ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    DOUBLE LOVE รักนี้วุ่นวาย เจ้าชายคูณ2

    ลำดับตอนที่ #2 : ผะ...ผีหลอก!!

    • อัปเดตล่าสุด 16 ส.ค. 52


    1
    ผะ...ผีหลอก!!
              "กระซิกๆ T^Tซึ้งในน้ำใจแกว่ะ" อุตศ่าห์เอาเสื้อในsizeเบิ้ม(รึเปล่า)มาให้ฉันด้วย ฉันรักแกทับทิม ฮือๆๆ เพราะไอ้บ้านั่นแท้ๆ ดันวิ่งมาไม่ดูเหยียบโคลนใส่ฉันอ่ะ ฉันอยากฆ่านายยยยยยย ไอ้บ้าา!!
              "ไงแกก็ใส่ไปก่อนละกันนะโว้ยย ฉันอุตส่าห์รีบตื่นมาเลยนะเนี่ย ฮ้าวว -0- ยังไม่เต็มอิ่มเลยอ่ะขอตัวไปนอนต่อก่อนนะ" ยัยทับทิมก็ไปแล้วทิ้งไว้แต่เสื้อกับชุกชั้นในสุดเบิ้ม ยัยพิชชี่ก็ไปสนุกกับใครต่อใครและ เฮ้อ เศร้าโว้ยยยย คนสวยเซ็ง ไปเปลี่ยนชุดดีกว่า
         15นาทีผ่านไป
              ฮ้า เสร็จซักที ไปเรียนดีกว่า เบื่อมาทั้งวัน
              ตุ๊บ!!
              "โอ๊ยย เอ่อ ขอโทษนะคะ" ฉันกุมข้อเท้าตัวเองด้วยความเจ็บปวดรวดร้าวว T^T แล้วเงยหน้าขึ้น แต่ เอ๋?? หน้าคุ้นๆอ่ะ ... อ๊ะ!! อีตาหน้าหล่อเมื่อเช้านี่หว่า
              "เอ่อ ขอโทษครับ"
              "แก อีตาหน้าเห่ย เมื่อเช้าทำฉันเลอะไม่พอ ยังมีหน้ามาชนฉันอีก" แหะๆ ถ้าเรียกมันว่าหน้าหล่อเดี๋ยวเสียฟอร์ม เอาเห่ยไปก่อนแล้วกันนะ หุหุ
              "คือ.ผะ."
              "ไม่ต้องมาเถียง นายจงใจแกล้งฉันรึไง"
              "เปล่าครับ แต่ ผมพึ่งมาโรงเรียนเมื่อกี้เองนะ" แก้ตัวน้ำขุ่นๆ ไอ่หน้าเห่ยเอ๊ยย อย่าคิดว่าหน้าตาดีแล้วใช้มุกนี้มันจะผ่าน
              "นายอน่ามาโกหกเลย นายทำฉันเลอะฉันจำ ดะ.."
              "อ้าว เนิฟโทษทีเมื่อเช้าลืมปลุก แหะๆ" อะไร อะไรก๊านนนน ฉันอยากเป็นลม โรงเรียนเรา มี ผะ..ผี!!
              "กรี๊ดดดดด!!"
              ตุ๊บ!!
              "อ้าว เฮ้ยย!! เนิฟ ยัยนี่เป็นอะไรไปอ่ะ" 
              "ไม่รู้ดิ อยู่ๆ มาด่าฉันอ่ะ นายไปทำอะไรยัยนี่มารึเปล่าอ่ะ"
              "แหะๆ นิดนึง"

              "ทะ...ที่นี่ที่ไหน แล้วว.. กรี๊ดดดด !!"
                โป๊ก !!
              "โอ๊ย มาเขกหัวฉันทำไมอ่ะ เอ๋?? โดนตัวฉันได้ แสดงว่าไม่ใช่ผี หระ..หรือว่า ฉันตายแล้ว โอ้ม่ายยยยยย T^Tชีวิตแสนสุขของฉัน แค่เจอผีถึงกับตายเลยหรอ ม่ายยอมมมมม ฮือๆๆๆ"
              โป๊ก !!
              "พวกฉันไม่ใช่ผี เธอจะบ้ารึเปล่าเนี่ย ยัยบ๊อง"
              "แล้วทำไมพวกนายมี 2คน รึว่า เป็นมนุษย์ต่างดาว หรือเป็น ผู้วิเศษ"
              "เธอช่วยคิดให้มันดีๆหน่อยได้มั้ย ใกล้ๆตัวอ่ะ แบบ ฝาแฝดอะไรทำนองนั้น"
              "เอ๋?? ฝาแฝด งั้น..เมื่อกี้คนที่ชนชั้นมันใครก๊านนน คนที่ทำฉันเลอะมันใครก๊านนนนนนนนนน 0o0??"
              "ฉันเป็นคนทำเธอเลอะเองแหละ ฉันชื่อ กัส"
              "ฉันเป็นคนวิ่งชนเธอ ชื่อเนิฟ" คนอะไรวะ ชื่อแปล๊กกแปลก หน้าตาเห่ยชื่อยัง
    เห่ยเลย สรุป ไม่มีอะไรดี สู้ฉันไม่ได้ โฮะๆๆๆ ชื่อเยลลี่(มันดีตรงไหน??)
              "พวกเธอไปเข้าเรียนได้แล้วนะ ถึงเวลาแล้ว"อาจารย์ประจำห้องพยาบาลผู้มีนามอันน่ารักขิกขุโนเนะ ว่า อาจารย์ ซาร่า (เต็มๆว่า ซาร่า แมนเดอร์) โฮะๆๆๆ ไปดีกว่า
              "โอ๊ยยย ขาช้านนนนน"
              "เฮ่ เธอเป็นอะไรน่ะ" เนิฟฟฟ นายทำขาฉันพลิกกก โฮกกกก ฉันอยากผูกคอต๊ายย(ใต้ต้นมะเขื่อม่วงซะจริงๆ)
              "เนิฟ งานนายอ่ะ มาเคลียร์ดิ๊ รำคาญเสียงยัยนี่กรี๊ดจัง" ไอ้หน้าปลาไหลชนเขื่อนเอ๊ย นิสัยไม่ดีมาด่าผู้หญิง ชิ
              "เออ มาๆๆ ขึ้นมาเร็วๆด้วย"
              "นี่ นาย ฉันเท้าพลิกนะยะ ไม่ใช่ส้นรองเท้าหักที่จะไม่เป็นอะไรเลยน่ะ ช่วยกันหน่อยเซ่"
              "อ่ะๆ ฉันช่วยๆ" โอ้โห กัส นายชั่งเป็นคนดีเหลือเกิ๊นนนน แต่ เอ๋์์?? อะไรอยู่ที่ก้นช้านนน นี่มัน มะ..มือนายกัสนี่
              "กรี๊ดดดดด!! กัส ไอ้ลามก ไอ้ทุเรศ นาย นายจับกะ..ก้นช้านนนนนน"
              "เอ่อ ชะ...ชั้น ขอโทษ 0///0" รีบดึงมืกลับเชียวยนะยะ
    5นาทีผ่านไป
              "ขอบคุณนะที่มาส่งฉันอ่ะ ^^" ปั้นหน้ายิ้มไว้ เผื่อคนอื่นจะหลงเสน่ห์
              "มะ..ไม่เป็นไร 0.0 (อาการแบบทั้งอึ้งทั้งกลัว)"
              "โอ้โห ยัยลี่ แกนี่เสน่ห์แรงเชียวนะยะ ผู้ชายมาส่งถึงห้อง แล้วนั่นแกไปทำอะไรอยู่ตรงนั้นไม่เข้ามาซะที ล่ะฮ้า" ยัยพิช พูดมากอยู่ได้
              "ฉัน ..ฉัน เดินไม่ได้ เท้าพลิก อ๊ายยย" ล้มแล้ว ไม่น้าา >.<
    เอ๋?? ใครมารับฉันไว้อ่ะ หรือว่ายัยพิช แต่มันไม่ใช้น้ำหอมกลิ่นแมนขนาดนี้นี่หว่า ฉันค่อยๆลืมตาทีละข้าง >.0 0.0    0o0 นั่นมัน !! ใครวะ ดูไม่ออก เฮ้ย ฉันโดนหมอนี่อุ้มอยู่นี่หว่า ไม่ได้และ เด็กสาวหน้าตาน่ารักอย่างฉัน ต้องหวงเนื้อหวงตัวหน่อย ฉันเลยรีบผลัก ใครซักคน นั่นแหละ
              "ขอบคุณ" แล้วฉันก็ว่างฟอร์มเดินไป แต่ ...
              อ๊ายยย
              หกล้มอีกแล้วง่ะ แล้ว ไอ้เด็กแฝดมันก็มาอุ้มฉันอีกแล้วง่ะ
              "ขอบคุณ"
              "หึหึ นี่เธอฉันอุตส่าห์มาช่วย ขอบคุณอย่างเดียวอ่ะหรอ"
              "นี่!! นายอย่ามาเรื่องมาก จะไปไหนก็ไปเลยนะยะ"
              "จะให้ฉันไปไหนล่ะ ก็ห้องฉันอยู่นี่^^" เลศนัยเยอะจริ๊งงง พ่อคุณ
              "เรื่องของนาย ยัยพิช ยัยทิม แกมาช่วยฉันหน่อยสิยะ ยืนอึ้งอยู่ได้"
    0o0 <<< หน้ายัยพิชและยัยทับทิม
    -*-   <<< หน้าฉัน
    ^^     <<< หน้า นายกัส(มั้ง)

               "อือ ไปแล้วๆ "

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×