นิยาย เซนต์ดอมินิก ภาค 2 : Dek-D.com

SAINT DOMINIC SCHOOL
II

****************************************************************************************

ซาเลเซียน (Salesian) คือคณะนักบวชคณะหนึ่งของศาสนาคริสต์ นิกายโรมันคาทอลิก
ได้รับการสถาปนาขึ้นเมื่อปี ค.ศ.1859 ที่กรุงตุริน ประเทศอิตาลี โดย ท่านนักบุญยอห์น บอสโก หรือคุณพ่อบอสโก
พระสงฆ์เรืองนามชาวอิตาเลียนที่มีผู้รู้จักและเป็นที่เคารพนับถือของมหาชนทั่วโลก
ท่านได้รับสมญานามว่า บิดาและอาจารย์แห่งเยาวชน

ในประเทศไทย อาจจะไม่เป็นที่รู้จักมักคุ้น
ทว่า ในระดับโลก คณะนักบวชซาเลเซียนเป็นคณะนักบวชที่มีจำนวนสมาชิกหลายหมื่นคน
ถือเป็นอันดับที่สองรองจากคณะเยซูอิต ดำเนินงานอยู่ในร้อยกว่าประเทศในทุกทวีปทั่วโลก


ภารกิจของคณะซาเลเซียนคือการอุทิศชีวิตเพื่อความดีของเด็กและเยาวชน ซึ่งเป็นช่วงวัยหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญของชีวิต
โดยมุ่งอบรมพวกเขาเหล่านั้นให้เจริญเติบโตเป็นพลเมืองที่ดีของชาติบ้านเมือง และเป็นศาสนิกชนที่ดีของศาสนา


ทั้งนี้ มีแนวทางปฏิบัติสำคัญ 3 ประการคือ หลักศาสนา การใช้เหตุผล และความรักใจดี ด้วยวิธีที่เรียกว่า ระบบป้องกัน (Preventive System)
พร้อมกับวลีสั้นๆ "เพียงแต่รู้ว่าเธอเป็นเด็ก พ่อก็รัก" ที่บ่งบอกเจตนารมณ์อันแน่วแน่ของคุณพ่อบอสโกในการอุทิศชีวิตเพื่อเยาวชน

*

ตราสัญลักษณ์แห่งคณะซาเลเซียน

ดาวจำรัสแสง หมายถึง คุณธรรมแห่งความเชื่อ
สมอเรือใหญ่ หมายถึง คุณธรรมแห่งความไว้ใจ
หัวใจเพลิง หมายถึง คุณธรรมแห่งความรัก
สิ่งเหล่านี้เป็นฤทธิ์กุศลที่สมาชิกนักบวชซาเลเซียนต้องยึดถือ
นักบุญฟรังซิส เดอ ซาลล์ คือ องค์อุปถัมภ์ของคณะซาเลเซียน
หมู่ไม้ หมายถึง นักบุญยอห์น บอสโก (บอสโก แปลว่า หมู่ไม้)
ยอดเขาสูง หมายถึง ความครบครันที่สมาชิกต้องพยายามบรรลุถึง
ช่อชัยพฤกษ์ (กิ่งปาล์มและโอลีฟ) หมายถึง บำเหน็จรางวัลแก่สมาชิกซาเลเซียน ผู้ที่ได้ดำเนินชีวิตอย่างศักดิ์สิทธิ์และเสียสละ

*

โรงเรียนในเครือของคณะซาเลเซียนแห่งประเทศไทย
"ขวานทองไทยซาเลเซียนแนบเนียนนิรันดร์" โดย ป.โกศิน (มาสเตอร์ปิยทัย โกศินานนท์) ซ.ด.11


... สารสิทธิ์พิทยาลัยได้ก่อเกิด จุดกำเนิดบนแผ่นดินถิ่นสยาม ... ดอนบอสโกอาชีวะระบือนาม หวังสร้างความรอบรู้คู่วิชา ...
... ที่หัวหินคือหัวหินวิทยาลัย สฤษฏิ์ไว้ให้เห็นเป็นหลักฐาน์ ... ลงหาดใหญ่แสงทองวิทยา ล้ำเลิศค่าชนชื่นชมฉ่ำชื่นใจ ...
... ดอนบอสโกวิทยาเมืองอุดร ... เซนต์ดอมินิกพระนครก็ยิ่งใหญ่ ... อาชีวะดอนบอสโกบ้านโป่งไป แนบแน่นในใจจิตนิจกาล ...

*

สวัสดีกันอีกครั้งคับ เพื่อนๆ Dek-D ทุกคน ตามที่เคยได้เกริ่นไว้ใน ภาคแรก ว่าอาจจะมี ภาคสอง ตามมา
ตอนนี้มาแล้วจิงๆ แต่ว่าคงยังไม่ใช่มาอัพเดทเรื่องอาคารเรียนหลังใหม่สองอาคารตามที่ได้สัญญาไว้นะคับ
เพราะตอนนี้ยังสร้างกันอยู่เลย ยังไม่เสร็จหงะ เตะถ่วงรอไปดูกันใน ภาคสาม แทนละกัน ฮ่าๆๆ

มาภาคนี้ คงไม่มีอะไรมากมายเหมือนภาคแรกนะคับ นั่นเป็นเพราะได้ปล่อยมุกออกไปหมดเกลี้ยงสต๊อกแล้ว
จึงขอจบตรงนี้เลยละกัน แปววว ล้อเล่นๆ แหะๆ

ภาคนี้ผมขอดึงรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ เรียกว่า อาจจะเป็นเกร็ดเล็กเกร็ดลับของ โรงเรียนเซนต์ดอมินิก
เรื่องราวที่ผมคิดว่าคนนอกไม่มีทางได้รู้กันมาก่อน รวมถึงคนในบางคนอาจจะยังไม่เคยรู้กันมาเลยก็เป็นได้
หุหุ น่าสนมั้ยหละ อิอิ

*

ในภาคสองนี้ ผมขออนุญาตพาเพื่อนๆขึ้นไทม์แมชชีนย้อนเวลากลับไปเมื่อช่วงยุคบุกเบิกของเซนต์ดอมินิกเมื่อหลายสิบปีก่อนนะคับ
เนื่องจากอีกไม่นาน ในปี 2554 ที่กำลังจะมาถึงนี้ โรงเรียนเซนต์ดอมินิกจะเดินทางมาถึงวาระ สุวรรณสมโภช (ฉลองครบรอบ 50 ปี)

ผมก็เลยอยากพาย้อนกลับไปดู จากวันแรกๆ ก้าวแรกๆของเซนต์ดอมินิก
ว่าก่อนที่จะก้าวขึ้นมาเป็น 1 ในโรงเรียนที่ยิ่งใหญ่ของสยามประเทศดังเช่นที่เห็นที่เป็นอยู่กันในทุกวันนี้นั้น
ใต้ร่มธงน้ำเงิน-ขาวแห่งนี้ ได้ผ่านอะไรมาบ้าง


และฝากถึงพี่น้องเซนต์ดอมินิก เลือดน้ำเงิน-ขาวทุกคน
ตอนนี้ ณ วินาทีนี้ ตึกมารี หรือบริเวณบ้านเจ้าคณะเดิม ได้กลายเป็นอดีตของโรงเรียนเราไปแล้วนะคับ...
และเพื่อเป็นการระลึกถึงประวัติศาสตร์ช่วงสำคัญช่วงหนึ่ง เกี่ยวกับส่วนสำคัญส่วนหนึ่งของโรงเรียนเซนต์ดอมินิกอย่างตึกมารี
ในตอนท้ายของภาคนี้ ผมจึงได้นำบทกลอนบทหนึ่งที่ถูกแต่งขึ้นมาเพื่อให้พวกเราชาวน้ำเงิน-ขาวได้ระลึกถึงตึกมารีกัน ยังงัยก็ลองติดตามดูนะคับ

*


โรงเรียนเซนต์ดอมินิก
ถือกำเนิดขึ้นเมื่อ คณะซาเลเซียนแห่งประเทศไทย ได้ขออนุญาตใช้อาคารไม้ชั้นเดียวที่แยกออกมาจาก โรงเรียนอาชีวะดอนบอสโก
เพื่อใช้เป็นที่เรียนวิชาสายสามัญ โดยใช้ชื่อว่า โรงเรียนดอนบอสโกวิทยา


เครื่องแบบนักเรียนในสมัยแรกเริ่ม ใช้เสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงสีน้ำตาล มาเปลี่ยนเป็นกางเกงสีน้ำเงิน
พร้อมปักอักษรย่อ ด.ว. ต่อมาเปลี่ยนเป็น ด.ก. ที่สุดได้เปลี่ยนมาเป็น ซ.ด. ภายหลังจากเปลี่ยนชื่อโรงเรียนเป็น เซนต์ดอมินิก

*

ทำเนียบอธิการโรงเรียนเซนต์ดอมินิก




ไชโยอธิการ
ชโยอธิการบริบาลฉันบิดา ค่ำเช้าเฝ้ารักษาพวกเรามาทุกวี่วัน
มุ่งหวังคุณความดีหน้าที่แน่ไม่แปรผัน รักเราเท่าชีวันให้เรานั้นรอดมารภัย
พวกเรากตัญญูด้วยรักรู้คุณสนอง สิ่งใดท่านหมายปองเราพี่น้องรักร่วมใจ
ขอพระโปรดประทานปฏิภาณจงผ่องใส สุขะพละไกรทุกสมัยเทอญชโย ชโย ชโย

*

บาทหลวงอุดม นิธิภัทราภรณ์
อธิการองค์ปัจจุบัน โรงเรียนเซนต์ดอมินิก

แม้ว่าทุกวันนี้ คุณพ่อบอสโกจะได้จากพวกเราไปนานแล้วก็ตาม

ทว่าในรั้วเซนต์ดอมินิกแห่งนี้ ก็ยังมีคุณพ่ออธิการที่คอยทำงานทุ่มเทเพื่อพวกเรา คอยมอบความรักและความใจดีให้อยู่ตลอด
โดยท่านเปรียบเหมือนตัวแทนของคุณพ่อบอสโกที่อยู่ท่ามกลางพวกเราทุกคนในปัจจุบันนั่นเอง

คุณพ่ออธิการ หรือก็คือผู้บริหารสูงสุดของเซนต์ดอมินิก
ถือได้ว่าพวกท่านเป็นอีกหนึ่งเอกลักษณ์สำคัญของโรงเรียนนี้ที่มีมาช้านานนับตั้งแต่สมัยคุณพ่อองค์ก่อนๆในอดีต

คุณหรือใครๆก็สามารถหาท่านเจอได้ที่โรงอาหาร ในสนามกีฬา บนระเบียงทางเดิน หรือตามซอกตามมุมต่างๆภายในโรงเรียน
เพราะว่าท่านจะเดินไปเดินมาภายในโรงเรียน สอดส่องดูแลลูกๆของท่านเกือบจะตลอดทั้งวัน หาใช่อยู่แต่ในห้องทำงานที่หรูหราไม่

จึงไม่ใช่เรื่องแปลก หากคุณเดินเข้ามาภายในเซนต์ดอมินิก แล้วเห็นคุณพ่อกำลังพูดคุย หยอกล้อ เล่นเกมทายปริศนา แจกขนมและของเล่นแก่นักเรียนเล็กๆ
บางครั้งบางที คุณอาจพบว่าตัวเองกำลังซื้อข้าวในโรงอาหาร โดยมีคุณพ่ออธิการมาตักอาหารให้เองกับมือ
หรือบางวันบางเวลา คุณก็อาจจะเห็นท่านลงไปเล่นกีฬากับนักเรียนในสนามอย่างสนิทสนมและเป็นกันเอง


และไม่เคยมีครั้งไหนที่นักเรียนต้องไปเข้าค่ายนอกโรงเรียนโดยไม่มีท่านไปอยู่ดูแลและให้กำลังใจ ทั้งค่ายลูกเสือ ค่ายเขาชนไก่ ฯลฯ
นักเรียนเซนต์ดอมินิกจึงเหมือนห่างไกลบ้านไปแค่ตัว แต่หัวใจสู้เต็มที่ เพราะมีพ่อและครูอีกหลายคนตามมากินอยู่หลับนอนด้วยตลอด

นี่คือภาพบรรยากาศเพียงส่วนหนึ่งที่ผมคิดว่าคงหาดูได้ยากจากที่อื่น
ในบ้านน้ำเงิน-ขาวแห่งนี้ ที่ที่ผู้บริหารกับนักเรียนต่างมีความรักให้กันเหมือนพ่อกับลูก...

*

เช่นเดียวกันกับเมื่อภาคที่แล้ว

หลังจากที่ได้ทราบประวัติความเป็นมาคร่าวๆของโรงเรียนเซนต์ดอมินิกกันไปแล้ว
ผมขอเริ่มต้นที่ ศูนย์กลาง ซ.ด. หรือก็คือ อนุสาวรีย์ของคุณพ่อและพี่ชายที่พวกเรา ซ.ด. ทุกคนรักนักหนา
คุณพ่อบอสโกกับพี่ดอมินิกนั่นเอง


ภาพที่ผมนำมาให้ชมในนี้ ไม่ใช่ว่าผมนั่งไทม์แมชชีนไปถ่ายมาให้ดูนะคับ อย่าบ้าจี้เชื่อตามกันล่ะ แหะๆ
ผมนำมาจากวารสารศิษย์เก่าที่บรรณาธิการมักจะนำเอามาลงให้พวกเราได้เห็นภาพเส้นทางประวัติศาสตร์ของ ซ.ด. ที่หาดูได้ยากคับ

ภาพเหล่านี้คืองานก่อสร้างอนุสาวรีย์เพื่อเป็นที่ประดิษฐานพระรูปนักบุญยอห์น บอสโก และนักบุญดอมินิก ซาวีโอในอดีต

อนุสาวรีย์สองนักบุญผู้ยิ่งใหญ่นี้ดำเนินการก่อสร้างขึ้นในปี 2528 และได้ทำพิธีเปิดในวันฉลองพ่อบอสโก 31 มกราคม 2529
ปัจจุบัน อนุสาวรีย์นี้ผ่านร้อน ผ่านหนาว ตากแดด ตากฝน อยู่ท่ามกลางพวกเราเป็นศูนย์กลาง ซ.ด. มายาวนานมากกว่า 20 ปีแล้ว

นอกจากจะเป็นศูนย์กลางที่ใช้ประกอบพิธีการที่สำคัญต่างๆแล้ว ยังเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจที่ดีของพวกเราเลือดน้ำเงิน-ขาวทุกคน
ทุกเช้า-เย็น เด็กเซนต์ดอฯไม่มีใครลืมที่จะยกมือไหว้พ่อและพี่ชายที่ยืนตระหง่านอยู่ตรงนี้ด้วยความรักและเคารพ
และหากวันใด ใครผ่านมาที่เซนต์ดอมินิก แล้วมองมาที่อนุสาวรีย์นี้ พบเจอเด็กนักเรียนวิ่งวนรอบอนุสาวรีย์อยู่เนืองๆ
ก็ไม่ต้องแปลกใจกัน อย่างนั้นเค้าเรียกว่า วิ่งแก้บน คับ ผมเองเคยบนสำเร็จ บนไว้ 200 รอบ (บนเรื่องไร ม่ายบอก อิอิ) วิ่งจนลิ้นห้อย

เป็นโชคดีของเด็กเซนต์ดอฯที่ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่อื่นใด หรือที่อยู่ห่างไกลออกไปไกลเลย
เมื่อถึงช่วงเวลารับสมัครนักเรียนสอบเข้า ป.1 กับ ม.1 ที่เซนต์ดอมินิก อนุสาวรีย์นี้ก็จะเป็นที่พึ่งของผู้ปกครองหลายคน
หลายคนพาน้องตัวเล็กๆมาวิงวอนต่อพ่อบอสโกและพี่ดอมินิก เพื่อให้ท่านทั้งสองอวยพรให้ได้เข้าเรียนที่นี่สมปรารถนา
ไม่ว่าจะเป็นนักเรียน ม.3 อยากสอบเข้าเตรียมฯ, ม.6 จะสอบเอนทรานซ์ แอดมิชชั่น หรือจะอะไรก็สุดแล้วแต่...

พ่อและพี่ชายที่ยืนอยู่ตรงนี้เป็นที่พึ่งพาที่ดีของเด็กเซนต์ดอฯเสมอ...

*

ตลอดทั้งปีนี้ ภายในโรงเรียนเซนต์ดอมินิก
หลายคนคงได้เห็นบรรยากาศการก่อสร้างอาคารเรียนหลังใหม่ที่กำลังสร้างขึ้นมาเพื่อเป็นการฉลองครบรอบ 50 ปีโรงเรียนกันอยู่

ผมจึงขอนำเอาภาพบรรยากาศการก่อสร้างอาคารโรงเรียนเซนต์ดอมินิกในอดีตมาให้ได้ชมเปรียบเทียบกับเหตุการณ์ปัจจุบันกันดูนะคับ

นี่คือภาพบรรยากาศเมื่อครั้งเซนต์ดอมินิกสร้างอาคารเพื่อฉลองครบรอบ 25 ปีโรงเรียนในอดีต
อาคารหลังนี้ ก็คืออาคารหอประชุมใหญ่ SAVIO ที่เราเห็นกันอยู่ในปัจจุบันนั่นเองคับ

ตึก SAVIO เป็นเหมือนกับสัญลักษณ์ของการฉลองครบรอบ 25 ปีโรงเรียน
รอดูกันนะคับ ว่าสัญลักษณ์ของการฉลองครบรอบ 50 ปีโรงเรียนที่กำลังดำเนินการก่อสร้างอยู่ ณ ขณะนี้ จะสวยงามและยิ่งใหญ่ขนาดไหน

เร็วๆนี้

*

ไหนๆก็พูดถึงเรื่องอาคารต่างๆในโรงเรียนกันมาแล้ว ผมขอแทรกเกร็ดความรู้เล็กๆน้อยๆไว้ตรงนี้ด้วยเลยละกันนะคับ
หากสังเกตดู จะเห็นได้ว่าเซนต์ดอมินิกจะใช้หลักในการตั้งชื่ออาคารเรียนเหมือนกันกับโรงเรียนคาทอลิกอื่นๆทั่วๆไป
นั่นก็คือ ตั้งชื่อของอาคารให้เป็นชื่อที่เกี่ยวข้องกับบุคคลสำคัญหรือเหตุการณ์สำคัญในทางคริสต์ศาสนาและเครือต้นสังกัด
ทั้งนี้ เพื่อเป็นเกียรติและเป็นที่ระลึกถึงบุคคลหรือเหตุการณ์นั้นๆนั่นเองคับ

ภาคที่แล้ว
ผมได้พาไปดูรายละเอียดภายในตึกแต่ละตึก ว่ามีสถานที่อะไรบ้าง มีห้องอะไรบ้าง

ในภาคนี้ เราลองมาดูที่มาที่ไปของชื่อตึกแต่ละตึกกันบ้างดีกว่าคับ
ว่าชื่อของตึกแต่ละตึกนั้น นำมาจากชื่อของใคร มีความสำคัญและเกี่ยวข้องกับโรงเรียนเซนต์ดอมินิกอย่างไรบ้าง

ณ ปัจจุบัน โรงเรียนเซนต์ดอมินิกมีอาคารหลักอยู่ 4 อาคาร ดังนี้


อาคารศักดิ์สิทธิ์ MARY
MARY แม่พระองค์อุปถัมภ์ พระมารดาของพระเยซูคริสต์เจ้า


อาคารอำนวยการ BOSCO
คุณพ่อบอสโก ผู้ที่ได้รับสมญานามว่า "บิดาและอาจารย์แห่งเยาวชน"
ผู้สถาปนาคณะซาเลเซียน เครือต้นสังกัดของโรงเรียนเซนต์ดอมินิก


อาคารเรียน MICHAEL RUA
ไมเคิล รัว หรือดอนรัว (Don Rua)
เมื่อครั้งวัยเด็ก ไมเคิล รัวคือเพื่อนสนิทที่ดีที่สุดคนหนึ่งของดอมินิก ซาวีโอในศูนย์เยาวชนของคุณพ่อบอสโก
เมื่อเติบโตขึ้น ไมเคิล รัวคือผู้ช่วยคนสำคัญคนหนึ่งของคุณพ่อบอสโก เป็นที่ปรึกษาและดูแลงานด้านต่างๆของคณะซาเลเซียน
ต่อมาในภายหลัง ไมเคิล รัวได้ขึ้นเป็นอัคราธิการคณะซาเลเซียน สานต่อปณิธานและความตั้งใจของคุณพ่อบอสโก


อาคารหอประชุมใหญ่ SAVIO
นักบุญดอมินิก ซาวีโอ ผู้ประกาศและสาบานตนว่า "ยอมตายดีกว่าทำบาป"
ผู้เป็นหนึ่งในลูกศิษย์ที่ดีที่สุดของคุณพ่อบอสโกในคณะซาเลเซียน
ผู้เป็นทั้งเพื่อนและพี่ของพวกเรา ซ.ด. และเยาวชนทั่วโลก

หมดแล้วในส่วนของชื่ออาคารในโรงเรียนเซนต์ดอมินิก ณ ปัจจุบัน
ส่วนตึกใหม่ที่กำลังสร้างขึ้นมาแทนที่ตึก MARY จะใช้ชื่อว่าอะไรนั้น ตอนนี้ยังไม่มีใครทราบ
ผมเองก็ยังไม่รู้เลยว่าจะตั้งชื่อว่าอะไร ตั้งไว้แล้วหรือยังไม่ได้คิดกัน ก็ไม่รู้แฮะ
อันนี้ต้องสุดแล้วแต่ ขึ้นอยู่กับพ่ออธิการเซนต์ดอมินิก หรือทางเครือต้นสังกัดซาเลเซียนนั่นแหละคับ
รอดูกันต่อไป อิอิ

*

ทีนี้ลองมาดูสิ่งปลูกสร้างอื่นๆภายในบริเวณโรงเรียนกันบ้างนะคับ

อันนี้คือสิ่งแปลกใหม่ที่เพิ่งเกิดขึ้นมาได้ เมื่อไม่นานนัก ไม่กี่ปีก่อน ไม่ถึงสิบปี

ภาพบรรยากาศตอนก่อร่างสร้าง The Dome ขึ้นมาหน้าตึก MICHAEL RUA เพื่อบังแดดบังฝน

บริเวณข้างใต้โดม ปัจจุบันคือสนามแบดมินตัน สนามวอลเลย์บอล สนามตะกร้อ และลานเอนกประสงค์คับ
เก็บตกมาให้ดูกันเล่นๆ ถือว่าเป็นอดีตที่ยังไม่นานมากนัก ประมาณยุด Middle East (ไปกันหย่ายละ) [-.-']

*

สุดท้ายและท้ายสุดของการเจาะเวลาหาอดีตของโรงเรียนเซนต์ดอมินิก
(ก็เท่าที่ผมสามารถหารูป หาข้อมูลมาได้หงะ)

ภาพสีเขียวๆข้างล่างนี้เป็นภาพที่นักฟุตบอลโรงเรียนเซนต์ดอมินิกต่างยังคงเฝ้าคนึงหาและใฝ่ฝันถึงกันอยู่จวบจนทุกวันนี้

สนามฟุตบอล โรงเรียนเซนต์ดอมินิกเคยเป็นสนามหญ้าเขียวขจีนั่นเองคับ ในอดีตนะ ปัจจุบันนี้เป็นพื้นสีแดง (ดูรูปเปรียบเทียบเอา)

มีเหตุผลหลายอย่างมากมายที่ทางโรงเรียนไม่สามารถทำให้เป็นสนามหญ้าถาวรได้
เช่น เค้าทำสนามหญ้าไว้เพื่อให้เข้าไปวิ่งเตะบอล แต่นักเรียนชอบเข้าไปกิน เข้าไปเล็มหญ้ากันซะงั้น (เอ้ยยย ล้อเล่นนน แหะๆ) [^.^"]
เอ้ะ หรือว่ามีจริง? ประมาณว่า เตะบอลเสร็จ เหนื่อย หิว ก้อก้มกินซะแถวๆนั้นเลย (พอดีกว่า มุกนี้ เดี๋ยวโดนรุมเช็คบิลล์ ตายพอดี) [-*-"]

จริงๆแล้วเป็นเพราะ พอโรงเรียนทำเป็นสนามหญ้าให้ทีไร เล่นกันได้ไม่เกินเดือน พังคับ พังจริงๆ โรงเรียนทำใหม่ให้กี่ครั้งๆ ก็พังๆๆทุกที
ไม่รู้เล่นกันภาษาอะไร เคยเห็นครั้งนึง เตะกันที หญ้ากระเด็น ลอยขึ้นมาเป็นแผ่นๆ [-.-'] คิดดู จินตนาการภาพเอาเองละกันคับ

*


สมาคมศิษย์เก่าโรงเรียนเซนต์ดอมินิก
Saint Dominic Past Pupils Association

http://www.sdfamily.net/

เมื่อพูดถึงอดีตของโรงเรียน สิ่งที่ขาดไปไม่ได้ ก็คือต้องพูดถึงศิษย์เก่าในอดีตของโรงเรียนด้วย
เรื่องต่อมาที่อยากเล่าเกี่ยวกับเซนต์ดอมินิก ขอเป็นพื้นที่ของ สมาคมศิษย์เก่าโรงเรียนเซนต์ดอมินิก นะคับ
โดยผมจะขออนุญาตรุ่นพี่ที่จบจากโรงเรียนเซนต์ดอมินิกไปแล้วในอดีต นำมาแนะนำให้เพื่อนๆได้รู้จักกัน

หลายคนอาจจะยังไม่รู้ว่าบุคคลที่มีชื่อเสียงในประเทศไทยนั้น มีไม่น้อยทีเดียวที่ออกมาจากเบ้าหลอมแห่ง บ้านน้ำเงิน-ขาว หลังนี้
ส่วนจะมีคัยบ้างนั้น ดูตามกันไปได้เลยคับ...


มี พี่ซูโม่กิ๊ก ซ.ด.13 พิธีกรอารมณ์ดีตลอดเวลา และล่าสุดกับภาพยนตร์ "เมล์นรก หมวยยกล้อ",
พี่บดินทร์ ดุ๊ก กับ พี่โด่ง อรรถชัย สองคนดังที่เป็นเพื่อนร่วมรุ่นเดียวกันจาก ซ.ด.15
และหนึ่งในที่สุดแห่งความภาคภูมิใจของ ซ.ด. เจ้าพ่อเพลงรักของประเทศไทย พี่ BOYD โกสิยพงษ์ ซ.ด.16,
พี่นีโน่ เมทนี ซ.ด.16 พิธีกรและนักแสดงที่ไม่มีคัยไม่รู้จัก


มาต่อกันที่ พี่บิลลี่ โอแกน เพื่อนร่วมรุ่นเดียวกันกับพี่บอยด์และพี่นีโน่,
พี่จอนนี่ แอนโฟเน่ ซ.ด.19 นักแสดงหน้าคมเข้ม หนึ่งในลูกของคุณพ่อบอสโกและน้องของพี่ดอมินิก
พี่ JOEYBOY ซ.ด.23 เจ้าพ่อเพลงแร็พแห่งเมืองไทย (ทั้งเจ้าพ่อเพลงรัก และเจ้าพ่อเพลงแร็พ ต่างก็มีเลือดน้ำเงิน-ขาวแห่งเซนต์ดอมินิกด้วยกันทั้งคู่ อิอิ),
พี่โก้ ธีรศักดิ์ ซ.ด.23 พี่น้องร่วมรุ่นเดียวกันกับพี่โจอี้บอย
และ พี่เคน ธีรเดช ซ.ด.26 นักแสดงชายเลือดน้ำเงิน-ขาวที่กวาดรางวัลมาแทบจะทุกเวทีเมื่อปีที่ผ่านมา


ยังคับ... ยังไม่หมด...
พี่สุรพันธ์ ชาวปากน้ำ ดารานักแสดงชาย เพื่อนร่วมรุ่นเดียวกันกับพี่เคน ธีรเดช (ซ.ด.26)
พี่โจ V12 AF2 แห่ง ซ.ด.32 เอ้ะ ทำไม 2 เยอะจัง? อ่านแล้วแอบงง [-.-']
ตอนนี้พี่โจก็มีทั้งผลงานเพลง ละคร โฆษณา ละครเวที ดีเจ พิธีกร และอื่นๆอีกมากมาย รวมถึงพี่ๆคนอื่นๆด้วย
[^.^] (ยังไงก็ขอฝากเพื่อนๆติดตามผลงานและเป็นกำลังใจให้พวกเรา S.D. กันด้วยนะคับ) [^.^]
มาต่อกันที่คลื่นลูกใหม่จาก S.D. อย่าง DJ.BANK ซ.ด.34 แห่ง Seed FM 97.5 เมล็ดพันธุ์ใหม่ของคนวัยมันส์,
BIG ซ.ด.37 หนึ่งในทีมเชียร์ลีดเดอร์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย รุ่นที่ 64,
BLUE ซ.ด.37 นายแบบมาดนักกีฬาที่ได้เข้ารอบประกวด Dutchie Boy เมื่อปี 2548


อาร์ม กรกัณต์ ซ.ด.38 ประธานนักเรียนเซนต์ดอมินิกปี 2549 เจ้าของบทเพลง "ฉันไม่ใช่" จากอัลบั้ม "Style By Toyota... It's You"
กับเพื่อนร่วมรุ่นเดียวกันอย่าง มาริโอ้ เมาเร่อ ซ.ด.38 นายแบบหนุ่มลูกครึ่งที่เพิ่งจบม.6 จากบ้านน้ำเงิน-ขาวไปเมื่อปีที่ผ่านมาสดๆร้อนๆ
(น่าสังเกตว่าที่เซนต์ดอมินิก ทำไมพอรุ่นไหนมีคนดังขึ้นมาทีนึง มักจะมีมากกว่า 1 คนเสมอเลยแฮะ แปลกดี...)
และเด็กเซนต์ดอฯคนล่าสุดที่ก้าวขึ้นสู่ทำเนียบดารา-คนดังจากบ้านน้ำเงิน-ขาว เซนต์ดอมินิกหลังนี้
แต๊บ V3 AF5 แห่ง ซ.ด.39 ถือเป็นเด็กเซนต์ดอฯคนที่สอง ที่ได้เข้าบ้าน AF ต่อจาก พี่โจ AF2 V12 แห่ง ซ.ด.32

พวกเขาเหล่านี้เป็นเพียงตัวอย่างส่วนหนึ่งที่หยิบยกขึ้นมาให้เพื่อนๆได้รู้จักกันในนามของ ศิษย์เก่าโรงเรียนเซนต์ดอมินิก

นอกจากพวกเขาเหล่านี้แล้ว ยังมีนักธุรกิจ, เจ้าของกิจการ, แพทย์, ครูอาจารย์, ข้าราชการ, นักการเมือง, ดาราศิลปิน
และรวมถึงคนอื่นๆจากทุกวงการที่มีเกียรติและชื่อเสียงอีกมากมายที่เป็นศิษย์เก่า S.D.

แต่เพราะที่นี่เป็นเวบ Dek-D ผมจึงขอยกตัวอย่างเฉพาะกลุ่มนักร้องนักแสดงที่ชาว Dek-D คุ้นเคยมาให้ชมกันส่วนหนึ่งเท่านั้นนะคับ

*


สมาคมผู้ปกครองและครูโรงเรียนเซนต์ดอมินิก
Parents and Teachers Association of Saint Dominic School

http://www.sdparents.net/

จากลูกศิษย์ แด่คุณครูด้วยดวงใจ
ที่เซนต์ดอมินิกนั้น พวกเราจะได้พบกับคุณครูมากมายหลายท่าน ตั้งแต่วันแรกที่พวกเราได้ก้าวเข้ามาในรั้วน้ำเงิน-ขาว
พวกเราจะได้รู้จักกับคุณครูที่พวกเรามักจะเรียกกันอย่างติดปากในโรงเรียนว่า "มาสเตอร์" หรือ "มิส" ซึ่งเป็นคนแปลกหน้าสำหรับพวกเราในตอนแรก
แต่การที่ได้อยู่ร่วมกันนั้น ก็ได้ทำให้คนแปลกหน้าเหล่านั้นกลับกลายเป็นคนที่คุ้นเคย สนิทสนม และรักใคร่กลมเกลียวกัน
ราวกับว่าพวกเค้าเป็นญาติแท้ๆของพวกเราเลยทีเดียว

สำหรับครูที่เซนต์ดอมินิกนั้น ว่ากันว่าเป็นครูที่มีความพิเศษกว่าโรงเรียนไหนๆ
มาสเตอร์และมิสของพวกเรานั้นไม่ได้ถือตัวว่าอยู่สูงกว่านักเรียนเลย ช่องว่างระหว่างครูและศิษย์ถือว่าแคบมาก
พวกมาสเตอร์และมิสต่างคอยจะเล่นสนุกกับพวกเราอยู่เสมอ แต่ก็ยังคงเป็นผู้ถ่ายทอดวิชาความรู้ให้แก่พวกเราได้อย่างสมบูรณ์

เมื่อใดที่พวกเราทำผิด มาสเตอร์และมิสก็จะคอยตักเตือน พวกเราก็จะปฏิบัติตามคำสั่งสอนอย่างเชื่อฟัง แต่ไม่ใช่เพราะความเกรงกลัว
การที่พวกเรารักและสนิทสนมต่อมาสเตอร์และมิสมากๆนั้น ได้ทำให้ความเกรงกลัวหมดไป และได้แทนที่ด้วยความเกรงใจและความเชื่อใจ
ซึ่งทำให้พวกเราเชื่อฟังและเคารพได้ดีกว่าความเกรงกลัวและการลงโทษมากมายนัก

เป็นพ่อแม่ เป็นครูอาจารย์ เป็นเพื่อนที่ดี เป็นรุ่นพี่ที่อบอุ่น เป็นที่ปรึกษาที่ไว้วางใจและเชื่อถือได้
ทั้งหมดนี้ คือสิ่งที่มาสเตอร์และมิส เป็นให้กับพวกเรา ซ.ด. ตลอดมา…






บทไหว้ครู
ปาเจราจริยา โหนติ คุณุตตรานุสาสกา

ข้าขอประณตน้อมสักการ บุรพ คณาจารย์ ผู้กอปรเกิดประโยชน์ศึกษา
ทั้งท่านผู้ประสาทวิชา อบรมจริยา แก่ข้าในกาลปัจจุบัน
ข้าขอเคารพอภิวันท์ ระลึกคุณอนันต์ ด้วยใจนิยมบูชา
ขอเดชกตเวทิตา อีกวิริยะพา ปัญญาให้เกิดแตกฉาน
ศึกษาสำเร็จทุกประการ อายุยืนนาน อยู่ในศีลธรรมอันดี
ให้เป็นเกียรติเป็นศรี ประโยชน์ทวี แก่ชาติและประเทศไทย เทอญฯ

ปัญญาวุฑติ กเร เต เต ทินโนวาเท นมามิหังฯ

*

มาต่อกันด้วยเรื่องของสิ่งล้ำค่าอื่นๆภายในโรงเรียนกันบ้าง

พูดถึงของมีค่า อย่างแรกแน่นอน ก็ต้องเป็นเงิน 555++
ภายในอาณาจักรเซนต์ดอมินิก มีค่าเงินเป็นของตัวเองด้วยนะคับ
สกุลเงินเหรียญหรือชิพเซนต์ดอมินิก นั่นเอง
1 เหรียญเซนต์ดอมินิก เท่ากับ 1 บาทไทย (บ้าบอคอแตก)

ทุกครั้งที่มีคนเดินทางจากภายนอกเข้ามาและต้องการจะช้อปปิ้งในโรงเรียน
ก็ต้องแลกเงินบาทให้เป็นสกุลเงินเหรียญเซนต์ดอมินิกซะก่อนนะคับ ถึงจะซื้อของภายในโรงเรียนได้
(พูดเว่อไปงั้นเองแหละ ความจริงก้อคือแลกชิพ คล้ายๆกับการแลกคูปองนั่นแหละ อิอิ)

อย่างที่ภาคแรกผมได้พาไปดูห้องแลกชิพกันมาแล้ว
แต่หลายคนที่ไม่ใช่คนในคงยังไม่รู้ ไม่เคยเห็นว่าหน้าตาชิพโรงเรียนเซนต์ดอมินิกเป็นยังไง
วันนี้เราจะพามาเจาะลึกกันให้ครบทุกเหรียญ ลงรูปให้ดูทั้ง 2 ด้านเลยคับ หุหุ

เหรียญสีแดง 1 บาท

เหรียญสีเหลือง 2 บาท

เหรียญสีฟ้า 3 บาท

เหรียญสีน้ำเงิน 5 บาท

เหรียญสีเขียว 10 บาท

เหรียญสีชมพู 20 บาท

นั่นหละคับ สกุลเงินเหรียญเซนต์ดอมินิกทั้งหมด 6 สี 6 ราคา
ที่จริงไม่เห็นต้องบรรยายเลยเนอะว่าสีไหนมีค่ากี่บาท ตัวเลขก็เห็นชัดซะขนาดนั้น [-.-']
(พิมพ์เมื่อยมือ เหนื่อยฟรีไป 555+++)

อย่าลืมนะคับ
การซื้ออาหาร น้ำ เครื่องดื่ม ขนม และหรืออุปกรณ์สิ่งของต่างๆที่เซนต์ดอมินิก ต้องแลกชิพก่อนทุกครั้งนะคับ
โดยถ้าเป็นคนนอกอื่นๆ ชิพที่แลกแล้ว หากใช้ไม่หมด สามารถแลกกลับคืนเป็นเงินสดได้ที่ตู้แลก
แต่ถ้าเป็นนักเรียนเซนต์ดอมินิก แลกแล้วแลกเลยคับ ทางตู้แลกจะไม่ยอมรับคืนชิพเลย ไม่รู้ทำไมสิ
แต่ก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรเด็กเซนต์ดอฯ เพราะยังไงก็เก็บไว้ใช้ในวันต่อๆไปได้อยู่ดีนั่นเองคับ (ของมันจำเป็นต้องใช้อะคับ)

* อัพเดทล่าสุด
ตอนนี้ทางโรงเรียนเซนต์ดอมินิกได้ยกเลิกการใช้ชิพโรงเรียนเป็นที่เรียบร้อยแล้วนะคับ
โดยเปลี่ยนมาเป็นการเติมเงินลงบัตรนักเรียน หรือบัตรเติมเงินสำหรับผู้ปกครองและบุคคลภายนอก
ใช้รูดปรื๊ดๆเวลาซื้อของแทน หมดยุคคลาสสิคของชิพซะแล้วว
ไว้ว่างๆ จะหารูปมาลงประกอบเพิ่มเติมให้ชมกันนะคับ เร็วๆนี้

*

มาต่อกันที่อีกหนึ่งสิ่งของล้ำค่ากันเลย [^.^]

อย่างที่ได้รู้กันมาแล้วในภาคแรกว่านักเรียนมัธยมปลายของเซนต์ดอมินิก จะติด เข็มเชิดชูเกียรติตราโรงเรียน บนอกขวา เหนืออักษร ซ.ด.

เข็มเชิดชูเกียรติที่ว่านี้จะเป็นตราสัญลักษณ์โรงเรียน เป็นเข็มสีเงิน เจอเด็กเซนต์ดอฯมอปลายที่ไหน ก็จะมีเข็มแบบนี้ติดอกอยู่ด้วย

แต่… จะมีสักกี่คนที่รู้ว่า…

เข็มมัธยมปลายของเซนต์ดอมินิก มี 2 สี หรือที่เด็กเซนต์ดอฯเรียกกันว่า เข็มเงิน กับ เข็มทอง

เข็มทั้งสองสีนั้นมีรูปร่างหน้าตาเหมือนกันทุกประการ ต่างกันที่สีเงินกับสีทองเท่านั้น

นักเรียนม.ปลายทั่วไปทุกคนจะติดเข็มเงิน (ใครลืมติดมาโรงเรียน มาสเตอร์ฝ่ายปกครองจับได้ โดน)

ส่วนเข็มทองนั้นจะมีไว้ให้สำหรับ ประธานและคณะกรรมการนักเรียน เท่านั้น (ไม่มีขายที่ร้านบราเดอร์ด้วยละเอ้อ)

โดยในแต่ละปีจะมีแค่ประมาณ 10 คน จากนักเรียน 2,000 กว่าคนที่จะได้ติดเข็มทองนี้

(หากใครมีเข็มนี้ไว้ในครอบครอง จะภาคภูมิใจสุดๆ)

และถ้าถามว่า ทำยังไงจึงจะได้มาซึ่งเข็มทอง อันนี้บอกได้เลยว่า... ไม่ง่าย
เพราะวิธีที่จะได้เป็นประธานหรือคณะกรรมการนักเรียนของเซนต์ดอมินิกนั้น จะต้องมาจาก การเลือกตั้ง เท่านั้น

ที่เซนต์ดอมินิก โรงเรียนจะปลูกฝังให้นักเรียนทุกคนมีส่วนร่วมและจิตสำนึกในระบอบประชาธิปไตย โดยผ่านทางกิจกรรมการเลือกตั้งนี้นั่นเอง

โดยทุกต้นปีการศึกษา จะมีการหาเสียงของทีมผู้สมัครลงชิงตำแหน่งดังกล่าว มีการกำหนดวันเลือกตั้ง

และท้ายที่สุด ทีมที่ได้รับคะแนนสูงสุดก็จะได้รับการแต่งตั้งขึ้นเป็นประธานและคณะกรรมการนักเรียน

(ผู้มีสิทธิ์ลงคะแนนเลือกตั้งก็คือทุกคนในโรงเรียนเลย ตั้งแต่ผู้บริหาร, ครู และนักเรียนอีกมากกว่า 2,000 คน)

*

ส่วนนี้ สำหรับคอกีฬาไม่ควรพลาด

นั่นก็คือ เหรียญรางวัล ของงานกิจกรรมกีฬาภายใน
หรือกีฬาสีของเซนต์ดอมินิกนั่นเอง

มีสามอันดับ เหรียญทอง เหรียญเงิน และเหรียญทองแดง

และขอบอกว่า เหรียญรางวัลพวกนี้ แต่ละอันแกะสลักเป็นตราโรงเรียนสวยมาก และน้ำหนักมากซะด้วย (ห้อยที คอเคล็ด)

*

เมื่อจบสิ้นปีการศึกษา

โรงเรียนเซนต์ดอมินิกจะจัด พิธีมอบประกาศนียบัตร ให้แก่เรียนในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ทุกคน พร้อมกับ พิธีอำลาครู

นอกเหนือจากประกาศนียบัตรแล้ว ยังมีอยู่อีกสิ่งหนึ่งที่จะมีพิธีมอบให้กันในวันนี้ นั่นก็คือ เหรียญแห่งความทรงจำ

ไม่ใช่นักเรียน ม.6 ทุกคนที่จะได้รับเหรียญนี้ เพราะเหรียญนี้มีไว้ให้สำหรับนักเรียนที่อยู่เซนต์ดอมินิกมาตลอด 12 ปีเท่านั้น
หรือก็คือ ได้ก้าวเข้ามาในรั้วน้ำเงิน-ขาวตั้งแต่ ป.1 และอยู่มาตลอด 12 ปี จนกระทั่งถึง ม.6
เหรียญแห่งความทรงจำนี้ มีไว้ให้เพื่อเป็นที่ระลึก ใช้ระลึกถึงความทรงจำและความผูกพันอันยาวนานตลอดระยะเวลา 12 ปีที่เกิดขึ้นในบ้านน้ำเงิน-ขาวแห่งนี้
อีกทั้งยังมีคำสามคำสลักไว้บนเหรียญด้วย นั่นก็คือเครื่องเตือนใจถึงคุณสมบัติสามสิ่งที่เด็กเซนต์ดอฯเลือดน้ำเงิน-ขาวทุกคนพึงมี...
ขยัน ศรัทธา ร่าเริง

*

สมุดเซนต์ดอมินิก


ภาพตัวอย่างปกสมุดที่ใช้ภายในโรงเรียนเซนต์ดอมินิก
เช่น สมุดรายงาน สมุดจดการบ้าน สมุดวาดเขียน ฯลฯ

*

น้ำดื่มตราโรงเรียนเซนต์ดอมินิก


ชื่อน้ำดื่มรวมทั้งความหมายได้รับคำแนะนำจากคุณพ่ออธิการ ดังนี้
eS มาจากภาษาละติน แปลว่า YOU ARE
Dee มาจากภาษาไทย แปลว่า GOOD
eS Dee อ่านว่า เอส ดี แปลว่า YOU ARE GOOD

*

สำหรับใครที่สนใจอยากรู้ลึก หรืออยากล้วงความลับของเซนต์ดอมินิกมากกว่าที่มีอยู่ในเวบไซต์โรงเรียนแล้ว
เพื่อนๆสามารถติดตามเรื่องราวอื่นๆ รวมถึงเกร็ดเล็กเกร็ดน้อย นานาสาระต่างๆที่เกิดขึ้นในโรงเรียนได้จาก วารสารเซนต์ดอมินิก นะคับ

วารสารเซนต์ดอมินิกเป็นสื่อภายในประเภทรายเดือน แจกสำหรับนักเรียนและผู้ปกครองทุกคน (ไม่มีขายด้วยละเออ)

เด็กเซนต์ดอฯส่วนมาก เมื่อได้รับวารสารมา ก็จะเปิดดูผ่านๆแค่รอบสองรอบ เพื่อมองหาว่ามีรูปตัวเองได้ลงในนั้นบ้างรึเปล่า
ถ้ามี ก็เก็บไว้เป็นที่ระลึก + เอาไปอวดแฟน อวดชาวบ้านชาวเมือง 555+++ ถ้าไม่มี ดูเสดแล้วก็จะวางกองทิ้งเอาไว้แถวๆนั้นแหละ [-*-']

ซึ่งภายในจะเป็นบทความและเรื่องราวต่างๆที่เกี่ยวกับโรงเรียน รวมไปถึงภาพกิจกรรมต่างๆที่เกิดขึ้นในรอบเดือนที่ผ่านมาคับ
(คนนอกที่อยากอ่าน ก็ลองไปขอยืมเด็กเซนต์ดอฯ ให้เอามาให้ดูกันได้นะคับ ถ้าเค้ายังเก็บไว้อยู่นะ อิอิ)

นอกจากวารสารเซนต์ดอมินิกรายเดือนแล้ว
เมื่อถึงสิ้นปีการศึกษา ทางโรงเรียนและนักเรียนม.6 ก็จะร่วมกันจัดทำ อนุสรณ์ หรือหนังสือรุ่น ขึ้นมาด้วยคับ

ภายในหนังสือรุ่น ก็จะเป็นการรวบรวมประวัติและเรื่องราวที่เกี่ยวกับโรงเรียน ทำเนียบผู้บริหาร ทำเนียบครู ทำเนียบนักเรียน
Profile ของนักเรียนชั้นม.6 ที่สำเร็จการศึกษาในปีนั้นๆ และรวมไปถึงกิจกรรม Highlight ต่างๆตลอดปีการศึกษาของโรงเรียนทั้งหมดไว้ภายในเล่ม
ยังไงก็ลองติดตาม หาอ่าน หาดูกันได้นะคับ [^.^]

และขอปิดท้ายตรงนี้ด้วย สารศิษย์เก่าเซนต์ดอมินิก
สารศิษย์เก่าเป็นสารสำหรับพวกเรา ซ.ด. ทุกคนที่จบสภาพจากการเป็นนักเรียนหรือศิษย์ปัจจุบันของโรงเรียน
หรือก็คือผู้ที่ได้สำเร็จการศึกษาจากเซนต์ดอมินิก และได้จากบ้านน้ำเงิน-ขาวออกมาสู่โลกภายนอก เปลี่ยนสถานะกลายเป็นศิษย์เก่าโดยสมบูรณ์
(เดินออกมาจากโรงเรียนเซนต์ดอมินิก แล้วเดินเข้าไปในสมาคมศิษย์เก่าโรงเรียนเซนต์ดอมินิกแทน)

สารศิษย์เก่านี้จะถูกส่งมาให้ถึงที่บ้านเป็นประจำทุกๆ 2 เดือน (ประมาณว่าไม่มาก ไม่บ่อย แต่ก็ไม่เคยขาดหาย)
เนื้อหาภายในสารจะเป็นเหมือนการแจ้งข่าวคราวถึงความเคลื่อนไหว และเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นภายในโรงเรียน
ประชาสัมพันธ์กิจกรรมศิษย์เก่า เช่น งานคืนสู่เหย้า (คืนที่ศิษย์เก่าจะกลับไปฉลองที่โรงเรียนเพื่อพบปะเพื่อนๆเซนต์ดอมินิก)
รวมถึงบทความและรูปภาพเก่าๆในอดีต เพื่อให้ศิษย์เก่าได้ย้อนรำลึกถึงความทรงจำเมื่อครั้งยังเป็นนักเรียนอยู่ในโรงเรียนอันเป็นที่รัก...
เซนต์ดอมินิก

*

ภาคสอง คงมีเนื้อหาแค่ประมาณนี้นะคับ (อ้าว... จบกันดื้อๆซะงั้น... 555+++)
ประมาณว่า เอาเก็บตก ซ.ด. มาให้อ่านกันเล่นๆ ดูกันเพลินๆ คั่นเวลารอจนกว่าตึกใหม่จะเสร็จสมบูรณ์

ส่วนถ้าหากว่าใครยังไม่ได้ดู ภาคแรก ก็คลิกข้างล่างนี้ไปดูกันได้เลยคับ
http://my.dek-d.com/nongdominic/story/view.php?id=166141

ขอบคุณเพื่อนๆที่แวะเข้ามาเยี่ยมชมโรงเรียนเซนต์ดอมินิกกันอีกครั้งนะคับ
และเช่นเคย ขอทิ้งท้ายไว้ด้วยบทกลอนที่ดูเหมือนจะเป็นการทิ้งท้ายให้มีต่อ ภาคสาม
ภาคสองขอจบลงตรงนี้เลยละกัน
บายคับบบ

*

"...เพื่อเกียรติยศ ประจักษ์ปรากฏ ลือเลื่องปฐพี..."
กาพย์สุรางคนางค์ 28 โดย ป.โกศิน (มาสเตอร์ปิยทัย โกศินานนท์) ซ.ด.11

... อำลาอาลัย แต่นี้ต่อไป กลายเป็นตำนาน ... อาคารมารี น้องพี่เรียกขาน ที่เคยตระหง่าน สี่สิบเอ็ดปี ...

... จำต้องรื้อถอน แม้จักอาวรณ์ เศร้าโศกโศกี ... เพื่อการพัฒนา รุดหน้าเร็วรี่ ตามโครงการมี ตึกใหม่ใหญ่โต ...

... แรกเริ่มเดิมที สร้างตึกมารี แลดูอ่าโอ่ ... นึกภาพยุคก่อน ฝั่งดอนบอสโก ตึกยาวอักโข เยื้องตึกมารี ...

... หนึ่งเก้าหกห้า คอศอผ่านมา ฤกษ์งามยามดี ... สร้างสำนักงาน เบิกบานชีวี ซาเลเซียนนี้ ปักหลักมั่นคง ...

... เก้าพฤษภา ของปีถัดมา สำเร็จเสร็จลง ... ใช้เป็นสำนัก บ้านพักพระสงฆ์ อยู่ยั่งยืนยง กว่าสามสิบปี ...

... มีการสร้างเพิ่ม ปรับปรุงต่อเติม เป็นสถานที่ ... อบรมขัดเกลา ดรุณเยาว์ผู้มี จิตตารมย์พลี เพื่อพระเบื้องบน ...

... คือบ้านเณรเล็ก ฝึกหัดเด็กเด็ก และเยาวชน ... เรียกแอสปิรัน นามอันมงคล อภิรติกชน ขจรขจาย ...
... จนกระทั่งถึง วาระที่ซึ่ง ขยับขยาย ... บ้านเจ้าคณะ จำจะต้องย้าย ที่เดิมจึงกลาย เป็นส่วนโรงเรียน ...

... คือห้องศึกษา สามัญวิชา ฟังพูดอ่านเขียน ... ห้องปฏิบัติ ชี้ชัดความเพียร สลับสับเปลี่ยน ฝึกฝนวิชา ...

... บรรเลงดนตรี ไทยสากลมี หลากหลายนานา ... ระบำรำฟ้อน สะท้อนคุณค่า ศิลปะงามตา เริงรื่นชื่นชม ...

... แต่ในที่สุด ก็มาถึงจุด กล้ำกลืนขื่นขม ... วาระใช้งาน อาคารรื่นรมย์ เดือนมีนาคม โบกมืออำลา ...

... มารีหลังนี้ จะเป็นสถานที่ ใหญ่โตโอฬาร์ ... สมการรอเฝ้า ค่ำเช้านานมา เดชะเมตตา พระผู้ทรงชัย ...

... เฉลิมพระชนม์เวียนครบ หกรอบบรรจบ พระภูวไนย ... องค์ราชธิดา เสด็จมาเจิมให้ ศิลาฤกษ์ชัย สิริมงคล ...

... แล้วความฝันใฝ่ ของทุกดวงใจ ใกล้บังเกิดผล ... ขอเชิญพี่น้อง เพื่อนพ้องชาวชน เลือดซอดอข้น ร่วมช่วยเจือจาน ...

... คนละเล็กน้อย รุ่นละนิดหน่อย ประสมผสาน ... หล่อหลอมน้ำใจ หลั่งไหลบุญธาร เสกสรรค์อาคาร สร้างเสริมความดี ...