คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ฉันจะจับตาดูนาย
“ฉันไม่เคยเห็นเขาเลยนะหมู่นี้ บางทีเขาก็หายไปจากแผนที่ซะเฉยๆ” แฮร์รี่พูดขึ้นขณะที่เขาอยู่ในห้องนอนนักเรียนชายกับรอน
“นายหมายถึง...”
“ใช่รอน มัลฟอยน่ะ” เขาตอบพลางง่วนกับการควานหาแผนที่ตัวกวนในหีบ
“นี่นายอย่าบอกนะว่านายเฝ้าดูมัลฟอยจากแผนที่ตัวกวนน่ะ”
“อือ” แฮร์รี่ตอบเรียบๆก่อนโยนถุงเท้านักเรียนไปอีกทาง ซึ่งรอนสามารถหลบได้อย่างเฉียดฉิว มันลอยหวือผ่านศีรษะของเขาไปแค่2นิ้ว แฮร์รี่คว้าแผนที่ตัวกวนขึ้นมาจากก้นหีบ และเคาะด้วยปลายไม้กายสิทธิ์
“ข้าขอสาบานอย่างจริงจังว่าข้านั้นหาความดีไม่ได้”
ทันใดนั้นแผนที่ตัวกวนก็ปรากฏขึ้นบนแผ่นกระดาษ และมีป้ายเป็นจุดดำๆเคลื่อนไหวไปทั่วบ่งบอกว่าใครเป็นใครในปราสาท
“ช่วยฉันมองหามัลฟอยทีสิ” แฮร์รี่บอกรอน
“นั่นไง เขาอยู่ในห้องนั่งเล่นรวมของสลิธีริน กับพาร์กินสัน ซาบินี่ แล้วก็แครบกับกอยล์...” แฮร์รี่ก้มลงดูแผนที่
“ถ้างั้น ฉันจะคอยจับตาดูเขา ทันทีที่ฉันเห็นเขาผลุบๆโผล่อยู่ที่ไหน ฉันจะออกไปหาให้เจอว่าเขากำลัง...” เขาหยุดทันควันเมื่อเนวิลล์เข้ามาในห้อง
หลายอาทิตย์กับการจับตาดูมัลฟอยผ่านแผนที่ตัวกวนของแฮร์รี่ พอตเตอร์ แต่ดูเหมือนว่าโชคจะไม่ค่อยเข้าข้างเขาเอาซะเลยเพราะไม่ว่าเขาจะพยายามยังไงก็มีหลายครั้งที่มัลฟอยหายออกไปจากแผนที่ตัวกวน ซึ่งเขาไม่รู้จริงๆว่าที่ไหนคือที่ที่มัลฟอยจะไปและไปเพื่ออะไร เขาเฝ้าหมกมุ่นความคิดอยู่กับเดรโก มัลฟอยจนบางครั้งยังลืมเวลาเรียนหรือเวลาอาหารเลยซะด้วยซ้ำ
“ทำไมนายจะต้องคอยจับตามองหมอนั่นตลอดเวลาด้วยนะ” รอนเอ่ยปากขึ้นในระหว่างมื้ออาหารของเย็นวันหนึ่ง
แฮร์รี่ไม่ตอบ ไม่สิ เขาไม่ได้ฟังที่เพื่อนผมแดงพูดเลยต่างหากเพราะตอนนี้สายตาเขาจับจ้องอย่างเอาเป็นเอาตายอยู่กับแผนที่ตัวกวนเมื่อค้นพบว่านี่เป็นอีกวันที่เดรโก มัลฟอยไม่ลงมากินมื้อเย็น บางครั้งก็ไม่มาเลยทั้งวัน
เฮอร์ไมโอนี่และรอนมองตากันปริบๆ ไม่เข้าใจกับพฤตกรรมของแฮร์รี่ และกระทุ้งสีข้างเขาด้วยข้อศอกเมื่อเห็นว่าเขาไม่ยอมฟังที่รอนพูด
“หา อะไร” เป็นครั้งแรกที่แฮร์รี่เงยหน้าขึ้นมาจากแผนที่ตัวกวนตั้งแต่เข้ามานั่งในห้องโถง
“ฉันถามว่า นายจะสนใจอะไรหมอนั่นนักหนา”
“ใช่ ใช่ฉันสน แหงละ เรื่องที่หมอนั่นคิดจะทำไง”แฮร์รี่ตอบแล้วก้มหน้าก้มตามองแผนที่ตัวกวนต่อไป
“เธอสนใจมัลฟอยจริงหรอ”เฮอร์ไมโอนี่ถาม
แฮร์รี่สบตาเฮอร์ไมโอนี่ สายตาแปลกๆปนงุนงงของเขาทำให้เธอเพิ่งรู้สึกตัวว่าตั้งคำถามผิดไปหน่อย
“เอ่อ ฉันหมายถึงเธอสนใจเรื่องที่เขาจะทำมากเลยนะ”
แฮร์รี่พยักหน้าไม่ได้ตอบอะไร สนใจหมอนั่นงั้นหรอ ไม่ใช่หรอก สนใจเรื่องของหมอนั่นต่างหาก แล้วมันต่างกับสนใจหมอนั่นตรงไหนละเนี่ย แฮร์รี่ส่ายหน้าเพราะรู้สึกว่าความคิดของตัวเองเริ่มฟุ้งซ่าน
ภายในห้องนอนนักเรียนชายของหอพักกริฟฟินดอร์เงียบสนิท นี่เป็นเวลาเกือบตี1แล้วแต่แฮร์รี่ก็ยังไม่สามารถข่มตาให้หลับได้ เขาได้แต่นอนฟังเสียงกรนของเพื่อนร่วมห้องอย่างรอนและเนวิลล์ที่ตอนนี้นอนหลับอย่างสบายอกสบายใจ
เปรี้ยง!!
“ให้ตายสิ” รอนสะดุ้งสุดตัว เขากระโจนขึ้นจากที่นอนเสียด้วยซ้ำ
แฮร์รี่ลุกพรวดคว้าไม้กายสิทธิ์และพึมพำว่า”มัฟฟลิอาโต” เพื่อไม่ให้เนวิลล์สะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกคน เมื่อเห็นว่าเพื่อนร่วมห้องอีกคนของเขายังหลับต่อไปโดยไม่ได้รับรู้เหตุการณ์ใดๆเขาก็หันไปมองที่ปลายเตียง
“แฮร์รี่...” รอนเรียกเขา
“แฮร์รี่ พอตเตอร์ ด๊อบบี้จับตามองเขาทั้งวันเขา...”เสียงแหลมสูงดังขึ้นจากเจ้าเอลฟ์ตัวจ้อยแต่ก็หายไปเพราะเอลฟ์ประจำบ้านอีกตัวโผล่มาพร้อมกับเสียงดังเปรี้ยง!! รอนสะดุ้งอีกครั้ง
“ให้ตายสิ” เขาพึมพำ
“ครีเชอร์มารายงานให้เจ้านายทราบ นายน้อยมัลฟอยของเขาช่างเป็นเด็กคนดีเสียจริง นายน้อยมัลฟอยมักจะเข้าห้องสมุดและ...”
“เดรโก มัลฟอยเป็นเด็กไม่ดี” ด๊อบบี้ส่งเสียงแหลมสูง แล้วมันก็เอาหัวโขกกับเสาเตียงของแฮร์รี่
“ด๊อบบี้หยุด!!” แฮร์รี่เอ่ยเสียงดังลั่นพยายามดึงตัวด๊อบบี้ออกจากเสาเตียง รอนที่นอนมองเหตุการณ์อยู่บนเตียงทำหน้าแหยๆ
“เอาละ ว่ามาด๊อบบี้” แฮร์รี่เอ่ยหลังจากที่แยกด๊อบบี้กับเสาเตียงได้แล้ว เอลฟ์ตัวจ้อยหอบหายใจเงยหน้าขึ้นมองเขา
“ขอบคุณครับแฮร์รี่ พอตเตอร์ ด๊อบบี้ยังไม่ชินกับการพูดถึงนายน้อยคนก่อนในทาง...” มันเอ่ยเสียงสูงนัยตากลมโตเหมือนลูกแทนนิสมีน้ำใสๆคลอ
“โอ้ นายน้อย นายน้อยมัลฟอย ครีเชอร์อยากรับใช้นายน้อย ใช่แล้วเขาอยากรับใช้นายน้อยมัลฟอย”ครีเชอร์พึมพำ
“เงียบได้แล้วครีเชอร์ ด๊อบบี้คุณรู้อะไรเกี่ยวกับมัลฟอย”
“เดรโก มัลฟอยชอบไปที่ชั้น7 ด๊อบบี้ตามเขาไป แล้วอยู่ๆเขาก็หายไป มีแต่เด็กผู้หญิง เด็กผู้หญิง2คนป้วนเปี้ยนอยู่แถวนั้น เป็นอย่างนี้ทุกครั้ง”
“เดี๋ยวนะด๊อบบี้ เมื่อกี้คุณว่าไงนะ มัลฟอยไปที่ชั้น7งั้นหรือ” แฮร์รี่ถามย้ำเขาเริ่มสะกิดใจอะไรขึ้นมาลางๆ
“ครับ แต่ด๊อบบี้ก็พบว่าเขาหายไป เดรโก มัลฟอยหายไป ด๊อบบี้ตามหาเขาไม่เจอ” เจ้าเอลฟ์ส่งเสียงแหลมสูงและพยายามวิ่งเข้าหาเสาเตียงแฮร์รี่อีกครั้ง
“โอเคๆ ด๊อบบี้หยุดได้แล้ว คุณทำดีแล้ว ดีมากเลย โอเค” เขารีบพูดก่อนที่ด๊อบบี้จะเริ่มเอาหัวโขกเสาเตียงอีกครั้ง
“หรอครับแฮร์รี่ พอตเตอร์” มันมองหน้าเขา นัยน์ตาเหมือนลูกเทนนิสฉายประกายแห่งความดีใจ
“ใช่ ใช่แล้ว คุณไปได้แล้วละขอบคุณมากครับด๊อบบี้”
“ด๊อบบี้ยินดีทำเพื่อแฮร์รี่ พอตเตอร์ครับ” มันกล่าวเสียงสูงก่อนจะหายไปพร้อมเสียงเปรี้ยง
“แกก็ไปได้แล้วครีเชอร์” เขาเอ่ย ครีเชอร์ก้มหัวลงต่ำอย่างไม่เต็มใจและหายไปพร้อมเสียงดังเหมือนตอนที่พวกมันมา
“ให้ตายสิ แฮร์รี่นายทำอะไร” รอนพูดทันทีที่ครีเชอร์หายตัวไป
“อะไร” เขาถามกลับพลางโดดลงจากเตียงไปยังหีบเปิดมันออกแล้วค้นหาอะไรบางอย่าง
“นายให้พวกเอลฟ์ไปคอยตามมัลฟอยงั้นหรอ”
“ใช่” เขาตอบมือยังคงสาละวนอยู่ในหีบ
“อะไรของนายเนี่ยแฮร์รี่” รอนถามอย่างไม่เข้าใจ
“เอาละฟังนะ ฉันสนใจสิ่งที่มัลฟอยจะทำไง” เขากล่าวพลางดึงผ้าคลุมล่องหนขึ้นจากก้นหีบ
“นายจะไปไหนนะ” รอนถามทันที มองดูผ้าคลุมล่องหนในมือแฮร์รี่
“เดี๋ยวฉันกลับมา” แฮร์รี่เหวี่ยงผ้าคลุม คลุมตัวเองไว้
“เฮ้ เดี๋ยวสิ แต่...”
“เดี๋ยวฉันมา นายไม่ต้องห่วงนะ สบายมาก เอาละนอนพักผ่อนให้สบายเพื่อน แล้วฉันจะกลับมาเล่าให้นายฟังถ้าฉันเจออะไร” เขาพูดเพียงแค่นั้นแล้วจากไป
“เดี๋ยวๆ แฮร์รี่” รอนโวยวายออกมา
“อะไรนะรอน เกิดอะไรขึ้น” เนวิลล์งัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะแฮร์รี่ไม่ได้ร่ายคาถามัฟฟลิอาโตอีกต่อไปแล้ว
“เอ่อ..ไม่มีอะไรหรอก” รอนตอบ
“แล้วแฮร์รี่ล่ะ”
“อะ เอ่อ...ห้องน้ำน่ะ”
“อ่อ อืม” เนวิลล์ล้มตัวลงนอนต่อ
รอนล้มตัวลงบนที่นอนของตัวเอง ตอนนี้คนที่นอนไม่หลับกลายเป็นเขาไปเสียแล้ว
***********************************************************************************
ย้าฮู้ ในที่สุดก็ได้มาอัพ(หลังจากที่หายไป3ชาติ) เหอๆๆๆ
ลืมกันรึยังเอ่ยท่านผู้อ่านที่รัก(ห้ามตอบว่าลืมแล้วนะT T)
เอามาลงให้ตอนนึง แล้วก็จะหายไปอีก3ชาติ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(รีดเดอร์รุมตื้บ-*-)
แฮะๆๆๆ ขอโทษคนอ่านจริงๆยิ่งตอนนี่ไรเตอร์ยิ่งงานเข้าเยอะมากเลยแหละ
อีกปีนึงก็จะไปมหาวิทยาลัยแล้วT^T ถึงเวลาพยายามอย่างจริงๆจังๆซักทีแล้วแหละ
ส่วนตอนหน้านั้น หึหึ หุหุ บอกไว้ก่อนว่า ncน๊ะจ๊ะ คริๆๆๆ (แต่งไปเขินไป)ฮ่าๆๆๆๆๆ
“อึก หยุดนะ พอตเตอร์” มัลฟอยห้ามเสียงกระเส่า แต่แฮร์รี่ไม่ฟังเขาอยากทำให้มากกว่านี้ อยากแกล้งร่างตรงหน้าให้มากกว่านี้
หุหุ ฮ่าๆๆๆ เอาตัวอย่างมาลงให้ระทึกเล่น กร๊ากกกกกก สะใจ(อินี่โรคจิต-*-)
อ่อส่วนที่รีดเดอร์"มีมี่"ถามว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่มัลฟอยจากไปอยู่กับผู้เสพความตายใช่มั้ย
คำตอบคือ "ถูกต้องนะคร้าบบบบ" ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
รักรีดเดอร์นะครับ^^
ความคิดเห็น