คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : { SF } จริงจังกับฉันไหม
Title : { SF } จริงจังกับฉันไหม
Couple : leedonghae x leehyukjae
Author : `คุณยาย(ทวีตตี้.)
จริงจังกับฉันไหม ให้ใจกันหรือเปล่า กลัวว่าเธอแค่นึกสนุกชั่วคราว ไม่เนิ่นนาน
จริงจังกับฉันไหม หรือแค่หยอกหยอกหลอกเล่นวันวัน กลัวเธอจะลืมว่าฉัน…ก็มีใจ
“ทงเฮ... อยู่ไหน”
‘อยู่บ้าน ติดงาน ขอโทษนะฮยอกแจ’
อีกแล้ว..... กี่ครั้งแล้ว
“
อื้ม ไม่เป็นไร เดี๋ยวหารถแท็กซี่แถวนี้กลับเองก็ได้”
ฮยอกแจเหลือบมองนาฬิกาสุดหรูที่ทงเฮซื้อให้ อีก15 นาทีจะ4ทุ่ม
‘กลับบ้านดีๆนะ รักนะครับคนดี’
“ฉันก็รักนายเหมือนกันทงเฮ”
ทงเฮทำแบบนี้ได้ยังไงกัน...
“คยูฮยอน มารับหน่อย ที่เดิม...”
‘อีกแล้วเหรอวะ มึงเลิกเหอะ กูเบื่อเต็มทนละ’
“มึงก็รู้นี่ กูเลิกไม่ได้”
‘เออๆมึงคิดดีๆละกัน มึงก็ใช่ว่าจะหน้าตาอุบาทว์ หาได้อีกเยอะ’
“แต่กูรักมันนะ กูรักทงเฮ”
-----------------------------------------------------------------------
เบื่อกับความเรื่อยเปื่อย เหนื่อยกับการคาดเดา โดยไม่รู้เธอเอาจริงแค่ไหน
สิ่งที่ทำให้ฉัน เธอก็ทำให้ใคร ปักใจชัดเจนไม่ได้ว่าใช่คนรักกัน
ฮยอกแจนั่งรอคนที่ขึ้นชื่อว่า’คนรัก’ หน้าคณะเท้าพลางก็เตะก้นหินเล็กๆไปเรื่อยๆ โดนหัวใครก็ซวยไปละกันนะ...
เลทมา 20นาทีแล้ว ไหนบอกเลิกเร็วไง.....
“ฮยอกแจ! ไปกันเถอะ”
บ่นปุ๊บก็มาปั๊บเลย
“เฮ้ย เดี๋ยว อยากกินกล้วยทับป้าอิ่ม ไปซื้อด้วยกันหน่อยดิ”
“เอ่อ... งานเยอะว่ะ ไปไม่ได้หรอก ต้องรีบกลับ”
“เหรอ... งั้นไปเหอะ ไม่เป็นไร ไว้กินวันหลังก็ได้”
“ฮยอกแจ ขอโทษนะ”
เบื่อแล้วคำขอโทษ....
“ไม่ว่าไรหรอกน่า เรื่องนิดเดียวเองไปเหอะ เดี๋ยวงานไม่เสร็จทำไงล่ะ ไปๆ”
พอได้ยินคำขอโทษก็แม่งให้อภัยมันซะงั้น
----------------------------------------------------------------------------
เรายังเป็นแฟนกันไหมถามเธอดู อยากรู้เพราะฉันไม่แน่ใจ ยิ่งนานวันยิ่งคล้ายว่าเธอเฉยชา
“..............................”
“มึงเป็นไรวะ”
“…………………….”
“ไอ้เหี้ย กูถามมึงอยู่นะ อย่าเงียบดิ๊”
“เขาคงไม่รักกูแล้วว่ะล่ะคยูฮยอน..”
“มันบอกมึงเหรอ”
“เปล่า”
“แล้วมึงคิดไปเองทำไม”
แล้วมึงคิดไปเองทำไม งั้นเหรอ.... กูคิดไปเองเหรอ
แล้วที่ทงเฮมันทำอยู่ทุกวันนี้ นี่คือการแสดงความรักงั้นเหรอ ฮยอกแจรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนบ้าที่เฝ้าแต่ให้อภัย เออ คงบ้าล่ะ มันจะรู้บ้างมั้ยว่ากูเสียใจ
แม่งโคตรเสียใจเลย
“มึงจะร้องทำไม มดกันส้นตีนเหรอ”
“ฮึกก... กูเสียใจว่ะมึง มันแม่งไม่แคร์กูเลย”
“มันมีชู้มั้ง”
อีเหี้ยคยูฮยอนปากหมา กูเสียใจอยู่นะ ระวังเจอเฮดช็อต
“มึงรู้ได้ไง”
“กูเดาเอา มึงอย่าร้องดิ๊ กูเคยบอกมึงว่ามึงหน้าตาไม่อุบาทว์ แต่ก็ไมได้ชมมึงว่าหน้าตาดี เพราะฉะนั้นได้โปรดอย่าร้องเพราะมึงหน้าเหี้ยมาก”
“………………”
“มึงเหยียบตีนกูทำไมไอ้ฮยอกแจ TTOTT”
-------------------------------------------------------------------------------
ของที่เธอไม่ให้ความสำคัญ คิดบ้างไหมว่ามันก็น้อยใจ
111023
18:23:08 บอกวินาทีเพื่อความเก๋
ทงเฮนั่งรอฮยอกแจที่ม้านั่งในสวนหน้าหมู่บ้านฮยอกแจที่นั่งประจำอ่ะ เขารู้สึกผิดนะ ช่วงนี้รู้สึกเหมือนห่างๆฮยอกแจยังไงไม่รู้ พลางก็นั่งนับมด(บ้า) เครียดว่ะ งานก็แม่งเยอะเหลือเกิน แล้วต้องหาเงินซื้อไอ้นั่นอีก...ทงเฮรู้สึกอยากเอาฝักข้าวโพดทุบหัวตัวเองตายอยู่ตรงม้านั่ง คงจะเป็นข่าวน่าดู ‘อนาถ นิสิตดับคาที่เพราะฝักข้าวโพด’ คิดแล้วรู้สึกขนลุกซู่ จริงๆแล้ว ทงเฮชอบข้าวโพดมากเพราะมันเคยช่วยชี่วิตทงเฮไว้ วันไหนไม่รู้ ทงเฮแค่เดินผ่านร้านขายยาอม นักเลงหาว่ามองหน้า แต่พอมันก้าวเข้ามาเท่านั้นแหละ แม่งลื่นหายเงิ้บ หัวฟาดพื้น สลบไปสองสัปดาห์ ลื่นอะไรไม่ลื่น ลื่นเศษข้าวโพด พอดีเจ้าของร้านบอก ยายคนเมื่อกี้ทำข้าวโพดตกไว้ วันนั้นทงเฮก็แทบจะเอาข้าวโพดไว้บนหิ้งเลย
ฮยอกแจมาช้าจังจะเป็นอะไรมั้ยนะ
“ฮัลโหล ฮยอกแจอยู่ไหนน่ะ”
‘อ้อ อยู่บ้านคยูฮยอน ทำไมเหรอ”
“………………”
‘เฮ้ เงียบทำไมอ่ะ แป๊บนะ ฮยอนนี่เรียก”
“………………”
ฮยอกแจลืมงั้นเหรอ ลืมนัดของเขา.... แถมยังไปอยู่บ้านไอ้คยูฮยอนอีก แถมเรียกชื่อเล่นมันด้วย ไม่ใช่ว่าหึงหน้ามืด แต่เวลาที่ทงเฮพบคยูฮยอนทีไร จิตสังหารส่งถึงทุกที (เขาไม่ชอบขี้หน้ามึงก็มึงไปทำเพื่อนเขาเสียใจ)
‘มาละๆ ตกลงมีไรอ่ะ’
“เปล่าหรอก แค่มีคนๆนึงรอคนรักของตัวเองอยู่ที่ม้านั่งที่ประจำ ฝนก็ใกล้ตกแล้ว นัดก็คงไม่สำคัญหรอก แค่ชวนไปนั่งรถเล่น ซื้อกล้วยทับร้านป้าอิ่ม สุดท้ายก็พามาส่งบ้านน่ะ ฮ่ะๆ..”
หัวเราะแม่งโครฝืน
‘…………….’
“งั้น แค่นี้ก่อนนะ ดูเหมือนฝนใกล้จะตกแล้วล่ะ”
‘เดี๋ยว รอก่อน อย่าเพิ่งไป!’
(อ้าว ไอ้ฮยอกแจมึงจะวิ่งไปไหนวะ มึงยังติวให้กูไม่เสร็จนะเห้ย! )
“อื้ม จะรอ.... “
---------------------------------------------------------------------------------------------------
ซ่า ซ่า ซ่า
ลืมหยิบร่มมา ฮยอกแจรู้สึกอยากจะทุบกะโกลกตัวเองสักสองที รู้ทั้งรู้ว่าฝนใกล้ตก เสือกไม่หยิบร่มมาจากบ้านคยูฮยอนด้วย บ้านมันอยู่หลังที่ 5ส่วนบ้านฮยอกแจอยู่หลังที่6 ติดกันเลย รำคาญหน้าไอ้คยูฮยอนเต็มทนแต่ก็บอกให้แม่ย้ายไมได้ เดี๋ยวโดนเฮดช็อต
ถึงแล้ว ไม่คิดว่าจะเหนื่อยขนาดนี้ ขนาดหลังที่ 5 นะ
ฮยอกแจกวาดสายตามองหาคนรักไปทั่ว ก่อนจะเจอ
ในใจมันโหวงๆยังไงไม่รู้ รู้สึกผิดก็รู้สึกผิดที่ลืมนัด ทั้งๆที่ทงเฮว่างและเอ่ยปากชวนเองแท้ๆ อยากจะกราบขอโทษทงเฮซะตรงนั้น แต่ในใจมันก็ไม่กล้า
“ทงเฮ.....”
“อ้าว มาแล้วเหรอ รออยู่เลย”
โง่ มึงอ่ะโง่ ยังมีหน้ามายิ้มอีก มึงก็รู้ว่า เดินไปนิดเดียวตรงนั้นก็บังฝนให้มึงได้ แต่ทำไมมึงไม่ไป มึงนั่งรออกูอยู่ทำไม ฝนตกนะ ไอ้เหี้ย มึงทำกูแม่งโคตรรู้สึกผิด
“ฮึกกก...”
“อ้าว ร้องทำไมอ่ะฮยอกแจ”
“ฮือออ....”
ฮยอกแจร้องไห้จนตัวโยน น้ำตานี่ก็โคตรเค็ม ฝนก็ตก หัวก็เปียก หนาวก็หนาว นี่ถ้าเอาไปสร้างเป็นหนังได้เลยนะเนี่ย ชื่อเรื่องว่า อกหักในวันฝนพรำ ไรเงี้ย แต่ฮยอกแจไม่ได้อกหัก แล้วจะแช่งตัวเองทำไม
หมับ
“อย่าร้องดิ ร้องทำไม ใครทำอะไร บอกทงเฮมาเลย เดี๋ยวทงเฮจัดการให้!”
ยังมาทำหน้าตาตกอกตกใจอีก เพราะมึงนั่นแหละ
“เพราะทงเฮนั่นแหละ ฮืออ..”
ไอ่เจ็บมันก็เจ็บ เสียใจกับการที่ทงเฮแม่งไม่แคร์กูเลย แต่พอมาวันนี้จากหลังตืนเป็นหน้ามือ
“หือ พูดกันให้รู้เรื่องดิ”
“เพราะทงเฮนั่นแหละ ฮึก โทรไปก็บอก มีงานๆงานยุ่งบ้างไรบ้าง พอจะชวนไปไหน ก็บอกงานยังไม่เสร็จ เคยจริงจังกับเราบ้างมั้ย ฮึก”
เคยจริงจังบ้างมั้ย... น่ะเหรอ
ทำไมเขาจะไม่จริงจังล่ะ ในเมื่อเขารักและทุ่มเทให้ฮยอกแจมาตลอด แต่ช่วงนี้เวลานั้นมันใกล้เข้ามาแล้ว ก็เลยต้องอยู่ห่างกันบ้าง จะไม่ให้อยู่ห่างได้ไงล่ะ... เดี๋ยวก็รู้กันพอดี
“ฮยอกแจ ฟังนะ ทงเฮรักฮยอกแจ ทงเฮรักฮยอกแจคนเดียว ทงเฮมีฮยอกแจคนเดียว ขอโทษทุกๆอย่างที่ผ่านมา”
ทงเฮว่าพลางหยิบกล่องนมที่ตัดครึ่งออก ผูกด้วยโบว์ออกมา และของในนั้นก็คือ...
“ฮือออออออออ...”
นี่สินะ เด็กหัวศิลป์.. ฮยอกแจยิ่งร้องไห้หนักเข้าไปอีก เขาทำอะไรผิดวะ ใจแม่งเริ่มเสียแล้วเนี่ย
“ฮยอกแจเป็นไร! ร้องทำไมอีกเนี่ย”
“ทงเฮ ฮืออ ฮยอกแจก็รักทงเฮนะ”
ค่อยโล่งอกหน่อย
“ครบรอบ 3ปีของเราแล้วนะ ใกล้จะเรียนจบแล้วด้วย ขอหมั้นไว้เลยนะครับคนดี”
“.........” พยักหน้า แต่น้ำตางี้ไหลพราก
ผมเป็นแค่นักศึกษาธรรมดาที่หน้าตาดีและมีแฟนน่ารัก ใครๆมักทักทงเฮสามช่า และตอนนี้
ผมก็เป็นผู้ชายที่มีเจ้าของแล้วด้วยนะครับ *ยืมคำพี่ทึก*
Music Playlist at MixPod.com search
-rhythm
ความคิดเห็น