนที่ยังอืดอาดเดินตามหลังเขามา



    “ข้าว”



    “ข้าว”



    “เออๆงั้นข้าว -,- “เฉินที่ไม่รู้จะกินอะไรเลยเลือกที่กินตามพวกนั้นเพราะดูแล้วมันเป็นแถวที่สั้นที่สุด

    พวกเขาทั้งสามคนก็ไปซื้ออาหารแล้วมานั่งโต๊ะในโรงอาหารที่เต็มไปด้วยนักเรียนจำนวนมาก

     



    “เห้ยพวกมึง ช่วยกูคิดวิธีจีบหญิงหน่อยสิ” มินซอกถามเพื่อนสนิทของเขาทั้งสองคน



    “มึงจะจีบใคร “ เฉินถาม



    “ก็โชรงนักเรียนใหม่ห้องเราไง ไอ้หมินมันสนใจ หรือเรียกว่าคลั่ง- -“ แบคหันไปตอบเฉินที่ยังไม่รู้เรื่อง



    “ถึงว่าเห็นมึงมองเค้าตลอดเวลารียน” เฉินพูดน้ำเสียงแผ่ว “มึงชอบโชรงๆจริงๆหรอ”



    “เออชอบ น่ารักดี ดูเรียบร้อยดีด้วย” มินซอกตอบกลับไป



    “...”



    “เออ แล้วมึงจะจีบยังไง” แบคก็พูดเปิดประเด็นขึ้นมา



    “เนี่ยคิดอยู่”



    “มึงก็จีบแบบตรงๆไปเลย ไม่ต้องมุขเยอะ “



    “เออจะลองดู” มินซอกตอบกลับแบบไม่ค่อยสนใจคำพูดของเพื่อนเท่าไร เพราะคิดว่ามันคงไม่ค่อยช่วยไร  มินซอกก็นั่งจัดการกลับข้าวในจานที่เหลือของตัวเองต่อแล้วสายตาก็เหลือบไปเห็นหญิงสาวที่หน้าตาคุ้นๆ กำลังหาที่นั่งกินข้าว แล้วเธอก็นั่งลงกินข้าวคนเดียว



    “คงยังไม่มีเพื่อนสินะ” มินซอกพูดเบาๆ



    “หะ ไรนะ” แบคฮยอนถามสิ่งที่ฟังไม่ถนัด



    “เดี๋ยวกุมา” มินซอกพูดพร้อมกับยกจานข้าวตัวเองไปนั่งกับผู้หญิงที่หมายตาไว้

     

    “โชรงผมขอนั่งด้วยนะครับ” มินซอกเอ่ยเสียงทักทายคนที่กำลังกินข้าวอยู่



    “อ่า..ค่ะ” โชรงจำหน้าเพื่อนหน้าห้องยังไม่ได้หมดแต่ก็พอจำได้ว่าผู้ชายคนนี้มองเธอเวลาอยู่ในห้องตลอด



    “ผมมินซอก เรียกว่าซิ่วหมินก็ได้ เราเป็นเพื่อนห้องเดียวกันอ่ะ ^^



    “อ่อออ จำได้ค่ะ ^^


    เห้ยยยยเธอจำผมได้ด้วยอ่ะดีใจจัง >,<




    “เอออ... ว่าแต่มีแฟนยังอ่ะ” มินซอกถามออกไปด้วยท่าทางเขินอาย



    “......”



    “เออๆไม่ใช่หมายถึง.... มีเพื่อนรึยังๆ” อ่า น่าอายย ผมถามออกไปยังงั้นเธอจะหาว่าผมโรคจิตไหมเนี่ยย T0T



    “อ่อ ก็ยังไม่มีหรอก พึ่งย้ายมานี้”



    “เดี๋ยวเรามาเป็นเพื่อนด้วยก็ได้นะ กลุ่มเรามีแค่สามคนเอง นะตรงนั้น แบคฮยอนกับเฉิน” พูดพร้อมทั้งชี้มือไปทางโต๊ะที่กลุ่มพวกเขานั่งอยู่



    “ดีเลยยย ^^” โชรงตอบกลับ พร้อมกับรวมช้อนบนจานที่ทานเสร็จแล้ว



    “กินเสร็จแล้วหรอ ขึ้นห้องพร้อมกันเลยป่าว^^



    “โอเครงั้นเดี๋ยวเราไปเก็บจานให้นะ” โชรงอาสาเก็บจานของตัวเองและมินซอกไปเก็บ



    “ขอบคุณครับ^^

     

     





    “เห้ยมึง ขึ้นห้องกัน”มินซอกเดินกลับมาที่โต๊ะแล้วเรียกเพื่อนทั้งสองตัวเอ๊ยสองคนขึ้นห้อง



    “เออๆ”



    “...”



    “มาพอดีเลยย เห้ยพวกมึงนี้โชรงเพื่อนใหม่เรา นี้แบคฮยอน แล้วก็เฉินนะ”



    “สวัสดีครับผมมม” แบคฮยอนกล่าวทักทายคนแรก



    “สวัสดีครับ” เฉินกล่าวเสียงเรียบ



    “ค่ะ^^ เฉินดูเรียบร้อยจัง”



    “มันเป็นคนยังงี้แหละ5555 ป่ะๆขึ้นห้องกันพวกเรา” มินซอกพูด

     

     

     



    “โชรงๆ มีไลน์ป่าวอ่ะ “ อยากรู้จักกันก็ต้องขอไลน์ติดต่อกันสิครับ ตอนแลกจะขอเบอร์เลยมันก็แปลกๆอยู่ใช่มะ>.<



    “มีๆ จะขอ?

     

    “อ่า ช่ายยย -///-



    “อ่ะหมินเอาโทรศัพท์มาสิ” โชรงพูดพร้อมกับแบมือรับโทรศัพท์มาจากมินซอก แล้วทำการใส่ไอดีของตัวเองลงไป “อ่ะๆ”



    “ขอบคุณนะ”



    “แค่นี้เอง จะเป็นเพื่อนกันนี้เนาะ”  โชรงพูดด้วยท่าที่สดใส ในขณะที่ครูกำลังเดินเข้ามา



    “งั้นเราไปนั่งก่อนนะ เดี๋ยวคุยกัน^^

     

     

     

     

     

     

    ครืดดดด..

    เสียงแจ้งเตือนจากเครื่องมือสื่อสารทำให้โชรงละความสนใจจากหนังสือตรงหน้าแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู



    “อันยอง”



    โชรงหันหน้ามาทำท่าดุเจ้าตัวที่ส่งข้อความมา




    ครืดดดด...



    “ตั้งใจเรียนสิ !



    มินซอกที่กำลังรอการตอบกลับจากตรงข้าม ก็ยิ้มขึ้นมาทันที เมื่อเห็นข้อความ





    ครืดดดดด..

    “คร้าบบบ ^^

     

     



    คิคิ ผมดีใจจังโชรงตอบไลน์ผมด้วยอ่ะ แถมบอกว่าให้ตั้งใจเรียนอีก >,< วันนี้ชวนไปดูหนังดีกว่าแล้วก็เลี้ยงข้าวสักมื้อ เดินเที่ยวด้วยกันสักนิด  คริๆ



    “เห้ยมึง เลิกเล่นแล้วจดงาน แล้วจะมาบ่นว่าเกรดไม่ดี -__- “ แบคฮยอนหันมาบ่นเพื่อนที่กำลังนั่งยิ้มกับโทรศัพท์



    “เออๆ รู้แล้ววว” มินซอกเก็บโทรศัพท์แล้วหันมาจดงานตามอาจารย์ ทั้งที่ใจไม่ได้อยู่กับงานเลย



    “เห้อออออ เสร็จสักที ง่วงชิพ” แบคบ่นวิชาที่ตัวเองเพิ่งเรียนจบไป



    “มึง วันนี้กุกะจะนัดโชรงไปดูหนัง” มินซอกพูดขึ้น



    “เออแล้วแต่มึง เบื่อจริมๆ เพื่อนติดหญิงเนี่ย “ แบคยังบ่นต่อ



    “ไปละๆ เดี๋ยวไม่ทัน” ยังไม่ทันที่แบคจะตอบกลับ มินซอกก็รีบวิ่งไปที่หน้าโรงเรียนเพราะโชรงได้เดินออกไปจากห้องนานแล้ว

     







    “โชรงงงๆๆๆๆ” มินซอกตะโกนเรียนคนที่ยืนอยู่หน้าประตูใกล้จะเดินออกจากประตูโรงเรียนเต็มที



    “อ่าว ว่าไง”



    “เออ..วันนี้ว่างป่าว”



    “ก็ว่างนะ..แต่วันนี้เรากลับกับพี่ชายอ่ะ”



    “อ่อ”



    “มีไรป่าว”



    “ป่าวๆ”



    “โชรง” น้ำเสียงที่ฟังแล้วดูเข้ม ดูเป็นผู้ใหญ่ที่ดังมาจากด้านหลังของมินซอก ทำให้มินซอกสะดุ้งเล็กน้อย พร้อมหันไปมองต้นเสียงที่ได้ยิน



    “อ่าวพี่ลู่มาไวจัง” โชรงเดินไปคล้องแขนพี่ชายตัวเองแล้วแนะนำให้เพื่อนรู้จัก “นี้พี่ลู่หาน พี่ชายแท้ๆเราเอง”



    “สวัสดีครับ”มินซอกก้มตัวและกล่าวทักทาย “เออ..งั้นเราไปก่อนนะโชรง” มินซอกรู้สึกได้ถึงสายตาแปลกๆจากพี่ชายที่ชื่อลู่หานนั้น เลยขอตัวกลับก่อน



    “เค แล้วเจอกันนะ” โชรงพูด



    “สวัสดีครับ"





    “ทำไมพี่ชายคนนั้นมองเราด้วยสายตาแปลกๆนะ หึยยย ขนลุกก คงไม่มีไรมั้ง” มินซอกบ่นกลับตัวเองขณะกำลังเดินทางกลับบ้าน “แล้วจะเอาไงต่อดีละเนี่ย พี่ชายดูหวงน้องสาวจัง เห้อออ” ผมต้องขอไปวางแผนก่อนละนะ-.,- 




































    talk: อันยองงงงตอนสองละ พี่ลู่มาแล้วว แต่ทำไมหมินไปชอบโชรงน้องสาวลู่หานแทนละ แล้วโชรงจะคิดไงกับหมินน้าาา อาจจะมาอัพอีกทีวันอาทิตย์ยะค่า ไม่ว่างเลยย เรื่องอาจจะอืดๆอยู่(?) แต่อยากให้สังเกตตัวละครเอาน้าา มันเริ่มมีแปลกๆมาและ ในเรื่องจับคู่ในพล็อตไว้สับสนอยู่ 55555555555 ฝากติดตามด้วยนะคร้าบบบบ รักคนอ่านทุกคนเยย เลิฟๆๆ รักคนเม้นด้วยยยย 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×