ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [EXO X YOU] OPPA YOUR LOVE เผลอรักหมดใจพี่ชายมาดนิ่ง

    ลำดับตอนที่ #1 : OPPA YOUER LOVE: INTRO

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 161
      0
      6 พ.ค. 57

    ถ้าหากฟ้ากำหนดมาว่าเราต้องได้เจอกัน

    เราก็ต้องได้เจอกันจริงๆ...แม้ว่าจะอยู่กันคนละจังหวัด ประเทศ หรือแม้กระทั่งซีกโลก

    แต่คุณรู้อะไรมั้ย???

    ยิ่งเราไม่อยากเจอ ไม่อยากเห็นหน้า หรือไม่อยากได้ยินเสียงเขามากเท่าไหร่

    คุณก็จะได้เจอ ได้เห็นหน้า และได้ยินเสียเขามากเป็นสองเท่าที่ใจคุณไม่อยากเลยล่ะ

    ยิ่งเกลียด ยิ่งเจอ คงเคยได้ยินใช่มั้ยJ

    -มยอนฮวา-

    บทนำ

    16.30 น.

    “พี่เยจี ถึงแล้วล่ะ” เสียงของเด็กสาวอายุ17ปลุกพี่สาวของตัวเองอย่างเหนื่อยๆ พวกเธอเหนื่อยกับการเดินทางครั้งนี้มากจริงๆนั่นแหละ

    “อืม...ถึงแล้วเหรอ พ่อล่ะ” เยจีลืมตาขึ้นช้าๆ เธอมองไปยังบรรยากาศที่ไม่คุ้นตารอบๆ และมองหาชายผู้เป็นบิดาของตนเอง

    “พี่เขาเข้าบ้านไปหาแม่แล้ว มีแต่พี่เนี่ยแหละนอนอยู่ในรถได้ตั้งนาน”

    “อะอ้าว...เป็นอย่างนั้นเหรอ?”

    เยจีขนกระเป๋าเดินทางใบไม่ใหญ่ไม่เล็กของเธอขึ้นไปชั้นสองด้วยความทุลักทุเล เพราะร่างกายของเธอนั้นเล็กยิ่งกว่าอะไร เมื่อมาถึงห้องนอนแล้วเยจีก็ล้มร่างกายลงบนเตียวอย่างเหนื่อยแบบแสนสาหัสทันที เธอคิดไว้ว่าจะงีบสักสอง-สามชั่วโมงแล้วล่ะ

    ก๊อกๆ

    “พี่เยจี พ่อบอกว่าแม่เขาจะพาไปเดินเล่น”

    “พี่ไม่ไปไม่ได้เหรอ?” เยจีพูดอย่างเอื่อยๆ ดูเหมือนว่าเธอจะเหนื่อยมากจริงๆนั่นแหละ เพราะแค่ก้าวขาลงจากเตียวก็แทบจะไม่ไหวแล้ว การเดินทางเพียงไม่กี่ชั่วโมงนี้ทำให้ร่างกายของเธอเสียพลังงานได้มากกว่าที่คิดเสียอีก

    “เอางั้นแน่นะ งั้นเดี๋ยวฉันขอลงไปถามแม่ก่อนแล้วกัน” เสียงของมยอนฮวาเงียบไป คิดว่าเธอคงจะเดินลงไปชั้นล่างแล้วแหละ

    เยจีเป็นลูกติดพ่อ พ่อกับแม่ของเธอหย่ากันตั้งแต่เธอยังอายุได้7ขวบ เพราะฉะนั้นอีก3ปีต่อมาพ่อของเธอได้เจอกับแม่เลี้ยงที่ตอนนั้นพ่อมาเที่ยวเกาหลี พ่อของเยจีเป็นคนง่ายๆ และรักธรรมชาติทำให้แม่เลี้ยงของเยจีชอบเขาโดยไม่รู้ตัว เยจีไม่ได้ว่าอะไรแถมเธอยังรักแม่เลี้ยงของเธอมากๆด้วย เพราะแม่เลี้ยงของเยจีใจดีและอ่อนโยนสุดๆ แตกต่างจากแม่ของเธอสิ้นเชิง...เพราะฉะนั้นในตอนที่เยจีอายุเพียง10ขวบ เธอเลยบอกแม่เลี้ยงของเธอว่าอยากมีน้อง 1ปีต่อมาแม่เลี้ยงของเยจีได้กำเนิดมยอนฮวาออกมา มยอนฮวาเป็นเด็กหน้าตาน่ารักมากๆ ผิวก็ขาวเหมือนฝ้ายแถมนุ่มด้วย เพราะฉะนั้นเยจีเลยตั้งชื่อให้น้องว่ามยอนฮวา แต่ถึงเธอจะมีน้องหรือพ่อแม่หย่ากัน แต่เยจีก็ไม่ได้ทำตัวเป็นเด็กมีปัญหาแต่อย่างใด เพราะฉะนั้นครอบครัวของเธอเลยเป็นครอบครัวที่ค่อนข้างมีความสุขมากๆ

    ก๊อกๆ

    “เยจี แม่เข้าไปนะลูก” พอรู้ว่าเป็นแม่เยจีก็รีนลุกขึ้นนั่งบนเตียงทันที เยจีมองหน้าแม่อย่างคิดถึงเพราะในช่วง5-6ปีหลังๆมานี้เธอจะต้องไปเรียนที่ไทย เพราะพ่อของเยจีเป็นคนไทยและยังเป็นเจ้าของฟาร์มที่ไทยอีกด้วย

    “แม่คะ หนูไม่ไปไม่ได้เหรอคะ” เยจีทำหน้าอ้อน

    “ทำไมถึงไม่อยากไปล่ะฮึ แม่อุตส่าห์หาสถานที่ที่ลูกชอบทั้งนั้นเลยนะ ไม่สงสารแม่เหรอ” แม่ทำหน้าน่าสงสารบวกกับการทำแก้มป่องนิดๆ ทำให้เธอดูน่ารักขึ้นมากเลยแต่ยังไงเยจีก็ไม่เปลี่ยนใจเด็ดขาด

    “แล้วแม่ไมสงสารหนูบ้างเหรอคะ หนูเดินทางมาเหนื่อยมากเลยนะคะ”

    “แต่ที่ที่แม่จะพาไป แม่ขอรับรองได้เลยว่าเยจีต้องชอบมากแน่ๆ และที่สำคัญยังเป็นที่ที่ศิลปินชอบไปเดินบ่อยๆด้วยนะ” แม่ของเยจีพยายามล่อ แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผลต่อลูกสาวบุญธรรมคนโตของเธอสักเท่าไหร่

    “เฮ้อ ทำไมแม่ถึงอยากให้หนูไปจังเลยอ่า หนูง่วงมากเลยนะคะตอนนี้~” เยจีเอาหัวไปถูๆกับแขนของแม่เหมือนแมวน้อย มันคือท่าอ้อนประจำของเธอ

    “เฮ้อ ถ้าอย่างนั้นก็ตามใจแล้วกันจ้ะ แต่แม่อาจจะกลับดึกหน่อยนะ อ้อ แล้ววันนี้ลูกชายของป้าเขาจะมาอยู่ที่นี่นะ เขาจะมาอยู่ที่นี่ประมาณสามเดือนมั้งอย่าลืมเทคแคร์เขาด้วยล่ะจ้ะ” แม่เยจีพูดจบ แล้วก็ก้มลงจูบหน้าผากเธอเบาๆ เยจพยักหน้ารับแล้วก็ล้มตัวลงนอน

    ลูกชายของคุณป้างั้นเหรอ...หน้าตาจะเป็นยังไงนะ ไม่สิ อายุเท่าไหร่ต่างหาก? จะเป็นยังไงบ้างนะ อยากเห็นจังเลย

    เยจีคิด ก่อนที่เธอจะหลับตาลงด้วยความเหนื่อยอ่อนของร่างกาย

    19.30 น.

    ...

    ......

    .........

    ก๊อกๆ

    “อือ~ ใครคะ”

    เสียงครางเบาๆ ก่อนที่จะมาเป็นประโยคคำถามของเยจี เธอเอาหัวออกจากผ้าห่มแล้วก็เดินไปเปิดประตูในสภาพที่ดูไม่คอ่ยดีเท่าไหร่...หัวหยิกฟู ตายังเปิดไม่เต็มที่มีคราบน้ำลายเปื้อนตรงมุมปาก...ใครๆก็เป็นแบบนี้แหละเวลาตื่นนอนน่ะ

    “อา...เธอชื่ออะไรเหรอ”

    “แล้วนายเป็นใคร เข้ามาในบ้านฉันได้ยังไง หวังว่านายคงไม่ได้เป็นขโมยหรอกนะ” เยจีจ้องหน้าคนตรงหน้าอย่างเพ่งพินิศ เพราะเธอรู้สึกคุ้นหน้าคุ้นตาชายหนุ่มมากๆ แต่จะนึกยังไงมันก็นึกไม่ออกเสียที เหมือนมันติดอยู่ที่ปากเท่านั้นเอง

    “เธอใช้อะไรคิดเนี่ย หน้าตาหล่อๆ อย่างฉันน่ะเหรอจะเป็นขโมยน่ะแล้วนี่อะไร ผู้หญิงอะไรเนี่ยไม่เรียบร้อยเอาซะเลย” ถึงตาชายหนุ่มสำรวจร่างของหญิงสาวบ้างแล้ว เขาจับเธอหมุนตัวอยู่สองรอบ แล้วพูดมาอย่างไม่สงสารอะไรเลย

    “ฉันเป็นของฉันอย่างนี้อ่ะ มีปัญหาหรือไงแล้วตกลงนายเป็นใคร ทำไมถึงเข้ามาในบ้านฉันได้”

    “เฮ้อ~ เธอนี่นะพูดจาห้วนๆ ไม่สมกับเป็นผู้หญิงเลย ฉันชื่อโด คยองซู เรียกดีโอดีกว่านะ แล้วก็ฉันเป็นลูกชายของพี่สาวแม่เธอ ซึ่งจะมาอยู่ที่นี่สามเดือน ที่ห้องนี้ด้วย”

    ตอนแรกก็เฉยๆนะ เยจีไม่ได้รู้สึกอะไรหรอก แต่ไอ้ประโยคท้ายสุดเนี่ยสิ มันหมายความว่ายังไงกัน เขาจะมานอนที่นี่งั้นเหรอ...ถามแล้วยังน่ะว่าเจ้าของห้องเขาจะอนุญาตหรือเปล่า!?! แบบนี้มันไม่เหมาะสมเลยนะ อีกอย่างเธอก็เป็นผู้หญิงด้วยเหมือนกัน...

    คนไหนมันหาที่นอนให้ดีโอเนี่ย!!!


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×