ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    { FIC ' EXO } MY DOCTOR - ( CHAN & BAEK ) ♡

    ลำดับตอนที่ #1 : I n t r o

    • อัปเดตล่าสุด 4 มี.ค. 56


               
     

    I n t r o




     

     




                 กลิ่นยา กลิ่นผู้คนที่มีมากมายไปหมด ผู้ป่วย สภาพจิตใจที่ย่ำแย่ ความรู้สึกแบบนี้มันทำให้ผมรู้สึกวิงเวียนอยากจะอาเจียนแต่ก็ต้องพยายามฝืนตัวเองเอาไว้ ผมไม่ชอบสถานที่แบบนี้เลย

               

    โรงพยาบาล

     

    พี่แบคฮยอนนนนนนนเสียงเล็กของเด็กผู้ชายวัย7ขวบร้องเรียกชื่อพี่ชายของตัวเองเสียงดังจนพยาบาลวัยคราวป้าๆหันมาเขม่นหน้าใส่แต่สักพักก็ยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าเป็นเจ้าตัวแสบที่น่ารักที่สุดในโรงพยาบาลแห่งนี้

     

    สองเท้าเล็กวิ่งตึกตักส่งเสียงก้องไปทั่วบริเวณ ก่อนจะมาหยุดอยู่ตรงหน้าผู้ชายร่างบาง ไม่นานนักผู้ชายร่างบางหรือคนที่มีศักดิ์เป็นพี่ชายก็อุ้มเจ้าตัวเล็กขึ้นมากอดหลวมๆ

     

    ว่าไงเจ้าตัวเล็ก วันนี้เป็นไงบ้าง อ้วนขึ้นรึเปล่าเนี่ย

     

    อ๋า ไม่ได้อ้วนนะ สนุกมากเลยล่ะ พี่หมอยอลลี่ใจดีมากเลย เด็กน้อยตอบพร้อมกับรอยยิ้มที่กว้างจนทำให้ตาเล็กๆทั้งสองข้าง เรียวเล็กลงไปอีกจนแทบปิดสนิท รอยยิ้มสดใสก็พลอยทำให้แบคฮยอนยิ้มตามไปด้วย

     

    หมอยอลลี่อีกแล้วนะ ชักอยากเห็นหน้าแล้วสิ ใครน้อมาแย่งความรักจากน้องชายของพี่ไปได้

     

    พี่หมอไม่ได้แย่งความรักนะ คยองซูน่ะ แบ่งให้เท่าๆกันเลยล่ะ!” คยองซูกอดอกก่อนจะเชิดหน้าขึ้น ยู่ปากเล็กน้อยที่พี่ชายของเขาชอบว่าหมอยอลลี่เสมอ

     
     

    หมอยอลลี่น่ะใจดีที่สุดเลยล่ะ

     
     

    ฮ่ะๆ พี่ไม่ว่าแล้วก็ได้ วันนี้พี่ซื้อองุ่นสีม่วงมาฝากด้วยนะ

     

    อีกแล้วเหรอ เบื่อแล้วอ่ะ คยองซูส่ายหน้าไปมาเมื่อเห็นว่าเป็นอะไรเดิมๆที่เขากินได้ เขาอยากไปกินอะไรที่อร่อยๆกว่านี้ อยากออกไปเที่ยวมากกว่าอยู่แต่ในสถานที่สีขาวๆ กลิ่นยา กลิ่นคนป่วย

     

    แต่องุ่นสีม่วงมันดีต่อสุขภาพของคยองซูนะ ถ้าคยองซูหายป่วยพี่จะพาไปเที่ยวทุกที่ที่คยองซูอยากไปเลย พี่สัญญา

               

    แน่นะ สัญญานะ เจ้าตัวเล็กในอ้อมแขนยิ้มออกเมื่อได้ยินประโยคที่ตัวเองพึงพอใจ  มือเล็กยื่นนิ้วก้อยเข้าไปหาใบหน้าพี่ชายเพื่อหวังจะสร้างสัญญาต่อกัน

               

    อื้อ สัญญาแบคฮยอนยิ้มให้กับความน่ารักของน้องชายตัวเอง ก่อนจะปล่อยเจ้าตัวเล็กลง จูงมือกันเดินเข้าไปในห้องของคยองซู ห้องที่มีเด็กหลายคนที่มีอาการเดียวกันกับคยองซูอาศัยอยู่

               

    ภายใต้บานประตูสีขาว ในห้องมีของเล่นมากมายที่ตั้งไว้ให้เด็กๆเล่นกันอย่างมีความสุข หนังสือนิทาน ตุ๊กตา สำหรับเด็กผู้หญิง หุ่นยนต์ รถแข่งสำหรับเด็กผู้ชาย

     

    สีภายในห้องแตกต่างกับสีภายนอกห้องที่ขาวสะอาด สีสันสดใสของผนังทำให้เด็กหลายคนมีความสุข ภาพการ์ตูนบนผนังที่เป็นรูปของเจ้าหญิงเจ้าชายเหมือนในเทพนิยายทำให้เด็กหลายคนหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเพื่อที่จะมองมันให้เต็มตา

     

    คยองซูจูงมือแบคฮยอนไปนั่งที่เก้าอี้นวมเล็กสำหรับหนึ่งคนใกล้บานกระจกใสที่มองออกไปเห็นเป็นวิวทิวทัศน์ในเมืองหลวงยามเช้า ส่วนตัวคยองซูเองก็ไปลากเก้าอี้เล็กตัวประจำที่เป็นรูปแมวมานั่งใกล้กันกับพี่ชาย

     

    อ่ะ เดี๋ยวพี่ป้อนนะ ล้างแล้วด้วย ไม่ต้องถามเลย ฮ่ะๆ แบคฮยอนขยี้ผมเด็กน้อยด้วยความหมั่นไส้ เพราะทุกครั้งที่เขาซื้อผลไม้มา คยองซูจะถามเสมอว่าล้างมันหรือยัง

     

    โถ่ พี่แบคฮยอนอ่า อ๊ะ คุณหมอยอลลี่มาแล้วหลังจากเสียงเล็กของคยองซูเปล่งออกมา ก็ทำให้แบคฮยอนหันไปมองคุณหมอเจ้าของชื่อแทบจะทันที

     

     

     

    ผู้ชายร่างสูงคนนั้นเหรอคือคุณหมอยอลลี่

    คุณหมอพัก ชานยอล..







    xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

    Talk -
    หวัดดีจ้ะ หันเหมาแต่งฟิคยาวบ้างไรบ้างเนาะ 555555อินโทรมาแบ้ว
    ตั้งใจจะทำให้ฟิคยาวเรื่องนี้เสร็จสมบูรณ์จริงๆนะ
    ขอบคุณทุกคนที่โดนมนตร์ดำหรืออะไรไม่รู้ ที่ได้หลงเข้ามาอ่านฟิคเรื่องนี้นะ งื้อ
    สู้ๆต่อไป ฮิฮิ#บอกตัวเอง
    แล้วตอนที่1 จะมาในเร็วๆนี้ : )


    ©Tenpoints!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×