คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter1: Kill
Filth in the Beauty
Chapter1: Kill
ร่างสูงโปร่งผิวขาวจัดตามแบบฉบับของคนเอเชียในชุดโค้ทหนังสีดำสนิทเช่นเดียวกับท้องฟ้าในราตรีนี้ ภายในเมืองใหญ่ที่เต็มไปด้วยแสงสีมากมายยามค่ำคืนทำให้ไม่สามารถมองเห็นดวงดาวได้เลยสักนิด มือเรียวหยิบบุหรี่ขึ้นมานั่งสูบอย่างใจเย็น เนิ่นนานจนกระทั่งหมดมวนร่างนั้นจึงลุกขึ้นยืนอย่างเบื่อหน่าย
“โทระ กลับ” หันไปสั่งชายที่ยืนนิ่งเงียบอยู่ข้างๆมาโดยตลอด โทระก้มศีรษะเล็กน้อยเป็นเชิงรับรู้ก่อนเดินไปเปิดประตูรถให้ร่างสูงได้เข้าไปนั่ง แลมโบกินีสีดำสนิทค่อยๆเคลื่อนตัวออกไปจากบริเวณนั้นจนลับสายตาไป
“มันไปแล้วครับ” ชายร่างโปร่งในชุดสีดำสนิทง่ายต่อการอำพรางตัวในความมืดมิดเอ่ย
“จัดการซะ” สิ้นเสียงสั่งชายผู้นั้นค้อมศีรษะรับคำแล้วเดินจากไป เหลือไว้เพียงชายหนุ่มอีกคนกำลังนั่งละเมียดละไมกับเครื่องดื่มในแก้วอย่างใจเย็น
“มีอะไรหรอโทระ” ใบหน้าหวานนิ่งเรียบเย็นชาเอ่ยถามคนขับที่นั่งอยู่ข้างๆ เมื่อเห็นว่าโทระมีท่าทีผิดปกติ
“มีคนตามเรามาครับ”
ดวงตาคมเหลือบมองกระจกรถก็พบว่ามีรถคันหนึ่งติดตามเขามาจริงๆ แต่เขานั้นยังคงนั่งนิ่งราวกับไม่ได้เดือดร้อน โทระเร่งเครื่องให้แรงขึ้น แลมโบกินีสีดำพุ่งทะยานไปข้างหน้าไม่ได้สนใจว่ารถคันอื่นบนท้องถนนจะถูกเบียดจนกระเด็นออกไปนอกทาง เฟอร์รารี่สีเดียวกันพุ่งตามไปติดๆ รถ2คันขับทะยานราวกับอยู่ในสนามแข่ง แต่ทว่าเป็นสนามแข่งขันในชีวิตจริง เสียงล้อเสียดสีกับพื้นถนน กลิ่นไหม้ที่เกิดจากจากปะทะกันของรถบางคันจนเกิดระเบิด ผู้คนต่างพากันวิ่งหนีกรีดร้องอย่างเสียขวัญ ชายในรถเฟอร์รารี่ที่ขับตามมาเลื่อนบานกระจกลง เพชฌฆาตสีดำขลับที่พร้อมจะปลิดชีวิตผู้คนเพียงแค่ลั่นไก แลมโบกินีหักหลบอย่างรวดเร็ว แต่ถึงอย่างนั้นด้วยความแม่นยำของนักฆ่าอันดับต้นๆแห่งวงการมาเฟียก็ทำให้ลูกกระสุนเฉียดทะลุกระจกรถไปได้
“มิยาบิซามะ!!”
ใบหน้าหวานของคนถูกเรียกไม่ได้หันกลับไปมอง แต่ทว่าหันกลับออกไปนอกรถสาดกระสุนใส่ฝ่ายตรงข้าม เฟอร์รารี่ของมือเพชฌฆาตหักหลบเล็กน้อยเพียงให้พ้นวิถีกระสุนอย่างผู้ชำนาญ
“ชิส์” ส่งเสียงจิ๊จ๊ะในลำคออย่างไม่พอใจที่ฝ่ายนั้นก็เป็นมือฉกาจไม่แพ้กัน ชายที่ถูกเรียกว่า มิยาบิ หันกลับมานั่งในรถพลางควักบุหรี่ขึ้นมาสูบ
เฟอร์รารี่ของมือเพชฌฆาตจำเป็นหักหลบอย่างรวดเร็วได้ยินเสียงล้อเสียดสีกับพื้นถนนอย่างชัดเจนจนเกิดประกายไฟเมื่อมีวัตถุบางอย่างที่แลมโบกินีข้างหน้าทิ้งลงมา และทันทีที่มันสัมผัสกับพื้นถนนแรงระเบิดก็ปะทุออกมา นักฆ่าแห่งวงการมาเฟียกัดฟันกรอดหลังจากที่ประคองรถให้ตั้งหลักจากระเบิดได้แล้วก็พุ่งทะยานตามไปอย่างไม่ลดละ
“ตามอยู่ได้ ไอ้แมลงสาบเอ๊ย” เสียงสบถจากชายหน้าหวานทำให้เท้าของคนขับที่กำลังจะเหยีบเบรคในโค้งหน้าเปลี่ยนเป็นเหยีบคันเร่งจนมิดแทนแล้วหักเข้าโค้งอันตรายได้อย่างสวยงาม รถสองคันขับฉวัดเฉวี่ยนไปตามถนนในเมืองใหญ่ เสียงปืนที่ทั้งสองฝ่ายต่างกระหน่ำใส่กันอย่างไม่ลดละสร้างความหวาดผวาให้ผู้คนตามท้องถนนในละแวกนั้น ร้านค้า ผับบาร์ตามย่านนั้นต่างโดนลูกหลงกันไปบ้าง เสียงกระจกแตกกระจายผู้คนในร้านกรีดร้องต่างพากันวิ่งหนีตายกันวุ่นวายสร้างความปั่นป่วนไปทั่วเมืองใหญ่ ทาสีทั้งเมืองในยามค่ำคืนให้เต็มไปด้วยเลือด กลิ่นคาวคละคลุ้ง ตามด้วยเสียงระเบิดและกลิ่นเหม็นไหม้
แลมโบกินีสีดำยังคงทะยานต่อไปโดยมีเฟอร์รารี่สีเดียวกันตามมาติดๆ เส้นทางเบื้องหน้าคือสะพานใหญ่เวิ้งน้ำเบื้องล่างดำทะมึนไม่สามารคาดเดาระดับน้ำได้เลยแม้แต่น้อย
โทระเหยียบคันเร่งพุ่งตรงไปยังสะพานนั้น สายตาคมวาวโรจน์จับจ้องปลายเส้นทาง
ปัง!!
ตูม!!
เสียงปืนนัดสุดท้ายพร้อมๆกับที่แลมโบกินีคันหรูพุ่งชนขอบสะพานทะลุร่วงหล่นไปยังท้องน้ำเบื้องล่าง
นักฆ่ามือฉกาจก้าวลงจากเฟอร์รารี่ไปยังจุดที่แลมโบกินีคันนั้นตกลงไปเพื่อให้แน่ใจว่าเหยื่อของเขาไม่มีทางรอดไปได้ นัยตาคมจับจ้องผืนน้ำเบื้องล่างที่นิ่งสนิทไร้วี่แววของฝ่ายตรงข้ามที่จะรอดชีวิตขึ้นมา
เสียงไซเรนจากรถตำรวจที่ใกล้เข้ามา เขาถอยห่างออกจากบริเวณนั้นเดินกลับไปยังเฟอร์รารี่แล้วขับจากไป ยังไงซะเมื่อตำรวจตรวจสอบแล้วพบว่าเป็นใครต่อให้จะเป็นเหยื่อ หรือผู้บงการสั่งฆ่าเรื่องนี้ก็จบอยู่ดีโดยที่ไม่จำเป็นต้องมีตำรวจคนไหนสอดมือเข้ามายุ่งอีก
*************************************************************
ตอนแรก...ที่สั้นโฮก-*-
ขอโทษครับอิไรต์มันแต่งยาวๆไม่เป็น
เอารูปเฮียโทระมาแปะ
หล่อโฮกขนาดนี้ ขอโทษครับเฮียที่ต้องให้เฮียเป็นคนขับรถTwT
ความคิดเห็น