ห้องเก็บของ+ลับ

ลำดับตอนที่ #91 : หมา

Application

  

“หน้าฉันมันมีอะไรติดอยู่รึไง”

            บทที่ต้องการ : The Dog

            ชื่อ-นามสกุล : ลูคัส บาร์โธลิค [ Lucas Bartholic ]

            อายุ : 17

            ลักษณะ : เรือนผมสีน้ำเงินหม่น แต่มีดวงตาสีฟ้าสดใส ความสูงอยู่ในระดับมาตรฐานชาย(มนุษย์)ทั่วไป ผิวขาว เรียกได้ว่าหล่อเกินหน้าเกินตาเลยทีเดียว เสียที่เดียวคือลูคัสมักจะทำหน้าขวางโลกอยู่ตลอดเวลานั่นเอง(ตามภาพ) ใส่เสื้อกันหนาวอยู่ตลอดเวลา เจาะหูและใส่ตุ้มหูด้วย(ตามภาพเช่นกันค่ะ)

            เผ่าพันธุ์/เชื้อสาย : สุนัข ไซบีเรียน ฮัสกี้

            อาณาจักร : น้องหมาค่ะ ><

            ตำแหน่ง/ฐานะ : คนจรจัด

            ลักษณะนิสัย : นิสัยขัดกับหน้าตาอย่างรุนแรง ค่อนข้างอัธยาศัยดีทักมาทักตอบ(และส่วนใหญ่เขาจะทักคนอื่นก่อนด้วย)แต่ด้วยหน้าตาไม่รับแขกก็อาจทำให้คนอื่นกลัวไปบ้าง ชอบเล่นมุกหน้าตาย(เล่นทั้งๆที่หน้ายังนิ่งๆ 555) ถ้าเจออากาศเย็นแทบจะเปลี่ยนเป็นคนละคน ยิ้มแย้มแจ่มใสแบบสาวน้อยเพิ่งมีความรัก(?) พูดมากน้ำไหลไฟดับแต่ห้วนและกรรโชกโฮกฮากทุกคำทุกประโยค โฉดและเถื่อนเล็กน้อยถึงปานกลาง หัวดื้อ โง่กับเรื่องแนวรักๆใคร่ๆมาก ทำและพูดแบบตรงไปตรงมา ชอบก็บอกชอบ เกลียดก็บอกเกลียด ซื่อบื้อได้โล่ มักใช้การกระทำมากกว่าคำพูด ทำอะไรไม่ค่อยคิด โผงผาง ใจร้อน บ้าดีเดือด ทำอะไรตามสัญชาติญาณ คล่องแคล่วว่องไว แพ้ทางผู้หญิงขี้บ่น 

            อาวุธ : ปืนสั้นคู่สำหรับต่อสู้ระยะไกล มือเปล่าสำหรับระยะประชิด ระยะกลางจะใช้สลับๆกัน มือเปล่าจะใช้ควบคุมและสร้างน้ำแข็ง(รายละเอียดอยู่ตรงความสามารถพิเศษค่ะ)

            ความสามารถพิเศษ : เวทย์สายน้ำแข็ง สามารถสร้างน้ำแข็ง เปลี่ยนรูปร่าง และควบคุมได้อย่างอิสระโดยใช้มือ

            ประวัติ : เป็นเด็กกำพร้าที่ไม่มีใครรับเลี้ยง สถานเด็กกำพร้าก็ไม่รับ เนื่องจากให้เหตุผลว่าอาจเป็นตัวอันตรายต่อเด็ก(ผู้น่ารัก)คนอื่นๆ เร่ร่อนในซอกตรอกซอย จนกระทั่งถึงวันหนึ่งที่เค้าคิดว่าคงจะตายจริงๆเพราะหิวมาก ไม่มีอะไรตกถึงท้องมาเป็นสัปดาห์แล้ว (ปกติกินแถวๆถังขยะ) ในตอนนั้นก็มีพวกนักเลงเดินผ่านมา(ไม่ใช่คุณลุงผู้ใจดีมารับเลี้ยงหรอกค่ะ 5555)พอพวกมันเห็นลูคัสนอนแผ่หลาอยู่บนพื้นถนนก็หัวเราะกันใหญ่ หนึ่งในพวกมันเลยลองเอากระดูกจากในถังขยะแล้วหยิบมาโยกไปโยกมาแถวๆหน้าของลูคัส พอลูคัสได้กลิ่นก็ลืมตาขึ้นมาช้าๆพบกับกระดูกลอยอยู่ พอพยายามจะคว้ามาพวกนักเลงก็หยิบคืนไป จนมันพูดขึ้นมาว่า ถ้ายอมลุกขึ้นมาเลียเท้าจะยอมยกกระดูกนี้ให้ ลูคัสได้ยินดังนั้นเลยเกิดเลือดขึ้นหน้า แรงช้างที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนซัดกลุ่มนักเลงพวกนั้นจนสลบเหมือดนอนเรียงแถวเลยทีเดียว เขาเดินโซเซออกมาเล็กน้อย ก่อนจะไปเจอกับขอทานคนหนึ่ง ลูคัสเลยไม่รอช้ารีบวิ่งไปฉกเงินจากขอทานมาทันที แต่ขอทานคนนั้นกลับลุกขึ้นและล็อกตัวลูคัสอย่างรวดเร็ว ขอทานแก่คนนั้นบอกว่าเขาสนใจในตัวลูคัส เลยต่อยท้องน้อยแล้วรีบพาเข้าตรอกทันที(เฮ้ยๆ) ลูคัสตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงโกโรโกโสในห้องแคบๆห้องหนึ่ง เขาเห็นขอทานแก่กำลังวิดพื้นด้วยมือข้างเดียวอยู่ ไม่ผิดค่ะแก่และใช้มือข้างเดียววิดพื้น หลังจากนั้นมาลูคัสก็ได้เรียนวิชาการต่อสู้เล็กน้อยบวกกับการฝึกร่างกายกับขอทานคนนั้น เมื่อขอทานคนนั้นตายลงลูคัสก็เศร้าอยู่พอสมควรแต่หลังจากนั้นก็เริ่มเดินทางต่อเป็นคนจรจัดจนถึงปัจจุบัน

            ความเห็นต่อฝั่งตรงข้าม : เป็นพวกที่ดีแต่ส่งเสียงแง้วๆไปวันๆนั่นล่ะ อ่อนแอจะตายชัก (ไม่เชิงดูถูกค่ะ แต่ลูคัสแค่รู้สึกไม่ถูกชะตากับความเป็นแมว 5555)

            ชอบ /เกลียด/กลัว : ชอบสัตว์ตัวเล็กๆ(ยกเว้นหนอน) ของหวาน อากาศหนาว เกลียดคนเอื่อยเฉื่อย เรื่องน่าเบื่อ ผู้หญิง(และชาย)ที่ทำตัวน่ารักกุ๊งกิ๊งโลกสวยไปวันๆ แว่นตา เครื่องแก้วที่แตกง่ายๆ กลัวหนอน ไม่ถึงกับสาวแตกแค่แหกปากโวยวายไปสามบ้านแปดบ้านแล้ววิ่งหน้าตั้งออกมาจากบริเวณนั้นทันที

            อื่นๆ : นิสัยส่วนใหญ่ของลูคัส เราอิงมาจากนิสัยของหมาไซบีเรียนฮัสกี้ค่ะ =w= ที่หน้าขวางโลกก็เหมือนกัน จริงๆแล้วน้องหมาไม่ได้โหดนะแต่หน้าเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว 555 รูปตัวละครก็อิงจากของจริงด้วยค่ะ//โดนตบ ผมสีน้ำเงิน คือขนสีน้ำเงิน ผิวขาว คือขนสีขาว ตาสีฟ้า ><

                คำถามสำหรับตัวละคร

ถ้าหากหาเจ้าชายตัวปัญหาพบจะพูดอะไรและทำอะไรกับเขา? : สร้างปัญหาจริงๆนะแก แล้ววิ่งไล่เตะ(?)อยู่ซักครู่หนึ่ง

ถ้าวันนึงได้ปะทะกับฝ่ายตรงข้ามละ? จะกระโดดเข้าไปสู้หรือเจรจา? : เรื่องเจรจาปล่อยให้พวกอ่อนแอทำไปเหอะ ส่วนฉันขอกระโดดเข้าไปสู้แล้วกัน

สุดท้าย..คิดว่าอาณาจักรไหนจะได้ครอบครองมงกุฏราชาแห่งสามอาณาจักร? อาณาจักรสุนัขหรือแมว? : อาณาจักรฉันสิ ถามอะไรแปลกๆ

มุมสวัสดีผู้ปกครอง

            สวัสดีค่า! เราชื่อขิงนะคะ ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ!

            : ค่า ยินดีที่ได้รู้จักน่อ ^w^

            รู้สึกยังไงกับพล็อตเรื่องคะ..อยากจะขว้างทิ้งและเหยียบอัดท่อระบายน้ำไปเลยไหม(ฮา)

: เห้นแวบแรกนึกถึงเกมในตำนานเลยค่ะ 5555 (ที่หมากับแมวมันปาขยะใส่กัน เล่นสองคน 5555)แล้วก็จิ้มเข้ามาอย่างไม่รอช้า :3

ถ้าลูกของคุณโดนยำจะไม่โกธรกันใช่ไหม?

: ไม่ค่ะ ส่งมาให้ยำอยู่แล้----//ลูคัสเตะ

ไม่มีอะไรจะพูดจริงๆนอกจากทักทาย เอาเป็นว่าขอบคุณอีกครั้งที่มาสมัครนะคะ!

: ค่า ฝากพิจารณาด้วยนะคะ >< ขอให้ติดดดด =w=

Application

 

“นี่ๆ มีเนื้อให้ฉันกินไหม? ฉันหิวจะตายแล้ว!!” 

            บทที่ต้องการ : The dog ตะกูล ไซบีเรียน ฮัสกี้

            ชื่อ-นามสกุล : ฮันนี่  ลีโอนาร์ท ll Honey Leonard

            อายุ : 118 (18 ปี)

            ลักษณะ : สุนัขตัวน้อยๆ(?) ผู้มีรูปร่างสูงโปร่งและผอมเพรียว เจ้าของเรือนผมยาวสลวยสีขาวบริสุทธิ์ผุดผ่อง มีดวงตากลมโตคู่สวยสีฟ้าอมเขียวน้ำทะเลใสจะเปล่งประกายสวยเมื่อยามกระทบแสงแดดของพระอาทิตย์หรือแสงจันทรา ผิวกายนั่นขาวนุ่มนวลราวกับผิวทารกแรกเกิด(?)แลดูสุขภาพดี

            เผ่าพันธุ์/เชื้อสาย : สุนัขไซบีเรียน ฮัสกี้

            อาณาจักร : สุนัข

            ตำแหน่ง/ฐานะ : บุตรสาวลำดับที่ 7 ของตะกูลสาขาหลักไซบีเรียนฮัสกี้ (เจ้าหญิงหรือขุนนางก็ได้ค่ะ)

            ลักษณะนิสัย : ฮันนี่ หมาพันธุ์ไซบีเรียน มีนิสัยใจดี ร่าเริง ขี้เล่นและรักสนุกอยู่ตลอดเวลาไม่ว่าจะตอนฝนตก แดดออก พายุเข้า บ้านถล่ม ภูเขาจะระเบิดก็ไม่มีอะไรมาหยุดนางได้(โคตรถึกทนทานจริงๆ = =) ค่อนข้างแรงเยอะเกินหมายิ่งกว่าช้างซะอีก!(ตกลงว่าใช่หมารึเปล่าวะ?) ไม่ชอบบรรยากาศมาคุหรือตึงเครียดซักเท่าไหรนัก อัธยสัยดีเฟรนลี่สุดๆต่อสัตว์ทุกตัวที่อยู่บนโลกนี่(ยกเว้นแมว)นางไม่เคยเกรงกลัวอะไรเลยแม้แต่ศัตรูที่อยู่ตรงหน้านางด้วยซ้ำ แถมนางยังพร้อมที่จะเซย์ฮันโหลใส่ศัตรูหรือคนที่เพิ่งเคยเจอได้ทุกเมื่อราวกับว่าเคยรู้จักกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน(เฟรนลี่ไปไหน!) มีสกิลเผือกเรื่องชาวบ้าน เอ้ย! ความอยากรู้อยากเห็นไปหมดทุกอย่าง ถ้านางเจอสิ่งแปลกใหม่แปลกหูแปลกตานางจะวิ่งว่อนไปทั่วจนทำให้คนมาด้วยนี้เหนื่อยใจอยู่เสมอ เห็นหน้าตาดูออกโง่ๆเนี้ย(?)แต่นางไม่ได้โง่นะคะ! ค่อนข้างจะฉลาดหลักแหลม(แต่ไม่ค่อยใช้สมองในการทำงาน) ไวหริบดี หูตาเป็นสัปประรดพอสมควร! ถ้าอยากหลอกนางแค่เอาเนื้อชิ้นใหญ่เกรด A มาหว่านใส่รับรองนางถึงกับยอมแปรพักมาอยู่อีกฝ่ายในทันที!แต่จริงๆนางเป็นคน(?)ที่จงรักพักดีจริงๆนะ *-*  ขอเตือนไว้อย่าง!ถ้าคิดจะมาหาเรื่องยัยนี่ต้องขอบอกไว้ว่า 'ส่ายก้นกลับไปดูดนมแม่ไป๊!' เพราะเวลานางสู้จริงๆนางไม่เคยออมแรงแม้แต่ครั้งเดียวไม่ว่าจะเป็นชายหญิง คนใหญ่คนโต ถ้ามาหาเรื่องแล้วอย่าคิดว่าจะรอดไปครบ 32 เนื่องจากว่านางควบคุมแรงตัวเองไม่เก่ง จึงทำให้คนมาหาเรื่องถึงกับกระดูกหักเข้าห้อง ICU ไม่ก็ลงไปจ๊ะเอ๋ยมบาลเป็นว่าเล่น และถ้าอยากจะเลี้ยงยัยนี่โปรดทำใจเพราะนางโคตรกินจุเป็นตัวที่เผาผลานแหล่งอาหารดีๆนี่เอง อาเมน...

            อาวุธ : กระดูกไก่ #โดนเตะสลบ ไม่ผิดหรอกค่ะ หลังจากกินเสร็จนางจะเก็บไว้เป็นอาวุธไว้ปาหัวคนเล่นซึ่งมันใช่ได้ผลทุกครั้ง, ถุงมือหมัดเหล็ก,ค้อนใหญ่ๆ(หนักเป็นปอนๆ) เพิ่มเติม ขาหมู สามารถเป็นอาวุธและของว่างแทะเล่นได้(?)

            ความสามารถพิเศษ : กินจุและรวดเร็ว ,พลังแรงช้าง ,ทนความหนาวเย็นได้ไม่ว่าจะหนาวติดลบกี่องศา,สามารถใช้เวทย์น้ำแข็ง(ใช้เวทย์ได้มั้ยคะ?ถ้าไม่ได้ตัดออกเลยค่ะ)

            ประวัติ : ฮันนี่ สุนัขผู้อยู่ในตะกูลอันสูงส่งอย่างไซบีเรียน ฮัสกี้ สูญเสียพ่อแม่เมื่อตอนยังเป็นเด็กๆ มีพี่ 6 คน ชาย 3 หญิง 3 นางเป็นบุตรสาวลำดับที่ 7 ของตะกูลหลัก(เป็นน้องคนสุดท้อง)และแถมยังเป็นหลานสุดหวงของปู่ผู้มีอำนาจสูงสุดในตะกูลหลักนี่ และตะกูลนี้เป็นตะกูลหนึ่งที่สุนัขสายพันธุ์อื่นๆก็ให้ความเคารพนับถือ เพราะภาพลักษณ์ของตะกูลไซบีเรียน ฮัสกี้นั้นดูน่าเกรงข่าม มีสายตาที่น่ากลัวจนไม่กล้าจ้อง แต่ต้องดันมาเสียเรื่องเพราะฮันนี่บุตรสาวลำดับที่ 7 ของตะกูลหลักซะนี่!? นางดันไปก่อเรื่องทำลายภาพลักษณ์ความน่าเกรงขามของตะกูลในงานครบรอบวันก่อตั้งตะกูล จนคนในตะกูลไม่ค่อยจะชอบเธอเท่าไหรนัก(ยกเว้น คุณปู่)ทำให้งานนี้เล่นเธอง๋อยไปพอสมควร

            ความเห็นต่อฝั่งตรงข้าม : เกลียดมากกว่าการกินผักเป็นที่สุด!? ช่วงตอนเด็กๆพ่อแม่ของเธอนั่นทำการตกลงการค้าขายระหว่างอาณาจักรแมว ด้วยความที่พ่อแม่ของเธอนั่นจริงใจและเชื่อมั่นในฝ่ายแมว พวกท่านไม่เคยมีความคิดที่จะทำการต่อสู้รบให้มันสูญเปล่าเพราะพวกท่านคิดว่าแมวคงไม่เหมือนกันหมดและเรื่องการแย่งชิงนั่นก็ผ่านมานานแล้ว แต่กลับเป็นว่าฝ่ายแมวคิดไม่ซื่อทำการลอบสังหารพ่อแม่และกอบโกยข้าวของแล้วชิ่งหนีไปซึ่งในตอนที่พวกท่านโดนสังหารนางก็อยู่ในเหตุการณ์นั่นด้วยแต่ด้วยความกลัวนางจึงทำได้แต่หลบอยู่ใต้เตียง ทุกๆวันนี้นางก็ยังโกรธแค้นไม่หาย

            ชอบ /เกลียด/กลัว : เนื้อ(ชอบอันดับหนึ่ง),นมสด,แสงจันทรา ,หิมะ /ผักทุกชนิด / คนหลอกลวง

            อื่นๆ : สามารถปรับเปลี่ยนได้นะคะ

                คำถามสำหรับตัวละคร

ถ้าหากหาเจ้าชายตัวปัญหาพบจะพูดอะไรและทำอะไรกับเขา? : 'นะ นะ นาย! ...ขอตังกินข้าวหน่อยฉันอดตายมาหลายแล้ว T^T (ซะงั้น)' พูดพร้อมกับกระโดด(?)กอดคอเจ้าชาย

ถ้าวันนึงได้ปะทะกับฝ่ายตรงข้ามละ? จะกระโดดเข้าไปสู้หรือเจรจา? : 'เจรจา? นี่พูดเล่นรึเปล่า? ต้องทักทายด้วยลูกเตะฉันสิ!' พูดไปพลางฉีกยิ้มกว้าง

สุดท้าย..คิดว่าอาณาจักรไหนจะได้ครอบครองมงกุฏราชาแห่งสามอาณาจักร? อาณาจักรสุนัขหรือแมว? : 'ต้องอาณาจักรสุนัขสิ!!' กอดอกและทำหน้าอย่างมั่นใจ 

มุมสวัสดีผู้ปกครอง

            สวัสดีค่า! เราชื่อขิงนะคะ ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ!

           : เค้า โชแปง เรียกว่า โชก็ได้นะ

            รู้สึกยังไงกับพล็อตเรื่องคะ..อยากจะขว้างทิ้งและเหยียบอัดท่อระบายน้ำไปเลยไหม(ฮา)

: เรื่องนี้ทำให้นึกถึง dogday อ่ะ555+

ถ้าลูกของคุณโดนยำจะไม่โกธรกันใช่ไหม?

: ไม่โกรธดีใจด้วยซ้ำ

ไม่มีอะไรจะพูดจริงๆนอกจากทักทาย เอาเป็นว่าขอบคุณอีกครั้งที่มาสมัครนะคะ!

: จ้า จะรอนะจ้ะ

 

Application

"ผมไม่ใช่ผู้หญิงหรอกนะครับ พอดีว่าผมมีดุ้นเหมือนพวกคุณนั่นแหละครับ"

            บทที่ต้องการ : ตามใจไรท์ค่ะ

            ชื่อ-นามสกุล : คาโอรุ โยชิ (Kaoru Yoshi)/ชื่อเล่น : โยชิ (Yoshi)

            อายุ : 200

            ลักษณะ : ผมสีฟ้ายาวสลวยจรดบั้นท้าย ดวงตาคมสีทับทิมซึ่งตัดกับสีผมลิบลับรับเข้าใบหน้ารูปไข่ดูสวยราวกับสตรีเพศและริมฝีปากอิ่มสีชมพูอ่อน จมูกโด่งเป็นสัน รูปร่างผอมบางเหมือนกับผู้หญิงที่คล้ายแค่โดยลมพัดก็จะปลิวไปอย่างไร้แรงต้านทาน ผิวขาวอมชมพู เขามักจะแต่งกายใส่ชุดสีดำคล้ายชุดจีนแสกข้างจนเห็นน่องขาเรียวเสมอ(ส่วนที่เหลือก็ตามภาพค่ะ)และเขายังใส่หมวกสีดำสนิทประดับด้วยดอกไม้ข้างบนอีกนิดหน่อยเพื่อปิดบังหูของเขาอีกด้วย

            เผ่าพันธุ์/เชื้อสาย : สุนัข//คิดเชื้อสายไม่ออกอีกตามเคย T^T

            อาณาจักร : อาณาจักรสุนัข

            ตำแหน่ง/ฐานะ : นักค้าอาวุธ

            ลักษณะนิสัย : เด็กหนุ่มหน้าสวยผู้ติดนิสัยชอบแต่งหญิงขึ้นมา(เนื่องจากโดนเพื่อนบังคับและเขาก็ขี้เกียจจะไปตัดผม,ทำตัวเองให้ดูแมนขึ้น ก็เลยแต่งหญิงมาตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงตอนนี้) เป็นคนที่ขี้งกอย่างมาก แค่เห็นเงิน 1 บาทตกอยู่เขาก็จะวิ่งไปเก็บในทันที เป็นพวกแค้นฝังหุ่นจะไม่ยอมเลิกตามราวีจนกว่าจะได้แก้แค้นสมใจอยาก เป็นคนที่ค่อนข้างพูดตรงไปหน่อยแถมจี้จุดใต้ตำตออีกด้วย เกรียนไม่แพ้ชิโร่กับยูยะ ชอบกีฬาที่อยู่ในร่มมากว่ากีฬาที่อยู่ท่ามกลางแดด เป็นคนที่ไม่ชอบโผงผางโวยวาย เป็นคนที่หัวดื้อและหัวรั้นไม่ค่อยฟังคนอื่น ชอบทำอะไรที่เสี่ยงอันตรายตลอดเวลาจนคนอื่นอดเป็นห่วงไม่ได้ แต่เพราะความเกรียนอันแสนไร้ที่สิ้นสุดของเขาก็ทำให้มีคนหมั่นไส้มากกว่าเป็นห่วง เห็นแบบนี้เขาก็ชอบไปกวนชาวบ้านชาวช่องเค้าเหมือนกันนะ ป่วนตลอดติิดจะไฮเปอร์หน่อย ๆ อยู่นิ่งเกิน 3 นาทีไม่ได้เป็นอันต้องลุกออกมากวนคนนู้นคนนี้ทุกที ถ้าหากไม่ได้จับตาดูเขาแว้บเดียวเจ้าตัวก็จะหายไปอย่างไร้ร่องรอย เป็นพวกเฮฮาปาร์ตี้ ร่าเริง ยิ้มง่าย และสดใสแบบสุด ๆ มีความรับผิดชอบและความมุ่งมั่นสูงมาก แต่ไร้ซึ่งความขยัน เป็นคนที่มีน้ำใจนักกีฬาอย่างมาก ชอบช่วยเหลือคนอื่นถึงแม้การช่วยของเขาจะดูเหมือนว่าเป็นการแกล้งมากกว่า เป็นพวกชอบแถไปเรื่อย ชักแม่น้ำทั้ง 5 เอามาพูดตลอด ข้ออ้างสารพัด เหตุผลยำมันขึ้นมาทุกครัั้ง เวลาตัวเองทำผิดก็ชอบทำหน้าใสซื่อจากนั้นก็โบ้ยความผิดไปให้คนอื่นแทนอย่างเนียน ๆ เป็นพวกที่น่าถีบอย่างมากมากกว่าจะน่ารัก เป็นคนที่ชอบแอ๊บเด็ก(?)ทั้ง ๆ ที่ตัวเองแก่แล้ว(?) เป็นคนที่ทนมือทนเท้าได้ดีมาก ๆ แถมหน้ายังหนามาก ๆ อีกด้วยด่าอะไรไปไม่เคยสะทกสะท้าน เห็นแบบนี้เขามีเรื่องบ่อยเหมือนกันนะ ชกต่อยเนี่ยของถนัดด้วยซ้ำ ปากหมาแบบสุด ๆ ป่วนคนอื่นได้ทุกวี่ทุกวัน เป็นคนที่ถนัดการเจือ_กเรื่องชาวบ้านสุด ๆ เป็นคนที่เวลามีงานการอะไรจะนั่งทำข้ามวันข้ามคืนจนไม่ได้พัก เรียกได้ว่าขยันจนบ้าบิ่น เป็นพวกชอบลุยซึ่ง ๆ หน้ามากกว่าลอบกัด ชอบทำคำถามสุดแสนจะกวนโอ๊ยเป็นประจำ เช่น "ไก่กับไข่อะไรเกิดก่อน" แถมยังชอบเล่นมุขเสี่ยว ๆ ชวนเลี่ยนอีกด้วย เขาไม่เคยเครียดเลยซักครั้ง ยิ้มอยู่ตลอดเวลาเพราะหุบยิ้มไม่เป็น(?) ชอบทำท่าสะดีดสะดิ้งราวกับปลาถูกน้ำร้อนลวกเวลาโดนคนอื่นทำร้ายร่างกาย ขี้ตู่เป็นสุด ๆ เขาเป็นคนที่ความจำสั้นมาก ถามชื่อเพื่อนไป 1 นาทีที่แล้วก็ลืมแล้ว เป็นคนที่รอบคอบเก็บรายละเอียดทุกอย่างเสมอ ความจริงเขาเป็นหมาหางด้วน(==)เป็นพวกที่ปากมักจะไปก่อนสมองเสมอ ชอบแซวชาวบ้านชาวช่องประจำ ปากไม่เคยอยู่สุขเช่นเดียวกับมือไม้ ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุให้เขาแกล้งต่อ สกิลการเล่นละครเรียกคะแนนกับแหลสดได้เทพมาก ๆ เป็นคนที่เป็นมิตรอย่างมากมีอัธยาศัยดี เวลาเขามีความสุขมาก ๆ เขาจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างไม่อายใครจนคนอื่นมองว่าเขาบ้า เป็นพวกที่ชอบเลียนแบบท่าทางของชาวบ้านและยังทำตามไปในทางที่เสื่อม ๆ อีกด้วย เขาเป็นคนที่กล้าแสดงออกอย่างมาก ไม่กลัวอะไรง่าย ๆ ชอบหลอกคนอื่นให้ทำตามตัวเองตลอดและคนที่โดนหลอกง่าย ๆ มักจะเป็นคนที่ใสซื่อและซื่อ(บื้อ)ตลอดเวลา เวลาที่เขาโกหกจะทำหน้าแบ๊วทำเป็นไม่รู้เรื่อง ถ้ามีใครคิดจะไถเงินเขาจะเป็นฝ่ายเดินไปกระชากคอเสื้อฝ่ายนั้นแล้วจิ๊กเงินมาแทน เป็นพวกที่กะแรงไม่ค่อยเป็นทำให้เวลาลงมืออะไรมักจะมีความหายนะตามกลับมาแทบทุกรอบ ความเป็นผู้นำไม่เคยมี ทำตัวเรื่อยเปื่อยไปวัน ๆ ลั้ลลาและดีด๊าสุด ๆ เป็นพวกเถียงคำไม่ตกฟากตลอดและต่อรองเก่งมาก ๆ เป็นพวกที่เวลาเงินช็อตจะขอไปใช้บารมีเพื่อนแทน เรียกว่าเกาะเพื่อนกินนั่นแหละ ไม่เคยทำงานเป็นชิ้นเป็นอันซักที ถึงเขาจะมีรับผิดชอบก็เถอะ แต่อย่าไปไว้ใจอะไรเขาเลย เป็นพวกชอบปล่อยมุขและตบมุขเองประจำ เป็นเหมือนคนสติไม่เต็ม(นิสัยพี่แกเป็นอย่างนี้อยู่แล้ว)ปั้นนำเป็นตัวได้ตลอด แถมพี่แกยังทำสองอย่างในเวลาเดียวกันแบบเกรียน ๆ ได้เช่น 'ขณะที่กำลังขัดห้องน้ำพี่แกยังอ่านหนังสือได้' จนคนอื่นอดทึ่งในความพี่แกไม่ได้ เป็นพวกโอเวอร์แอ็คติ้งสุดยอดขนาดดาราออสก้ายังอาย เป็นคนที่มีความต่อต้านสูงทำให้มักไม่ถูกควบคุมโดยคนอื่น แถมเขายังจับคนโกหกได้เก่งมาก ๆ อีกด้วย เป็นคนที่เปรียบเสมือนคลังอาวุธขนาดใหญ่เลยทีเดียว

            อาวุธ : เข็ม(?) ใช้เข็มผูกกับด้ายเส้นบางเอาไว้แถมด้ายยังยืดหยุ่นจนใช้อะไรก็ตัดไม่ขาดอีก เห็นเป็นแค่เข็มแต่ความจริงอนุภาพการโจมตีของมันก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าอาวุธพวกขวานเลยนะ แถมคนที่โดนโจมตียังไม่รู้ด้วยว่าใครทำหริือใช้อะไรในการโจมตีและเขาก็ชอบใช้เข็มไปจุ่มกับยาพิษที่เขาแอบไปปรุงมาแบบมั่ว ๆ และไม่มียาแก้มาใช้กับเหยื่อตลอดเวลา อีกอย่างเข็มแค่นี้ยังเคยทำให้เมืองทั้งเมืองหายไปแล้วด้วยการเหวี่ยงเพียงครั้งเดียว โยชิสามารถเพิ่มขนาดของเข็มให้ใหญ่ขึ้นเท่าไหร่ก็ได้อีกด้วยและน้ำหนักมันจะเบาเหมือนตอนที่อยู่ในขนาดเล็กเมื่ออยู่ในมือเจ้าของ หากอยู่ในมือคนอื่นมันจะหนักราวกับช้าง 10 เชือกยืนอยู่เลยล่ะ

            ความสามารถพิเศษ : 

1.หักล้างพลังได้ เขาสามารถหักล้างพลังทุกอย่างได้อย่างไม่มีขีดจำกัดต่อให้เป็นพลังที่แข็งแกร่งมากขนาดไหนก็ตาม แถมพลังที่เขาหักล้างจะกลับเข้าสู่ตัวเจ้าของด้วย แต่การใช้พลังแบบนี้ต้องเสียเวลาในการฟื้นฟูนานถึง 5 ชั่วโมงทำให้เขาค่อนข้างจะหลีกเลี่ยงการใช้พลังนี้ซะส่วนใหญ่

2.มีแรงมากกว่าคนทั่วไปเกือบ 2 เท่า พละกำลังของเขาจะเพิ่มขึ้นเมื่อรู้ว่าตัวเองตกอยู่ในอันตรายเพื่อเอาไว้ใช้ให้ป้องกันตัว

3.ประสาทสัมผัสทั้ง 5 ของเขาจะเร็วและดีมากขึ้นกว่าเดิม ทำให้เขาจับทิศทางที่มีเสียง กลิ่น หรือมองเห็นได้หมดทุกทางอย่างทะลุปุโปร่ง

            ประวัติ : เด็กหนุ่มผู้เกิดในตระกูลขุนนางใหญ่ ในวันหนึ่งเขากำลังเดินเล่นอยู่ในสวนดอกไม้แห่งหนึ่ง พอมีคนมาเห็นเข้าก็ดันเข้าใจผิดว่าเป็นหนึ่งในคนที่จะร่วมขบวนตามหาเจ้าชายขึ้นมาแล้วมารออยู่ที่นี่ ทำให้คนคนนั้นรีบวิ่งเข้ามาหาเขาพร้อมกับลากเขาไปรวมกับขบวนตามหาเจ้าชายโดยที่เขาพยายามจะขัดขืนสุดแรงและก็ยังงง ๆ จับต้นชนปลายไม่ถูกอยู่ จากนั้นเขาก็โดนลากไปโดยที่ยังไม่ทันได้เปิดปากพูดอะไรสักคำเลยด้วยซ้ำ คนคนนั้นพาเขาไปแนะนำตัวและจับยัดเข้าไนขบวนทันที เขาเลยต้องเออออตามไปด้วยอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะ เถียงพี่แกไม่ได้เลย ตอนแรกมีคนมาทักเขาว่า 'น้องสาว' ทำให้เขารีบแก้ทันทีก่อนจะมีคนเข้าใจผิดไปเยอะกว่านี้ แต่พอเมื่อทุกคนในขบวนรู้ว่าเขาเป็นผู้ชายโดยเฉพาะผู้ชายก็พากันหน้าจ๋อยลงไปในทันที  ในขณะการเดินทางเขาก็สำรวจนู่นนี่จนเพลิน(คล้ายกับบักยูยะแท้~)จากนั้นก็ดันซุ่มซ่ามเผลอตกลงไปในบ่อน้ำและน้ำตรงนั้นเป็นน้ำที่ไหลจากข้างบนสู่พื้นก็คือน้ำตกนั่นเอง ซึ่งเขาก็โดนซัดตกน้ำเต็ม ๆ เขาพยายามตะเกียดตะกายว่ายขึ้นฝั่งอย่างทุลักทุเล เมื่อขึ้นมาได้แล้วความวัวยังไม่คลายความควายเข้ามาแทรกเขาดันจำทางไม่ได้อีกว่าเขาอยู่ส่วนไหนของป่า เขาก็เลยเดินไปอีกเรื่อย ๆ อย่างไม่รู้ตัวจนในที่สุดก็มาโผล่ที่หน้าเมืองที่ไหนซักแห่ง เขากำลังจะเดินเข้าไปที่เมืองนั้นก็มีแมวตัวหนึ่งวิ่งตัดหน้าจนเขาเดินสะดุดเท้าตัวเองหน้าคว่ำ(ซุ่มซ่าม!) ทำให้เขาโกธรเจ้าแมวที่มาวิ่งตัดหน้าเขามากจึงความหาอาวุธแถวนั้น ก่อนสายตาจะไปสะดุดอยู่กับไม้เบสบอล เขาเดินไปหยิบไม้เบสบอนขึ้นมาก่อนจะใช้ฟาดเจ้าแมวตัวนั้นเต็มแรงจนตัวของมันลอยหายไปกับอากาศ เขาเดินเข้าไปในเมืองนั้นทันทีหลังจากจัดการเจ้าแมวเสร็จก็พบว่าเป็นเมืองของมนุษย์! ทำให้เขาเกิดปิ๊งไอเดียสนุก ๆ อะไรบางอย่างขึ้นมา ก็เลยตัดสินใจลงทุนสืบหาข้อมูลของเจ้าชายจนเลือดตาแทบกระเด็น เพราะ ด้วยความที่เขาอยากแก้แค้นเจ้าแมวเลยคิดว่าถ้าหาเจ้าชายเจอก่อนเจ้าพวกแมวจะทำให้พวกนั้นเจ็บใจมาก ๆ จากนั้นเขาก็นั่งหาข้อมูลต่อไป ส่วนแมวตัวนั้นที่ถูกเขาใช้ไม้เบสบอลฟาดไปก็ตกลงมาหน้าทิ่มดินแห่งหนึ่งอย่างจัง ๆ และเต็ม ๆ ตัดกลับมาที่เขาเขาได้ข่าวว่าเจ้าชายหนีไปเพราะแพ้คนสัตว์ ทำให้เขาแทบลมจับเมื่อหาเหตุผลได้จึงเริ่มจะออกตามหาอย่างจริง ๆ จัง ๆ ซักที และในระหว่างทางเขายังเจออุปสรรคอีกมากมาย ทั้งแมวแย่งห้องน้ำ(==)เขาก็เลยเอาเข็มจิ้มก้นมัน ทั้งแมวแย่งอาหารเขาก็เลยยกจานอาหารขึ้นก่อนจะแปะไปเต็ม ๆ หน้าแมว แถมก็ยังไม่รู้อีกว่าเจ้าชาย(ที่ไม่แม้แต่จะเคยเห็นหน้า)ว่าไปหายหัวไปอยู่ที่ไหนมา จากนั้นเขาเกิดสนใจอาวุธขึ้นมาจึงไปหาอาวุธที่หายาก ๆ ราคาแพง ๆ มาได้ด้วยวิธีที่ไม่คาดคิดเขาแค่ทำหน้าอ้อนใส่เจ้าของร้านก็ให้อาวุธทั้งคลังของเขามาทั้งหมด แต่เขาดันใช้ไม่หมดเพราะมันเยอะมาก เขาจึงตัดสินใจขายอาวุธเพื่อเอาเงินมาเลี้ยงชีพตัวเองต่อด้วย และเขาก็ยังเดินทางไปตามที่ต่าง ๆ เพื่อขายอาวุธของตนและตามสืบข่าว + หาเจ้าชาย

            ความเห็นต่อฝั่งตรงข้าม : "ผมไม่ค่อยชอบแมวสักเท่าไหร่ครับ...เพราะ ฝ่ายนั้นเคยทำให้ผมยั๊วะมาหลายรอบเหมือนกัน"

            ชอบ /เกลียด/กลัว : เงิน,การเล่นกีฬาในร่ม,การทำอะไรท้าทาย/แมว,การถูกคนอื่นเมิน/หมากฝรั่ง(?) เมื่อเห็นหมากฝรั่งเขาจะหน้าซีดและตัวสั่นทันที เพราะ ในอดีตเขาเคยเห็นชายคนหนึ่งทานหมากฝรั่งอยู่แล้วกลืนลงไปหมากฝรั่งดันไปอุดหลอดลมเสียชีวิต นั่นคือต้นเหตุการกลัวหมากฝรั่งของเขา

            อื่นๆ : 

- เขามักจะแต่งหญิงตลอดเวลา แถมเสียงพูดของเขาก็จะหวาน ๆ เล็ก ๆ เหมือนผู้หญิงซะส่วนใหญ่ แต่ก็มีเสียงออกห้าว ๆ หน่อย ๆ ของชายผสมมาด้วย ทำให้หลายคนแยกไม่ค่อยออกว่าเขาเป็นชายหรือหญิง ส่วนใหญ่จะคิดว่าเขาเป็นผู้หญิงมากกว่า

                คำถามสำหรับตัวละคร

ถ้าหากหาเจ้าชายตัวปัญหาพบจะพูดอะไรและทำอะไรกับเขา? : "เจ้าชายครับ...ผมมาตามคุณกลับครับ อย่าคิดจะหนีเด็ดขาดนะครับ ไม่งั้นผมจะตามคุณไปทุกที่เลย"พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนราวกับแม่พระ(?)พร้อมกับใบหน้ายิ้มแย้ม

ถ้าวันนึงได้ปะทะกับฝ่ายตรงข้ามละ? จะกระโดดเข้าไปสู้หรือเจรจา? : "อืม คงจะเจรจาก่อนนะครับ ขืนผมสู้ไปมีหวังผมคงได้ม่องเท่งแน่"โบกมือไปมาเหมือนบอกว่าไม่ไหว

สุดท้าย..คิดว่าอาณาจักรไหนจะได้ครอบครองมงกุฏราชาแห่งสามอาณาจักร? อาณาจักรสุนัขหรือแมว? : "คำถามนี้ผมก็ไม่รู้เหมือนกันมันเป็นเรื่องของในอนาคตเราคงต้องรอให้อนาคตมาถึงครับ"แตะคางอย่างครุ่นคิด

มุมสวัสดีผู้ปกครอง

            สวัสดีค่า! เราชื่อขิงนะคะ ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ!

            :ยินดีสมัครค่ะ ^^

            รู้สึกยังไงกับพล็อตเรื่องคะ..อยากจะขว้างทิ้งและเหยียบอัดท่อระบายน้ำไปเลยไหม(ฮา)

:ฮาค่ะ เจ้าชายไม่รอดแน่ค่ะ เป็นพล็อตเรื่ีองที่น่าสนใจและยังไม่เคยเห็นมาเลยนะคะเนี่ย พอเรื่องนี้มารีบแจ้นมาสมัครทันทีเลยค่ะ กลัวไม่ทัน 555

ถ้าลูกของคุณโดนยำจะไม่โกธรกันใช่ไหม?

: แน่นอนค่ะ ไม่โกธรเลย ^^

ไม่มีอะไรจะพูดจริงๆนอกจากทักทาย เอาเป็นว่าขอบคุณอีกครั้งที่มาสมัครนะคะ!

: ค่ะ 

“...ทำไมถึงมีแต่คนว่าผมแปลกล่ะ?”

บทที่ต้องการ : The Dog

ชื่อ-นามสกุล : เนริม ฮิคารุ (เนริม)

อายุ : 16

ลักษณะ : หน้านิ่งไม่ไหวติ่งประดุจโบกซีเมนไว้สามชั้น ผมสั้นสีดำแต่ไม่รู้ทำไมทุกคนมองเป็นสีม่วง ดวงตามองเผินๆแล้วเหมือนสีส้มไม่ก็สีทองแต่ความจริงแล้วสีน้ำตาลมักจะสะท้อนความรู้สึกนึกคิดของเจ้าตัวออกมา แต่ก็น้อยมากจนไม่มีใครสังเกต ผิวที่ค่อนข้างขาว และการแต่งกายด้วยเสื้อโค้ททำให้พอจะรู้ได้ว่ามาจากเมืองหนาว ตัวค่อนข้างเล็กแต่ยังไม่ต่ำกว่าเกณฑ์  มักห้อยกระเป๋าใบเล็กทรงกลมไว้ที่คอเสมอ ซึ่งเจ้าตัวไม่เคยเปิดออกมาเลย ใครถามก็บอกแค่ว่าเป็นภารกิจ(?)สำคัญที่ต้องทำให้สำเร็จให้ได้ แต่ความจริงแล้วข้างในนั้นคืออุปกรณ์เวทข้ามมิติที่เจ้าตัวสร้างขึ้นตอนนอนไม่หลับ แค่สะลึมสะลือ(?)และหวังว่าจะได้ใช้กลับไปบ้านหลังจากหาเพื่อนให้ได้สักคนหนึ่ง(หนทางยังอีกยาวไกล ถ้าเธอยังไม่ซ่อมสมองตัวเองคงไม่มีใครกล้าเข้าใกล้หรอกนะ= =)

เผ่าพันธุ์/เชื้อสาย : ร็อตไวเลอร์

อาณาจักร : หมา

ตำแหน่ง/ฐานะ : นักเดินทาง(ละมั้งนะ)

ลักษณะนิสัย : นิ่ง และเงียบ ไม่ค่อยพูดโดยไม่จำเป็น ใจเย็น สุขุม รอบคอบ ค่อนข้างมั่นใจในตัวเอง รักสงบ ไม่ชอบหาเรื่องใครแต่ก็ไม่ยอมให้ใครมาหาเรื่อง เป็นพวกใช้สมองแต่ก็ชอบใช้กำลัง(สรุปยังไง...) ยิ่งตอนโมโหยิ่งใช้แรงเยอะเป็นพิเศษ จนบางครั้งสามารถเตะคนปลิวได้ แถมเป็นพวกแค้นฝังหุ้น ใครทำอะไรไว้ไม่มีวันลืม จะตามไปสุดหล้าฟ้าเขียวเพื่อเอาคืน ต่อให้ต้องใช้เวลานานแค่ไหนก็จะเอาคืนให้ได้ เห็นแบบนี้แล้วเลยไม่มีใครรู้ว่าความจริงแล้วเป็นคนใจดีมีเมตตา อ่อนโยนกับทุกสิ่งไม่ว่าจะหมาหรือแมว แต่ขี้อาย ขี้งอน ขี้น้อยใจ แถมแสดงออกไม่ค่อยเก่ง เลยดูเป็นคนเย็นชา ไม่น่าคบ ทำตัวขวางโลก ชอบทำอะไรแปลกๆสวนทางกับชาวบ้านจนน่าเตะ ดื้อรั้นหัวชนฝา ถ้าตัดสินใจแล้วไม่ว่าใครก็เปลี่ยนใจเขาไม่ได้ และจะทำจนกว่าจะสำเร็จ เรียกว่ามีความรับผิดชอบมากๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม ต่อให้เป็นเรื่องที่ถามคนทั้งโลกก็ไม่มีใครทำ ถ้าเขาอยากทำก็จะทำอย่างไม่สนใจโลก เป็นคนที่แน่วแน่สุดๆ=_=

อาวุธ : สมอง แต่ไม่ใช่ความฉลาดหรืออะไรนะ แต่เป็นระบบความคิดที่เพี้ยนไปแบบกู่ไม่กลับจนศัตรูพานถอดใจไปตั้งแต่เห็นหน้า เพราะเจ้าตัวเล่นชวนกินข้าวทั้งที่ดาบจ่อคอ ไม่ก็ทำอะไรแปลกประหลาดจนน่ากลัวติดเชื้อบ้า จึงต้องรีบถอยราวกับเจอระเบิด= =แต่ถ้าจะให้สู้จริงๆก็ทำได้นะ แถมยังทำได้ดีซะด้วย เพราะเขาสามารถใช้เวทมนต์ได้หลากหลายมาก ทั้งเวทขั้นสูง หรือเวทที่ไม่ค่อยมีใครใช้กัน หรือแม้แต่เวทต้องห้าม เขาก็สามารถใช้ได้อย่างหน้าตาเฉย แถมยังคิดค้นเวทแปลกๆมาได้อย่างไม่รู้จบรู้สิ้น ถึงบางอย่างมันชวนให้สงสัยว่าคิดมาทำไมก็เถอะ แต่ที่หน้าแปลกคือพวกเวทธรรมดาอย่างเวทพื้นฐานต่างๆ เขาไม่สามารถใช้ได้ เพราะบอกว่ายากไป ไม่เข้าใจ หรือเหตุผลร้อยแปดที่ไม่ควรออกมาจากปากคนที่สามารถแม้กระทั่งคิดค้นเวทขั้นสูงได้ตอนเข้าห้องน้ำ!!!ซึ่งทุกคนต่างคิดเหมือนกันว่าคงเป็นเพราะความผิดปกติของสมองที่กู่ไม่กลับของเขา...

ความสามาถพิเศษ : สมองที่มีโครงสร้างระบบความคิดอันแปลกประหลาดจนน่าจับไปซ่อมแต่ก็ซ่อมไม่ได้เพราะอนุภาพนั่น(?)มีมากเกินไปจนคนอยู่ใกล้รอบไม่ไหวต้องรีบหนีไปก่อนจะติดเชื้อบ้าไม่ก็เผลอเอาอะไรมาทุบจนกลายเป็นฆาตกรโดยไม่ได้ตั้งใจ= =แถมยังมีความสามารถในการพูดจนบางครั้งผู้ที่จิตใจไม่เข้มแข็งหลงทางผิด(?)ติดเชื้อบ้าและมีความคิดรวมทั้งการกระทำอันแปลกประหลาดจนเป็นอันตรายต่อผู้อื่นได้...

ประวัติ : เพราะเคยโดนดูถูกว่าเป็นลูกแหง่ติดครอบครัวทำอะไรเองไม่ได้ เจ้าตัวเลยฉุนจัด และเพื่อที่จะลบคำสบประมาทพวกนั้นออกไปให้ได้ จึงตัดสินใจหนีออกจากบ้านไปเป็นนักเดินทางเร่รอนไปเรื่อย แต่เพราะนิสัยแปลกๆที่ชอบทำอะไรไม่เหมือนชาวบ้าน อย่างเวลาไปร้านข้าวผัด ก็สั่งก๋วยเตี๋ยว ไปร้านก๋วยเตี๋ยวก็ขอพิซซ่า พอไปร้านพิซซ่าก็จะกินข้าวผัด ทำเอาไม่มีใครอยากต้อนรับ เพราะความกวนประสาทโดยไม่ได้ตั้งใจ(แน่นะ)ของเจ้าตัว พอเห็นหน้านิ่งๆเดินมาก็แทบจะปิดร้านหนีก็ร่อมร่อ จนทุกเมืองที่เคยผ่าน ต่างเคยกลายเป็นเมืองแทบร้างกันทุกเมือง จนบางที่ไล่ออกไปตั้งแต่สิบกิโลก่อนเข้าเมือง(ขนาดนั้น) เจ้าตัวเลยเศร้ามากจึงประชดโลกด้วยการทำทุกอย่างตรงข้ามกับทุกคนหมด(กรรม) และตั้งใจว่าจะไม่เลิกจนกว่าจะมีใครต้อนรับเขาด้วยความจริงใจ (แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีใครต้อนรับอยู่ดี น่าสงสารเนอะ)

ความเห็นต่อฝั่งตรงข้าม : ก็ไม่มีความเห็นเป็นพิเศษนะ แต่ไม่รู้ทำไมไม่มีใครชอบผมเลย...

ชอบ /เกลียด/กลัว : อะไรที่แปลกๆใหม่ๆน่าสนใจไม่เคยเห็นจะชอบมาก/การถูกกีดกัน,ถูกดูถูก/การโดนไล่,โดนรำคาญหรือรังเกียจ

อื่นๆ : เป็นคน(หมา)ที่มีระบบความคิดแตกต่างจากสิ่งมีชีวิตอื่นบนโลกมาก แถมมีความสามารถทำให้คนอื่นหลงผิดตามตัวเองไปด้วย จึงเป็นบุคคลอันตรายติดแบล็คลิส แต่ก็เป็นตัวสร้างสีสันอย่างไม่ถูกที่ถูกเวลาได้นะคะ(ฮา)

คำถามสำหรับตัวละคร

ถ้าหากหาเจ้าชายตัวปัญหาพบจะพูดอะไรและทำอะไรกับเขา? : คุณน่ะถูกตามจับอยู่ซินะ...ถ้างั้นละก็ผมจะช่วยคุณหนีเอง!! (พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังแต่สีหน้าโคตรนิ่ง)

ถ้าวันนึงได้ปะทะกับฝ่ายตรงข้ามละ? จะกระโดดเข้าไปสู้หรือเจรจา? : ถ้าอีกฝ่ายจะเจรจาก็คงต้องสู้ แต่ถ้าอีกฝ่ายจะสู้ก็คงต้องหนีล่ะนะครับ (พูดหน้าตายอีกรอบ)

สุดท้าย..คิดว่าอาณาจักรไหนจะได้ครอบครองมงกุฏราชาแห่งสามอาณาจักร? อาณาจักรสุนัขหรือแมว? : คงไม่มีหรอกครับ เพราะผมจะพาเจ้าชายหนีไปได้ แล้วหมวก(?)นั่นก็จะไม่ตกเป็นของใครไงครับ (ทำหน้านิ่งแต่ดวงตาฉายแววมั่นใจสุดๆ)

มุมสวัสดีผู้ปกครอง

สวัสดีค่า! เราชื่อขิงนะคะ ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ!

: เอาร็อตไวเลอร์สมองกลับมาฝากค่ะ ใช้เวลากับเด็กคนนี้นานมากจนเราเองก็จะสมองกลับตามไปด้วยอยู่แล้วอ่ะ(ฮา)

รู้สึกยังไงกับพล็อตเรื่องคะ..อยากจะขว้างทิ้งและเหยียบอัดท่อระบายน้ำไปเลยไหม(ฮา)

: คงไม่อยากขว้างทิ้งและเหยียบอัดท่อระบายน้ำเท่าเนริมคุงหรอกค่ะ (ยิ้มอย่างมั่นใจ)

ถ้าลูกของคุณโดนยำจะไม่โกธรกันใช่ไหม?

: เชิญยำให้เต็มที่เลยค่ะ เพราะเราหมั่นไส้มากกกก คนอะไรทำตัวขวางโลกสุดๆ (ได้ข่าวว่าเธอยัดนิสัยนี้มาให้เองนิ)

ไม่มีอะไรจะพูดจริงๆนอกจากทักทาย เอาเป็นว่าขอบคุณอีกครั้งที่มาสมัครนะคะ!

: ด้วยความยินดีประสงค์ร้ายค่ะ เพราะคนนี้สร้างมาเพื่อขัดขวางความเจริญของไรท์เตอร์ค่ะ (หัวเราะชั่วร้าย)