คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : โซระ แสงหนึ่งเดียวในความมืด ตอนที่ 5 ชายผู้จมอยู่ในความเศร้า(1)
" นายจะเอาไง? เลส "
" ไม่รู่สิ "
" ฮึ! เลสหนึ่งใน7อัศวินแห่งโลกปีศาจยอมแพ้กะอีแค่ผู้หญิงคนเดียวงั้นเหรอ "
" หนวกหูน่ะ! ฉันไม่ได้แพ้ซักหน่อย "
" แล้วทำไมนายถึงไม่สังหารหล่อนตั้งแต่ตอนที่เจอกันครั้งแรกล่ะ? "
" หนวกหูน่ะ!! "
" แต่เอาเถอะชั้นก็ไม่ได้มาที่นี่เพื่อมาทะเลาะกับนายอยู่แล้วนี่ " เขาพูดพร้อมกับยื่นสิ่งของบางอย่างจากในกระเป๋า
กางเกงให้
" ....................! "
" เมย์ ตื่นได้แล้ว!! "
" อย่าเพิ่งปลุกซี่! "
" ตื่นได้แล้ว!!! " เธอตะโกนเสียงดังลั่นพร้อมกับใช้มือทั้งสองข้าง ดึงผ้าห่มออกจากตัวฉัน
" มันหนาวนะ ขอผ้าห่มคืนเถอะ โซระ "
" ตื่นได้แล้ว!! " เธอตวาดใส่ฉันอีกรอบพลางใช้มือแสนบอบบางทั้งสองข้างดึงตัวฉันขึ้น
" นี้มันตีห้าอยู่เลยนะ " ฉันหยิบผ้าห่มมาคลุมตัวอีกรอบแต่ โซระก็ดึงกลับไปอีกและจับฉันลากไปที่ตู้เสื้อผ้าและพูด
ขึ้นว่า
" รีบเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เสร็จล่ะ เดี๋ยวฉันไปหาซื้อข้าวเช้ามาให้ " พูดจบเธอก็เดินออกไปจากห้องไปทันทีเอาชีวิตแสน
สุขของเค้าคืนมา!!! ฮือ~ยัยโซระทำกันได้นะ ทำไมเราต้องเจอเรื่องซวยๆอย่างนี้นะ
ถึงจะบ่นแต่ฉันก็ยังลุกขึ้นมาจากพื้นกะเปลี่ยนจากชุดนอนเป็นชุดนักเรียนในท่าทางที่งัวเงีย
เวลา 5.47 นาที
" เมื่อไหร่ยัย โซระ จะมานะ? "
" เดินลงไปสูดอากาศข้างล่างดีกว่า " ฉันนำมือไปจับลูกบิดประตู หมายจะเปิดมันออกไป
ปึ้ง!
" โทษทีที่มาช้าเมย์ เมย์ อ้าวเมย์ เป็นอะไรไปน่ะ " ฉันถูกประตูฟาดปึ้งเข้าตรงหน้าจังๆ
" นี่! ทำอะไรของเธอเนี่ย!? " ฉันตวาดใส่ทันที
" ทำไม เมย์ถึงหน้าแดงๆหล่ะ? "
" ก็เพราะเธอนั้นแหละ!!!! "
" ฮือ~สุดท้ายก็ไม่ได้กินข้าวเช้าเลย~ "
" ก็จู่ๆเธอดันเดินออกมาจากห้องเองทำไมหล่ะ? " ยัยนี้ยังกวนTeen ไม่เลิกแฮะเดี๋ยวปั้ดแม่ตบดิ้นเลยหนิ
ในขณะที่ฉันกำลังจะเดินไปซื้อขนมปังที่ร้านในโรงเรียนมาเป็นข้าวเช้าอยู่นั้น ก็ได้มีเสียงๆหนึ่งที่ฉันคุ้นเคยดีดังมาจากข้างหลัง
" เมย์! "
" อ้าว! เทส " ฉันหันหลังขวับกลับไปทันทีแล้วก็เห็นในมือของเธอมี ถุงพลาสติกใหญ่ๆถุงหนึ่่งแล้วพอฉันถามว่า ข้างใน
นั้นมีอะไรเธอก็หยิบของในนั้นมาให้ฉันดูมันคือ ขนมปังไส้ถั่วแดง แล้วเธอก็ถามว่า
" เอาไหม พอดีว่าแม่ฉันเผลอทำเยอะเกินไปน่ะ เลยให้เอามาแบ่งเพื่อนที่โรงเรียน เมย์จะเอารึเปล่า? ไม่คิดตังค์หรอก
น่า " ฉันรีบฉวยออกจากมือเธอทันที ด้วยความตามืดตามัวและแกะห่อกินทันที โดยที่ไม่สนใจข้างหลังว่า โซระ จ้อง
เทสด้วยดวงตาแสนน่ากลัวปานจะกินเลือดกินเนื้อกัน ในขณะที่ฉันกำลังจะคุยกับ เทส เรื่องรสชาติของขนมปังนั้น มืออัน
บอบบางโซระก็มาจับที่แขนไว้แน่นแล้วก็จับฉันเดินไปที่หลังอาคารเรียน โดยมี เทส ที่มองอยู่ด้วยสายตางงงวย
" เธอเป็นอะไรไป โซระ ทำไมถึงพาฉันเดินหนีมานี่หล่ะ!? "
" เมย์ ฉันขอร้องหล่ะอย่ายุ่งกับผู้หญิงคนนั้นอีก "
" เอ๋? "
" ฉันจับได้ถึงไอความตายที่อยู่รอบผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงคนนั้นอาจเป็น NOBODY ที่ เลสส่งมาก็ได้ "
" นี่เธอพูดอะไร ฉันไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย แล้วไอ้ NOBODY นั้นคืออะไรเห็นเจ้าคนที่ชื่อ เลส ก็พูดถึง "
" เมื่อมนุษย์ตายจากไปวิญญาณก็จะต้องไปที่ Soul Tower เพื่อรับข้อพิพากษาจาก จ้าวแห่งความตาย Hades แต่
กรณีของพวกเลส นั้นไม่ใช่ เพราะพวกมันสามารถกักขังวิญญาณที่ตายไปให้อยู่ในร่างของคนๆนั้นได้ แต่ไม่ใช่แค่เอา
วิญญาณของเจ้าของกลับเข้า ไปเฉยๆ พวกมันจะนำวิญญาณที่มีชื่อว่า Dark person เข้าไปอยู่ในร่างกายของคนๆนั้นด้วย "
" แต่ทำไม เทส ยังดูเป็นคนปกติอยู่ล่ะเพราะถ้ามีวิญญาณสองดวงอยู่ในร่างเดียวกันก็ไม่น่าจะมีนิสัยเหมือนกันนี่! " ฉัน
พูดแทรกขึ้น
" ฟังให้จบก่อนสิ ถึงจะมี Dark person เข้าไปแต่คนๆนั้นก็จะดำเนินกิจวัตรประจำวันไปอย่างปกติ จนเมื่อเจ้านาย
ของพวกมันสั่งDark person ถึงจะออกมาควบคุมร่างของเจ้าของและจะทำตามที่นายของพวกมันสั่ง"
" นี่เธอกำลังจะบอกว่า เทส ถูกฆ่าไปแล้วงันเหรอ? " โซระผงกหัวเล็กน้อยฉันจึงตวาดใส่ไปว่า ฉันไม่เชื่อหรอกแล้วก็วิ่ง
หนีเธอไปจะให้เชื่อได้ยังไงหล่ะว่าเพื่อนรักและสนิทที่สุดของฉันจะโดนวิญญาณร้ายบ้าบออะไรนั้นสิงยัย โซระ คนบ้า
แล้วออดเข้าเรียนก็ดังขึ้น
" ง่า เรียนไม่รู้เรื่องเลยอะ " จะว่าไปวันนี้ไม่เห็นยัย โซระ เลยแฮะมาสมัครเรียนที่นี่จริงรึเปล่าเนี่ย อ้อ! ใช่ๆยัยนั่นอยู่คน
ละห้องกับเรานี่นา เฮ้อ แต่เรื่องที่ยัยนั่นพูดตอนเช้านั่นเชื่อไม่ได้จริงๆคนอย่าง เทส เหรอจะโดนเจ้าวิญญาณร้ายนั่นสิง
" เมย์ ท่าทางเหนื่อยๆนะ "
" อ๊ะ! เทสเหรอโทษทีๆเหม่อไปหน่อย "
" แล้วเธอจะขอโทษฉันทำไมเนี่ย ช่างๆเถอะๆก่อนเรียนคาบต่อไปตามฉันมานี่หน่อยสิ " พูดจบเธอก็ดึงแขนแล้วก็พาเดิน
ไปนอกห้องเรียนโดยที่ฉันยังไม่ได้ให้คำตอบทันที แล้วจุดหมายปลายทางคือบริเวณป่าหลังโรงเรียน
" เทส ทำไมพามาที่ไกลๆแบบนี่หล่ะ ? "
" ไม่มีอะไรหรอกเมย์ แป้ปเดียวเธอก็ได้ไปสบายแล้ว "
" หมายความว่ายังไ............." จู่ๆเธอก็พุ่งตัวเข้าใส่ฉันและใช้มือขวาปิดปากฉันไว้แน่นแล้วกดตัวลงกระแทกพื้นทันที "
ลาก่อนเจ้าหญิงจันทรา " พูดจบมือของเธอก็เปลี่ยนเป็นมีดแล้วพุ่งเข้าที่ศรีษะฉันทันที
ฉึก!
" .....................!? " ฉันตกใจมากกับภาพที่ปรากฎตรงหน้า มีดที่มือซ้ายของเธอจ่อที่ตรงหน้าผากฉันทันใดนั้นก็มี
หยดน้ำไหลรินลงมาจากตาข้างขวาของสาวน้อยผู้ที่คิดจะปลิดชีวิตฉันและเธอก็พูดว่า
" หนีไปซะ และลาก่อน......เมย์ " และเธอก็ค่อยๆลุกขึ้นและน้ำตาของเธอก็ค่อยๆไหลรินลงพร้อมๆกับที่ฝนตกลงมา
ฉันได้แต่มองและลุกขึ้นไปกอดเพื่อนรักที่สุดของฉันและบอกว่าไม่เป็นไรหรอกฉันจะช่วยเธอเอง แต่ทันใดนั้น เทส ก็ร้อง
ตะโกนขึ้นและผลักฉันออกไป
" หนีไปซะ! หนีไปซะเมย์ เร็วเข้าฉันต้านมันไม่ไหวแล้ว!! " เทสออกอาการคลุ่มคลั้งแล้วเธอก็พุ่งเข้ามาจู่โจมหมายปลิด
ชีวิตฉัน
ฉึก!!
" โซระ " เธอใช้มีดสั้นสีทองปักลงที่หัวใจของ เทส ทันทีที่เธอพุ่งเข้ามาจู่โจมฉัน
" เทส! " ฉันวิ่งเข้าไปดูอาการของเพื่อนฉัน
" เมย์ " เธอพูดด้วยเสียงแผ่วเบา
" เธอชื่อ โซระ ใช่ไหม? " เทสหันไปพูดกับ โซระ และเธอก็ผงกหน้ากเล็กน้อย
" งั้นเหรอ ขอบใจนะโซระ " พูดจบเธอก็หันหน้ามาที่ฉัน
" ขอบคุณนะ เมย์ ตลอดเวลาที่อยู่กับเธอนั้นสนุกมาก " ฉันรีบโอบกอดร่างของเธอไว้แต่ก็ไม่ทันเสียแล้วเพราะ
ร่างของเธอได้สลายหายไปพร้อมกับสายฝนที่ตกลงมา โดยมี โซระ ที่มีสีหน้านิ่งเฉยเดินจากไป
ชิ! ดันทำพลาดซะได้
ความคิดเห็น