{fic SnSd+SHINee}Just say U love Me.

ลำดับตอนที่ #20 : บทที่15 ความหึงกำเริบบบ (100 %)

<คีย์ Part>
โรงเรียนเปิดสะและ เห้อออออออออ เซงๆ(ขี้เกียจเรียนหรอ) ทามมัย เหมือนแกไม่ขี้เกียจล่ะไอ้ไรเตอร์ แต่งอยู่ได้ ไม่ไปเรียนพิเศษเล้า (-*- แปบเด้)
 
ยูริ:คีย์
คีย์:คับบบบบบ
ยูริ:วานนี้เราไปกินข้าวเย็นด้วยไม่ได้อ่ะ
คีย์:เอ้า ทะมายอ่ะ
ยูริ:ไม่บอกหลอก
คีย์:ทะมายไม่บอกเล้า
ยูริ:ความลับ
คีย์:- -
ยูริ:อย่าทามหน้าอยางงั้นดิ เดี๋ยวเค้าไม่รักนะ
คีย์:เง้อออออออ
ยูริ:ไปเรียนเหอะ ป่ะๆ

ลิงจะไปไหนของเค้านะ น่าสงสัยจังเลย เดี๋ญวต้องตามไปดู

(4.30)

ยูริ:เราไปล่ะนะ บายยยยยยย
คีย์:อื้ม เดินดีดีล่ะ เดี๋ยวล้ม
ยูริ:เง้ออออ
คีย์:คริๆ

ผมเดินตามลิงไปเรื่อยๆ เดินไปน้านๆ เอ เขามาสนามบินทะมายน้า น่าสงสัย

ยูริ:อ้า คิดถึงจังเลย
??:พี่ก็คิดถึงเธอเหมือนกัน

เห้ยยยยยยยยยยยยยยย ยูริไปกอดใครเค้าง่ะ หึงโว้ยยยยยยยยยยยย -*-

ยูริ:พี่กว่าจะกลับเนอะ ทามไห้นอ้องห่วงแทบแย่
??:ห่วงทะมายยย พี่ไม่ได้ไปไหน ไปเรียนโว้ยยยยย
คีย์:นาย!!!!!!

<ยูริ Part>

ยูริ:เห้ยยยยยย คีย์ จะทามไรอ่ะ
คีย์:นี้แฟนใหม่ริช่ายมั้ย หะ (พูดพร้อมพลักผู้ชายแปลกหน้า)
ยูริ:ไม่ใช่ เห้ยยยยย

อ้ากกกกกกกก คีย์ง้างมือพร้อมจะต๋อยเค้าแล้ววว

ยูริ:คีย์ นายจะทำอ่ะไร
คีย์:สั่งสอนที่มายุ้งจะแฟนชั้นไง
ยูริ:นั้นมันพี่ช้านนนน
คีย์:ว่าไงนะ??
ยูริ:คนเนี้ย พี่ของชั้น พึงกลับมาจาก อังกฤษ
คีย์:ห้า!!!!!! เออ ขอโทษคับ
ซึงริ:ไม่เป็นไรคับ พี่รู้ว่า เป็นแฟนกันก็ต้องหึงเป็นธรรมดา
ยูริ:เออ ทามอ่ะไรไม่ปรึกษาครายเลยนะ คีย์อ่ะ
คีย์:ก็เค้าไม่รู้อ่ะ T-T เค้าขอโทษ เค้าไม่รู้จิงๆ
ซึงริ:เอาหน่า ยูริ อย่าไปโกรธแฟนแกเลย เค้าทามไปเพราะเค้ารักแกนะ
ยูริ:ชิชิ
ซึงริ:เออ พี่ชื่อซึงรินะคับ
คีย์:หวัดดีคับ ผมชื่อคีย์คับ
ซึงริ:นี้ คีย์ใช่น้องของจงฮยอนหรือป่าวเนี้ย
คีย์:ใช่คับ
ซึงริ:พี่เป็นเพื่อนกับจงฮยอน ตอนเด็กๆก่อนที่พี่ไปอังกฤษ อ่ะคับ
คีย์:เอ้าหรอออออ

สองคนนี้คุยกันไม่สนใจชั้นเลยช่ายมั้ยเนี้ยยยย

ยูริ:คีย์ ช้านนงอลอยู่นะ
คีย์:เออ งอลไปเล้ยยย
ยูริ:-*- จะงอลจิงๆแล้วนะ
คีย์:อ่า โทษๆ
ยูริ:ชิ หายงอลฏ็ได้
คีย์:คริๆ เดี่ยวเลี้ยงติม
ยูริ:ของชอบบบบบบ
ซึงริ:เห้อ~~~~~~~~ น้องชั้น
ยูริ:ไปพี่ซึงริ กลับบ้าน แม่รออยู่
คีย์:นั้นเรากลับแล้วนะ บายลิงน้อย บายพี่ซึคงริ
ซึงริ/ยูริ:จร้า
...
ยูริ:อ้ากกกก คิดถึงพี่ริจังเล้ย (น้ำเสียงเหมือนหวังผลประโยชน์)
ซึงริ:ไม่ต้องมาคิงถึงเล้ย พี่รู้นะว่าเราอ่ะ หวังของฝาก
ยูริ:เบื่อจัง คนรู้ทัน - -
ซึงริ:พี่ซื้อนี้มาฝากเรา

อ้ายยย...พี่ซึงริ หยิบกล่องใบใหญ่มากมายในกระเป๋าเดินทาง มานน่าจะใหญ่เกือบเท่ากระเป๋าเลยทีเดียว อยากรู้จังว่าเป็นอ่ะไร

ยูริ;อ้ากกก รักพี่ที่สุดเลย
ซึงริ:ลองแกะดูดิ
แคร่ก แคร่ก แค่ก
ยูริ:อ้ายยยยยยยย >///<

ในกล่องใบใหญ่มีของมากมาย ไม่ว่าจะเป็นตู๊กตา กระเป๋าสุดสวย เยอะแยะมากมาย

ยูริ:ทะมายมันหลายอย่างจังอ่ะ
ซึงริ:อ่อ ก็พี่รอของอันไหนsale พี่ก็ซื้ออันนั้น
ยูริ:ไปติดนิสัย งกมาจากใครเนี้ย
ซึงริ:ใครไม่รู้
ยูริ:ยังไงก็ขอบคุณมากมายนะค่ะ
ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟ
ซึงริ:เธอทามไรเนี้ย อายคนเค้า เดี่ยวคนก็นกว่าเราเป็นแฟนกันหลอก
ยูริ:ไม่เห็นเป็นไรเลย พี่ชายชั้นออกจะหล่อ
ซึงริ:-*- แล้วแฟนรินี้ ก็หล่อเหมือนกันแหะ พี่ไห้ผ่าน
ยูริ:จิงหรอ นี้ไม่คิดจะหวงน้องสาวมั้งเลยหรือไง
ซึงริ:โอ้ยยยย น้องพี่ พี่นึกว่าชาตินี้น้องจะหาแฟนไม่ได้แล้วสะอีก
ยูริ:ไอ้พี่บร้า งอลแร้วววว
ซึงริ:ถ้างอลเอาของคืน
ยูริ:ไม่งอลแล้วจร้า - -

...(เช้าวันรุ้นขึ้น)...
ซึงริ:ลิงเอ้ยยยย พี่ไม่อยากไป รร วันแรกสายนะ
ยูริ:คร้า มาแร้วววว
ซงริ:ตั้งแต่เด็ก จน โตเท่านี้ เธอยังไม่หายตื่นสายอีกหรือไง
ยูริ:ก็มันชินนี้น่า ถ้าสันนี้พี่ซึงริไม่ปลุก หนูคงนอนยั้น เที่ยง
ซึงริ:-*-
...
ยูริ:นั้นหนูไปก่อนนะ ไปหาเพื่อนๆอ่ะ
ซึงริ:อื้มๆ
...
จงฮยอน:ซึงรรรรรรรรรรรรรริ
ซึงริ:ว่าไงว่าไง
อนยู:ตูล่ะ คิดถึงคิดถึง แกจิงๆเลย ของฝาก
ซึงริ:-*- นิสัยเดิมไม่หายแก อน
จงฮยอน:เป็นไงมั้ง อยู่โน้นไม่เอาสาวๆมาฝากเพื่อนเลยนะ
ซึงริ:เดี่ยวตูจะฟ้องแทยอน
จงฮยอน:ไปรู้จักแทแทตั้งแต่เมื่อไร แล้วรู้ได้ไงว่าเราเป็นแฟนกัน
ซึงริ:ยูริเล่าไห้ช้านฟังหมดแร้ว ทุกเรื่องเลย
อนยู:โห้ยยยย ไอ้จมูกบาน
จงฮยอน:ชั้นก็แค่ล้อเล่นเอง ชิชิ
อนยู:แล้วแกอยู่ห้องไหนล่ะ ซึงริ
ซึงริ:ห้อง 2 ง่ะ
อนยู:อ่อ อยู่กะไอ้ท็อปมาน
ซูยอง:พี่จงพี่อนคะ พี่แทกะพี่ทิฟ เรียกค่ะ
จงฮยอน:เอ้าหรอ โอเคโอเค
ซึงริ:ไงซูยอง จำพี่ได้มั้ย
ซูยอง:จำได้สิค่ะ คริๆ
อนยู;ไอ้สองคนนี้ยิ้มแปลกๆ มีความลับอ่ะไรกันห่ะ
...
__________________________

อ่า เอาแล้วไง ซึงริ มาทามมัย มาคู่กะซูยองหรอ ไม่มั้ง หรืออาจจะใช่ แล้วซีวอนล่ะ หรือมานจะเป็นรัก3เศร้า หรือซึงริจะไปกิ๊กกะซีวอน บร้ากันไปใหย๋แร้ววว - - ยังไงก็ ลุ้นๆกันล่ะกัน อาจจะแต่งเอนี้ช้าอ่ะนะ เรพะตอนนี้ทุ่มไห้เรื่องโน้นอ่ะ ยังไงก็ฝากเรื่องนี้ด้วย ไม่มีใครมาเม้นเลย เซงงงงงงง มาเม้นหน่อยดิ จะได้รู้ว่ามีคนอ่าน ยังไงก็เม้นเรื่อวโน้น ความจริง ไม่มีเม้นมาเลยนะ ที่จริงอ่ะ เศ้ราใจ T-T