คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เหตุการณ์ที่ยอดปราสาท
ยอปราสาทที่เื้อมเาแห่แสะวันสาส่อมาถึ ระทบที่ยอปราสาท แลสะท้อนเ้าไปในนัยน์าและเส้นผม วาสีทอใสแ๋ววาววับเห็นวามสบาบในวา เส้นผมสีทอสั้นอ้อล้อเล่นแสแยามเย็น เป็นประาย วนิว่าหาเส้นผมสั้นนั้น สยายยาวุเลียวลื่น มันะามเพียไหน
เสี้ยวแห่นาทีหนึ่ ที่ใบหน้านั้นหันมามอผู้บุรุทำลายวามสบ ไม่ไ้เห็นรอยยิ้มที่แอบาย เห็นเพียแ่นัยน์าระริไร้เียสา ปราแ้มแเรื่อาๆ น่าพิศ ่อนที่ใบหน้านั้นะหันลับไปมอแสะวันุเ่า ลายเป็นเหมือนรูปปั้นเทพีแห่แสะวันที่นั่เหม่อออไปไลแสนไล...
ร่าอเาะัรึราวับรูปปั้นสะท้อนแสสีทออบอุ่นสะ้วยมนรา ัสินใเลื่อนายเ้าไปนั่เีย้า แอบำเลือแลมอใบหน้าสบนิ่นั้น เห็นเส้นนายาวอนนิๆ พลิ้วเบาๆ แล้วร่านั้น็้อลับมามอเา
"มัวมออะไรั้นานหือม์ ไม่ยอมมานั่สัที"
เาเียบในใไปพัหนึ่ ใระบอไ้ว่าเาแอบมอนาฟ้าแห่แสแบนหลัาปราสาทที่สูที่สุ นัยน์าามหยุ้อที่เา หันลับไป้อสีบนท้อฟ้า ำลัเปลี่ยนไปามาล ั้แ่ะวันึ้นยันแลลับ
"รู้มั้ย พอแสะวันับ มนุษย์ะหมแร และรออยะวันึ้น ที่พรุ่นี้ะไ้เริ่มใหม่" น้ำเสียอ่อนโยนทอแผ่ว มาับรอยยิ้มเอื่อยๆบนริมฝีปาสีมพูอ่อนธรรมาิปราศารแ่แ้ม เย้ายวนมีเสน่ห์ทำให้เผลอมอนาน
"ไม่รู้ เพราะันไม่ใ่มนุษย์" แม้ำอบะยวนลับ นถามยัไม่มีแววะโมโหอย่าไหร่ ลับันอมยิ้มหวานแบบที่น้อยนัะทำ หรือใระเยเห็น
"ทีนี้็รู้ไว้ะ ะไ้เป็นมนุษย์" เาเลิิ้ว ะฟัปนำ "ถ้าแไม่ใ่มนุษย์ ัน็เป็นยิ่ว่าปีศา"
นัยน์าสีแวาวึ้นั่ววับหนึ่ โยไม่ทันที่นเป็นยิ่ว่าปีศาะไ้ทันสัเ ่อนแปรมาเป็นเสียหัวเราะเบาๆ แล้วย้อนลับมา้วยเสียพร่าเรืออีว่า
"โลเฟร์ เธอเป็นมนุษย์"
"แเอ ็เป็นมนุษย์" อีฝ่ายเอียอสวนวับ ส่นัยน์าล้อๆ มาให้อย่ายั่วๆ
"ใ่ ันเป็นมนุษย์ ถ้าไม่เป็นมนุษย์ ะให้เป็น 'ปีศา' หรือไ" เาเอ่ย ่อนอีฝ่ายะอบมาอย่าไม่าิ
"เป็น 'มาร' ็ไ้นี่นา"
เสียบนยอปราสาทเียบลไป พร้อมสายัห์ใล้ะลับเา
นภาสีทอลายเป็นแ้า ประหนึ่สีโลหิแม้แ่นมอรู้สึประหลาในใ นอาบแสสีทอใหาย แ่นมาทีหลัอาบแสโลหินิ่ เหมือนไม่รู้สึรู้สาอะไรนอามอไปที่ร่านั่อเ่าปรือเปลือาล ุะอำลาแสเรือรอที่ลับหายไป
เมื่อนั้น วามร้อนถ่ายเทบนริมฝีปาอิ่มสีมพู ถ่ายวามอบอุ่นในเสี้ยวแห่วามเศร้า และารอำลา หัวใที่สบแล้ว เ้นแรึ้นมาอีรั้ และนัยน์าที่ปรือึ้นมาอีรั้ ็ปรือหลับนิ่ลไป ทิ้ทออารม์สถิับสายลมอันแผ่วหวาน...
ความคิดเห็น