คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ++หนุ่มสุดฮอตขอล็อตใจสาวสุดแก่น++7
~ โหทำไมตัวร้อนแบบนี้นะ ~ พอคิดวิธีได้เค้าก็รีบไปหาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้กับทัดดาว
“ฮือ...หนาว หนาว”
~ แล้วฉันจะทำไงละเนี่ย แอ...ในตำราบางเล่มเค้าว่าความอบอุ่นในร่างกายคนเราสามารถถ่ายทอดได้ ขอเป็นพระเอกสักวันเหอะเรา ~ หลังจากคิดได้คิมได้พาร่างสูงๆของเค้าลงมานอนข้างร่างบางที่นอนอยู่ และใช้มือโอบร่างบางมาประชิดตัว เมื่อได้รับความอุ่นทัดดาวก็หันมากอดอีกฝ่ายเอาไว้อย่างแน่น<เหมือนกับลูกไก่ที่กลัวจะขาดความอบอุ่น>
~ ยัยนี่ก็น่ารักดีเนอะ ตอนที่ปากน้อยๆๆได้รูปจะไม่สรรหาคำต่างๆนานามาว่า ... ดวงหน้ากลมๆคมเข้ม คิ้วโค้งได้รูป แก้มแดงระเรื่อด้วยไข้หวัด อืมห้ามใจไว้ๆไอ่คิม ~ พรุ่งนี้ถ้ารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น อาระวาดแน่ๆ
- มองๆเธอมาแสนนาน ฉันไม่กล้าต้องคอยหลบตาเธอเสมอ -
ทัดดาวได้ยินเสียงโทรศัพท์ก็ลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ แต่แล้วก็ตกใจเมื่อเห็นหน้าคมของคนที่เทอทะเลาะด้วยเมื่อวาน
“เฮ้ย...ไอ่พี่คิมมานอนทำอะไรตรงนี้ ห๊า”
“คนจะนอนเสียงดังอะไรห๊า”
“ก็พี่มานอนห้องดาวทำไม”
“ใครว่าฉันนอนห้องเทอ ดูห้องดีดีสิว่าห้องใคร”
อืม...ใช่สิมันไม่ใช่ห้องเรานิแล้วนี่ห้องใคร แล้วเรามาอยู่ที่นี่ได้ไง หรือว่าเข้าห้องผิด คงนะ
<55+ เด็กยังไงก็เป็นเด็ก ไม่รู้หรอกว่านี่นะแผน ผู้อ่านคับเมื่อคืนผมอุ้มทัดดาวมาเองคับ เพราะผมรู้ว่าถ้าทัดดาวรู้ว่าผมได้กอดเทอทั้งคืนเทอคงโมโหน่าดู ผมก็เลยอุ้มเทอมาที่ห้องนอนผม >
“ไง จ๋อยไปเลยสิ”
“แล้วฉันมาอยู่นี่ได้ยังไง”
“ใครจะไปรู้กับเทอ เทอมาอยู่ห้องนอนฉันฉันต้องทำโทษ”
“จะให้ทำอะไร”
“พ่อกับแม่ไปธุระต่างประเทศ เทอต้องทำกับข้าวให้ฉันกินเป็นเวลา 1 เดือน O.K.”
“ให้ฉันทำ”
“อืม”
“จะกินได้หรอ”
“กินได้ไม่ได้ก็ต้องทำ”
“อืม ... แต่ต้องสัญญาว่าจะไม่เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง”ถึงแม้ว่าฉันไม่ผิด แต่ก็ไม่อยากให้ใครรู้ เพราะฉันเป็นผู้หญิงมันจะเสียหาย
“งั้นไปทำมื้อเช้าได้”
“โห...เอาวันนี้เลยหรอ มันสายแล้วไปกินโรงเรียนเอานะนะ” มันเป็นครั้งแรกที่คิมได้ยินเสียงอ้อนอันอ่อนหวานของทัดดาว
“เพื่อนฉันมาโรงเรียนสายกันทุกคน”
“ก็ไปกินกับแฟนนายดิ”
“....”คิมเงียบไปในพริบตา ทำให้ทัดดาวทำหน้างง
“ฉันพูดอะไรผิดหรอ”
“ฉันไม่เคยขออะไรเทอเลยใช่ไหม”
“อืม...ก็เพิ่งเจอกันนิ”
“งั้นฉันขออะไรสักครั้งได้ไหม”
“ต้องพูดมาก่อน...”
“เรียกฉันว่าพี่คิม และเรียกชื่อเทอแทนคำว่าฉันได้ไหม”
“จะเอาอย่างงี้เลยหรอ”
“ขอนะ”ครั้งนี้คิมดูจริงจังจนทัดดาวไม่กล้าเล่น และมีบางอย่างทำให้เทอรู้สึกว่าคิมไม่สบายใจ
“ได้.....พี่คิม ส่วนเรื่องอาหารเช้าวันนี้ไปทานที่โต๊ะดาวก็ได้”
“อืม”
ชายหนุ่มกับเด็กสาวคู่หนึ่งเดินคู่กับเข้าโรงเรียนมาเรียกสายตาหลายร้อยคู่ที่รู้จักกับชายหนุ่มให้หันมามองและบ้างก็ซุบซิบกันว่า
“นี่เทอ....คิมเลิกกับว่านแล้วเหรอ”
“ไม่นะ เด็กนี่ก็สู้ว่านไม่ได้ด้วย”
เพื่อนๆที่โต๊ะทัดดาวไม่มีใครแปลกใจเพราะรู้เรื่องของทัดดาว จะมีก็แต่โต๊ะข้างๆที่ถามเพื่อนทัดดาวด้วยความอยากรู้
“พี่คิมจะกินอะไร”
“อะไรก็ได้เดี๋ยวฉันไปซื้อน้ำนะ”
“เดี๋ยว พี่ขอดาวได้ เห็นทีดาวจะต้องขอพี่บ้างหละ”
“อะไรหรือ”คิมทำเสียงเหมือนอยากรู้
“พี่คิมต้องแทนตัวเองว่าพี่ โอเคไหม”
“สบายมาก”
ความคิดเห็น