คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Princess and Killer of Vampire ตอน ฝากฝัง
“ท่านรับ เรียระผมมามีอะไรให้รับใ้ไหมอรับ” เสียทุ้ม่ำอายวัยลาน
เอ่ยทัเรียพระราาที่มีรับสั่ให้อรัษ์ผู้น้อยไปามนเอมาพบ
“หื้อออ มาแล้วหรอ นั่่อนสิท่านอู๋อี้ฟ่าน”
พระราาเอ่ยทั้วยวาาสุภาพ่อนที่ผายมือให้อรัษ์นสนิทที่เป็นเพื่อนเล่นันมาั้แ่ยัทรพระเยาว์ ไม่รอ้าเ้าอื่อ็ลาเ้าอี้มานั่่อหน้าพระพัร์พระราา
ึทำให้พระราาเริ่มแย้มสรวลและทรรัสถ้อยำที่สุภาพออมา
“เรามาพูแบบันเอเถอะนะริส
ือว่าันมีเรื่ออยาให้นาย่วยสัเรื่อไ้ไหม?” รัสพลายเลือสีสยื่นให้อีฝ่ายโยเป็นันเอ
“มีอะไรหนัใหรือเปล่า พูันไ้นะเทา”
แล้วูเหมือนอีฝ่าย็ยิ้มอบรับอย่าี
“นาย็รู้ใ่ไหมว่าอนนี้
เรามีราทายาทัวเล็ๆออมาลืมาูโลและสืบสุล สาน่อเป็นผู้ปรอบ้านเมือแวมไพร์ส่อไป
เราิว่านาย็มีลูายเหมือนัน เรารู้นะว่านายอยาให้านยอลเ้าัวเล็อนายเป็นอรัษ์แบบนาย
เพราะอย่านี้เราึอยาให้ลูายอนายมาูแลราทายาทอเราไ้ไหม?”
สิ้นเสียอพระราาเทาทำให้อรัษ์ริสยิ้มออมา
“หื้มมมม นึว่าเรื่ออะไร
ที่แท้็เป็นเรื่อฝาฝั่อ์ายแบฮยอนให้อยู่ในวามูแลอานยอลนี่เอ ทำไมะไม่ไ้เล่าหานายไม่อเรา็ะให้านยอลเป็นอรัษ์พิทัษ์อ์ายแบฮยอนอยู่แล้วล่ะ
รู้ไหม่วนี้านยอลนะ ไม่่อยอยาะลับบ้านเลยนะ มาถึ็วิ่เ้าไปหาอ์ายแบฮยอนที่อยู่ในเปล
แล้วเล่นับน้อนเผลอหลับไปพร้อมับน้อ บารั้้ออุ้มมานอนีๆในที่นอนแ่านยอละิน้อมาเินไป
นยอมลาที่นอนมานอนใล้ับเปลออ์าย ่าแสบริๆเลย”
ริสยิ้มอย่าไม่้อเ็บวามรึมเมื่อเล่าเรื่อถึลูายนเอและอ์ายแบฮยอน
“ริอย่าทีู่โฮเล่าริๆสินะ
เอาล่ะันว่าเราไปเยี่ยมลูอเราีว่าไหม ไม่รู้ว่าเ็ๆหลับไปหรือยั
ว่าแ่ภรรยานายล่ะริส?” พระราาถามอย่าสสัย
“เลย์ะอยู่ในห้อับูโฮภรรยาอนายล่ะมั่
ั้นเราไปหาลูอเราเถอะ สสัยัว่าอนนี้เ็ๆทำอะไรันอยู่”
ทั้สอนเินออาห้อเพื่อมุ่หน้าไปยั่ห้อโถใลาพระราวั
“ื้อออออออ ป๊ะป๋า ป่ะ..หน่ะ..มา..รับ.. น้อานรอ...๊อ..นาน”
เ็น้อยร่าเล็ในุสีำลิบัันผิวาวระเรือ แ้มยุ้ย
ำลัวิ่มาหาริส้วยวามีใ
“ป๊ะป๋าไปหาุลุเทามารับ สวัสีลุเทาหรือยัรับ?”
ร่าสูที่ำลัุเ่าุยับลูายอนเอำลัยิ้มพริ้มอย่ามีวามสุ
“สะ...หวั...ิ..รับลุเทา..”
เ็น้อยเอื้อนเอ่ยทัทาย ่อนะ้มหัวลำนับ
“สวัสีรับ านยอลเป็นยัไบ้าเล่นับแบฮยอนสนุไหมรับ?” เทาำลัอมยิ้มให้ับเ็น้อยไร้เียสา
ที่ำลัแหนหน้ามาุยับเา้วยวามั้ใ
“สะ..หนุ๊..รับ..วันนี้น้อบีับโผมม..เล่นอเล่น้วย๊านน”
เ้น้อยทำท่าประอบและยิ้มหวานออมาอย่ามีวามสุเปี่ยมล้น
“ว้าววววว มีั้ื่อให้ันใหม่้วย
สสัยานยอละอบน้อมาริๆแล้วสินะ” ผู้ให่2นำลัหัวเราะอย่ามีวามสุ
เลยไม่ไ้สนใเลยว่ามีอี2นำลัมาใหม่
“พี่าน่ะ ื่มเลือ่อนนะลูแล้วเี๋ยว่อยนอน”
เสียหวานออีนเอื้อนเอ่ยทำให้ร่าสูทั้2หันหน้ามามอ
โยนมาใหม่ทั้2นไม่ใ่ใรที่ไหน หาแ่เป็นภรรยาอเาทั้2นนั้นเอ
“อ้าวว ท่านพี่เสร็ธุระแล้วเหรอเพะ”
ูโฮเอ่ยถ้อยำหวานถามสามี้วยวามเป็นห่ว
“อื้มมม เสร็แล้วล่ะ เลยว่าะมาหาลูอเราสัหน่อย”
เทาอธิบาย้วยวาาสุภาพ
“านยอลลู นี่อหนูนะ”
เลย์เอ่ยเสียหวาน ่อนะยืนวนมเลือให้ลูายอเาเพียนเียว
“ม๊า..ฮับ..านอยาป้อน..หน่อ..บีเอ..้ายย..ไหมรับ?”
ร่าเล็ทำหน้าาเว้าวอนอวนมเลืออีวเผื่อที่ะเอาไปป้อนน้อายนีที่นอนอยู่บนเปล
“ไ้สิ๊ะ านยอลมาเอาวนมับน้าม่ะ”
น้าูโฮยืนวนมเล็ให้านยอล ่อนที่ร่าเล็อเ็ายะรีบวิ่เ้าไปเอาวนมาน้าสุสวยมาเพื่อที่ะไปป้อนน้อายที่รัอเา
“อบ..ู..นะรับ” หลัาไ้วนมเลือาน้าูโฮแล้ว
านยอล็รีบวิ่เอาไปป้อนอ์ายแบ ฮยอนที่นอนในเปลอย่าทะนุถนอม
โยไม่ลืมที่ะถืออัวเอไป้วย านั้นานยอล็่อยๆป้อนนมน้อบีอย่าระมัระวั
แล้วัวเอ็ว้าวนมเลือที่แม่เลย์นสวยอเาให้มาื่มแล้ว็ผลอยหลับ้าๆเปลอน้อบีไป
ู่รัทั้2มอารระทำอานยอลที่ทำับอ์ายแบฮยอนแล้ว็ประทับใและมีวามสุมาที่านยอลูแลเอาใใส่แบฮยอนไม่เยห่า
นี่แหละนที่ะูแลแบฮยอนในอนา.......
แอร๊ยยยย บแล้วอนแร สนุไหมเอ่ยยย ิมเราไ้เลยนะแบบเราวรแ้ภาษาหรืออะไรบอเรามาเลย เราพร้อมะแ้ไให้ อบุที่เสียสละเวลาอันที่ามาอ่านันน้า รันที่เ้ามาอ่านทุนเลยยย ิแท็ในทวิ #PrincessAndKillerofvampire ไ้เสมอนะเรารอนไปพูุยและิแท็เราอยู่นะ
ความคิดเห็น