ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic BF] เจ้าชายนักเชือด กับ กบน้อยหน้าตาย [rat-ti-karn]

    ลำดับตอนที่ #5 : --วิกฤตอาหาร[END]--

    • อัปเดตล่าสุด 30 เม.ย. 56


    เย้!!!!!!แฟนฟิคเนมทั้งหลายเนมไม่โดนตีเย้!!!!!!!!!!ไปต่อๆ>w<

    --------------------------------------------------------------

    #BEL TAKE#

    อ่ออย่างนี้นี่เองเจลุซผมคิดในใจพลางไปตามหาเจ้ากบมันอยู่ไหนน้าอะเจอแล้ว

    แกล้งหน่อยดีกว่าแหะผมพูดแล้วเดินไปปิดตาเจ้ากบ

    “รุ่นพี่meไม่เล่นนะ”รู้ด้วยหรอเนี่ยเจ้ากบเก่งจังชิชิชิ

    “นี่เจ้ากบ”ผมเรียกเจ้ากบซักทีก่อนจะคลายมีที่ปิดตาเจ้ากบออก

    “เรียกmeทำไมรุ่นพี่”เจ้ากบถามผมทำได้แต่หน้าตายหรอ

    “ไปกินข้าวข้างนอกกันเถอะเจ้ากบชิชิชิ”

    #FRAN TAKE#

    คำตอบในใจผมคือ...ยังไงก็ต้องไปไม่งั้นหิวตายยังไงก็ไม่อยากไปกับเจ้าชายสติเฟื่องนี่อยุ่ดี(เนมรู้ว่าฟรานอยากไป//เอาไหล่ชนฟราน#โดนฟรานเตะ)

    “ก็ได้ครับงั้นไปเปลี่ยนชุดก่อน”เฮ่อไปก็ไปละนะผมเดินไปเลี่ยนชุดแต่..

    “เจ้ากบ”เจ้าชายวิปริตผิดเพศตกกระป๋องเรียกผมก่อน

    “อะไรกับmeอีกครับรุ่นพี่”ผมหันไปมองเจ้าชาย(สมมติ)ที่ยืนยิ้มแป้นอยู่เอาแต่ยิ้มรึไงกันถ้าเค้าเสียคนที่รักไปเช่นพ่อแม่จะยังยิ้มอยู่มั้ย(เอิ่มฟรานเบลมันฆ่ายกบ้านแล้วลูก//ใครลูกเธอ//ถถถถว์ล้อเล่น//ภาษาวิบัติ-.-)

    “เจ้ากบต้องใส่ชุดนี้”รุ่นพี่ยื่นชุดอะไรมาให้ผมก็ไม่รู้...อะ...เฮ้ย..ชุดผู้หญิงแล้วไปหยิบมาตอนไหนรุ่นพี่มีได้ไงแล้วๆ(พอแล้วลูกฟราน//เนมโดนแฟนคลับเตะเนื่องจากขัดจังหวะการอ่าน)

    “เร็วไปชาตินึงครับ”ผมพูดพลางหันหลังหนีแต่โดนดึงไว้ก่อน

    “ถ้าเจ้ากบไม่ใส่...เจ้าชายจะใส่ให้มันตรงนี้ละ!!”อะ...อ..ไรของรุ่นพี่เนี่ย

    meเป็นผู้ชายนะคร้าบบบว๊ากกกก!!!!ปล่อยยme…….!!!!”ผมกรีดร้องเสียงดังๆอยากให่ช้รุ่นพี่หูแตกตายไปเลย

    “ตกลงเจ้ากบอยากให้เจ้าชายเปลี่ยนให้หรอชิชิชิ”อะไรเนี่ยmeม่ายยอาวววว

    “ม่ายยยยยยย”

    -----ครึ่งชั่วโมงต่อมา-----(ไวจัง=w=//ก็เธอตัด!!บท)

    “ฮ่า...เจ้ากบใส่ชุดนี้ก็น่ารักดีนี่”เบลพูดออกมาแต่หารู้มี่รังสีอำมหิตพรั่งพรูออกมาเต็มไปหมด_ _

    “รุ่น...พี่ว่า...ยัง...ไง.....นะ”ฟรานพูดด้วยเสียงเอื้อยๆ

    ---ย้อนไปตะกี๊---

    meไม่ใส่”

    “งั้นเจ้าชายใส่ให้”

    “อย่าออกปรายยยmeใส่แล้วๆ!!!!!>^<

    ---กลับมาเวลาเดิม---

    #FRAN TAKE#

    ตอนนี้ผมอยู่ในชุดกระโปรงสีชมพูแขนยาวกระโปรงสั้นแค่ปิดเข่าเอง_*_

    “ปะ..ไปกันเจ้ากบ”ผมจะฆ่ารุ่นพี่ทิ้งถ้ากลับมาแล้วอ่อเดี๋ยวๆๆๆ!!!

    “รุ่นพี่!!!!

    “อะไรๆเจ้ากบชิชิชิ”กวนส้งติงสะไม่มีนะ-*-

    “ผมขอถอดหมวกกบออกนะ...นะๆๆ”ผมพยายามใช้ท่าไม้ตายกบอ้อน(?)เพื่อถอดไอ้หมวกนี่ออกปรายยย(ฟรานหนูเริ่มรั่วแล้วนะ=w=//ก็เธอมาช่หรอเนมที่แต่งให้meรั่ว!!!//แหม่เนมขอโต๊ดด)

    “อ..เอ่อวันเดียวนะ”แหม่รุ่นพี่นี่หลอกง่าย>w<

    “รุ่นพี่น่ารักจังเลยย”ผมโดดไปเกาะแขนรุ่นพี่ผมเห็นนะว่าหน้ารุ่นพี่แดงแหม่มุขตื้นๆไม่รู้เรื่องฮิๆๆๆ

    #BEL TAKE#

    ไอ่กบมันเป็นบ้าอะไรของมันเนี่ยอยู่ๆก็มาอ้อนเราเฉยอยากให้เจ้าชายหมดความอดทนนักรึยังไง-//////////-ยิ่งถอดหมวกยิ่งน่ารักเลย=///=

    “ป...ไปกันได้แล้วฟราน”

    “เอ๋..รุ่นพี่เรียกme;ฟรานหรอคร้าบ”

    “ก..ก็ใช่หนะสิแล้วเป็นผู้หญิงพูดคะสิ”

    “ได้ฮะ”

    “บอกว่าคะ..ม...ไม่ใช่ฮะ”

    “ผู้หญิงเขาก็พูดฮะได้นะฮะรุ่นพี่”อ๊ากกกอย่าทำหน้าอย่างงั้นนนนน(เบลเริ่มรั่ว//เธอแต่งให้ฉันรั่ว//อ๊ากกกเนมโดนแกล้งงือๆ)

    “อ...เอ่อพูดฮะก็ได้”

    “ฮะ”น่ารักเกินไปแล้วคิดอะไรอยู่ไอ้กบนี่มันเป็นผู้ชายนะ

    “รุ่นพี่ไปกันได้แล้วฮะ”

    “อ..เอ่อ”ผมเดินไปถอยมอเตอร์ไซเคิลลล(ใยเนมเจ้าชายไม่รั่วขนาดนี้นะ-*-//เนมจะแต่งให้รั่ว>3<//ตายซะ!!//อ๊ากก!!!)

    “ไปกันได้แล้วเจ้ากบเอ้ยฟราน”

    “ฮะรุ่นพี่”เวลายิ้มแล้วน่ารักแหะเฮ้ยยคิดอะไรแล้วเราจับมันแต่งหญิงทำมายยย

    (เนมไม่ขัดจังหวะเวลาอ่านแล้วนะ>w<)

    จากนั้นผมก็รีบขับออกไปแบบเสือชีต้า(?)วิ่ง

    #Fran Take#

    ผมกอดเอวเจ้าชายบ้านี่แน่นไม่ใช่เพราะอะไนหรอกนะถามจริงรุ่นพี่ใครสอนขับผกลัววววจะตกแล้ว

    ---ห้างบลาๆๆ---(?)

    “ถึงแล้วเจ้ากบแหมกอดเจ้าชายแน่นเชียวนะ”เมื่อกี้ยังเรียกผมว่าฟรานอยู่เลย

    “ก็ดูรุ่นพี่ขับสิ”

    “น่าๆไปหาไรกินกันชิชิชิ”รุ่นพี่ร่าเริงเป็นพิเศษนะครับมีความสุขมากใช่มั้ยที่meแต่งหญิง

    “ฮะ”

    -------------------------------END PART3---------------------------

    แหม่ๆเนมแต่งสั้นไปหน่อยอุคิคิคิเพราะมันจบวิกฤการณ์อาหารแล้วนะสิต่อไปถ้ามันหวานอย่าอ๊วกกันนะสำรับตอนนี้บ๊ายยยบีอ่เน็ตเนมชอบหุดบ่อยๆด้วยสิไปแล้วนะบ๊ายยบีอีกครั้งจ้าอุคิคิคิคิๆๆๆๆๆๆๆๆ=w=/

     

     

     

     

    RAT-TI-KARN

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×