ส่วนไหนในร่างกายที่สำคัญที่สุด

เนื้อเรื่อง

แม่ของผมเคยถามผมว่า ส่วนไหนของร่างกายที่สำคัญที่สุด

>> >>ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ผมได้ทายสิ่งที่ผมคิดว่ามันเป็นคำตอบที่ถูก >> >>เมื่อตอนผมยังเป็นเด็กเล็ก >>ผมเคยคิดว่าเสียงเป็นสิ่งที่สำคัญมากสำหรับเราในฐานะที่เป็นมนุษย์ >> >>ดังนั้น ผมจึงบอกแม่ว่า "มันคือ หู ผมไง" >> >>แต่แม่บอกว่า "ไม่ใช่จ้ะ คนจำนวนมาก หูหนวก แต่ก็ยังอยู่ได้" >> >>ลูกลองคิดดูไปก่อนนะ

แล้วเร็วๆนี้แม่จะถามลูกใหม่

>>หลายปีผ่านไปก่อนที่ แม่จะถามผมเรื่องนี้อีกครั้ง >> >>ตั้งแต่ที่ผมทายผิดครั้งแรก ผมก็พยายามครุ่นคิดหาคำตอบที่ถูกต้องตลอดมา >> >>และในตอนนี้ผมบอกกับแม่ว่า "การมองเห็น สำคัญมากสำหรับทุกๆ >>คนดังนั้นมันต้องเป็นตาของเราแน่เลย ที่สำคัญที่สุด" >> >>แม่มองมาที่ผม และบอกกับผมว่า >>"ลูกเรียนรู้ได้เร็วมากแต่ว่าคำตอบก็ยังไม่ถูกจ้ะ >>เพราะว่า ยังมีคนอีกมากมายที่ตาบอดแต่ก็ยังอยู่ได้" >> >>อึ้งไปอีกครั้ง แต่ผมก็ยังคงพยายามค้นคว้า

หาความรู้ต่อมาอีกหลายปี >> >>และแม่ก็ยังคงถามผมอีก หลายครั้ง และทุกครั้ง คำตอบของแม่ก็คือ "ไม่ใช่จ้ะ >>แต่ลูกก็ฉลาดขึ้นทุกๆครั้ง นะจ๊ะ ลูกรัก" >> >>จนเมื่อปีที่แล้ว ปู่ของผมตายลง ทุกคนในบ้านเศร้าใจกันมาก ทุกคนร้องไห้ >> >>แม้แต่พ่อของผมก็ร้องด้วย ผมจำได้ดีเพราะว่ามันเป็นเพียงครั้งที่สอง >> >>ที่ผมเห็นพ่อร้องไห้ แม่มองมาที่ผม >>ตอนที่เรากล่าวคำอำลาครั้งสุดท้ายต่อคุณปู่ >> >>แล้วแม่ก็ถามผมว่า

"ลูกรู้หรือยังส่วนไหนของร่างกายเราสำคัญที่สุดลูกรัก" >> >>ผมรู้สึกงุนงง ที่แม่ถามผมตอนนี้ ผมคิดตลอดมาว่าคำถามนี้เป็นเกมส์ >> >>ระหว่าผมกับแม่ แม่มองเห็นสีหน้ามึนของผม และก็บอกว่าคำถามนี้สำคัญมากลูก >> >>มันแสดงให้เห็นความจริง ในชีวิตของเรา >> >>สำหรับอวัยวะต่างๆที่ลูกเคยบอกกับแม่ว่าสำคัญ ในอดีตที่ผ่านมา >> >>และแม่ได้บอกกับลูกว่า มันผิดมาตลอด >> >>พร้อมกันนั้นแม่ก็ได้ยกตัวอย่างให้ลูกฟังว่าทำไมมันถึงผิด >>

แต่ว่าวันนี้เป็นวันที่ลูกจะได้เรียนบทเรียนที่สำคัญที่สุด

>> >>แม่ ก้มลงมองมาที่ผม >> >>ด้วยความรู้สึกลึกซึ้งอย่างที่แม่คนหนึ่งจะทำได้ >> >>ผมเห็นตาแม่เอ่อด้วยน้ำตา และแม่ก็พูดว่า "ลูกรัก >>ส่วนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของลูกก็คือ บ่า จ้ะ" >> >>ผมถามแม่ว่า "เป็นเพราะว่ามันคอยรองรับหัวของเราไว้ ใช่มั้ยครับ" >> >>แม่ตอบว่า "ไม่ใช่จ้ะ แต่เป็นเพราะว่ามันสามารถรองรับ ศีรษะของเพื่อนของเรา >>หรือคนที่เรารัก เมื่อยามที่เค้าร้องไห้

>>คนเราทุกคนต้องการบ่าใครซักคนไว้คอยซบยามร้องให้ในบางช่วงเวลาของชีวิต” >>ลูกรัก แม่เพียงแต่หวังว่า >> >>ลูกจะมีเพื่อนและคนรักที่จะมีบ่าพร้อมที่จะให้ลูกซบตอนร้องไห้ >> >>ยามเมื่อลูกต้องการตรงนั้นเองที่ผมได้รู้ว่า สิ่งสำคัญที่สุดของร่างกายเรา >> >>คือการไม่เห็นแก่ตัว และมันคือความรู้สึกร่วมรับรู้กับความเจ็บปวดของคนอื่น >> >>คนเราอาจจะลืม สิ่งที่คุณพูด....... >> >>คนเราอาจจะลืมสิ่งทีคุณทำ......... >>

แต่ไม่มีใครลืม สิ่งที่ทำให้เค้า "รู้สึก" ได้......

>> >>ต้นฉบับของจม.ฉบับนี้มาจาก ไหนไม่ทราบ >>  >> >>เพื่อนที่ดีก็เหมือนดวงดาวบนท้องฟ้า.... >> >>คุณไม่ได้เห็นมันตลอดเวลาหรอก >> >>แต่คุณรู้ว่า พวกเค้าอยู่ที่ตรงนั้นกับคุณ ตลอดเวลา