ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : โลกใบใหม่ พบใครบางคน
"โอ้ย ปวดหัวจัง เอ๊ะ ที่นี่ที่ไหนเนี้ย" เด็กชายนามกิงตะพูดขึ้นขณะที่ตนเองพึ่งมาจากประตูปริศนามาใหม่ๆ
"อืมเราก้อจำได้ว่าเราอยู่ที่โรงเรียนเเล้วก้อ....."กิงตะพูดขึ้นขณะที่เรียบเรียงความคิดอยู่
"สรุป ตอนนี้เราอยู่โลกที่ฝันบ่อยๆ " กิงตะพูดกับตัวเองเเล้วก้อวิ่งเล่นอย่างร่าเริง
"นี่ พ่อหนุ่ม" บุคคลปริศนาพูดขึ้น
ขณะนั้นกิงตะได้หันไปที่เจ้าของเสียง
"อ้าว ที่นี่มีก้อนหินพูดได้ด้วยหรอ อืม แปลกดี" กิงตะพูดขึ้นขณะที่เดินไปหาก้อนหิน2พ่อลูก
"มีไรหรอคับ" กิงตะพูดขึ้น
"เอ๋อ วันนี้ร้อนจังช่วยหาพวกเราไปที่เเม่น้ำนั้นได้มั้ย"ก้อนหินพ่อพูดขึ้น
"อืมได้สิ" กิงตะพูดราวกับเด็กดีมีน้ำใจ พร้อมกับอุ้มก้อนหินไปที่เเม่น้ำ
..............................เวลาต่อมา..............................................
"เป็นไงสบายมั้ยคับ"กิงตะได้พูดขึ้นมา
"อืม สบายมากเลยขอบคุณนะ" "ใช่ๆขอบคุณคุณคับ" 2พ่อลูกก้อนหินพูดขึ้น
"ไม่เป็นไรหรอก"กิงตะพูดอย่างยิ้มเเย้ม
....................................อีกด้านซึ่งมี่คนเเอบดูอยู่................................................
"เอ๋ เด็กคนนั้นเเปลกจังไม่เห็นเคยเห็นเลย ลองทดสอบดูดีกว่า เผื่อมีของดีอยู่"..........พูดขึ้น ขณะที่ปล่อยของบางอย่างออกมา
"ตุ้บ ตุ้บ ๆๆๆๆๆๆ " เสียงฝีเท้าเข้าไปหากิงตะ
" เอ๊ะนั้นตัวอะไรมาทางนี้นะพ่อ"ก้อนหินลูกพูดขึ้น
"เจ้าหนู ระวัง มันมาทางนี้เเล้ว"ก้อนหินพ่อตะโกนบอกให้กิงตะระวัง
กิงตะได้ซัดตัวประหลาดชุดเกราะที่เข้ามาคว้ำ
"เอ๋ นี่เราทำหรอ"กิงตะพูดขณะที่ไม่เชื่อฝีมือตัวเอง
"เเปะ แปะ ๆๆ"เสียงตบมือดังขึ้น
"ไม่เลวนี่เจ้าหนูน้อย"เสียงปริศนาดังขึ้นขณะลงมาจากต้นไม้
"คุณเป็นใคร"กิงตะพูดขึ้น
"โดโรธี ยินดีที่ได้รู้จัก♪"สาวน้อยพูดขึ้น
"หา โด.. โดโรธี" ก้อนหินผู้เป็นพ่อพูดขึ้น
"อ้าว อย่าพึ่ง พังซะล่ะ"เสียงดังขึ้นขณะที่โดโรธีอยู่ข้างๆเจ้าชุดเกราะ
"บึ้ม" เสียงเบาๆขณะที่เจ้าชุดเกราะกลายเป็นเเหวน
"ถึงจะอ่อนที่สุดในบรรดาการ์เดี้ยนARMที่ฉันมี เเต่ก้อถือว่าเยี่ยมนะ เเล้วนายใช้อะไรหละ"โดโรธีถามกิงตะอย่างสนใจ
"เมื่อกี้เห็นป่าวลุงก้อนหินเจ้าชุดเกราะกลายเป็นเเหวน"กิงตะพูดอย่างตื่นเต้น
"รีบหนีไป" "เขาเรียกว่าARM เเล้วหญิงคนนี้..."ก้อนหินพ่อพูดขึ้นเเต่ พูดไม่จบเพราะพูดไม่ออก
" อืม เเปลกจัง ไม่มีARM"โดโรธีพูดขณะที่สำรวจตัวของกิงตะ
" นี่ เมื่อกี้อะไรน่ะ เวทมนต์ใช่มั้ย ทำให้ดูอีกดินะ"กิงตะพูด อย่างตื่นเต้น
"พูดอะไรน่ะ ARM ไงเล่า "สาวน้อยเริ่มพูดอย่างเเปลกใจ
"ARM คืออะไร" เด็กชายเริ่มสงสัย
"ARMก้อไม่รู้จัก นี่ นายอยู่หลังเขาหรอ" โดโรธีพูดอย่างงง
"ชั้นมาจากโตเกียวประเทศญี่ปุ่น"กิงตะพูดขึ้น
"ไม่เคยได้ยิน..."โดโรธีพูดอย่างงงยิ่งกว่าเก่า
"อืม จะว่าเป็นเวทมนต์ก้อได้มั้ง เพราะว่าARMคือเครื่องประดับที่มีพลังวิเศษที่หลอมจากพลังเวทมนต์.."โดโรธีอธิบาย
"เป็นเครื่องประดับ งั้น เเสดงว่ายังมีอีกใช่มั้ย ขอดูหน่อยอยากเห็นจัง"กิงตะพูดขึ้น
"เจ้าหนูไม่รู้เรื่องเลยหรอ"โดโรธีพูดขึ้น
-แต่ที่เเน่ๆเด็กคนนี้ไม่ได้ใส่อะไรเเต่ล้มอาร์เมอร์ได้ ทั้งๆที่เป็นผู้ใหญ่ก้อทำไม่ได้เลย เห็นวิ่งเล่นอยู่นึกว่าไม่มีจุดหมาย - โดโรธีคิด
-------------------------ปิ้ง---------------------เสียงในความคิดของโดโรธีดังขึ้นเหมือนกับมีเเผนการณ์บางอย่าง
"อาวุธ ริงค์ดาก้า"โดโรธีพูดขึ้นมาพร้อมกับมีบางอย่างขึ้นมาจากมือ
"อยากได้หรอ ตามมาดิเเล้วฉันจะให้"โดโรธีพูดขึ้น
"ได้สิ"กิงตะพูดขึ้น
"ไม่นะอย่าไป"ก้อนหินพ่อพูด เเต่กิงตะไปเเล้ว
"ทำไมหรอฮะ"ก้อนหินลูกพูด
"ก้อนั้นนะ เเม่มดที่เเสนจะชั่วร้าย"ก้อนหินพ่อพูด
.................................................................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น