Lost memories - Lumin

ลำดับตอนที่ #2 : memories 1

Lost memories -Lumin
 [AAMD]
@nongeua /  twitter









 

"เห้ออออออออ....."




ถอนหายใจรอบที่ล้านแปดก็ยังไม่หายเบื่อ ผมชื่อมินซอกหรือเรียกว่าซิ่วหมินก็ได้  ผมเป็นเด็กโซลครับ อยู่ที่นี้ตั่งแต่เกิด 
เรียนอยู่โรงเรียนเอกชนชื่อดังในโซล ผู้คนในโรงเรียนค่อนข้างมีฐานะ หน้าตาดี เรียนเก่ง ดีไปสะทุกอย่าง  ส่วนผมหน้าตาก็ดี(ไม่ค่อยเลยย-.,-) ฐานะทางบ้านก็ดี มีแต่ไอ้เรื่องเรียนนี้แหละ ที่มันไม่ค่อยจะดีสักเท่าไร ผมก็ไม่เข้าใจ  ถึงจะเรียนไปยังไงผมก็ไม่ได้ใช้  เพราะพอผมเรียนจบก็ต้องไปทำงานเป็นเจ้าของบริษัทแทนพ่ออยู่ดี
แต่พ่อก็ยังอยากให้ผมทำเกรดดีๆ ผมเลยเบื่อไงครับ วันนี้ถอนหายใจจนโพรงจมูกอักเสบละ(เว่อออร์)




"แบคฮยอนนนนนนนนนน !!!!! "




มินซอกตะโกนโหวกเวกโวยวายเมื่อถึงห้อง ม.4/6 แต่ไม่มีเสียงตอบรับ แสดงว่าวันนี้คงมาเช้าเกินไปหน่อย โต๊ะผมจะอยู่ทางริมหน้าต่าง
มันได้กินลมชมวิวได้ดีสุดๆ




"วันนี้อากาศดีจัง" มินซอกพูดกับตัวเองเบาๆนั่งมองซึมซับอากาศในตอนเช้าอยู่ที่ริมหน้าต่าง






"อ่าว มินซอกทำไมวันนี้มาเช้าจังละ"




มินซอกที่กำลังนั่งเม่อมองออกไปนอกหน้าต่างก็หันไปตามเสียงเรียก




"ก็เบื่อนะสิ..... แบคแล้วเฉินละ ทุกทีเห็นมาด้วยกัน"




แบคหรือแบคฮยอนเป็นเพื่อนสนิทกับผมมาตั้งแต่เด็ก ทางบ้านก็รู้จักกันดี ส่วนเฉินก็เพิ่งจะมารู้จักและสนิทกันช่วงม.ปลายนี้แหละ




"แหม่ นั้นมันบังเอิญโว้ย ก็บ้านใกล้กันนี้หว่าาา แต่กุไม่ได้ไข่ติดกับมันสักหน่อย"




"เออแล้วมึงเบื่อไรว่ะ" แบคถาม




"ก็พ่ออะดิ บอกให้กุทำเกรดดีๆหน่อย จะจ้างครูพิเศษมาสอน อะไรก็ไม่รู้  เยอะ !!!! "




"เอาหน่าา มึงก็เรียนๆไปเหอะอีกไม่กี่ปีก็จบละ"




"เห้ยยย ! คุยไรกันวะแจมด้วย" เฉินที่เพิ่งมาก็มานั่งโต๊ะตัวตรงข้าม ก็จับเก้าอี้หมุนมานั่งแล้วมาคุยด้วย




"ไม่รู้ >.0 " มินซอกตอบ




"กุก็ไม่รู้ ^0^ " แบคช่วยเสริม




"อ่าวห่า เมื่อกี้ยังเห็นเม้ามอยกันอยู่เลย เออๆ !! กุไม่คุยก็ได้ เชอะะะ !!!"




"นี้มึงกี่ขวบละ 55555555" แบคแซวเฉินที่งอนตุ้บป่องที่กำลังกลับไปนั่งโต๊ะตัวเอง
ผมขำพวกมันจริงๆ พวกมันบ้าๆบอ คนดีๆมีสาระอย่างผมมาอยู่กลับพวกมันได้ไงก็ไม่รู้(หราจ๊ะ)














"กุว่ากุจะหาแฟนสักคน" บรรยากาศที่เงียบไปนานมินซอกก็พูดเบาๆ แต่ก็ไม่ได้เบามากพอที่จะทำโต๊ะข้างๆหันมาสนใจ




"หะ !!! อย่างมึงเนี่ยนะ ร้อยวันพันปีไม่เห็นสนใจ วันๆเอาแต่เล่นบอล ไปแดกกาแฟ เล่นบอล แล้วก็แดกกาแฟ "
แบคทำหน้าตกใจปนงงสงสัยเหมือนมันเป็นเรื่องที่แปลกประหลาด




"ก็กุได้ยินมาาา ว่าถ้าอยากเรียนเก่งต้องมีแฟน"




"ทฤษฎีไรว่ะ -___- "




"เออหน่า ช่วงนี้กุก็เหงาๆอยู่พอดี"




"งั้นเดี๋ยวเค้าช่วยมะตะเองงง >,<" แบคทำเสียงล้อเลียนเป็นเสียงผู้หญิง แล้วมาแซวเจ้าตัว




"ไปไกลๆเลยย อย่างกุต้องสวยๆหมวยๆน่ารักๆ กุแมนๆเว้ยยยย"




"อ่ะจ้าาาา พ่อคนหล่อหน้าซาลาเปาไส้ครีมมม"




"อยากโดนใช่ไหมม ?!!! " ไอ้นี้มันชอบว่าผมเป็นซาลาเปา ผมแค่หน้ากลมนิดๆหน่อยเอง โว้ะะ หมันไส้ 




"อย่าหนีสิวะ หันตูดมาให้เตะสะดีๆ!! " มิซอกเลยแกล้งจะเตะตูด ทั้งแบคและมินซอกวิ่งหยอกล้อกันทั่วห้อง




"ผมขอโทษครับพี่ ,_, " แบคฮยอนตะโกนพร้อมกับวิ่งหนีผูชายหน้าซาลาเปาไปด้วย




แล้วทั้งสองคนก็หยอกล้อกันไปมาจนถึงเวลาเข้าเรียน แต่ละคนก็แยกย้ายกลับไปนั่งประจำที่โต๊ะของตัวเอง



"ฝากไว้ก่อนนะมึง"



"ขอโทษครับเพ่ T0T "




































talk:ตอนนี้เหมือนเป็นแนะนำตัวละครเลยย ทำไมหมินๆอยู่ดีๆก็อยากมีแฟนล่ะ แล้วหมินจะเกิดปิ๊งปั๋งกับใครน้าา  5555555 ฟิคนี้เป็นฟิคดราม่า(?) 55555555 ฝากติดตามด้วยน้า  ติชมได้เลยย มันเป็นฟิคเรื่องแรกที่เราแต่งอาจจะยังงงๆอยู่ เข้าไปบอกเค้าที่ทวิตเตอร์ได้น้า Twiter : @nongeua เม้นในนี้ให้เค้าด้วยน้าา ><