รักสุกใจของยัยใจน้อย

ลำดับตอนที่ #1 : รักสุดใจของยัยใจน้อย

"ตื่นได้แล้วลูกมายนี้มันสายแล้วนะ"

ผู้เป็นแม่เรียกอย่างโว้ยวาย

"เดี่ยวก่อนซิค่ะแม่อีกแป๊บนึง" เทอผ่อนผันกานตื่นนอนของเทอ

"อีกแปบหรอ?ถ้าอีกแป๊บลูกก็ไม่ต้องไปร.ร ละกันนะ นี้มันจะ8.00อยู่แล้ว"แม่บ่นย้ำ

"ฮะจะ8.00แล้วหรอ แล้วไมแม่ไม่ปลุกหนูละ วันแรกหนูไปสายแล้วหรอเนี้ย T_T"

มายเด้กสาววัย18ลุกลี้ลุกลนวิ่งลงมาจากบันไดอย่างเร่งรีบ ><

"แม่ค่ะเอาสมุดหนูใส่กระเป่าให้หนูด้วยนะ" เทอตะโกนออกมาจากห้องน้ำ

โครม!!!!!!

"เป็นอะไรนะลูกมาย"ผู้เป็นแม่ถามลูกสาวอย่างตกใจ

"มะ มะ มะได้เป้นไรค่ะแม่ อู้ย~0~"

"ตายแล้วลูกเป็นอะไรเนี้ยทำไมหัวถึงโนขนาดเนี้ยละ"ผู้เป้นแม่รีบดึงมือลูกสุดที่รักออกมาจากห้องน้ำ

"ว้าย!!!!!ตายแล้วTTหนูหัวไปฟาดกระจกง่ะ ไม่ทันแล้วค่ะแม่หนูต้องไปแล้วนะ"

"เดี๋ย....ว ลูก..."

ไม่ช้ามายก็ขึ้นรถเมย์ออกจากบ้านโดยไม่ฟังคำที่แม่จะพูดเลย

......................................................................................

บนรถเมย์

เอี๊ยด!!!!

ไอ้บ้ารถคันนี้มันขี่ยังไงของมันว่ะ ชั้นจาถึงร.ร ไหมเนี้ยo_o  เทอบ่นในใจ

อะไรกันนี้มันอะไรทำไมทุกคนถึงมองชั้นอย่างงี้ละ ?หัวเราะชั้นทำไม- -  เทอคิดในใจอย่างโกรธแค้น

ไม่นานรถเมย์ก็มาถึงร.ร. เมกิมะที่เป็นร.ร สห

เทอเดินเข้าไปในร.ร อย่างช้าๆนักศึกษาที่มากำลังทะยอยกันมาร.ร อย่างมีความสุกแต่มันไม่ใช่อย่างที่เทอเลยคิดเลย.....

"ยายมาย"  เสียงเล็กแทบจะแสบเข้าหูดังขึ้นหลังเทอเทอหันไปมองอย่างเหนื่อยใจ

"อารายอีกละ กุ๊กไก่ "เทอบ่น

"5555+ยายมายทำไมเทอสภาพอย่างงี้ละเปิดเรียนวันแรกนะ เปลี่ยนทรงผมไหม่หรอ"

"อะไรสภาพอะไรเทอบ้ารึป่าวใครๆเปลี่ยนทรงผม"

"ดูดิ555555+"

เทอส่องกระจกแผ่นเล็กๆที่ยัยกุ๊กไก่ให้เทอ

"ว้าย!!!!ตายแล้วทำไมเป็นแบบนี้ละ"

ตอนนี้สภาพของเทอไม่ต่างจากแมวคลุกโคลนมากมาย เพราะ ตาเทอช้ำเหมือนหมีแพนด้า หัวเทอโนเป็นลูกมะกรูด แถมหัวเทอฟูอย่างรังนกดีๆนี่เอง

ในห้อง

"เฮ้ยเพื่อนๆดูยัยมายเด้หัวฟูเหมือนลังนกเรยว่ะ5555+"  นายบาสตะโกน

นายบาส หนุ่มผิวขาว คิ้วเข็มดูมีเสน่ สายตาของเขาเป็นที่ต้องกานของทุกคนเพราะสายตาของนายนั่น มีดวงตาที่เพอเฟรกมากๆไม่ใช่ว่าเขาจะหน้าตาดีแล้วเขายังเรียนได้ที่อันดับต้นๆ แถมยังเล่นบาสเก่งสมชื่ออีกด้วยไม่น่าแปลกที่นายบาสจะได้เป็นป๊อปในร.ร ที่สาวทุกๆคนหวังจะได้เป็นแฟน แต่มันไม่ใช่ความคิดของมายเลยเทอเกลียดเขาเข้าใส่.....

"55555+" เสียงหัวเราะของเพื่อนๆในห้องม.5 ห้อง a ดังขึ้น

"ยังงี้ต้องเรียกว่ายัยฟูแล้วว่ะ5555+" คิมตะโกนเสริม

คิมเพื่อนบาส นายนี่เป็นผู้ชายที่ปากเก่งก็ว่าได้ นายคิมมีแฟนคลับมากมายเหมือนนายบาส แต่เสียอย่างเดียวคือนายคิม เอาใจผู้หญิงไม่เป็น.....จะพูดถึงหน้าตานายคิมก็ดูหล่อไม่แพ้นายบาสแค่สีผมของนายบาสเป็นสีทองปนน้ำตาลแต่เขาเป็นสีดำ

"เห้ยพวกนายพูดงี้หมายความว่าไงว่ะ ชั้นชื่อ มายเว้ยไม่ใช่ยายฟู"เทอตะโกน

"ก็ลองดุหัวเทอสิ อิอิ ยัยฟูเอ้ยย"คิมพูดซ้ำ

"ไอ้บ้า...."  เทอโมโหแต่ไม่รู้จะทำอย่างไรดี เทอเดินอย่างไม่พอใจไปที่โต๊ะเทอ

"ยัยมายทำไมเทอถึงเกลียดไอ้ 2 คนนั้นขนาดนี้ละ"ยัยกุ๊กไก่เดินมาถามเทอ

"ใครๆ ใครเกลียดชั้นไม่ได้เกลียดซักหน่อย"เทอปติเสท

โครม!!!!    เสียงโต๊ะยัยมายล้มลง

"5555+ เฮ้ยเพื่อนๆดูยัยฟูดิโมโหจนโต๊ะล้มเลย"นายคิมพูด

"โถ่เว้ยไอ้คิมเคยตายไหมแล้วคัย ฟู ชั้นชื่อมายโว้ย " เทอถามอย่างงุดงิดและโมโหขยี้หัวไปมาจนหัวเทอฟูขึ้นอีก

"พอเทอะ มาย ตกลงคำถามชั้นละจะตอบได้หรือยัง"  ยัยกุ๊กไก่ตัดเรื่อง

"เทอถามชั้นทำไม ชั้นจะตอบให้นะไอ้พวกนั้นนะมันพุดมาก แถมยังด่าชั้นอีก เรียนก็ใกล้จะเท่าชั้นแล้ว กีฬามันก้อเก่ง แต่ชั้นสิ เทอเห็นไหม เป็นตัวตลกของห้องเทอเห็นนิ กิฬาก็ไม่เอาไหน ไม่ได้เป็นที่สำคัญ ของใครอย่างพวกนั้นนิ"  เทอตะโกนอย่างโมโหน้ำตาเทอเริ่มไหล เพื่อนๆเริ่มหยุดหัวเราะกับมามองตากันปิบๆ

"มาย" กุ๊กไก่เรียกในลำคอ

"เข้าใจแล้วใช่ไหมงั้นเลิกมายุ่งกับชั้นซักวันนึงเทอะ"    เทอวิ่งออกมาจากห้องทันทีเทอเดินออกมาเรื่อยๆเดินไปยังหลังร.ร แล้วนั้งใต้ต้นไม้

ลมพัด ไปเรื่อยๆทำให้เทอรู้สึกหนาวนิดๆ  แต่ไม่นานเทอก็สึกเหมือนมีอะไรมาสัมพัธ ตัวเทอ เทอค่อยๆ เงยหน้าขึ้น

"นาย... " เทอตะโกน