คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : [My boss] chapter 5 : กอดอุ่นๆ
Chapter 5 : ออุ่นๆ
...เวลาผ่านไป 3 ั่วโม ึ่ถึเวลาที่้อนอนันแล้ว ในะที่ีโอและแบฮยอนำลันอนอยู่บนเียเล็ในห้อ เพราะเียมีนาเล็มาทำให้พวเาทั้สอ้อนอนเบียัน ในอนแรแบฮยอนะให้ีโอนอนบนเียส่วนเาะนอนบนพื้น แ่ีโอไม่ยอมเพราะที่เามานอนบ้านแบฮยอน็เพราะอยาให้แบฮยอนหายโรธแล้วลับมาเป็นนอารม์ีเหมือนเิม
ฟึ่บ!
ีโอหันหน้าเ้าหาแผ่นหลัอแบฮยอน เาหลับสนิทเพียแ่นเียว เพราะเ้าอเียนอนไม่หลับอยู่นาน เารุ่นิแ่เรื่อที่ทำให้ีโอมาโผลอเาแล้วบอว่าเาน่ารั เาำลัสสัยว่าอะไรทำให้ีโอทำแบบนั้น นน้าๆนอนหลับไป
“ นี่ีโอ... ”แบฮยอนหันหน้าไปหาีโอ แ่เาไม่รู้เลยว่าีโอหันหน้าให้เาอยู่
“ อึ... ”อนนี้หน้าอแบฮยอนอยู่ห่าาใบหน้าอีโอไม่ถึืบ มูอพวเาแทบะนัน แบฮยอนมอใบหน้าที่เาเยเห็นเพียไลๆมาลอให้นานที่สุ เาอยาให้เป็นแบบนี้ทุวัน แ่เา็รู้ีว่าไม่มีทาเป็นไปไ้ ีโอับเาเป็นไ้แ่เพื่อนัน
“ ัน...ว่า อนนายหลับนายน่ารัมาเลยนะ ” แบฮยอนพูออไป เารู้ว่านรหน้าะไม่ไ้ยิน และเา็หวัเ่นนั้น
แบฮยอนยแน้ายอเาแล้วพาลที่เอวอีโอ เาหลับาแล้ว่อยๆยับหน้าอเาให้ใล้นรหน้ามาึ้น
มือแบฮยอนระับให้ายหนุ่มรหน้ายับมาใล้เาให้มาึ้น มูอแบฮยอนสัมผัสับแ้มใสๆอีโอ เาอีโอแน่นึ้น.... เายัไม่อยาให้ถึเ้าเลย ถ้าเ้าแล้วีโอ็ะ้อไปาเา แล้วเาะไ้ทำแบบนี้อีไหม
..ทาฝั่อิน..
“ ยัไม่นอนหรอรับ นี่็ึมาแล้วนะรับ ”านยอลมอร่าบาที่ำลัูรายารวาไรี้อย่าเพลิเพลิน อินูมีวามสุมา รอยยิ้มทีู่สใสผุึ้นมาบนใบหน้าอเา
อินยัเียบ เาไม่ไ้สนใำพูอานยอลเลย สายายัับ้อแ่นัแสลในอโทรทัศน์
“ เ้านายรับ นอนเถอะนะรับ เี๋ยวสุภาพะไม่ีเอานะ ”านยอลยับออิน ้วยวามเป็นห่ว เานั่มออินยิ้มและหัวเราะับอโทรทัศน์มาสอั่วโมว่าแล้ว
านยอลทนไม่ไหว เาเินไปปิโทรทัศน์ที่อินำลัูอยู่ะื้อๆ แล้วอุ้มร่าออินไปยัห้อนอน
“ เห้ย!! ปิทำไมเนี่— อ้าวๆๆเห้ยย!!! อุ้มทำไมวะ ปล่อยิเห้ยยย! ”อินเอามือทั้สอ้าทุบออานยอลอย่าแร าอเอาิ้นอย่าแรเพื่อให้ร่าสูปล่อย
ุ้บ!
านยอลปล่อยร่าบาลบนเีย แล้วเา็เินออาห้อนอนไปรวสอบวามเรียบร้อยอบ้าน แล้วเา็รีบลับเ้ามาในห้อนอน
“ นายนอนนิ่ๆละัน อย่า!! เน้นว่าอย่า! รบวนารนอนอันเ็า ”อินล้มัวนอนเาึผ้าห่มมาห่มแล้วหลับาล
านยอลเินมานั่ลบนเีย ้อมอนรหน้าที่นอนหลับาพริ้มอยู่ เา่อยๆล้มัวลนอนบ้า และหันหน้าให้ับแผ่นหลัออิน
“ อหน่อยไ้มั้ยรับ? ”านยอลถามำถามเหมือนระิบับอิน แ่อิน็ไม่มีท่าทีะอบลับมา และเหมือนว่าเาะหลับไปแล้ว้วย
านยอลเลยว้าโอาสอันน้อยนิ ยับัวเ้าหาอินแล้วอแน่นๆ ใบหน้าอเาอยู่ที่อออิน แ่วามเป็นริแล้ว อินเายัไม่ไ้หลับ เาเพียแ่หลับาแล้วนึถึท่าเ้นที่ะนำไปสอนับศิลปินในวั ลมหายใอุ่นๆอานยอลรท้ายทอยออินทำ ทำให้อินรู้สึเสียวหลัึ้นมา เาเลยิะเปลี่ยนท่านอน อินพลิัวมานอนหาย แ่นั่นทำให้ใบหน้าอเาถูริมฝีปาอานยอลอย่าั อินแล้ทำเป็นว่าหลับไปแล้ว เพราะไม่อยาให้านยอลทำอะไรเินเลย
“ อุบ.... แ้มนิ่มั " านยอลยิ้มระรื่นแล้วพลิัวึ้น่อมร่าออิน
อินพึ่รู้ัวว่าิผิแล้ว ารที่เาแล้ทำเป็นหลับไม่รู้ัวนั้นะทำให้เาอยู่ภายใ้ภาวะอันราย และ็ใ้ริๆ อนนี้เาอยู่ใ้ล่าอร่าานยอล านยอล่อยๆโน้มัวลมาะโมยริมฝีปาน่าลิ้มลอนั่น
“ อือ.. อเ้านายมัน.. อผมรับ ”านยอลบอแล้ว้อมอไปที่ใบหน้านที่หลับอยู่ หน้าออิน่อยๆแึ้นเรื่อยๆ เาำมือแน่น เร็ไปทั้ัว านยอลลมือปลระุมเสื้อออินทีละเม็ แล้วใ้มือลูบเนินอสีน้ำผึ้เป็นว่าเล่น
อินยัเป็นนัแสที่ี่อไป เาเริ่มเหื่อออ ไม่รู้้วย้ำว่าัวเอะอทนไปไ้อีนานแ่ไหน านยอลโน้มัวลมาประทับริมฝีปาอร่าบาเบาๆแบบอบอุ่น แล้ว่อยๆเปลี่ยนเป็นสัมผัสที่เร่าร้อน...
‘ ทนไม่ไหวแล้วโว้ยยย!! ไอ้นี่มันเสี้ยนมาาไหนวะ!! ’อินไ้แ่ิในใ ภายนอออินูเหมือนนที่ไม่รู้สึรู้สาอะไร แ่ภายในออินำลัร้อนรุ่มแทบะลุเป็นไฟเพราะสัมผัสอันเร่าร้อนที่ไ้รับาน้านบน
“ หะ....หายใไม่ออ.. ”อินทนไม่ไหว านยอลูบเานานเินไป นทำให้อิน้อพูออมา
“ แล้หลับสินะรับ ”านยอลใ้นิ้ววนเล่นบนเนินอออิน มืออี้าประอใบหน้าที่หันหนีออินให้หันมามอาเา
“ อื้อ...อื้อ.. ” อินราในลำอ เพราะนรหน้า้มลมาูบเาอีรั้ พร้อมับวัลิ้นเล่นในปาอเาอย่าสนุสนาน านยอล่อยๆเลื่อนมือาหน้าอลมายัาเแล้ว่อยๆสอมือเ้าไปในาเ านยอลยิ้มอย่าที่เาไม่ไ้ยิ้มมาหลายร้อยๆปี ารลำรึไ้เิึ้นแล้ว
ัับ!!!!!! {อยาอ่านล่ะเส้!! ลัวโนแบนอะบอลุย}
...วันรุ่ึ้น..
“ อื้อ.... เ็บบ ” อินรวรา เพราะะเาพลิัวเารู้สึปวสะโพมา
“ ื่นแล้วหรอรับ ^^ ” พออินพลิะแ้าไ้็พบับใบหน้าอานยอล เาไม่ไ้ิอะไร เลยหลับานึถึเรื่อฝันที่านยอลับเา.....
‘ ฝันเี่ยมา ฝันไ้ไวะเนี่ย!! ’ อินบ่นในใเาหลับานึถึแ่ละาอย่ายะแย
“ เ็บมามั้ยรับ? ” านยอลถาม้วยวามเป็นห่วเาเอามือึ้นมาลูบใบหน้าออิน
“ นายเะ้นันหรอฮะ! ทำไมมัน อ๊า! เ็บอย่าี้วะ ” อินลืมาึ้น แล้ว้อนใส่านยอล
“ เะ? ผมปล่าวเะเ้านายนะรับ เมื่อืนเรา็... ” านยอลหยุพูแล้วยิ้มอย่าเ้าเล่ห์ให้ับอิน
‘ ห้ะ.... เมื่อืน.. หรือว่า มันไม่ใ่ฝันวะเนี่ยยย ' อินิในใเาาโเมื่อรู้ว่าสิ่ที่เาฝันมันเป็นเรื่อริ
“ น่ะ... นาย ะบอว่า.. นายันอย่าั้นหรอ? ” อินถามานยอลอย่าะุะั เาพยายามยันัวลุึ้นนั่แล้วเริ่มสำรวร่าายอัวเออย่าริั
“ ? ืออะไรหรอรับ ผมไม่ไ้นะ ผมร่วมรัับเ้านาย่าหา ^^ ” านยอลยิ้มว้า แล้วเอามือึ้นมาเาหัวแ้เิน
“ ห้ะ!! ” อินใ เาพบรอย้ำสีแๆ ามเอวและหน้าท้ออเา เาะรู้แล้วว่าเมื่อืน... มันเิึ้นริ
“ไม่นะเว้ยยยยยยย!!”อินยมือึ้นปิหน้าแล้วรีบยผ้าห่มึ้นลุมัว
“ 5555 เ้านายาสวยมาเลยนะ ราไ้เ่มาเลยล่ะรับ ไม่ว่าะทำแบบนี้ี่ที ็สุยอริๆละรับ ”านยอลล่าวมอิน แล้วลุึ้นไปทำอาหาร
‘ ะ....เิอะไรึ้น... ันเสีย เอราแล้ว อย่าั้นเหรอ? ’ อินร่ำรวถึสิ่ที่เิึ้นับเาเมื่อืน
#พลัหมแล้วล่ะุผู้มมม ไรท์้อพยายามมารู้มั้ยับารเลี่ย NC
านไรท์่วนี้เยอะมาเลยนะ ้อรีบเลีย แ่นิยาย็ะสละเวลาหลับนอนมาแ่ละัน♥
ความคิดเห็น