ห้องเก็บของ+ลับ

ลำดับตอนที่ #28 : ใบสมัคร 20

♦Application♦ 


 

รูป : ยามออกไปข้างนอกคณะ 




ยามในคณะ




ชื่อ-นามสกุล : เฟียร์โดร์ชาร์ ลิเออร์

ชื่อเล่น : ลิออร์

เพศ : ชาย

อายุ : 18


ลักษณะรูปร่าง (อย่าบอกว่าตามภาพนะค่ะ) : เด็กหนุ่มรูปร่างสูง 170  ผมสีดำขลับ รูปร่างผอมบาง ดวงสีฟ้าเข้ม แววตราดูขี้เล่นระกสนุก อ่อนโยน(มั้ง) ผิวขาวเหลือง ชอบพกของสยองๆติดตัวเสมอ

อุปนิสัย (ขอละเอียด) : เขาคือชายหนุ่มผู้ที่เป็นคนที่ปรกติที่สุด(และค่อนข้างเป็นหนัก)ในคณะ เขาคือชายหนุ่มหน้าดีและชื่นชอบการผูกมัดเป็นชีวิตจิตใจ ชื่นชอบสัตว์โลกที่แสนน่ารักโดยเฉพาะสัตว์น้อยๆที่แสนอ่อนแอ หรือสัตว์ที่ชอบการดิ้นรนในการเอาชีวิตรอด เขาค่อนข้างโรคจิต แต่อีกนัยนึงก็วิปริตเช่นเดียวกัน(?) นิสัยภายนอกดูรวมๆคือ เป็นคนที่พวกมิตรกับคนอื่นได้ง่าย มีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าตลอดเวลา ร่าเริงออกค่อนข้างบ้าเล็กน้อย ชอบความสนุกสนาน แต่ไม่ชอบความรุนแรง(เหรอ?) ส่วนนิสัยภายในนั้นคนในคณะรู้ดีที่สุดคือ พวกสายS ที่ชอบการังแกสัตว์โลกผู้น่ารัก เขาเป็นเหมือนคนที่ดูแลทุกข์สุข ไม่ว่าจะเรื่องอาหารการกินและรายไดรายรับบัญชีการเงินของคนในคณะ ชื่นชอบเสียงร้องโหยหวนที่เปล่งออกมาแล้วเหมือนเสียงโอเปร่า(?) ซึ่งเขามักจะเก็บเอาไว้ฟัง 3 เวลาหลังอาหาร เขาชื่วชอบการต่อสู้ และชอบการเชือดเหยื่อเล็กให้ตายโดยทรมาน โดยรวมแล้วเขาเหมทือนพวกสองบุคลิคที่มีสองนิสัย โดยเหมือนว่าแต่ละนิสัยจะออกมาเมื่อไรก็ได้ แต่เขานั้นไม่เหมือนเพียงแต่คล้าย โดยนิสัยของเขาจะออกมาเมื่อไรนั้นก็สามารถควบคุมได้ เพียงแต่ว่าเขาจะเลือกที่จะแสดงออกมาไหมนั้นต้องถามตัวเขาเองล่ะ ปรกติเขามักจะพกแส้ติดตัวไว้เสมอ พร้อมกับชุดคอสเพลย์ที่เขาชอบแต่งเป็นประจำ ทำให้ทุกครั้งที่หลายๆคนมองเขาเหมือนพวกที่หลุดออกมาจากโลกนิทานหรือแฟนตาซี โดยชุดที่เขาเลือกแต่งนั้น บางทีก้เอามาจากนิทาน เช่น เขาเลือดชุดเป็นหนูน้อยหมวกแดง(ไม่ใสกระโปรง เพราะข้อยรับบ่ได้) เขาจะได้นิสัยของตัวละครตัวนั้นติดมาด้วย


ลักษณะคำพูด : เวลาพูดกับคนนอกตณะหรือคนไม่รู้จัก หรือพึ่งรู้จักใหม่ๆ จะสุภาพ

“มีอะไรหรือเปล่าครับ” ประมาณนี้ แต่ถ้าคนที่รู้จักนิสัยเขาดีแล้วล่ะก็ “พวกแก...ไปทำงานได้แล้ว เดี๋ยวพ่อจับเชือดเป็นไก่ตุ๋นยาจีนซะนี่” แต่นิสัยแบบนี้ถ้าคนรู้จักใหม่ๆ กว่าจะได้รุ้นิสัยเขาก็เป็นเดือนหรือปีเลยนะ ยังไงคุณก็ต้องทำให้เขาไว้ใจจนทำให้เขากล้าบอกก่อนล่ะ


ประวัติ : เขาคือผู้ที่ระเห็จเร่ร่อนไปทั่ว เหมือนคนเร่ร่อนนั่นแหละ เขาถูกแม่ทิ้งมาตั้งแต่เด็กและพ่อก็พึ่งไล่เขาออกจากบ้านเนื่องจากเพราะเขาเผลอไปทำใฝห้แม่เลี้ยงตกบรรไดดั้งหัก(ตาย) เขาผู้ซึ่งต้องออกจากบ้านก็ได้เข้ามาที่คณะละครแห่งนี้ด้วยการไปพบกับคนที่ดูแปลกๆคนหนึ่ง(หัวหน้า) แต่ก่อนที่เขาจะเข้ามาในคณะนี้เขาได้เผชิญกับอะไรมาหลายๆอย่าง คือ การที่เขาได้คำสาปนิทานเนื่องจากเผลอไปพูดคุยกับคุณยายคนหนึ่งเข้า และสงสัยคงเผลอไปทำให้โกธรเลยได้มา คำสาปนี้เขานั้นจูกทำใหเครอบงำโดยตัวละครของแตจ่ละนิทาน โดยตัวละคร 1 คน 1 วันต่อาทิตย์ เช่น สโนว์ไวท์ เขาจะถูกจับให้แต่งเป็นสโนว์ไวท์และมีนิสัยเหมือนกัน โดยเป็นหนึ่งวันคือวันอาทิตย์ ส่วนอาทิตย์หน้าจะเป็นตัวอะไรนั้นก็ต้องรอคอยกันต่อไป



บท : คนฝึกสัตว์

อาวุธ : แส้ , งูที่เขาเลี้ยงไว้สามารถแปเปลี่ยนเป็นอาวุธได้

ความสามารถ : การใช้อาวุธทุกชนิด(อันเนื่องจากงูมันจะเอาอาวุธอะไรมาให้ก็แล้วแต่ความเหมาะสม จึงต้องจำเป็นต้องใช้เป็นหมดทุกอย่าง)

ความสามารถพิเศษ : เขาคือผู้ที่มัลพังในการควบคุมสมองและจิตสำนึกของคนอื่นๆได้ เพราะเขาเป็นนักฝึกสัตว์ การฝึกให้เชื่องและทำตามคำสั่งนั้นถือเป็นสิ่งทั่ต้องทำ ดังนั้นความสามารถนี้สำหรับเขาจึงจำเป็น ไม่ว่าจะสั่งให้ทำอะไรก็ตาม ไม่ว่าใครก็ไม่อาจขัดขืน แต่จะควบคุมง่ายหรือยากนั้นก็แล้วแต่จิตใจของคนๆนั้นว่าจะมีกำแพงแข็งแกร่งแค่ไหน

ชอบ / แพ้ / เกลียด  :

ชอบ : การต่อสู้เลิอดสาด, สัตว์น่ารักๆที่เชื่อฟังคำสั่ง หรือดื้อบ้างก็ได้นะ

เกลียด : คนที่กล้ามาทำร้ายสัตว์เลี้ยง(คิดไปเอง)ของเขา

แพ้ : ส่ตว์น่าเกลียด

เพิ่มเติม : -



< สัมภาษณ์ตัวละคร >

"ไง แนะนำตัวหน่อยสิ " 

- สวัสดีครับ ผมลิออร์ครับ

"วิธีทำให้คนมีความสุขของเจ้าคืออะไร? "

- การที่ผมยิ้มให้เขา และทำให้เขาได้ลิ้มรสการผูดมัด(ด้วยเชือก)ของผมนะครับ

"งั้นหรอๆ เจ้าคิดยังไงกับเจ้าแกะน้อยอาวิสล่ะ?"

-  เขานน่ารักมากเลย น่ารักจนผมอยากจะ...เขาเลยละครับ(อย่าคิดลึก)

"ฮ่ะๆ ข้อสุดท้ายเจ้านี่สเป้คข้าเลย เป็นแฟนข้าไหม? "

- ไปตายซะ! (หลุดชั่วขณะ)

"เฮ้ๆ ที่ข้าบอกไปข้าล้อเล่น เจ้าอย่าทำท่าแบบนั้นสิ บ๊ายบาย ซียู!" 

- อย่ากลับมาอีกละกัน...(ส่งสายตาอำมหิต)





< สัมภาษณ์ผู้ปกครอง >

"สวัสดีค่ะ ชื่ออะไรหรอค่ะ? "

- ขิงค่ะ

"ขอบคุณที่มาสมัครนะค่ะ >w< "

- ค่ะ

"ถ้าไม่ติดจะให้ยัดบทหรือรับกลับค่ะ? "

- ยัดค่ะ

"สุดท้าย คิดยังไงกับอาวิสกันค่ะ (ถามเพื่อ?) "

- คิดว่าเคะจังนะคะ^^

"ขอบคุณที่สละเวลาอันมีค่ามาตอบนะค่ะ (ก้มกราบ?) "

- ค่ะ ไม่เป็นไร^^