คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 2 :: เลขโรมัน
“ เอ๋? รีบอร์นเมื่อกี้นายพูดว่าอะไรนะ ฉันฟังไม่ถนัดเลย O_o? ”
“ ฉันบอกว่า ‘ตายแน่งานนี้’ ชัดยัง ” รีบอร์นมันตะโกนใส่หูผมทำไมเนี่ย -__-^
“ ทำไมต้องตายล่ะ ” ไม่เข้าใจเลย (-__- ) ( -__-)
“ ก็เพราะว่าฟังนั่นน่ะ เป็นสัญญาณเตือนภัยของวองโกเล่น่ะสิ -__-* ”
“ สัญญาณเตือนภัย!!! ” เพื่อนทั้งสองรวมทั้งผมต่างตะโกนพร้อมกัน
“ ใช่ ในเมื่อยุคพวกนายไม่มีอันตรายก็ต้องเป็นวองโกเล่รุ่นอื่นสินะ ”
“ รุ่นที่เท่าไรล่ะ ” ถ้าเป็นรุ่นที่ 9 ก็น่าจะช่วยได้นะ
“ ไม่รู้สิ คืนนี้ถ้าไฟที่แหวนลุยอีกนายดูดูที่สัญลักษณ์เอาสิ ถ้าเป็นรุ่นไหนมันจะเปลี่ยนเป็นตัวเลขโรมันของรุ่นนั่น ”
“ อ๋อ!...อย่างเราก็จะรู้สินะว่าคนที่ส่งสัญญาณนี้มาคือรุ่นที่เท่าไร ” โกคุเดระเข้าใจง่ายนะเนอะ…แต่..
“ นี่…แป๊ปนึงนะ ” ผมแซกกลางบรรยายกาศ
“ ทำไมเหรอครับรุ่นที่ 10 ”
“ เอ่อ…เลขโรมัน…คืออะไรเหรอ ”
‘โครม’
“ นี่! เจ้าห่วยสึนะ แกไม่รู้จักเลขโรมันเหรอ!!! ” รีบอร์น
“ ไม่รู้…. ” ผมเป็นคนซื่อตรครับ (ตรงจริงๆ :: ไรเตอร์)
“ ก็อย่างเช่น รุ่นที่ 10 ไงครับ ” โกคุเดระเริ่มเปิดโหมดข้อมูล
“ งง??? ”
“ ก็ถุงมือของรุ่นที่ 10 ไงครับ 10 แทนด้วย X ในเลขโรมัน”
“ อ๋อ ! มันถึงชื่อ X – GLOVE สินะ ” เริ่มเข้าใจนีดดดดดดดดดดนึงแล้วครับ -__-^
“ ครับ รุ่นที่ 1 แทนด้วย I รุ่นที่ 9 IX ครับ”
“ อ๋อ! เข้าใจแล้ว ขอบคุณนะ โกคุเดระคุง ” แจ่มแจ้งเลยครับทุกท่าน -__-*
“ ไม่เป็นไรครับ มันเป็นหน้าที่ของมือขวาอยู่แล้ว ” เป็นแล้วเหรอ ถ้าจำไม่ผิดผมยังไม่ได้แต่งตั้งอะไรเลย
“ งั้นย้ายกับกลับบ้านได้แล้ว พรุ่งนี้เจอกันอีกทีแล้วกัน ที่บ้านสึนะ ”
“ โอ้!!!! ” ทุกคนตะโกนพร้อมกัน
ตอนนี้ทุกคนแยกย้ายกันกลับบ้านผมจึงไปส่งเพื่อนๆด้านล่างและที่ประตูหน้าบ้านด้วย -__-! พอทุกคนกลับไปผมจึงเดินเข้ามาในบ้าน แล้วผมก็พบกับ…
อ่านแล้ว
ก็เม้นให้เค้าด้วยนะ
เป็นกำลังใจในการแต่งต่อ
ความคิดเห็น