คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ลักพาตัว 1 [ฉันจะไม่ติดคุกใช่ม้ายยย~ยT[]T?]
ครอก...ครอก
“เอาจริงหรอพี่!! เย้ยยย...ถ้าเราติดคุกล่ะT-T บ้านมันใหญ่มากเลยนะ”ฉันหันไปกระซิบพี่สาวที่กำลังวางแผนอย่างขะมักเขม้น
“โอ๊ยยย!! ไอ้น้องเวร แกยังจะห่วงติดคุกอีกเรอะ ข้าวน่ะแกยังไม่มีจะกิน”จึก!! << แทงใจดำดอกที่หนึ่ง
“ใช่แล้วย่ะ นังชะนีไอรินพูดถูก!! ยังไงเราก็ไม่ติดคุกหรอก เอ๊ะ!! แต่ติดคุกก็ดีเหมือนกันนะ ฉันอาจจะได้แฟนเป็นจิ๊กโก๋ก็ได้ โฮะๆๆ^_____^”ซันช่าย(ชื่อเดิมคือสมชาย) กระเทยหน้าโหดพูดขึ้นมาอย่างชั่วร้าย โธ่!! นังบ้า...การมีแฟนเป็นจิ๊กโก๋น่ะมันเป็นสิ่งชั่วร้ายที่สุดของฉันเลยนะT^T
“เออๆ...ย่ะ ฉันรู้ละ”
“เอาล่ะ!! บ้านหลังนี้หลังใหญ่หน่อย เราต้องระวังตัวกันหน่อยนะ อีกอย่างมันมียามด้วย เพราะฉะนั้น...ไอ้ปิ๊บึ้ม”พี่สาวตัวดีของฉันที่ชื่อไอริณกำลังแจกแจงงานให้กับคนๆแรก
“ปริซึมโว้ย= =^!! บั๊ดโดน...ยัยไอแค่กๆนี่”ชายหน้าตี๋ สูง ขาว แบบว่าใช่เลยตะโกนเถียงขึ้นมาโดนไม่สนว่าคนที่ตัวเองด่าอยู่นั้นคือสุภาพสตรี
“เออ...ปริซึม นายต้องอยู่จัดการไอ้ยามคนนี้นะ ตอนนี้ประมาณตี3ครึ่ง ฉันว่านายต้องคุมมันได้แน่ๆ-_-;;”ไอริณทำหน้าเหมือนไม่มั่นใจในความสามารถ(อันน้อยนิด)ของปริซึม
“ถ้ามันมีพวกมากกว่านี้ล่ะ ฉันว่าคฤหาสน์เท่านี้ไม่ได้มีแค่นี้หรอก จริงๆนะ บ้านฉันมีเฝ้าตั้ง5คนแหนะ^..^*”หญิงสาวอายุประมาณ19(รุ่นราวคราวเดียวกับพี่สาวฉัน) มีผมสยายถึงกลางหลัง ถูกดัดให้ไปลอนและทำไฮไลต์นิดๆ เอ่ยขึ้นมาอย่างระมัดระวัง
“ถูกต้อง!! ปาเก้ งั้นเธออยู่กับไอ้ปริซึมไปเลยนะ”
“ฉันว่าฉันอยู่ด้วยดีกว่า...เพื่อความปลอดภัย”หญิงสาวอีกคนที่หน้าตาเหมือนปาเก้เปี๊ยบๆเอ่ยเรียบๆ แต่ว่าคนนี้แตกต่างจากปาเก้ตรงที่ดูเรียบร้อยกว่า ไม่ได้ดัดผมและทำไฮไลต์ แต่กลับถักเปียสี่ และใส่แว่นสีชมพูสตอร์เบอร์รี่ซึ่งน่ารักมากๆ โอ๊ย!! ฉันใจละลายให้ผู้หญิงอีกแล้วนะ>///<
“อืมมมม...ปิก้า ตามแต่เธอนะ^^”
“เอาล่ะๆ มาแบ่งหน้าที่ต่อ”ซันช่ายพูดขึ้นมาอย่างรำคาญ
“ไอ้ต้นปาล์ม ยัยปิ่นโต ยัยเชอแตม ไอ้เจโรม พวกแกเฝ้าประตูด้านหน้าและหลังนะ ด้านละ2 ใครจะไปกับใครก็แล้วแต่นะเว้ยยย!!”ไอริณพูดแบ่งแต่ไม่เสร็จสรรพ พวกนั้นแบ่งได้ว่า...หญิงไปกับหญิง ชายไปกับชาย
“ลูกแพร์ เมล่อน เบอร์รี่ ทับทิม พวกเธอไปเป็นหน่วยช่วยเหลือนะ”ซันช่ายบอก โอ้โหO_o!! รวมมิตรผลไม้ หุหุ
“ไอริณ อาริณ ซันช่าย มิกกี้ ปริ๊นซ์ เรนซ์ สปรินเตอร์ ข้าวต้ม บุกเข้าไปในบ้าน!!”มนุษย์ผู้ชายที่ชื่อที่รักเอ่ยขึ้นเบาๆ
“เจินเจิน คุมคอมนะ”ไอริณบอกอีกรอบ แต่ได้เพียงพยักหน้าเบาๆกลับมาเท่านั้น
“เอ้า!! แจกมือถือ^O^”จากนั้นฉันก็แจกมือถือให้ทีละคน มือถือเนี่ย...มันถูกออกแบบมาสำหรับพวกเราเฉพาะเพราะพ่อของยัยเจินเจินที่โคตรเก่งเรื่องคอมพิวเตอร์เนี่ยเป็นประธานบริษัทผลิตมือถือที่มาแรงมากๆในยุคนี้
“สำหรับใครที่ใช้ไม่เป็นหรือไม่แม่นนะ ฉันจะสอนเอง^^”ฉันพูดต่อ เพราะมันเป็นหน้าที่ของฉันนี่นา เอ...แต่ไม่มีใครยกมือเลยนี่หว่าว่าไม่รู้เรื่อง ช่างเหอะ!! ยังไงก็จะสอน=T_T=
“มันจะมีปุ่มอยู่3ปุ่มนะ ปุ่มแรก ตรงไอ้รูปมือถืออ่ะ...ไว้ใช้เรียกคนในกลุ่มนะ ซึ่งจะมีรูปขึ้นแทนที่จะเมมเป็นชื่ออ่ะ ปุ่มที่สอง ไว้ดูตำแหน่งของคนในกลุ่ม และแผนที่ของบ้านเป้าหมายของเราด้วย ซึ่งเจินเจินได้ใส่ข้อมูลให้เราแล้วนะ ถ้าต้องการใช้งานปุ่มที่2ก็รูปแผนที่อ่ะนะ ส่วนปุ่มที่3 ปุ่มนี้ใช้แจ้งเวลาฉุกเฉิน เตือน หรืออะไรก็ตามแต่ที่มันเร่งด่วน ตรงรูปคนหลายๆคนนะสำหรับปุ่มที่3 นอกนั้นอุปกรณ์ก็ง่ายนิดเดียว ไม่ต่างจากมือถือธรรมดาเท่าไหร่ คงเข้าใจนะ เอาล่ะ!!”
“คนที่เราจะไปลักพาตัวมา ที่ฉันสืบมาบ้านนี้มีลูกชายอยู่ตั้ง4คนแหนะ!! ลูกสาวมีอยู่คนหนึ่งเป็นคนโต หน้าตาดีๆกันทั้งนั้น^^* แต่คนที่เราต้องการคือลูกชายคนเล็กที่อายุแค่4ขวบ นี่แหละ...เป้าหมาย ห้องของคนนี้อยู่ทางด้านขวาสุดชั้นสองนะ!!”ไอริณตะโกนบอกเป็นประโยคสุดท้าย
“เริ่มบุกได้!!”พวกเราตะโกนขึ้นมาพร้อมกัน จากนั้นก็ประจำตำแหน่งที่ถูกมอบหมาย
ฉันรีบวิ่งด้วยความเร็วนรก เพราะกลัวจะมีคนมาจับได้ ทุกคนคงสงสัยใช่มั้ยว่าฉันทำงานอะไร...
อ๊ะ!! บอกให้ก็ได้...ฉันทำงาน ลักพาตัวน่ะซิ!!
เอาไปเลยครับพี่น้องเต็มสตรีม หุหุ^,.^ นิยายเรื่องนี้ส่วนตัวเราชอบมากเล้ยยย!! มือใหม่หัดแต่งนะ แนะนำด้วยจ้า~ ตอนนี้ยังไม่จบนะคะ= =;; มีต่อตอนหน้า รับรองดุ เด็ด เผ็ด มันส์!! เอ่อ...เม้นต์กันด้วยน้า ขอบคุณจ้า^/\^
special friend - ชิลลี่ ไวท์ ช็อค
ความคิดเห็น