คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 ขี่ช้างจับตั๊กแตน ;P
ตอนที่ 1
~ อ๊ะ อ๊ะ Alzheimer ทำสมองฉันเบลอไป เพื่อนรักห้ามไปรักเพื่อน ลืมที่ mem เตือนไว้ อ๊ะ อ๊ะ Alzheimer มันก็เลยเผลอรักเธอไป สมองเคยจำที่ไหน I'm falling love with you อ๊ะ อ๊ะ Alzheimer ทำสมองฉันเบลอไป เพื่อนรักห้ามไปรักเพื่อน... ~
“อื้ม ม ม” ใครว่ะแม่ง โทรมารบกวน กุกำลังฝันหวานอยู่
~ พีบี เมิงตื่นยังเนี่ย ~ อ่อ ไอ้ฟอง
“อื้ม ม ม” กุจะตื่นไม่ตื่น เกี่ยวไรกะมันเนี่ย
~ อื้ม ของเมิงเนี่ย มันตื่นรึยัง ~ เซ้าซี้ จริงวุ้ย ย ย
“ตื่นแล้ว ว ว ค๊อ ก ก ฟี้ ~~” ไรของมันเนี่ย ย ย แม่งจะพูดไรก็ไม่พูดสะที ถามอยู่ได้ “ตื่นยัง ๆ” กุฝันไม่ปะติดปะต่อ เลยย ย
~ เฮ้ย ย นี่มันจะสิบโมงแล้วนะ ไอ้พีบี ~ อืม สิบโมงแล้วไงเมิงจะโทรมาบอกเวลากุแค่นี้อ่ะนะ แม่งง ง เอ๋?? สิบโมง สิบโมง ??? เฮ้ย ย ย กุมีประชุมประธานกรุ๊ป
“ห๊ะ ! ว้า กกกกกกกก ” พลัก ก ตุ๊บ บ ~~
~เฮ้ย ย เมิงยังอยู่ป่าวว่ะน่ะ~ อยู่สิ นอนแอ้งแม้งอยู่กับข้างเตียง ง เนี่ย ย
“อู้ย ย ย เดี๋ยวกุรีบไปหา เมิงถ่วงเวลาไว้ก่อนนะ ไอ้ฟอง ติ๊ด..”
ฉันใช้เวลาในการอาบน้ำแต่งตัวรวม ๆ กันประมาณ สิบห้านาทีได้ เร็วที่สุดในประวัติกาล ทำไมต้องรีบ ทำไมน่ะหรอ??? ก็วันนี้ฉันมีประชุมประธานกรุ๊ป คงงงกันล่ะสิ กรุ๊ป บ้า กรุ๊ป บอ อะไร เดี๋ยวฉันจะอธิบายให้ฟัง พร้อมกับแนะนำตัวไปในตัว
ฉันชื่อ ศศิสกัญญา วงษ์เนตนฤมิตกุล ชื่อย่อ ๆ “พีบี” แต่เพื่อน ๆ จะเรียก “ไอ้ช็อกโก” เพราะว่า ฉันมัน “ดำ” ชิส์ ฉันไม่ได้ดำขนาดนั้นสักหน่อย ยังใส่เสื้อสีแดงได้อยู่ แต่พวกมันอ่ะขาวกันเกินไป เรียนอยู่ชั้นปีที่ 1 คณะนิติศาสตร์ ของมหาวิทยาลัยชื่อดัง มหาวิทยาลัยของฉันมีประมาณ 21 คณะมั้ง?? และเนื่องจากทางมหาวิทยาลัยต้องการให้นักศึกษาทุกคณะได้รักใคร่ สามัคคี กลมเกลียว ว ได้รู้จักกันกันอย่างเหนี่ยวแน่น จึงได้มีการจัดตั้ง กรุ๊ปของแต่ละชั้นปี แต่ละกรุ๊ป จะมีนักศึกษาทุกคณะคละกันอยู่ ซึ่งมีประมาณ 90 กว่ากรุ๊ป (นี่แค่ชั้นปีที่ 1 เท่านั้นนะค่ะ) ในแต่ละกรุ๊ปจะมีหัวหน้ากรุ๊ป หนึ่งคน และจะมีการแบ่งกรุ๊ปเป็นสายเพื่อให้สะดวกในการเรียกประชุมและไม่วุ่นวายมากเกินไป ซึ่งแบ่งเป็น 10 สาย สายละ 10 กรุ๊ป และหัวหน้าของสาย เรียกว่า ประธานกรุ๊ป ซึ่งก็คือ ฉันที่ตอนนี้กำลังวิ่งหน้าตั้ง จนมาถึงหน้าห้องประชุม ไอ้พวกประธานสายแปดกับสายเก้า มันต้องแอบด่าฉันแน่ ๆ (ไม่ถูกกัน) อ่ะ ๆ พวกไอ้ฟองมันรอฉันอยู่หน้าห้องประชุม
“โอ้ว ว เร็วเหมือนกันนะ ไอ้บี นี่เมิงอาบน้ำป่ะเนี่ย”
“แฮ่ก กกก” แน่ะ พอกุมาถึงเมิงก็กัดกุเชียว ว ว ไอ้ผู้ชายตัวขาว ที่สูง หุ่นดีอย่างกะนายแบบ ตรงหน้าฉันเนี่ย (โทรปลุกเมื่อกี้ด้วย) มันคือ ไอ้ฟองเบียร์ มีดีกรีเป็นถึงประธานนักศึกษาชั้นปีที่ 1 แต่ไม่เพียงแค่นั้น มันยังคาบตำแหน่งเดือนของคณะนิติศาสตร์ และเดือนมหาวิทยาลัยอกด้วย ไม่รู้ว่ามันมีดีอะไรคนถึงได้พร้อมใจกันโหวตคะแนนให้มันแบบท่วมท้น มันก็แค่ หน้าตาดีขั้นเทพแบบลูกครึ่งไทย – อิตาลี เรียนเก่งขั้นเกียรตินิยม เป็นกัปตันทีมบาสเก็ตบอล และสุดท้าย มันเป็นมือเบสของวงดนตรีมหาวิทยาลัยด้วย นั่นสินะ มันมีดีตรงไหนกูยังหาไม่เจอออ
“ ห้าห้า แม่งหอบเป็นหมาเลย เมิงดูมันดิไอ้ชาลี”
“จริงด้วยว่ะ ดูดิ ลิ้นห้อยน้ำลายย้อย ห้าห้า หมาน้อย” ไอ้แบรี่ใช้ไหล่ชนไอ้ชาลีเพื่อให้มันหันมาดูฉัน ไอ้สองคนนี้มันเป็นประเภทพวกโหด ดิบ เถื่อน ปากเลี้ยงสุนัขเป็นฟาร์ม ถ้าไม่ติดว่าพวกมันหล่อนะ คนอื่นเข้าใจว่ามันเป็นพวกเด็กแซ๊บบบแน่ ๆ ไอ้สองตัวนี้มันเรียนอยู่คณะวิศวกรรมศาสตร์ เหมาะกับพวกดิบเถื่อนอย่างพวกมันมาก
“แง่งง ง เดี๋ยวกูกระโดดงับหัวเลย ไอ้นี่คนยิ่งเหนื่อย ๆ อยู่” แง่งง ๆๆๆ หมาเริ่มบ้า แหละล่ะ เดี๋ยวกัดให้แม่งเป็นโรคพิษสุนัขบ้ากันให้หมด
“เฮ้ยย ๆๆ พวกกเมิงไปว่ามัน มันทำท่าจะงับหัวพวกเมิงล่ะน่ะ”
“อิอิ น้องตูบ”
“หึหึ” ไอ้เจแปนมันทำท่าไปหลบข้างหลังไอ้ป็อปปิ้นที่มองหน้าฉันด้วยแววตาสมเพชสุด ๆ ไอ้ป็อปปิ้นมันเป็นคนไม่ค่อยพูด ชอบทำหน้ากวนไปวัน ๆ ไม่รู้ว่ามันเรียนคณะนิเทศไปได้ยังไง ส่วนไอ้บอย มันเดินเข้ามาใกล้ฉันแล้วเอามือของมันลูบหัวฉันเหมือนลูบหัวหมาจริง ๆ ไอ้บอยมันชอบบอกว่าฉันหน้าตูบ ชิชิ กุเป็นคนอยู่ ดีดีให้กูเป็นหมาสะงั้นนะพวกเมิงเนี่ย ไอ้บอยมันจินตนาการสูงส่งเหมาะสมกับคณะศิลปะศาสตร์สุด ๆ ไปเลย
“หึ๋ยย ไอ้บอย เอาขาหน้าเมิงออกไปเลย แส ดด พวกเมิงเป็นเพื่อนกู ถ้ากูหมา พวกเมิงก็หมาแหละว่ะ” จริงไหมล่ะ ไม่งั้นจะคุยกันรู้เรื่องได้ไง -_-
“^^ หวัดดีแม่พีบี”
“อ่า ๆๆ หวัดดีพ่อฟิล” เฮ้อ อย่างน้อยก็มีคนที่พูดกะกุรู้เรื่องบ้างล่ะว่ะ ไอ้ฟิล มันเรียนอยู่คณะเดียวกับฉัน เป็นคนที่มีหลักการ ขยันเรียนสุด ๆไปเลย และมันก็ดูโตเป็นผู้ใหญ่มากที่สุดในพวกมันแหละ
“ อ้าวว พีบี มาแล้วหรอ อืม ดีเลยเค้าจะได้บอกให้เซจิยกคัตเอ้าท์ขึ้น” อ้า กก เทพบุตรประจำกลุ่ม ชิ ไม่รู้ว่า
เบคฮยองคบกับไอ้พวกนี้ไปได้ยังไง ในเมื่อเบคฮยองนะทั้งหล่อ สุภาพ ยิ้มทีนึงนี่ผู้หญิงละลายกลายเป็นน้ำยาปรับผ้านุ่มกันเป็นแถบ (เกี่ยวไรกะน้ำยาปรับผ้านุ่มว่ะ -_-) แถมฮยองนิมน่ะ ยังเป็นเดือนประจำคณะแพทยศาสตร์อีกด้วย
“ ^^ ฮยองนิม ไอ้พวกนี้มันแกล้งเค้าอ่า”
“ห้าห้า” ว้าว ว ว วิ้งมากเรยย เทพบุตรหัวเราะ >,<
“เอ๋?? ว่าแต่ ให้ไอ้เซจิ ยกคัตเอ้าท์อะไรหรอ ฮยองนิม”
“ก็คัตเอ้าท์ไฟ ห้องประชุมนะสิ”
“ฮึ??? คัตเอ้าว์ห้องประชุม ยกทำไมว่ะไอ้แบร์รี่” อย่าบอกนะว่า......
“ก็เมิงบอกว่าให้พวกกุถ่วงเวลา...” กูถามไอ้แบร์รี่แล้วเมิงเจือกตอบกุทำไม ไอ้บอย
“พวกกุเลยคิดว่า....” คิดว่าไร ไมเมิงไม่พูดให้จบสักทีว่ะไอ้เจแปน
“วิธีที่ดีที่สุดและยืดเวลาได้มากที่สุด...” อะไรคือวิธีที่ดีที่สุดที่พวกเมิงคิดได้ ว่ามาสิไอ้เก้า
“ก็คือ..” คือ... เมิงว่ามาสะทีสิไอ้ฟองเบียร์ เอ๋?? เดี๋ยวนะ ยกคัตเอ้าท์ หรอ??
“เฮ้ย ย ย อย่าบอกนะว่าพวกเมิงงงง.....”
“ยกคัตเอ้าท์ให้ไฟแม่งดับให้หมดห้อง จะได้เริ่มประชุมไม่ได้ไง”
“หา!!!” แล้วผู้ที่ให้คำตอบแก่ฉันก็คือ ไอ้ชาลี ที่ทำหน้าอย่างภาคภูมิใจในสิ่งที่ตัวเองทำ
“หึหึ” ไอ้ป็อปปิ้นมันทำหน้าสมเพชกุอีกแหละ -_-
“แม่งใครคิดว่ะเนี่ย ไอ้พวกบ้า ป่านนี้ไอ้พวกนั้นมันไม่แตกตื่นกันไปหมดแล้วรึไง” แม่ง ขี่ช้างจับตั๊กแตนชัด ๆ อ่า สิ้นคิดมา กกก
“แหะ ๆ เค้าคิดเองแหละ ^^” หา!! แป่ว ว ฮยองนิมเป็นคนคิด ง่าส์ สงสัยจะอยู่กะไอ้พวกนี้มากจัด ดูสิ
ฮยองนิมเริ่มไร้สาระ ไร้ความคิดเหมือนพวกมันแล้ว ว ว
“แหะ ๆๆ”
“อ้าววว พีบี มาแล้วหรอ” อ่า ๆ ไอ้หมอนี่คือ ไอ้เซจิสุดฮา หนุ่มคณะรัฐศาสตร์
“อ่า ๆ ไอ้เซจิ ไอ้พวกในห้องมันเป็นไงกันบ้างว่ะ” ป่านนี้แม่งนั่งฉี่แตกกันกันหมดแล้วมั้งน่ะ ถ้าพวกมันรู้ว่าที่ไฟดับเพราะกุเนี่ย ย ย พวกมันไม่ปล่อยกุไว้แน่ Y^Y
“ ไม่รู้ดิ เค้าก็มองไม่เห็นอ่า มืดไปหมด แหะ ๆๆ”
“เมิงไปยกคัตเอ้าท์ขึ้นได้แหละ ไอ้เซ เริ่มประชุมได้แหละ” คนอื่น ๆ เดินตามกันเข้าไปในห้องหลังจากที่ไอ้บอยบอกว่าให้ไอ้เซจิไปเปิดไฟ อิอิ ฮยองนิม ยิ้มให้ด้วยแหละ เหลือก็แต่ ...
“ไง ไอ้ทอม พร้อมจะประชุมรึยัง ฮึ??”
“กุบอกเมิงตั้งแต่วันแรกแหละไอ้ฟอง ว่ากุไม่ได้เป็นทอม แสดดด”
“ห้าห้า เมิงเป็นทอม”
“ไม่ได้เป็น”
“เป็น”
“โว้ย ย ย ไม่ได้เป็น”
“โว้ย ย เมิงเป็นทอม ยอมรับเมิงเถอะ”
“หึ๋ยย ทะเลาะกันเรื่องนี้ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ เมิงเชื่อกุเถอะ กุไม่ได้เป็นทอม”
“แต่เมิงไม่ชอบผู้ชาย แถมมีแฟนเป็นผู้หญิง เมิงก็ต้องเป็นทอมสิ”
“เฮ้อ อ กุไม่ได้ชอบผู้หญิงทุกคนเว้ย ย กุชอบเฉพาะพี่เรนิน คนเดียว” ก็มันจริงนิ ฉันไม่ได้ไม่ชอบผู้ชาย เพียงคนที่ฉันชอบและคบด้วยตอนนี้มันเป็นผู้หญิงอ่า
“หรอ อ อ อ” แน่ะ ทำหน้าตากวนส้นมาก
“กุขี้เกียจทะเลาะกะเมิงแหละไอ้ฟอง”
“ห้าห้า”
พลั่ก ก ก~ หลังจากฉันหันหลังเดินเข้ามาในห้อง ไอ้ฟองมันก็หัวเราะร่า พร้อมใช้มือของมันที่ใหญ่เท่าใบลาน ตบเข้าที่กะโหลกอันโหนกนูนของฉัน น ไอ้เพื่อน wel ขี้เลื่อยล่วงเต็มห้องเล ย ย ย
ช่วยกันเม้นด้วยนะคร้า
เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ ^^
ขอบคุณล่วงหน้าคร้า
ความคิดเห็น