[..ปิ๊งรักร้าย...นายรสสตอเบอร์รี่..] + ภาคพิเศษของบีม +

ข้อมูลเบื้องต้น

เนื้อเรื่อง

[..ปิ๊งรักร้าย...นายรสสตอเบอร์รี่..]


+ ภาคพิเศษของบีม +


ตอน : ผู้ชายที่มีความสุขที่สุดในโลก




        ท่ามกลางแสงดาวยามค่ำคืน...เขากำลังนั่งอยู่ท่ามกลางดวงดาวแห่งนั้น และแหงนหน้ามองแสงนวลที่สว่างสดใสของมันด้วยดวงตาสีดำที่เรียบเฉย...แต่ทว่าแฝงความโศกเศร้าไว้ได้อย่างชัดเจน


        เขาไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน...ไม่เคยมีใครเคยทำให้เขาเป็นแบบนี้ได้มาก่อน...จนกระทั่งเขาได้รู้จักเธอ.. เขาไม่เคยมองผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลยนอกจากผู้หญิงคนนั้น มันเป็นเรื่องตลกมากที่จู่ๆผู้ชายที่ไม่เคยมีหัวใจคนนึงก็ใจเต้นเพราะได้รู้จักกับผู้หญิงคนนั้น..


        ผู้หญิงคนนั้นไม่น่าจะมีอิทธิพลต่อเขามากขนาดนี้เลย เธอก็เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาคนนึง แล้วทำไมเขาถึงรู้สึกว่าเธอไม่เหมือนผู้หญิงทั่วไปพวกนั้นล่ะ มันไม่สามารถหาเหตุผลมาบอกได้หรอกหรือ มีเหตุผลอะไรที่ทำให้เขารู้สึก \'รัก\' ผู้หญิงคนนั้นขึ้นมาได้


        ตั้งแต่วันแรกที่เจอเธอ...เขาเฝ้ามองเธอด้วยสายตาที่ดูถูกเหยียดหยามมากตลอด นั่นเป็นการเริ่มต้นที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่นั้นสำหรับคนที่เกลียดสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า \'ผู้หญิง\' อย่างเขา ความจริงเขาอคติและไม่คิดสนใจผู้หญิงพวกนั้นเองนั่นแหละ สิ่งมีชีวิตที่น่าปวดหัว เขาไม่อยากจะยุ่งกับพวกนั้นหรอก แต่เธอเป็นคนแรกที่กล้าท้าทายเขา เขาไม่เคยที่จะต้องตามง้อ ตามดูแลผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลย แต่ตอนนี้เขาเคยทำกับผู้หญิงคนนั้นมาแล้วทั้งนั้น


        ไม่เคยต้องบอกรักผู้หญิงคนไหนด้วย...แต่วันนั้นที่เขาขอคบกับเธอเป็นครั้งแรกเขาได้แต่เฝ้าตีอกชกหัวตัวเองไปคนเดียวว่าเป็นบ้าไปแล้วรึไง! ทำไมถึงไปสนใจผู้หญิงอย่างยัยนั่น! แล้วทำไมเขาต้องดีใจด้วยเมื่อเธอตอบรับที่จะคบกับเขา ถึงแม้เขาจะรู้ว่ายัยนั่นทำเพื่อการประชดบาส เพื่อนของเขาก็เถอะ แต่เขาก็ยังอดรู้สึกดีใจไม่ได้ นั่นเป็นครั้งแรกในชีวิตที่มีสิ่งสำคัญเกิดขึ้นในชีวิตของเขา สิ่งนั้นคือ...รอยยิ้ม...


        ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ที่สายตาของเขามองผู้หญิงคนนั้น...และรู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนแปลงไปมากขึ้นเรื่อยๆ เขาทำเป็นรำคาญเธอมาตลอด แต่เธอจะรู้มั้ยว่าทุกครั้งที่เธอหันหลังให้เขา เขากำลังยิ้มให้เธอตลอด หึ...เขาไม่เคยเห็นว่าผู้หญิงคนไหนสวยเลย แต่ทำไมวันนี้เขาเห็นว่าเธอสวยก็ไม่รู้..


        ถ้าเลือกได้เขาอยากจะเฝ้ามองเธอแบบนี้ตลอดไป...ไม่อยากให้เธอกับใคร.. แต่สิ่งที่เขากำลังกลัวที่สุดในชีวิตก็เกิดขึ้นเสมอ บางทีเขาก็รู้ตัวอยู่แล้วว่าสักวันนึงเขาคงต้องปล่อยเธอไป...ไม่ว่ายังไงก็ตาม คนที่ยัยนั่นรักมาตลอดกำลังกลับมา เพื่อนรักที่สุดของเขากำลังเอาเธอกลับไปอีกครั้ง แต่เขาไม่อยากให้เธอกับใครเลย เขารู้สึกโกรธมากพอเห็นไอ้บาสนั่นทิ้งเธอเลยเผลอหลุดปากบอกรักเธอไป และในที่สุดตอนนี้เขาก็ได้เธอมาแล้ว แต่ไอ้บ้านั่นกำลังเอาเธอกลับไป..


        เขารู้อยู่ตลอดเวลาว่าเธออึดอัด และมองเพื่อนของเขาด้วยสายตาที่เศร้าเสมอ ลึกๆแล้วเธอยังคงรักคนๆนั้นมาตลอดโดยที่เธอไม่รู้ตัวเลย เขารู้สึกไม่สบายใจทุกครั้งที่เธอร้องไห้เลยช่วยปลอบโยนเธอเอาไว้ ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่มีวันปล่อยให้ใครมาทำให้เธอเจ็บปวดหรอก ผู้หญิงคนนี้เป็นผู้หญิงที่ดึงความอ่อนโยนจากเขามาได้มากที่สุด ทำให้เขามีความสุขได้มากที่สุด ไม่เคยมีใครทำกับเขาได้ขนาดนี้มาก่อน..


        แต่แล้ววันนึงเขาก็ต้องปล่อยเธอไป ตอนที่เห็นเธอไม่ได้อยู่ข้างกายของเขาอีกแล้วทำให้เขารู้สึกเจ็บปวด หัวใจที่เย็นชากำลังอ่อนแอ แต่นั่นคงจะดีกว่า...เขาคงจะทนไม่ได้มากกว่านี้ถ้าหากเห็นเธอเจ็บปวดในขณะที่อยู่ข้างเขา


        ทนไม่ได้จริงๆ..


        สิ่งที่เขาทำไปทั้งหมด...ไม่ได้ต้องการสิ่งตอบแทน.. แต่เพราะเขาไม่อยากเห็นความเจ็บปวดของเธอ มันมากยิ่งกว่าเห็นความเจ็บปวดของเธอเสียอีก..


         ตอนนี้เธอคงจะอยู่กับบาสที่แคนาดา เขารู้สึกเป็นห่วงเธอจริงๆ ถ้ายัยบ้านั่นร้องไห้ขึ้นมาจะทำยังไง ถ้าไอ้บาสไม่เช็ดน้ำตาให้เธอเขาต้องบินไปฆ่ามันแน่


         แต่แล้วเขาก็ยิ้มออกเมื่อเห็นอีเมล์ฉบับล่าสุดที่น้ำหวานส่งมาให้เขา เขารีบกดเข้าไปดูทันที



sendder : namwern@hotmail.com
To : beam@hotmail.com
Subject : ขอบคุณ ^^
Date: Wed, 5 December 2005 12:07:28

หวัดดีบีม >_< หวังว่านายคงจะได้รับเมล์ฉบับนี้จากฉันนะ รีบๆเปิดอ่านล่ะ
ตอนนี้ฉันคืนดีกับบาสแล้ว ^O^ ดีใจกับฉันหน่อยสิ ต้องขอบคุณนายมากๆนะ ถ้าไม่มีนายเราก็คงไม่มีวันนี้
T________T ฮือ...คิดถึงทุกคนที่ไทยจัง รู้มะที่นี่หนาวเป็นบ้าเลย
อยู่ที่นั่นหนาวบ้างมั้ยอ่ะบีม คงหนาวนะ ก็หน้าหนาวนี่นา แต่ถ้านายมาอยู่ที่นี่นายจะรู้ว่ามันหนาวกว่าตั้งหลายเท่า แต่นายคงจะทำหน้าแบบนี้ -_- แล้วบอกฉันว่าไม่เห็นหนาวเลย ใช่มั้ยล่ะ ^^;;;
ขอบคุณนายมากๆๆๆเลยน้า TOT ไว้จะหิ้วแหม่มที่นี่ไปฝาก กักๆๆ สนใจป่ะ
แค่นี้ก่อนนะ T^T บาสอารมณ์เสียอีกแล้วอ่ะ ฮือ...

ดูแลสุขภาพด้วยน้า T_T

น้ำหวาน..^O^



        คิก...ยัยบ้านั่นติ๊งต๊องอีกแล้ว เขายิ้มออกมาหน้าจอคอมพิวเตอร์ เขารู้สึกยินดีกับเธอด้วยจริงๆที่เธอมีความสุข และกำลังสงสัยว่ายัยบ้านั่น...จะกลับมาเมื่อไหร่นะ -_- คิดถึงจะแย่อยู่แล้ว


        ถึงเขาจะเสียใจแต่กลับรู้สึกว่าตอนนี้ไม่ค่อยเจ็บปวดเท่าไหร่แล้ว อาจเพราะหมดห่วงที่เธอมีความสุขแล้วมั้ง...แต่ถึงยังไงคนที่เขามองยังไงก็ยังเป็นเธอเสมอ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงหรอก..


        ต่อไปนี้ เขาจะยิ้มให้เธอทุกครั้งเหมือนเดิม เล่นกับเธอทุกครั้งเหมือนเดิม ทุกอย่างจะเหมือนเดิมทุกอย่าง ยกเว้นที่เธอไม่ใช่ของเขาอีกต่อไป แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเลิกรักเธอ ไม่มีทางแน่ๆ ไม่ว่าใครก็ไม่มีสิทธิ์มาห้ามให้เขารักเธอทั้งนั้น


        วันนี้...เขาไปรับเธอที่สนามบิน ข้างกายของเธอมีเพื่อนรักของเขายืนอยู่ หมอนั่นดูเหมือนจะไม่ค่อยชอบใจเขาเท่าไหร่ แต่เราก็ยังยิ้มให้กัน ถึงยังไงที่พวกเราเป็นเพื่อนกันยังไงก็ยังตัดกันไม่ขาดอยู่ดี


        ก็ไอ้บ้านั่นเป็นเพื่อนของเขานี่


        ส่วนเธอกำลังยิ้มอย่างสดใสให้เขา เขามองรอยยิ้มนั้นอย่างเหม่อลอยครู่หนึ่ง ก่อนจะคลี่ยิ้มตอบเธอออกมา ไม่ว่ายังไงเธอก็ยังทำให้เขาใจเต้นเสมอ


        แค่นี้ก็พอแล้ว...





+ The End + จบตอนพิเศษ






อ๊ากกกกกกกก >O< แต่งจบสดๆร้อนๆ มาตามคำเรียกร้องของคนอ่าน อิอิ บีมน่ารักใช่มั้ย บอกแล้วว่ายังไงบีมก็ยังมีความสุขที่สุดที่เห็นคนที่เขารักมีความสุข แค่นี้ก็พอแล้ว...เนอะ ^^

ในเมื่อคนอ่านเรียกร้องแน้มก็ต้องทำตาม อุตส่าห์แต่งให้แล้วต้องเม้นท์กันด้วยนะ ^O^ ไม่งั้นโกรธจริงๆด้วย อิอิ..

เป็นบทส่งท้ายแล้วกันนะคะสำหรับเรื่องนี้ จะได้ไม่มีอะไรค้างคาใจกัน ^^ บีมเป็นผู้ชายที่น่ารักมากค่ะ ยังไงเขาก็ฝากมาขอบคุณคนอ่านทุกคนด้วยนะ หุหุ >_<

อ่านแล้วยิ้มอย่างซาบซึ้งใจด้วยนะคะ ^^ ยิ้มแล้วสวย อย่ากลั้นยิ้มนะ แต่ให้ยิ้มออกมาให้เต็มที่เลย

ไปแล้วค่ะ!

องค์หญิงหน่อมแน้ม