คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 ใจเต้น
"โกคุเทระไปโรงเรียนกันเถอะ ~~ !!!"
เพราะไอบ้านี้ไงล่ะครับ!!! ไอเจ้าบ้าผู้พิทักษ์พิรุณแห่งวองโกเล่แฟมิลี่ ไอ บ้า เบส บอล!!!!
"ทำไมต้องมารับฉักทุกวันด้วยฟ่ะ "
"อยากไปโรงเรียนด้วยอ่ะ"
"หา? บ้าเปล่าเนี่ย?"
รำคาญ รำคาญ รำคาญโว้ย~ ~!!! มาได้ทุกวี้ทุกวันแบบนี้ หัดนึกถึงจิตใจคนอื่นเขามั่งสิโว้ยย~ ~!!!
"เขาน่าไปเถอะเดี๋ยวจะสายเอานะ"
"เฮะ เห? เดี๋ยว ..."
แล้วยามาโมโตะก็จับมือของโกคุเทระเดินไปอย่างไม่สนใจว่าโกคุจะมีปฏิกริยายังไงเลยซักนิด?
เจ้าบ้า...เจ้าบ้าทำอะไรน่ะ สนใจสายตาชาวบ้านเขามั่งสิโว้ย ~ ~ ตอนนี้หน้าของโกคุเทระเริ่มเปลี่ยนเป็นสีชมพูนิดๆขึ้นมาแล้ว ส่วนยามาโมโตะที่เดินนำไปลิ่วๆก็ไม่สังเกตุอะไรโคุเทระเลยตลอดทาง
ตึกตัก ตึกตัก
เอ๊ะ? เสียงใจเต้น? ของใครล่ะ? เรา หรือ ยามาโมโตะกัน? โกคุเทระส่ายหัวควับๆเพื่อเรียกสติของตัวเองกลับมาอีกครั้ง
ไม่มีทางๆๆๆ เราต้องฟังผิดไปเเน่ๆ เราไม่มีทางใจเต้นให้กับหมอนี่อย่างเด็ดขาดเลยล่ะ ไม่ มี ทาง~ ~ !!!
"คิก"
"หัวเราะอะไรน่ะยามาโมโตะ!!!"
"เปล่าๆ ฮ่ะๆ"
"แล้วนั่นอะไรเล่าหัวเราะทำไมล่ะ!!"
แล้วโกคุเทระก็เดินเข้ามาหายามาโมโตะอย่างรวดเร็วแล้วถามด้วยสีหน้าที่ดูไม่ค่อยจะพอใจนัก
"เปล่า แค่คิดว่า.."
"..."
คิดว่าอะไรเล่าจะยึกยักทำไมฟ่ะ!!!
"เมื่อกี้ตอนที่นายหน้าเเดงน่ะ น่ารักมากๆเลยล่้ะ"
"หา!!!"
"จริงๆนะ"
"อึก"
ตึกตัก
อีกแล้ว!! แต่ว่าทำไม?เป็นเสียงหัวใจ ของเราล่ะ? นี่เราบ้าไปแล้วเหร้ออ~ ~ !!!
ความคิดเห็น