พันธะยอดดวงใจ

    คนรักที่เธอเชื่อใจมาเกือบสิบปีคือคนที่พาตัวเธอมาเป็นนางบำเรอขัดดอก

เพื่อแลกกับการรักษาสมบัติชิ้นสุดท้ายของพ่อกับแม่เธอไว้

    เธอเดินเข้ามาที่บ่อนเพื่อรับหน้าที่ขัดดอกแต่เวลาหนึ่งเดือน      

เธอกลับทำหน้าที่ได้ดีเกินกว่าจะเป็นนางบำเรอ

ความจริงใจและแสนดีทำให้พิภพไม่อยากที่จะเสียนางบำเรอคนนี้

ให้กับไอ้ผู้ชายสารเลวหรือผู้ชายคนไหนก็ตาม

*** แต่สุดท้ายเขาก็ต้องปล่อยเธอไปแต่ไปรยาเธอไม่ได้ไปแค่ตัวคนเดียว ยังมีหนึ่งชีวิตที่กำเนิดเกิดขึ้นโดยที่ตัวเธอเองก็ไม่รู้ตัว***

******************

“ค...คุณเจ็บ ฉันเจ็บค่ะ”

         ชายหนุ่มก้มลงจูบที่หน้าผากและลากลงมาจูบที่แก้มกระซิบด้วยเสียงแผ่วเบาข้าง ๆ หู          ของหญิงสาวที่นอนบิดตัวไปมาจิกเล็บลงที่แผ่นหลังของเขาเพื่อระบายความเสียวซ่าน

         “ไว้ใจผมนะ”

         สิ้นเสียงกองทัพก็เดินหน้าเต็มกำลังทั้งมาแบบอาวุธครบมือ ทั้งยิงถี่ยิงห่างฝ่ายตอบรับก็ส่ายสะโพกตามจังหวะรบรับกันเป็นอย่างดี

         ร่างกายทั้งสองรวมกันเป็นหนึ่งควงคู่กันขึ้นไปสู่ประตูสวรรค์พร้อมลมหายใจที่เหนื่อยหอบ

         “ผมขอโทษ..ผมคิดว่าคุณ...”

         พิภพกระซิบข้าง ๆ หูพร้อมกับจูบลงไปที่แก้มหญิงสาวที่ได้ชื่อว่าเป็นเมียเขาแล้วอย่างอ่อนโยน

         “ช่างมันเถอะค่ะ ฉันกับคุณต่างก็ทำตามหน้าที่”

         ไปรยาตอบด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบเหมือนใหม่รู้สึกอะไรทั้งที่เธอแสนเจ็บปวดเหลือเกิน

*****************

“ขับรถกลับดี ๆ นะคะ ลาก่อน ถ้าเรามีบุญมีกรรมรวมกันเราคงได้เจอกันอีกแต่ถ้าเราสร้างมาด้วยกันแค่นี้ วันนี้เราคงเห็นหน้ากันเป็นวันสุดท้าย ขอบคุณนะคุณพิภพ”

         “เช่นกันนะไปรยา ถึงมันจะเป็นแค่ช่วงเวลาสั้น ๆ แต่คุณก็ทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองมีค่าที่ได้ดูแลใครสักคน ลาก่อน”

         รถยนต์สีดำคันหรูราคาหลายล้านบาทขับออกไปแล้วหญิงสาวยืนส่งชายหนุ่มที่เอาหัวใจเธอไปด้วยจนลับตาก่อนที่จะเดินขึ้นบ้านไปด้วยน้ำตาที่หยดลงหน้าเพื่อบอกลาคนที่เธอรักตลอดไป