ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : [My boss] chapter 10 : ขออีกยก
Chapter 10 : ออีย
หลัาที่ไ้เิเรื่อร้ายๆึ้น พวเา็ทยอยพาันลับห้อพั(อิน) ทุนยัใับเหุาร์่อนหน้า นทำให้นอนไม่หลับ ส่วนานยอลนั้น็เหนื่อยาารใ้พลันทำให้ไ้นอนพัอยู่นิ่ๆบนเียว้า โยที่มีอินอยอยูู่แล้าๆ
เ้าวันรุ่ึ้น..
"อืม.."อินที่ำลััวเียลุาที่นอน
"...านยอล... ทำไมนาย... ไม่ลับเป็นแมวล่ะ!!"อินะลึับภาพที่เห็น ายหนุ่มร่าสูนอนอยู่้าาย ้วยสภาพเหนื่อยล้า
"านยอล..."อิน่อยมอไปที่านยอล ที่ำลันอนหลับาพริ้มอย่าสบาย
' เหนื่อยมาสินะ พัเถอะ' อินลุไปอาบน้ำแ่ัว ปล่อยให้านยอลนหูานอนแผ่ราบับเีย
"ทุนๆ! ิน้าววววว ันทำับ้าวเสร็แล้วล่ะ"ีโอเอาะหลิวเาะฝาหม้อปลุทุนาารหลับไหล
"นี่... ลุไปอนไหนไม่เห็นรู้เลยอะ " แบฮยอนเินออมาาห้อนอนอีห้ออย่าัวเียเายิ้มบาๆให้ีโอที่ำลัปลุทุๆนในหอพัอยู่
"วันนี้ทำอะไรินวะ?"อินอาบน้ำแ่ัวเสร็ไ้เินเ้ามาออเพื่อนรัอย่าปิ
"ย่าๆๆ! อิน! นายมีานยอลอยู่แล้วนะ ไปไลๆเลย"แบฮยอนเินเ้ามาึอินให้แยออาีโอ แล้วเา็ออีโอแทน
"แบ! นี่นายยัไม่แปรฟันใ่มั้ย ไปแปรเลยนะ!"เมื่อแบเ้ามาใล้ ีโอ็รับรู้ไ้ถึลิ่นเหม็นๆอย่ารุนแร เาส่สายาอาา พร้อมยะหลิวเป็นารส่สัา
"เหม็นเหมือนหมาไปายในนั้นใ่ป่ะวะ 5555 "อินหัวเราะแล้วเินมานั่ที่โฟา ปล่อยให้แบฮยอนนปาเหม็นมอ้อนใส่
"อิน.. นาย็ ทุนๆ ลมาิน้าว"ีโอเินึ้นไปเรียเพื่อนๆที่นอนอยู่ั้นบน
เมื่อีโอเินึ้นั้นสอ ีโอับเอสภาพเพื่อนๆอัวเอลายเป็นหมีแพน้า อบาำมิ ำลันั่พูุยันอยู่
"เห้ย! ทำไมพวนายเป็นแบบนี้ล่ะ" ีโอเินไปสำรวหน้าาทุๆน
"พวเรานั่ิเรื่ออีอพวนายทั้ืนเลยอะิ แล้วมัน็นอนไม่หลับ้วย เอเรื่อประหลานานั้นั้แ่ที่านยอลลายร่าละ ไหนะมีารวาร์ปไปวาร์ปมาอู่หมั้นอินอี "เลย์อบพร้อมยิ้มบาๆ
"อยารู้ริๆนะเว้ย ว่าเรื่อมันเป็นมายัไ"ริสเ้าร่วมบทสนทนา
"อยารู้ันมาหรอรับ"านยอลที่้าวเินึ้นบันไ ็ไ้ยินเ้า ึถามึ้น
"แล้วพวเรารู้ไ้มั้ยอะ พอรู้แล้ว้อายรึป่าว"เทายิ้ม วาลมโมอไปที่านยอลที่ยืน้วยท่าทาอ่อนเพลีย
"ไ้สิรับ แ่ไม่ใ่วันนี้นะ "านยอลยิ้มว้า แล้วเินลั้นสอไป
"มันะึ้นมาทำแมวไรแ่นี้วะรับ"ริสพึมพำ
"เอาน่าๆ ถ้าานยอลพร้อมเา็เล่าเอแหล่ะ พวนายไปอาบน้ำแ่ัวแล้วลมาิน้าว้วยนะ" ีโอเินลบันไามานยอลไป
"านยอลนายพั่ออีัหน่อยมั้ย ันิว่านายอาะยัเพลียๆอยู่" อินเินเ้าไปถามานยอลที่เินุ่มๆลบันไมา
"ผมสบายีรับ เ้านายไม่เป็นอะไรนะ"านยอลยิ้มให้ ่อนะ่อยๆึอินเ้ามาออย่าอ่อนโยน
"อื้ม.. ว่าแ่นี่อนลาวันนะ ทำไมนายถึไม่ลายเป็นแมวล่ะ"อินอสสัยไม่ไ้ึถามออไป
"เป็นเพราะเ้านายทำแบบนั้นใส่มันล่ะมั้"านยอลยัอร่าบาไว้ในอ้อมแน
"ที่ันแทมันไปน่ะหรอ"อินรู้สึเหมือนัวเอเป็นฮีโร่เายิ้มอย่าภูมิใ
"เปล่าหรอรับ มันไม่ไ้เป็นแบบนี้เพราะแ่ถูแทหรอ..." านยอลผละออ "มันเป็นแบบนี้เพราะถูนที่ัวเอรัทำร้ายิในะ อนนี้อ่อนแอมานำสาปเบาบาล" านยอลพูเสียเบาล
"ำสาปั้นหรอ"อินมอนรหน้า้วยอาารุน
"ผมน่ะ...เป็นแบบนี้็เพราะไอ้เศษสวะแบบมันสาปเ้าไรับ"านยอลำหมัแน่น สายาอเามีวามเียแ้นอย่าเห็นไ้ั
"ทำไมราเล้อสาปนาย้วยล่ะ?"อินยััถาม
"เพราะรั.. รัเ้านายไรับ"านยอลยิ้มบาๆ เาหยิบมือทั้ออินึ้นมาุม
"ออ.."อินไ้แ่เียบ
"ฮั่นแน่!! พอพวันไม่อยู่นี่ เอาให่เลยน๊าาาา "เินที่เินลบันไไ้แวึ้น
"ิว่าสายามๆอันะไม่เห็นอย่าั้นหรออออ เรื่อเสืออให้บอรับ"ริสแวาม
"เห้ๆๆ ิน้าวไ้แล้ว"ีโอทำหน้านิ่มอทุน
"็ไ้ๆ ว่าแ่ไม่มีหูลามไรี้หรอ"ูโฮเลิิ้วมอ
"นี่! ไม่มีหรอเว้ย ไม่ไ้รวยเหมือนแนะ!"อินัสีหน้า แล้วเินไปนั่เ้าอี้พร้อมิน้าวทันที
"ใเย็นๆสิรับ 555 ีโอ ให้ผมนั่รไหนีล่ะ"านยอลยืนยีหัวมอเ้าอี้ที่ว่าๆอยู่หลายๆัว
"้าันละัน ันถูะาับนายว่ะ มีเรื่ออยาถามมามายเลย"ริสเินมานั่ลบนเ้าอี้ เาวัมือเรียานยอลให้ไปนั่้วย พร้อมับยัิ้วโปรยเสน่ห์
"ันไม่หิวแล้วว่ะ" อินเินออไปอย่าหัวเสีย ปล่อยให้ทุนนั่มอหน้าัน้วยวามุน
"อัวนะรับ"านยอลลุามไป
"โอ้ยย เบื่อนมีู่ว่ะ สัสเอ้ย!"เินสบถแล้วเี้ยว้าว่อไป
"แออ้ออัอีอั๋นอ้ะเอ้ย"มินอร่วมบทสนทนาะที่ำลัเี้ย้าวเ็มปา
"ห้ะ! แพูว่าไนะ?"เินถามลับ
"อวย"มินอทำหน้าเ แล้ว็ิน้าว่อไป
"อวยอะไรวะ? "เินถามอีรั้
"รวย"มินออบพร้อมับยิ้มวนๆให้
ัภาพมาที่ฝั่อิน...
อินทุบหมอนที่วาอยู่บนัอัวเอ
'ทำไม้อพูแบบนั้นับานยอล้วยวะ พูเหี้ยไรเนี่ย'อินนิ่ิในใ
'ถูะถูะาเี่ยไร เี๋ยวบ้วยวามำไอ้ห่า'อิน็ยัทุบหมอน่อไป
"เ้านายรับ ไม่ิน้าวหน่อยหรอรับ"านยอลเินมานั่้าๆ เายิ้มให้
"ไม่แ อยาแ็ไปแไป มันอยาให้ไปนั่้าๆไม่ใ่หรอ"อินปาหมอนใส่ เาลุึ้นยืนแล้วเินหนีานยอลนื่อทันที
"อา.. หึสินะรับ 5555 ออียิ น่ารัั"านยอลเินเ้ามาสวมอา้านหลั เาหอมแ้มอินไปฟอนึ
"ยห่าไร ไปไลๆเลยนะเว้ย"อินหน้าแ รีบเินหนีเ้าห้อนอน หวัว่านะล็อประูห้อทัน
"มีารเินนำเ้าห้อนอน้วย แหม เ้านาย็"านยอล้าวามอย่ารวเร็ว
"ไม่ใ่อย่านั้นนะเว้ย"
ปั่!
"อ๊ะ!"อินปิประูอัหน้า ทำให้านยอลล้มลไปนั่ับฟื้น
"!..านยอล!! เป็นอะไรมารึเปล่า?"อินรีบเปิประูห้อนอนออมาู
"อ๊ะ.. เ็บหัวนิหน่อยรับ"านยอลเอามือลำที่ศีรษะที่ถูประูระแท
"เห้ย ันอโทษ ไหนูิ้"อินพยายามมอูหัวที่เริ่มโนอานยอล
"นี่แน่ะ ับไ้แล้ว"านยอลว้าัวอินมาอ พร้อมับเินเ้าไปในห้อนอนและ...
ล็อประูห้อ...
"ไอ้แมวบ้าา ปล่อยเี๋ยวนี้เลยนะ!"อินพยายามันหน้าอานยอลที่อยู่ใล้ับอออเา
"แมวบ้าหรอ..."ว่าแล้ว็โน้มัวไปฟัออาวอร่าบาในอ้อมอ
"เี๋ยวเถอะ! ถ้าันยอม ันบอเอ ปล่อยไ้แล้วน่า"อินโวยวาย านยอลึ่อยๆลายอ้อมอแล้วโน้มัวลุ๊บที่ปาออิน เายิ้มหวานให้แล้วเินออาห้อไป
"สัสเอ้ย อบทำให้ว้าวุ่นใอยู่เรื่อย"อินแอบอมยิ้ม เาหน้าแระเรื่อ
"แ้าววว ไอ้สัสแ้าววว"ริสที่เห็นว่ามินอและเินำลัเล่นับอาหารบนานอย่าสนุ เลย้อรีบัารเล่นบ้าๆนี้
"อวย!!"มินอและเินพูพร้อมัน
"อะไร?"ริสหรี่ามอ
"มวย"มินอและเินอบำถาม โยที่พวเาพยายามลั้นหัวเราะ
เม้นท์ให้เ้าหน่อยน้าาา ไม่มีำลัใเยยย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น