ลุ้นรักแปรปรวน

ขอบอก ๆ เนื้อหาที่ลงในเวบนี้ ยังไม่ได้ตรวจคำผิดนะคะ ส่วนที่ตรวจคำผิดแล้วจะลงขายเป็นอีบุ๊กค่า

ตอนที่ 1 เมื่อแรกพบสบตา (1)

ดิฉัน นางสาวอชิรญาณ์ ชาติเชื้อไทย เป็นนักโบราณคดี อายุ 28 ปี ไม่เคยมีแฟนเป็นตัวเป็นตน มีแต่คบหาดูใจประเภทสบตาแล้วถูกใจ พากันไปคุยต่อมีมากนับไม่ถ้วน แต่คบกันไปไม่นานมันก็ไม่รอด เพราะอะไร คนที่จัดว่าหน้าตาดีเข้าขั้นสวยอย่างชั้นก็ไม่อาจรู้ได้ รู้แค่ว่า คนที่เรียกว่ากิ๊กคนแรกสมัยมัธยมปลาย ‘ตาร์’ เป็นหนุ่มหล่อหน้าใสประธานรุ่นของโรงเรียน ผู้ได้ชื่อว่าเป็นที่หมายปองของสาว ๆ แต่สุดท้าย เค้าก็เลือกที่จะคุยกับประธานกิจกรรมชมรมเชียร์อย่างฉัน แล้วคำว่าแย่งคนที่มีเจ้าของมันแข่งกันคนแค่คนเดียวมันก็จริง เพราะชะนีรุ่นน้องนางหนึ่งพยายามที่จะเข้าหาตาร์เหลือเกิน 

‘เข็ม วันนี้เราไปหาที่ห้องเชียร์เย็นหน่อยนะ’

ประธานรุ่นว่าที่แฟนยื่นหน้ามาบอกในคาบสุดท้าย ฉันพยักหน้าหงึกหงักเข้าใจ แต่หารู้ไม่ว่าเพื่อนซี้ได้แอบส่งข่าวว่าตาร์คนนี้แอบซุกกิ๊กชะนีรุ่นน้องมอห้า ทั้ง ๆ ที่ยังคุยกับชั้นอยู่ จะไม่ว่าอะไรซักคำหรอกนะ ถ้ามันไม่มีสัญญาต่อกันว่าจะคุยกับชั้นคนเดียว โดยที่ชั้นก็จะไม่คุยกับผู้ชายคนอื่นฉันท์กิ๊กเช่นกัน

เพื่อนร่างตุ้ยนุ้ยผู้มีฉายาซ้อจือกระพือแหลก เจ้ากรมข่าวจริงของโรงเรียนลากแขนฉันเลาะข้างผนังห้องน้ำหญิงบริเวณชั้นสอง เราสองคนเอาหลังพิงผนัง ทำตัวให้เนียนไปกับสภาพแวดล้อมที่สุด เมื่อขยับไปใกล้เข้า ก็ได้ยินเสียงอืออาเบา ๆ มาจากหน้าห้องน้ำหญิง ที่มีการตั้งป้ายกำลังทำความสะอาดอยู่ข้างหน้า 

‘จือ ใช่แน่เหรอวะ’

‘ซ้อจือกระพือแหลก ฉายานี้ไม่ได้มาเพราะโชคช่วยนะแก๊ เรื่องไหนมาจากปากจือ จริงร้อยเปอร์เซ็นต์ ชู่วววว อย่าเอ็ดไป’

จือป้องปากกระซิบเมื่อกำลังจะเดินข้ามรั้วป้ายกำลังทำความสะอาด โดยกำชับให้ฉันก้าวตามมาด้วยแบบย่องเบา ประตูห้องน้ำทุกบานเปิดอยู่ มีเพียงห้องด้านในสุดที่ปิดสนิท

‘ตาล เร็ว ๆ หน่อย พี่รีบ อาว์’

ตามมาด้วยเสียงดังจ๊วบจ๊าบ หรือคงจะล้วงควักตับไตไส้พุงกันลึกพอสมควร สาวแก่นสองคนด้านนอกได้แต่มองหน้ากันแบบหวาดเสียว เพราะจินตนาการไปไกลถึงคลิปโป๊ที่เคยเอามาอำกัน

ไม่นานเกินรอ พายุสวาทในห้องลับคงสิ้นสุดลงแล้ว เพราะเสียงครวญครางจบลง เสียงใส่ผ้าผ่อนดังสวบสาบด้วยความเร่งรีบ และเมื่อเสียงตัวล็อคประตูปลดออก ฉันก็ก้าวออกมาจากมุมอ่างล้างหน้ามายังโถงทางเดินห้องน้ำ พร้อมกับจือที่ก้าวตามกอดอกอยู่ด้านหลัง เพื่อแสดงตัวว่าเรามารออยู่นานแล้ว

‘เข็ม เราอธิบายได้ เราไม่ได้เป็นคนทำนะ ตาลทำเองทั้งหมดเลย’

ตาร์อธิบายด้วยมาดประธานนักเรียนดูน่าเชื่อถือ ทั้งที่ผมเผ้ายังยุ่งเหยิง เหงื่อที่ออกตามใบหน้าและลำคอจากอารมณ์สวาทยังไม่แห้งเหือด จะล้างก็ยังไม่ทันได้ทำ

‘ได้ไง ครั้งนี้พี่ตาร์ชวนตาลมานะ’

รุ่นน้องชั้นมัธยมห้า อนาคตดรัมเมเยอร์ไม้หนึ่งของโรงเรียนแหวเสียงแหลมใส่ประธานรุ่นพี่ ตามมากระชากแขนเพื่อเป็นการประท้วง โดยที่ปากอิ่มของสาวเจ้ายังมีร่องรอยคราบรักติดอยู่ ยังไม่ทันได้ล้างเช่นกัน

‘ครั้งนี้เหรอ แสดงว่ามีกี่ครั้งแล้วตาร์ เห็นเข็มโง่นักใช่ไม๊’

ฉันจำได้ ว่าทำเสียงลอดไรฟันแบบพ่อตาที่กำลังโกรธลูกเขยอย่างไรอย่างนั้นเลย โกรธตาร์มาก ที่ห้ามฉันไม่ให้คุยกับใครคนอื่น แต่ตัวเองมาแอบแซ่บกับใครบ้างไม่รู้ และมากกว่าหนึ่งครั้งด้วย

‘เข็ม เอาจริง ๆ นี่มันเรื่องธรรมดามะ ตอนนี้เราเป็นแค่กิ๊กกัน ถ้าแฟนกันก็ว่าไปอย่าง’

‘อ้อ งั้นเข็มคบใครก็ได้งั้นสิ ที่เราตกลงกันไว้ยกเลิก จะคบให้หมดเลยทั้งนักบอล นักบาส นักวอลเลย์โรงเรียนที่มาจีบ ทีละหลายคนด้วย’

ฉันเดินหนีด้วยความโมโหหลังจากพูดจบ คิดว่าจะทำจริง ๆ ด้วย ไหน ๆ ไอ้ตาร์ก็ละเมิดข้อตกลงแล้ว ที่คุยกันไว้เป็นอันโมฆะ

‘ไม่ได้ เรามาเป็นแฟนกันจริง ๆ เถอะเข็ม เราจะไม่คบใครซ้อนหรอกถ้าเป็นแฟนกัน’

ประธานรุ่นยื่นข้อเสนอที่คิดว่าหญิงสาวตรงหน้านี้น่าจะรับฟัง แน่นอน ฉันในตอนนั้นเป็นผู้หญิงที่จีบยากที่สุดในบรรดาเสือหิวล่าแต้มทั้งหลาย และฉันก็รู้ด้วยว่าไอ้ตัวท้อปของโรงเรียนมันเขม่นกันแค่ไหนเพื่อจะจีบประธานเชียร์เนื้อหอมคนนี้ บรรดานักกีฬาทั้งหลายที่ฉันพูดมา คือกลุ่มนักเรียนชายที่กวดแข่งกันมากับตาร์เพื่อตามจีบฉันแบบหายใจรดต้นคอกันทีเดียว เมื่อฉันประกาศกร้าวออกไปอย่างนั้น ตาร์จึงยื่นข้อเสนอใหม่ เพราะประธานรุ่นย่อมรับไม่ได้ที่จะปล่อยให้คนที่เพิ่งจะต่อติดคบคนอื่นพร้อมกันหลายคน ได้โดนหัวเราะตาย

‘เอ้า อีพี่ตาร์ แล้วตาลล่ะ พี่บอกจะให้...’

เสียงแหลมหยุดไปเมื่อประธานหนุ่มรุ่นพี่ถลึงตาใส่ให้หยุดพูดเรื่องราวข้อตกลงแบบลับ ๆ ออกมา ซึ่งนั่นยิ่งย้ำให้เกิดความไม่เชื่อใจให้กับฉันยิ่งขึ้นอีก

‘เลิก จบ พอ สามคำ เก็ทนะ’

พูดจบฉันก็หันหลังเดินหนี พอกันที จือเดินตามมากอดบ่าด้วยความห่วงใย แต่ไอ้ตาร์ประธานรุ่นผู้ดีเปลือกนอกยังวิ่งตามมา

‘โธ่เอ้ย คิดว่าสวยนักเหรอไง แค่เรียนดีกิจกรรมเก่ง แบบนี้มีแฟนก็มีแต่จะข่ม เป็นแฟนนะไม่ได้เป็นแม่’

แล้วฉันต้องรออะไร เมื่อไอ้ตาร์เห่าแล้วกันหลังกลับไป ไม่ได้เห็นหรอกว่าฉันหันกลับมาด้วยแววตาเคืองโกรธขนาดไหน ทำผิดแล้วยังไม่ยอมรับผิด โยนความผิดให้คนอื่นซะงั้น นี่เหรอคุณสมบัติผู้นำที่ดี ประธานนักเรียน อนาคตถ้ามันได้เป็นผู้นำประเทศ บ้านเมืองคงฉิบหาย

‘ไอ้ตาร์’

ประธานรุ่นหน้าใสอดีตกิ๊กหมาด ๆ ไม่ทันได้หันหลังกลับก็มีอันต้องหน้าคะมำจูบพื้นเพราะฤทธิ์กระโดดถีบ ของใครล่ะ ถ้าไม่ใช่ฉัน เสียงร้องวี้ดว้ายตามมา พร้อมเสียงอุทานของเหล่านักเรียนห้องเชียร์ที่เริ่มมามุงดู เพราะซ้อจือกระพือแหลกส่งข่าวไป ประธานรุ่นหน้าเสียหน้าซีด ไม่คิดว่าจะโดนอะไรแบบนี้ เพราะถนัดวาทกรรม เก่งแต่ปาก ยิ่งพวกพ้องของฉันมาขนาดนี้มันยิ่งขยาด นับจากนั้นมา ประธานพี่ตาร์เห็นฉันที่ไหนก็หาทางหลบหน้าทุกที ยิ่งมองตาขวางใส่ ตาร์ยิ่งแจวจนเพื่อนเรียกแทบไม่ทัน

จากกิ๊กแรกนั้นก็ขาดสายไปไม่มีตกมาถึงท้องอีกเลย จนกระทั่งเข้าปีหนึ่งที่คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยมีชื่อแห่งหนึ่งของประเทศ คนนี้เรียกได้ว่ามาดแมนสุด ๆ และฉันชอบเขามาก แต่ก็ยังไม่ได้คบหากัน เป็นธรรมดาของน้องปีหนึ่งแทบทุกคนที่จะก็แอบชอบรุ่นพี่

‘พี่ทอม’ เป็นผู้ชายร่างสูง มาดเข้ม หุ่นดี อบอุ่น เป็นพี่รหัสของฉันเอง ถูกแล้ว ในช่วงนั้นฉันกำลังคบหารุ่นพี่แบบเป็นกิ๊กกัน

‘พี่ทอมคะ ชีทวิชานี้ที่พี่ทอมให้มา เข็มอ่านแล้วไม่ค่อยรู้เรื่องเลยค่ะ พี่ทอมช่วยอธิบายหน่อยได้ไม๊ง่ะ’

ฉันแกล้งดัดจริตจะกร้านทำท่าแบ๊วและปลายเสียงแสนงอนเสมอเมื่อต้องคุยกับพี่ทอม เพราะการเรียนรู้ทางสังคมที่ผ่านมา สาว ๆ ที่ผู้ชายชอบมีมีความน่ารัก แสนงอน น่าทะนุถนอม แล้วก็..โง่นิด ๆ เพราะเขาจะได้มีเรื่องมาสอนเราและรู้สึกว่าอยู่เหนือกว่าเราไงล่ะ ถามว่าวิชานี้ยากเบอร์ไหนถึงต้องหาคนช่วยสอน อดีตนักเรียนแข่งขันวิชาการโอลิมปิกอย่างฉันเนี่ยเหรอ อ่านรอบเดียวก็เข้าใจ 

‘จริงด้วยสิ วิชานี้ใครอ่านก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอก’

พี่ทอมหยิบเอกสารวิชาโบราณคดีเบื้องต้นขึ้นมาดูหลังจากพูดจบ ไม่รู้ว่าพี่แกใช้คำพูดประชดหรือไม่ แต่ฉันก็ยิ้มแก้มแทบแตก เพราะพี่ทอมยิ้มมุมปากแบบอบอุ่นอย่างที่เคยทำ แล้วก็ทรุดตัวนั่งข้าง ๆ กัน ช่วยเล่าว่าเนื้อหาวิชานี้มีอะไรบ้าง ความหมาย ประวัติความเป็นมา การนำวิชานี้ไปใช้กับวิชาอื่น และประโยชน์ของวิชาโบราณคดี ฉันก็ทำทีก้มหน้าก้มตาจดยิก ๆ ในสิ่งที่พี่ทอมส่งเสียงนุ่มพูดมา ส่วนใหญ่เนื้อหาพวกนี้อยู่ในชีทและฉันก็อ่านเข้าใจแล้วด้วย

‘หิวหรือยัง’

พี่ทอมถามเสียงนุ่มเมื่ออธิบายเนื้อหาจบ เป็นเวลาเกือบชั่วโมงที่เราทั้งคู่ยังนั่งอยู่ที่โต๊ะตัวเดียวแถวคณะ 

‘ผู้น่ะ ถ้าเค้าถามหรือเสนออะไรแก แสดงว่าเค้าอยากให้แกทำตามที่เสนอ อย่าปฏิเสธ’

เสียงซ้อจือกระพือแหลกก้องเข้ามาในหัว แต่ในใจบอกว่ายังไม่หิว ทำไมชั้นต้องทำตามสิ่งที่ผู้เหล่านั้นเรียกร้อง 

‘ยังไม่หิวหรอกค่ะ แหะ ๆ แต่ถ้าพี่ทอมหิวแล้ว ไปเลยก็ได้ค่ะ’

‘โอเค งั้นไปกัน’

พี่ทอมลุกขึ้นเก็บของพึ่บพั่บแทบตามไม่ทัน แล้วจะถามความเห็นฉันทำไม ขณะที่ยังบรรจงเก็บของด้วยความเบื้อใบ้ พี่ทอมก็ปรายตามองมานิดหนึ่งดั่งรอว่าธิดาเมืองสาวัตถีเมื่อไหร่จะเสด็จ

‘แหะ ๆ เก็บของเสร็จแล้วค่า ไปไหนดีคะ’

บริเวณท่าช้างเวลานี้ พ่อค้าแม่ขายยังคงมีของขายตั้งเรียงรายอยู่ ฉันเลือกกินน้ำส้มแบบนางเอก ขณะที่พี่ทอมเลือกน้ำมะพร้าวแบบเป็นลูก ๆ ระหว่างนั้นก็มีสายเข้า

‘เออ ไง อยู่กับน้องเข็ม’

พี่ทอมนิ่วหน้าเมื่อฟังปลายสายพูดจบ ก่อนจะกรอกเสียงนุ่มแต่สั้นห้วนออกไป

‘พวกมึงรอกูด้วย’