คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : --วิกฤตอาหาร--
เนมมาแล้วววว!!!!!กลับมาจากวัฎตะสงสารล้อเล่นหน่าเนมกะจะมาอัพตอนที่2เมื่อวานแต่แม่ดันกลับมาก่อนแหะๆชื่อตอนนี้เนมก็คิดไปเรื่อยเปื่อยนี่เนมพล่ามมากไปชิม้อย(?)ไปต่อกันเถอะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
----------------------------------------------------------------------
“กรี๊ดดดดดดเป็นอย่างนี้ตลอด”เสียงโอดครวญของสาวใหญ่แห่งวาเรียดังขึ้นมาแล้วค่อยๆเบาไปเรื่อยๆจนsheทำใจได้แล้วก็เก็บจานกวาดถู(ก็เยอะไป)แล้วรีบชิ่งไปข้างนอกก่อนแปะข้อความบางอย่างไว้ตรงประตูทางเข้าห้องอาหารทิ้งไว้แต่ห้องที่ว่างเปล่า
#BEL TAKE#
เจ้ากบเนี่ยอะไรกันแค่จูบต่อหน้าคนในวาเรียเฉยๆเองงอนซะได้ผมพูดพลางเดินกึ่งวิ่งไปยังห้องของเจ้ากบเอ๊!ผมหยุดไปสักแป็บก่อนจะเดินต่อ
“ชิชิชิสงสัยต้องแสดงหน่อยแล้ว”
#FRAN TAKE#
ไอ้รุ่นพี่บ้านั่นแย่จริงๆเลนบ้าอะไรไม่รู้คนเค้าอยู่กันตั้งเยอะแยะมากมาย-///////-
(ฟรานที่เนมเห็นมีแค่5คนเองนะ//โดนฟรานเตะ)ทำเข้าไปได้รุ่นพี่
“ฟราน....ฟราน”มาแล้วเหรอจ้างให้ผมก็ไม่เปิดผมเงียบที่สุดเท่าที่จะทำได้
“ฟราน..เจ้าชายขอโทษเจ้าชายผิดไปแล้ว”ผมไม่หลงกลมุกตื้นๆของรุ่นพี่หรอกครับแล้วอีกอย่างผมจำได้ว่ารุ่นพี่เรียกผว่าเจ้ากบ
“ฮึก..เจ้าชายผิดไปแล้วเจ้ากบเปิดประตูเถอะนะ”นั่นได้ยินที่ผมพูดในใจรึไงเนี่ย_ _แต่ก็นะถ้ารุ่นพี่สำนึกผิดแล้วเปิดก็เปิดวะ!
#BEL TAKE#
เดี๋ยวเจ้ากบก็เปิดออกมาแล้วผมคิดในใจ
“รุ่นพี่เข้ามาสิครับนี่ร้องไห้จริงๆหรอเนี่ย”ชิชิชิไม่เสียแรงที่เอายาหยอดตามาด้วย(ร้ายนะเบล//เนมโดนมีดปักตาย)
“เจ้ากบเปิดแล้วชิชิชิ”ผมไม่ปล่อยให้กบน้อยมันตั้งตัวหรอกน่าชิชิชิ
“มาชิชิชิอะไรครับรุ่นพี่โรคจิต”แหนะเจ้ากบนี่
-----ตัดไปทางเจ๊ลุซ-----
“ว้ายๆๆได้มาพักคนเดียวทั้งทีจะเหล่หนุ่มให้ตาหลุดออกมาเลย.....ว่าแต่ฟรานกับเบลเป็นไงบ้างแล้วเนี่ยเจ๊ชักอยากรู้”
-----12:01-----
“นี่รุ่นพี่แกล้งmeอีกแล้วนะ”ฟรานพูดอย่างหัวเสียพร้อมหันหน้าหลบคนที่นั่งอยู่ตรงข้าม
“ก็เจ้าชายกลัวเจ้ากบไม่หายงอนเจ้าชายหนิ”เบลง้อฟรานต่อไป
“ผมจะลงไปกินข้าวแล้ว”ฟรานเปิดประตูแล้วเดินลงไปกินข้าว
“เจ้าชายไปด้วยชิชิชิ”แล้วเบลก็ตามลงไป
“อะไรเนี่ย!”ฟรานพูดแล้วเล็งเข็งไปที่กระดาษใบนึงที่ถูกแปะไว้ก่อนจะอ่านมัน
จากเจ๊ลุซ
เจ๊เดานะว่าคนที่มาเจอจดหมายนี้คนแรกต้องเป็นฟรานแล้วก็อะแฮ่มม!..เข้าเรื่องเลยเจ๊จะไปเดินหาดเหล่หนุ่มๆ”คนเดียว”แล้วก็อาหารกลางวันไปหากินเองกับเบลจังนะฮ๊าเพราะสคอลจังกับบอสคงไม่ออกมาแล้วละไม่เชื่อก็ลองเดินผ่านห้องนะฮ๊าส่วนเลวี่คงนั่งๆนอนๆร้องไห้อยู่ในห้องฟรานจังก็ไปกับเบลจังละกันนะฮ๊า
ถึง คนที่พบเจอจดหมาย
“อะไรของเจ๊ลุซเนี่ยไม่มีควารับผิดชอบ”ฟรานบ่นมุบมิบแล้วลองขึ้นไปเดินผ่านห้องที่ว่า
--หน้าห้องบอส—
ฟรานยืนอยู่ตรงหน้าห้องแล้วฟังเสียงสยองๆที่เล็ดลอดออกมา(สยองสำหรับฟรานสินะ//เนมโดนตรบ)
“อึก..อ๊า”
“ผมเข้าใจแล้วครับเจ๊ลุซ”ฟรานรีบเดินให้ห่างจากห้องบอสแล้วเดินต่อไป
--หน้าห้องเลวี่—
“บอสทำไมเป็นสคอลโล่ทำไมไม่เป็นผม”เสียงเลวี่สะอึกสะอื้นดงออกมา
#BEL TAKE#
อ่ออย่างนี้นี่เองเจลุซผมคิดในใจพลางไปตามเจ้ากบมันอยู่ไหนน้า
----------------------------END PARTTWO-------------------------------
เนมขอโทษน้าที่มันสั้นพอดีเนมป่วยมีไข้นิดหนิอยเลยโดนสั่งให้ไปนอนแล้วอีกอย่างถ้าเนแต่งต่อมันจะไม่สนุกเพราะเนมเจอพิษไข้อยู่ไปน้าอ่อเนมไม่ได้โกหกนะบ๊ายบี-w-/
RAT-TI-KARN
ความคิดเห็น