ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : น้องแบคบู้บี้ : 05 [100%]
- 05 -
ทาลัที่ว่าือทาลัไปึำ
เสียัโหวเหวแ่เ้า ทาใ้ินเมื่อรู่พอินเลี้ยวไปเลี้ยวมา็เอประูบานให่ที่เปิแอร์เย็น่ำแ่เ้าพอเินึ้นบรรไไป็เป็นห้อโถให่ ราหมาป่าัวโแปะอยู่ที่ำแพ
ิม อินนั้อ่านหนัสือาร์ูนเียบๆ ไม่ห่า็มี โอเฮุนที่นั้ินาไ่มุแ่เ้า ิม แ ็ำลัเล่นเมในโทรศัพท์สนุสนาน หว ื่อเทา ไม่น่าเื่อว่านลุเ้มๆอย่าเาะเลี้ยหมา อู๋ อี้ฟาน นอนัวยาวบนโฟาสีาว แ่พอไ้ยินเสียเปิประูทุน็สะุ้ึ้นมามอนมาใหม่
"โหยมึไม่อยู่เมื่อวานัปาร์ี้ันพึ่เลียพื้นที่เสร็"ลิ่นเล้าและบุหรี่ยัเะมู
"นี่แันในโรเรียนเลยหรอว่ะ"
"เอ่อิ...แในโรเรียนหล่ะีหาเรื่อเ้าห้อปรอ ิถึแม่เหมือนัน"เฮุนยัไหลู่านม่อ แบฮยอนยัไมุ่้นับลิ่นพวนี้เลยยี้มูไปมา ริสลุึ้นาโฟาแล้วมอแบฮยอน
"ทำไมมาับไอ้มนุษย์หมาป่านี่ไ้"
"เอ่อ..."
"ยุ่น่าไอ้ริส! ไปไลๆเลยไป"
"เห้ออออออออออออ"
"เห้อหาไร"
"เมื่อวานในเว็บบอทโรเรียนอะไรันว่ะ ไหนบอแบเฟไหไปอยู่้วยันไ้"แบฮยอนหันมามอหน้าานยอลเือๆ แล้ว็หลบาไป านยอลแถบะัอริสเี๋ยวนั้น
Rrrrrrrrrrrrrr
โทรศัพท์ที่วาอยู่บนโ๊ะนาให่มันล้ายับโทรศัพท์บ้าน
"นี่ะไม่บใ่ไหม!!......ไม่โวย!......"อินวาลที่เิม
"อะไรัน.."
"ท้า่อย...รั้ที่แล้วไม่บ"
"ปิเสธไปีแล้ว ไอ้พวนี้แม่อ่อน"แพูบ้า
Rrrrrrrrrrrrrrrrr
านยอลเินไปรับโทรศัพท์เอแบฮยอนถูริสให้นั้ลบนโฟา
"อะไร....อยามีเรื่อหรอ....ไ้ถ้าแอยามี บ่ายนี้ที่สวนสาธาระX ูไม่เบี้ยวหรอ"ทุน้อไปที่านยอล
"ปิเทอมไปนานไม่ไ้ออำลัายว่าป่ะ...ถ้าไ้สัยี"ทุนยิ้มเย็น บรรยาาศรอบัวแบฮยอนเย็นราวับหิมะ อะไรัน...
แบฮยอนนั้ฟัพวานยอลวาแผนันเียบๆนโทรศัพท์อเาัึ้น เาลุาโฟาไปอยู่สุมุมห้อ
"ฮัลโหล"
[แบอยู่ไหนอ่ะ]
"ะถึโรเรียนแล้วหล่ะ"
[อื้มวันนี้มีานโรเรียน้วยรีบๆมานะ]
"านที่ว่าอะไรหรอ"
[เปล่าหรอเป็นพวมอบทุนารศึษา ทุนพันาโรเรียนน่ะ]แบฮยอนพยัหน้าเ้าใแล้ว็อบอื้มไป่อนะัสายทิ้ เาะไปเลยีไหม หรือบอานยอล่อน ถ้าไม่บอะโรธไหมนะ....
สุท้าย็เินไปบออยู่ี
"านยอล ันไปนะ"
"ไปไหน"
"เ้าแถวไ"านยอลร้ออ๋อแล้ว็โบมือลาเพื่อนๆัวเอ สัพั็ลุทั้แ๊
"มึะไปไหนัน"
"เ้าแถวับมึไ"
"ลหล่ะสัสร้อยวันพันปีไม่เยะเ้า"
"ริๆมึ็เหมือนพวูแหละ"
"เ้าแถวแล้วเสื้อพวมึเหม็นเหล้านานี้อะนะ"
"เอ่อแหละ ว่าแ่มึะเ้าแถวับห้อหรอ"
"เ้าับห้อแบฮยอน"านยอลยัิ้วให้แล้ว็เินนำทุนออมาแบฮยอนรอาให้วามเอาแ่ใอานยอลออแล้วเินปึปัออมา
านยอลไม่ไ้มาอยู่ในแถวแบฮยอนแ่นเียวมายแ๊เลยแถมเพื่อนานยอล็มีลิ่นบุหรี่ลิ่นเหล้าละลุ้ไปทั่วร่า สาวๆบาน็รี๊แล้วบอแบบอยี แบฮยอนและเพื่อนๆอีห้านนั้หน้ามุ้ยสุๆ
{สวัสีนัเรียนที่น่ารัทุน วันนี้ผูัอำนวยาระให้เีรยิเป็นประทานในพิธีมอบทุน}
{สวัสีรับ...นัเรียนที่รั...}นที่ำลัพูือ ปาร์ แยอ อาแท้ๆอานยอล
{วันนี้เราะมาทำพิธีมอบทุนพันาโรเรียนาเรือ่ายผู้ปรอนะรับ}
{เอาหล่ะรับ...}ลับมาที่พิธีร
{รอบรัวแร รอบรัวอปาร์ านยอล ปีสอห้ออีรับ}เสียฮือัไปทั่วโรเรียนพ่ออานยอลบบ่าน้อายแท้ๆอัวเอและมอทุนสอล้านวอนให้ับโรเรียน
{รอบรัว่อมา รอบรัวอโอ เฮุน ปีสอห้ออีรับ}เสียฮือัึ้นอีรั้รอบรัวเฮุนบริาหนึ่ล้านวอน
{รอบรัว่อไป รอบรัวอิน ยั ปีสามห้อเอรับ}นี่ลับเป็นเสียปรบมือ
{รอบรัว่อไป รอบรัวอโ ยอู ปีหนึ่ห้อีรับ}ยอูเอ็เหมือนยัๆเามอแม่ัวเอมอบทุนหนึ่ล้านวอนให้โรเรียน
{รอบรัวสุท้ายรับ รอบรัวอบยอน แบฮยอน ปีหนึ่ห้อีรับ}แบอยอนมวิ้วมอผู้เป็นพ่อเินยิ้มๆแล้วมอบทุนหนึ่ล้านห้าแสนวอนให้โรเรียน นี่มันอะไรัน! เสียปรบมือและเสียหือฮาัไปทั่วโรเรียนแห่แหละเปิเทอมสอวัน็ทำผู้าย่อยแย่แบไปสีู่่ ผู้หิอีสอู่
านยอลนั้เียบๆมอแบฮยอนที่ยัมอพ่ออัวเอ้วยสายาแ็ร้าว
"ะมาทำไม..."แบฮยอนพึมพำ านยอลที่นั้้าๆเอามือวาที่ิแบฮยอนนวไหล่สามสี่ที่ให้นัวเล็
"ใเย็นๆน่า..."ทำไมานยอละไม่รู้เรื่อน้าๆ แบฮยอนลูนสุท้ออระูล หรือ็ทายาทนเล็สุนั่นแหละ มันมีเหุอะไรสัอยาที่รอบรัวบยอนทั้หมย้ายไป่าประเทศทิ้แบฮยอนไว้ับแม่บ้านสี่นอย่าที่เห็น
"ยุ่! ไปไลๆไป"
"เอ้า...เป็นบ้าอะไรึ้นมาอีหล่ะเรา"
"เ็หว่ะ!"พอแบฮยอนพูบผู้เป็นพ่อ็เินเ้ามาสะิไหล่เล็อลูายัวน้อย
"แบฮยอน^^"แบฮยอนรอาใส่แล้วโยนระเป๋าัวเอใส่านยอล แล้วบุเินหนีไปท่ามลาสายาหลายร้อย
ฮือ ~ ฮ่า ~
พ่ออแบฮยอนวิ่ไล่ามนัวเล็นลับสายาไป
"แบฮยอน! แบฮยอน!"แบฮยอนนั้ัวสั่นเทาเนื่อาร้อไห้อยู่หลัอยะ
สัพั็มีร่าอใรเบียเ้ามาหลัอยะอีน
"พ่อนายไม่เห็นันหรอ...ไม่้อห่ว"นัวเล็หันหน้าหนี ยัไม่้อารให้ใรเห็นน้ำา
"ไม่ทันแล้วมั้..."อีนยื่นผ้าเ็หน้าสีาวให้ แบฮยอนันืนให้
"เลิยุ่สัทีเถอะ...นายเห็นันเป็นเ็มีปัหาใ่ไหม...เหอะ"
"เปล่าเลย... ันไม่เห็นนายะมีปัหาเลย"
"โห! เี๋ยวนาย็เหมือนเพื่อนเ่าันแหละ โลนี้ไม่มีใรริใับันสัน!"
"ั้นันะเป็นพี่นนึที่ไม่ิว่านายเป็นเ็มีปัหา"
"เียบนะ!!"
"ถ้านายเ็มีปัหา...ันไม่ใ่เ็โรมีปัหาหล่ะ"แบฮยอนเหมือนิามที่านยอลพูแล้ว็หันหน้าหนี านยอลยื่นหน้าูพอไม่เห็นใร็ับมือแบฮยอนให้ลุามัวเอ
"ไปไหน...มันไม่ใ่ทาึ้นึนะ"
"เลยาบโฮมรูมมาแล้วเ้าไป็โน่าเปล่าๆสู้นั้าแอร์ที่ึำีว่า"แบฮยอนเินาม้อยๆ
แม่ับพ่ออานยอลนั้บนเ้าอี้นว
"พ่อ...แม่"
"านยอล! ไอ้ลูหมาอพ่อ"พ่ออานยอลวิ่เ้ามาอลูายนเียวอเา
"ิถึแั ันลาานมาทั้วันเลยนะเย็นนี้ไปิน้าวันไหม"
"ไม่ว่าอ่ะพ่อ...เย็นนี้ผมมีนัแล้วรับ...ไว้วันหลันะ"ะว่าไ้ไเา้อไปีับโรเรียนิันิ
"แย่ั...ไม่เป็นไรๆ อ้าวเพื่อนลูหรอ"
"รุ่น้อน่ะ..บยอน แบฮยอน"
"อ้อ! นึออแล้ว"แบฮยอนโ้ให้พ่ออานยอล พ่อานยอลยิ้มๆแล้วว้านัวเล็มาอ แบฮยอนยืนนิ่
"ัวนิเียวเอเรา ินเยอะๆหน่อย"แบฮยอนพยัหน้าแล้วยิ้มให้
"แบฮยอนมานี่มา"านยอลเรียแบฮยอนออมาาพวุพ่อุแม่อเา พาไปที่ึเรียนปีหนึ่
"ใล้เวลาาบแรแล้ว..."
"รู้แล้วน่า!"
"เย็นนี้รับลับ้วยไม่ไ้นะ"
"ไม่ไ้อะไปไหน็ไปิ่วๆ"
"อย่าไล่นะ"แบฮยอนแบะปาเินไปามทาเิน
พอถึห้อ เ็ทั้ห้อ็หันมามอแบฮยอนที่มีลิ่นยะอ่อนๆิัวามมา้วย พ่ออแบฮยอน็อยู่ในห้อเ่นัน
"แบฮยอน..."เ้าห้อื่อ้อผู้เป็นพ่อาไม่ระพริบ มวิ้วเ้าหาัน
ปั!
ประูถูเปิอออีรั้พร้อมร่าสูอปาร์านยอลเ็ในห้อมออย่าหวั่นๆ พอานยอลเห็นสายาแบ้อไปที่ใรสัน็มอาม
านยอลโ้ให้หัวหน้ารอบรัวบยอน
นัวเล็้อผู้เป็นพ่ออยู่ีๆน้ำา็ไหลออมาเป็นทายาว
สร้าวามแปลใให้เพื่อนในห้อเป็นอย่ามา
เสียฮือฮ่าัึ้นทั่วห้อ นัวเล็ัวสั่นเพราะสะอื้น
"เียบปาไป! อย่าพูอะไรหมาๆนะ ำไว้ว่านี้เป็เรื่อในห้อ ถ้านอห้อรู้แม้แ่นเียว...เอีแน่!!"เสียานยอลู่โยไม่ลัวผู้ปรอนนึหน้าห้อเลยสันิ เสียฮือฮา่อยๆเียบลเหมือนมีใรไปโนสวิ
"แบฮยอน...ไปุยับพ่อหน่อย"
"อย่ามายุ่ับแบนะ!"เสียนัวเล็สะอื้นัึ้นเรื่อยๆ เพื่อนในห้อมอ้วยวามเป็นห่ว
"แบฮยอน"
"อย่ามาใ้เสียมีอำนาใส่ผม ผมไม่อบ"
"เรามีเรื่อ้อุยัน"
"ผมไม่มีอะไระุยับป๋าทั้นั้น! ไม่มี"นัวเล็ส่ายหน้าน้ำาไหลเปื้อนแ้มาว
"พ่อมี แบไม่ฟัพ่อแล้วะรู้เรื่อไหม!!"
"ป๋าอย่ามาึ้นเสียนะ!"
"ะื้อทำไม ไปับพ่อเี๋ยวนี้"้อมือเล็ถูผู้เป็นพ่อึอย่าแรเพื่อนๆในห้อฮือึ้นมาแล้ว็เียบทันทีที่เห็นสายาน่าลัวอานยอล
"ไม่ไป! ไม่ฟัอะไรทั้นั้น!"แบฮยอนบิ้อมือออแล้วโผเ้าอานยอล นโนอยืนนิ่ไม่พูอะไร แบฮยอนำเสื้อนัเรียนานยอลแน่นอย่าับว่าะหลุมือไป น้ำานัวเล็เปียเสื้อนัเรียน
"แบฮยอน!!"พ่อแบฮยอนมอหน้าานยอล านยอลไม่อบโ้อะไร้มมอลุ่มผมสีน้ำาลเ้มอนัวเล็ว่า
"อย่ามายุ่ับแบนะ...ะไปไหน็ไปเลย! ไม่รัแบแล้วไม่ใ่หรือไ ไปสิ!!"แบฮยอนร้อไห้่อไป านยอลไม่ไ้ออบหรืออะไรยืนนิ่เป็นหินอยู่อย่านั้น
"แบฮยอน! ถ้าลูยัื้อึ มรสัวอนพ่อะไม่ให้ลูเลย!"
"ใรอยาะไ้ัน!!"แบฮยอนโวยวายเสียอู้อี้ พ่อแบฮยอนออาห้อไปแล้ว ทุนในห้อ็ับสิ่ที่เิึ้น เมื่อี้แบฮยอนถูัออาอมรหรอ...
านยอลยมือ้ายลูบหัวนัวเล็เบาๆ
"ใรหน้าไหน็อย่าเอาเรื่อนี้ไปบอนอื่นเ้าใไหม!! รู็้วย ัวีเลยปาสว่าอย่าะพระอาทิย์เทเลทับบี้!"ทุนหลบสายาานยอลันให่ านยอลยนาฬิาึ้นมาู าบแนะแนว รูฝ่ายปรอนี่หว่า..เี๋ยวเ้าสายไ้วนเ้าห้อปรออีัวร์
"แบฮยอน...ัน้อไปเรียน่อนน่ะ...อยู่ไ้ไหม"แบฮยอนส่ายหัวยับเ้าหานัวสู านยอลมอสภาพนัวเล็
"ารย์! เ็ื่อให้แบฮยอนทุาบอวันนี้เลยเ้าใไหม"
"ทำไม..."
"ไม่ทำหรอ?ผมะฟ้อุอาีไหมน้า.... อาะหัเินเือนหรือไล่.."
"ทราบ่ะ!!"านยอลพยัหน้าพอใแล้วึร่าเล็ออาอเ็น้ำา้วยหัวแม่มือแล้วพาเินออาห้อ
านยอลพาแบฮยอนเ้าห้อเรียน้วย เพื่อนในห้อ็ส่เสียร้อันทั่ว
"เียบปาให้หมูไ้ยินเสียใรสันูะถีบให้ปอแ! ผู้หิู็ไม่เว้นนะ!"เียบทั้ห้อเียบนไ้ยินเสียเรื่อปรับอาาศทำาน
านยอลไปลาโ๊ะหลัห้อมาไว้้าๆโ๊ะัวเอ
"นั่นี่หล่ะัน ไหวไหมเนี่ย ให้ไปส่ลับบ้านไหม"แบฮยอนส่ายหัว
"ลับไปเอทั้บ้าน.."านยอลส่ายหัวให้วามื้ออน้าๆ แล้วหยิบสมุโน๊ลายุาวำึ้นมา เาไม่เยไ้ใ้เลย
"ว่าๆ เล่นโทรศัพท์ไม่ไ้ วารูปเล่น เียนอะไรเล่น็แล้วันนะแบฮยอน"
นัวเล็พยัหน้าแล้วหยิบสมุเล่มนั้นมา สัพัานยอล็เอาินสอับยาลบมาวาให้
ปาร์ านยอล
นีที่หนึ่เลย
ูสิใรอัพฟิ ี้เียัวเป็นนปุปุยฟูฟ่อระออฟิ้วเลยรับแหม ิามเ้า่อไปเรื่อยๆนะ อย่าลืมอมเม้นเพิ่มำลัใให้เลิี้เียนะ ไม่ไ้บัับแ่สั่ให้ปิบัิ(?)อันนี้เ้ามาอัพให้แล้ว็เปลี่ยนสีัวอัษรให้ามำอแล้วนะ ส่วนธีมเี๋ยวรีมอเลือหน่อยนะ 555 อบสีหวานๆยัไ็อบุที่บอนะ้า นี่นาบอว่าะไม่ให้านยอลน่ารัแล้วนะ ผิแผนไปไ้ ถถถ แ่ไปเินพี่ัลไปันเลยทีเียว มีำผิรหนบอไ้น้า เ้ามาพูุยับเ้า็ไ้ @mycreammee < ไม่มีนุย้วยเหา 555
O W E N TM.
เสียัโหวเหวแ่เ้า ทาใ้ินเมื่อรู่พอินเลี้ยวไปเลี้ยวมา็เอประูบานให่ที่เปิแอร์เย็น่ำแ่เ้าพอเินึ้นบรรไไป็เป็นห้อโถให่ ราหมาป่าัวโแปะอยู่ที่ำแพ
ิม อินนั้อ่านหนัสือาร์ูนเียบๆ ไม่ห่า็มี โอเฮุนที่นั้ินาไ่มุแ่เ้า ิม แ ็ำลัเล่นเมในโทรศัพท์สนุสนาน หว ื่อเทา ไม่น่าเื่อว่านลุเ้มๆอย่าเาะเลี้ยหมา อู๋ อี้ฟาน นอนัวยาวบนโฟาสีาว แ่พอไ้ยินเสียเปิประูทุน็สะุ้ึ้นมามอนมาใหม่
"โหยมึไม่อยู่เมื่อวานัปาร์ี้ันพึ่เลียพื้นที่เสร็"ลิ่นเล้าและบุหรี่ยัเะมู
"นี่แันในโรเรียนเลยหรอว่ะ"
"เอ่อิ...แในโรเรียนหล่ะีหาเรื่อเ้าห้อปรอ ิถึแม่เหมือนัน"เฮุนยัไหลู่านม่อ แบฮยอนยัไมุ่้นับลิ่นพวนี้เลยยี้มูไปมา ริสลุึ้นาโฟาแล้วมอแบฮยอน
"ทำไมมาับไอ้มนุษย์หมาป่านี่ไ้"
"เอ่อ..."
"ยุ่น่าไอ้ริส! ไปไลๆเลยไป"
"เห้ออออออออออออ"
"เห้อหาไร"
"เมื่อวานในเว็บบอทโรเรียนอะไรันว่ะ ไหนบอแบเฟไหไปอยู่้วยันไ้"แบฮยอนหันมามอหน้าานยอลเือๆ แล้ว็หลบาไป านยอลแถบะัอริสเี๋ยวนั้น
Rrrrrrrrrrrrrr
โทรศัพท์ที่วาอยู่บนโ๊ะนาให่มันล้ายับโทรศัพท์บ้าน
"นี่ะไม่บใ่ไหม!!......ไม่โวย!......"อินวาลที่เิม
"อะไรัน.."
"ท้า่อย...รั้ที่แล้วไม่บ"
"ปิเสธไปีแล้ว ไอ้พวนี้แม่อ่อน"แพูบ้า
Rrrrrrrrrrrrrrrrr
านยอลเินไปรับโทรศัพท์เอแบฮยอนถูริสให้นั้ลบนโฟา
"อะไร....อยามีเรื่อหรอ....ไ้ถ้าแอยามี บ่ายนี้ที่สวนสาธาระX ูไม่เบี้ยวหรอ"ทุน้อไปที่านยอล
"ปิเทอมไปนานไม่ไ้ออำลัายว่าป่ะ...ถ้าไ้สัยี"ทุนยิ้มเย็น บรรยาาศรอบัวแบฮยอนเย็นราวับหิมะ อะไรัน...
แบฮยอนนั้ฟัพวานยอลวาแผนันเียบๆนโทรศัพท์อเาัึ้น เาลุาโฟาไปอยู่สุมุมห้อ
"ฮัลโหล"
[แบอยู่ไหนอ่ะ]
"ะถึโรเรียนแล้วหล่ะ"
[อื้มวันนี้มีานโรเรียน้วยรีบๆมานะ]
"านที่ว่าอะไรหรอ"
[เปล่าหรอเป็นพวมอบทุนารศึษา ทุนพันาโรเรียนน่ะ]แบฮยอนพยัหน้าเ้าใแล้ว็อบอื้มไป่อนะัสายทิ้ เาะไปเลยีไหม หรือบอานยอล่อน ถ้าไม่บอะโรธไหมนะ....
สุท้าย็เินไปบออยู่ี
"านยอล ันไปนะ"
"ไปไหน"
"เ้าแถวไ"านยอลร้ออ๋อแล้ว็โบมือลาเพื่อนๆัวเอ สัพั็ลุทั้แ๊
"มึะไปไหนัน"
"เ้าแถวับมึไ"
"ลหล่ะสัสร้อยวันพันปีไม่เยะเ้า"
"ริๆมึ็เหมือนพวูแหละ"
"เ้าแถวแล้วเสื้อพวมึเหม็นเหล้านานี้อะนะ"
"เอ่อแหละ ว่าแ่มึะเ้าแถวับห้อหรอ"
"เ้าับห้อแบฮยอน"านยอลยัิ้วให้แล้ว็เินนำทุนออมาแบฮยอนรอาให้วามเอาแ่ใอานยอลออแล้วเินปึปัออมา
านยอลไม่ไ้มาอยู่ในแถวแบฮยอนแ่นเียวมายแ๊เลยแถมเพื่อนานยอล็มีลิ่นบุหรี่ลิ่นเหล้าละลุ้ไปทั่วร่า สาวๆบาน็รี๊แล้วบอแบบอยี แบฮยอนและเพื่อนๆอีห้านนั้หน้ามุ้ยสุๆ
{สวัสีนัเรียนที่น่ารัทุน วันนี้ผูัอำนวยาระให้เีรยิเป็นประทานในพิธีมอบทุน}
{สวัสีรับ...นัเรียนที่รั...}นที่ำลัพูือ ปาร์ แยอ อาแท้ๆอานยอล
{วันนี้เราะมาทำพิธีมอบทุนพันาโรเรียนาเรือ่ายผู้ปรอนะรับ}
{เอาหล่ะรับ...}ลับมาที่พิธีร
{รอบรัวแร รอบรัวอปาร์ านยอล ปีสอห้ออีรับ}เสียฮือัไปทั่วโรเรียนพ่ออานยอลบบ่าน้อายแท้ๆอัวเอและมอทุนสอล้านวอนให้ับโรเรียน
{รอบรัว่อมา รอบรัวอโอ เฮุน ปีสอห้ออีรับ}เสียฮือัึ้นอีรั้รอบรัวเฮุนบริาหนึ่ล้านวอน
{รอบรัว่อไป รอบรัวอิน ยั ปีสามห้อเอรับ}นี่ลับเป็นเสียปรบมือ
{รอบรัว่อไป รอบรัวอโ ยอู ปีหนึ่ห้อีรับ}ยอูเอ็เหมือนยัๆเามอแม่ัวเอมอบทุนหนึ่ล้านวอนให้โรเรียน
{รอบรัวสุท้ายรับ รอบรัวอบยอน แบฮยอน ปีหนึ่ห้อีรับ}แบอยอนมวิ้วมอผู้เป็นพ่อเินยิ้มๆแล้วมอบทุนหนึ่ล้านห้าแสนวอนให้โรเรียน นี่มันอะไรัน! เสียปรบมือและเสียหือฮาัไปทั่วโรเรียนแห่แหละเปิเทอมสอวัน็ทำผู้าย่อยแย่แบไปสีู่่ ผู้หิอีสอู่
านยอลนั้เียบๆมอแบฮยอนที่ยัมอพ่ออัวเอ้วยสายาแ็ร้าว
"ะมาทำไม..."แบฮยอนพึมพำ านยอลที่นั้้าๆเอามือวาที่ิแบฮยอนนวไหล่สามสี่ที่ให้นัวเล็
"ใเย็นๆน่า..."ทำไมานยอละไม่รู้เรื่อน้าๆ แบฮยอนลูนสุท้ออระูล หรือ็ทายาทนเล็สุนั่นแหละ มันมีเหุอะไรสัอยาที่รอบรัวบยอนทั้หมย้ายไป่าประเทศทิ้แบฮยอนไว้ับแม่บ้านสี่นอย่าที่เห็น
"ยุ่! ไปไลๆไป"
"เอ้า...เป็นบ้าอะไรึ้นมาอีหล่ะเรา"
"เ็หว่ะ!"พอแบฮยอนพูบผู้เป็นพ่อ็เินเ้ามาสะิไหล่เล็อลูายัวน้อย
"แบฮยอน^^"แบฮยอนรอาใส่แล้วโยนระเป๋าัวเอใส่านยอล แล้วบุเินหนีไปท่ามลาสายาหลายร้อย
ฮือ ~ ฮ่า ~
พ่ออแบฮยอนวิ่ไล่ามนัวเล็นลับสายาไป
"แบฮยอน! แบฮยอน!"แบฮยอนนั้ัวสั่นเทาเนื่อาร้อไห้อยู่หลัอยะ
สัพั็มีร่าอใรเบียเ้ามาหลัอยะอีน
"พ่อนายไม่เห็นันหรอ...ไม่้อห่ว"นัวเล็หันหน้าหนี ยัไม่้อารให้ใรเห็นน้ำา
"ไม่ทันแล้วมั้..."อีนยื่นผ้าเ็หน้าสีาวให้ แบฮยอนันืนให้
"เลิยุ่สัทีเถอะ...นายเห็นันเป็นเ็มีปัหาใ่ไหม...เหอะ"
"เปล่าเลย... ันไม่เห็นนายะมีปัหาเลย"
"โห! เี๋ยวนาย็เหมือนเพื่อนเ่าันแหละ โลนี้ไม่มีใรริใับันสัน!"
"ั้นันะเป็นพี่นนึที่ไม่ิว่านายเป็นเ็มีปัหา"
"เียบนะ!!"
"ถ้านายเ็มีปัหา...ันไม่ใ่เ็โรมีปัหาหล่ะ"แบฮยอนเหมือนิามที่านยอลพูแล้ว็หันหน้าหนี านยอลยื่นหน้าูพอไม่เห็นใร็ับมือแบฮยอนให้ลุามัวเอ
"ไปไหน...มันไม่ใ่ทาึ้นึนะ"
"เลยาบโฮมรูมมาแล้วเ้าไป็โน่าเปล่าๆสู้นั้าแอร์ที่ึำีว่า"แบฮยอนเินาม้อยๆ
แม่ับพ่ออานยอลนั้บนเ้าอี้นว
"พ่อ...แม่"
"านยอล! ไอ้ลูหมาอพ่อ"พ่ออานยอลวิ่เ้ามาอลูายนเียวอเา
"ิถึแั ันลาานมาทั้วันเลยนะเย็นนี้ไปิน้าวันไหม"
"ไม่ว่าอ่ะพ่อ...เย็นนี้ผมมีนัแล้วรับ...ไว้วันหลันะ"ะว่าไ้ไเา้อไปีับโรเรียนิันิ
"แย่ั...ไม่เป็นไรๆ อ้าวเพื่อนลูหรอ"
"รุ่น้อน่ะ..บยอน แบฮยอน"
"อ้อ! นึออแล้ว"แบฮยอนโ้ให้พ่ออานยอล พ่อานยอลยิ้มๆแล้วว้านัวเล็มาอ แบฮยอนยืนนิ่
"ัวนิเียวเอเรา ินเยอะๆหน่อย"แบฮยอนพยัหน้าแล้วยิ้มให้
"แบฮยอนมานี่มา"านยอลเรียแบฮยอนออมาาพวุพ่อุแม่อเา พาไปที่ึเรียนปีหนึ่
"ใล้เวลาาบแรแล้ว..."
"รู้แล้วน่า!"
"เย็นนี้รับลับ้วยไม่ไ้นะ"
"ไม่ไ้อะไปไหน็ไปิ่วๆ"
"อย่าไล่นะ"แบฮยอนแบะปาเินไปามทาเิน
พอถึห้อ เ็ทั้ห้อ็หันมามอแบฮยอนที่มีลิ่นยะอ่อนๆิัวามมา้วย พ่ออแบฮยอน็อยู่ในห้อเ่นัน
"แบฮยอน..."เ้าห้อื่อ้อผู้เป็นพ่อาไม่ระพริบ มวิ้วเ้าหาัน
ปั!
ประูถูเปิอออีรั้พร้อมร่าสูอปาร์านยอลเ็ในห้อมออย่าหวั่นๆ พอานยอลเห็นสายาแบ้อไปที่ใรสัน็มอาม
านยอลโ้ให้หัวหน้ารอบรัวบยอน
นัวเล็้อผู้เป็นพ่ออยู่ีๆน้ำา็ไหลออมาเป็นทายาว
สร้าวามแปลใให้เพื่อนในห้อเป็นอย่ามา
เสียฮือฮ่าัึ้นทั่วห้อ นัวเล็ัวสั่นเพราะสะอื้น
"เียบปาไป! อย่าพูอะไรหมาๆนะ ำไว้ว่านี้เป็เรื่อในห้อ ถ้านอห้อรู้แม้แ่นเียว...เอีแน่!!"เสียานยอลู่โยไม่ลัวผู้ปรอนนึหน้าห้อเลยสันิ เสียฮือฮา่อยๆเียบลเหมือนมีใรไปโนสวิ
"แบฮยอน...ไปุยับพ่อหน่อย"
"อย่ามายุ่ับแบนะ!"เสียนัวเล็สะอื้นัึ้นเรื่อยๆ เพื่อนในห้อมอ้วยวามเป็นห่ว
"แบฮยอน"
"อย่ามาใ้เสียมีอำนาใส่ผม ผมไม่อบ"
"เรามีเรื่อ้อุยัน"
"ผมไม่มีอะไระุยับป๋าทั้นั้น! ไม่มี"นัวเล็ส่ายหน้าน้ำาไหลเปื้อนแ้มาว
"พ่อมี แบไม่ฟัพ่อแล้วะรู้เรื่อไหม!!"
"ป๋าอย่ามาึ้นเสียนะ!"
"ะื้อทำไม ไปับพ่อเี๋ยวนี้"้อมือเล็ถูผู้เป็นพ่อึอย่าแรเพื่อนๆในห้อฮือึ้นมาแล้ว็เียบทันทีที่เห็นสายาน่าลัวอานยอล
"ไม่ไป! ไม่ฟัอะไรทั้นั้น!"แบฮยอนบิ้อมือออแล้วโผเ้าอานยอล นโนอยืนนิ่ไม่พูอะไร แบฮยอนำเสื้อนัเรียนานยอลแน่นอย่าับว่าะหลุมือไป น้ำานัวเล็เปียเสื้อนัเรียน
"แบฮยอน!!"พ่อแบฮยอนมอหน้าานยอล านยอลไม่อบโ้อะไร้มมอลุ่มผมสีน้ำาลเ้มอนัวเล็ว่า
"อย่ามายุ่ับแบนะ...ะไปไหน็ไปเลย! ไม่รัแบแล้วไม่ใ่หรือไ ไปสิ!!"แบฮยอนร้อไห้่อไป านยอลไม่ไ้ออบหรืออะไรยืนนิ่เป็นหินอยู่อย่านั้น
"แบฮยอน! ถ้าลูยัื้อึ มรสัวอนพ่อะไม่ให้ลูเลย!"
"ใรอยาะไ้ัน!!"แบฮยอนโวยวายเสียอู้อี้ พ่อแบฮยอนออาห้อไปแล้ว ทุนในห้อ็ับสิ่ที่เิึ้น เมื่อี้แบฮยอนถูัออาอมรหรอ...
านยอลยมือ้ายลูบหัวนัวเล็เบาๆ
"ใรหน้าไหน็อย่าเอาเรื่อนี้ไปบอนอื่นเ้าใไหม!! รู็้วย ัวีเลยปาสว่าอย่าะพระอาทิย์เทเลทับบี้!"ทุนหลบสายาานยอลันให่ านยอลยนาฬิาึ้นมาู าบแนะแนว รูฝ่ายปรอนี่หว่า..เี๋ยวเ้าสายไ้วนเ้าห้อปรออีัวร์
"แบฮยอน...ัน้อไปเรียน่อนน่ะ...อยู่ไ้ไหม"แบฮยอนส่ายหัวยับเ้าหานัวสู านยอลมอสภาพนัวเล็
"ารย์! เ็ื่อให้แบฮยอนทุาบอวันนี้เลยเ้าใไหม"
"ทำไม..."
"ไม่ทำหรอ?ผมะฟ้อุอาีไหมน้า.... อาะหัเินเือนหรือไล่.."
"ทราบ่ะ!!"านยอลพยัหน้าพอใแล้วึร่าเล็ออาอเ็น้ำา้วยหัวแม่มือแล้วพาเินออาห้อ
านยอลพาแบฮยอนเ้าห้อเรียน้วย เพื่อนในห้อ็ส่เสียร้อันทั่ว
"เียบปาให้หมูไ้ยินเสียใรสันูะถีบให้ปอแ! ผู้หิู็ไม่เว้นนะ!"เียบทั้ห้อเียบนไ้ยินเสียเรื่อปรับอาาศทำาน
านยอลไปลาโ๊ะหลัห้อมาไว้้าๆโ๊ะัวเอ
"นั่นี่หล่ะัน ไหวไหมเนี่ย ให้ไปส่ลับบ้านไหม"แบฮยอนส่ายหัว
"ลับไปเอทั้บ้าน.."านยอลส่ายหัวให้วามื้ออน้าๆ แล้วหยิบสมุโน๊ลายุาวำึ้นมา เาไม่เยไ้ใ้เลย
"ว่าๆ เล่นโทรศัพท์ไม่ไ้ วารูปเล่น เียนอะไรเล่น็แล้วันนะแบฮยอน"
นัวเล็พยัหน้าแล้วหยิบสมุเล่มนั้นมา สัพัานยอล็เอาินสอับยาลบมาวาให้
ปาร์ านยอล
นีที่หนึ่เลย
ูสิใรอัพฟิ ี้เียัวเป็นนปุปุยฟูฟ่อระออฟิ้วเลยรับแหม ิามเ้า่อไปเรื่อยๆนะ อย่าลืมอมเม้นเพิ่มำลัใให้เลิี้เียนะ ไม่ไ้บัับแ่สั่ให้ปิบัิ(?)อันนี้เ้ามาอัพให้แล้ว็เปลี่ยนสีัวอัษรให้ามำอแล้วนะ ส่วนธีมเี๋ยวรีมอเลือหน่อยนะ 555 อบสีหวานๆยัไ็อบุที่บอนะ้า นี่นาบอว่าะไม่ให้านยอลน่ารัแล้วนะ ผิแผนไปไ้ ถถถ แ่ไปเินพี่ัลไปันเลยทีเียว มีำผิรหนบอไ้น้า เ้ามาพูุยับเ้า็ไ้ @mycreammee < ไม่มีนุย้วยเหา 555
O W E N TM.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น