“รัก” มีค่ากับเรามากแค่ไหน? - “รัก” มีค่ากับเรามากแค่ไหน? นิยาย “รัก” มีค่ากับเรามากแค่ไหน? : Dek-D.com - Writer

    “รัก” มีค่ากับเรามากแค่ไหน?

    รัก มันมีอะไรมากกว่าที่เราคิดไว้

    ผู้เข้าชมรวม

    351

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    351

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  25 ก.พ. 49 / 16:05 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

       
      “รัก” มีค่ากับเรามากแค่ไหน?

      เมื่อก่อนฉันเคยคิดว่า ..... คนที่ร้องไห้ให้กับ "ความรัก" ช่างเป็นคนที่โง่
                                               แค่คน คนเดียวเนี้ยเหรอที่ จะมีอิทธิพลมากพอ
                                                         ที่จะทำให้เรา "ร้องไห้"
      ฉันเคยคิดว่า ..... ความรักทำให้คน โง่ จริง ๆ ที่มองไม่เห็นความชั่วร้าย
                                           ของเค้า

      ฉันเคยคิดว่า ..... ความรักคือ การหลอกลวง เพื่อหวังอะไรสักอย่าง

      ฉันเคยคิดว่า ..... ไม่มีวันซะหรอกที่ฉันจะร้องไห้ให้กับความรัก
      ฉันเคยคิดว่า ..... ความรักเป็นเรื่องไร้สาระ

      ฉันเคยคิดว่า ..... การมีความรัก ทำให้เราต้องมีภาระมากมาย
      ฉันเคยคิดว่า ..... ความรักมันมีอะไรดีนัก ทำไมใคร ๆ จึงใฝ่หา

      แต่พอฉันได้มารู้จักกับคน คนหนึ่ง ....
      เขาทำให้ฉันรู้จักคำว่า “รัก” มากขึ้น

      “รัก” มันมีอะไรมากกว่าที่เราคิดไว้
      มันสามารถทำให้เราเป็นคนอ่อนไหวได้
      ทำให้เรา มีความสุข ที่ได้อยู่ใกล้ ๆ เค้า
      ทำให้เรามีกำลังใจ ทำให้เรามีเพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่ง
      ทำให้เรากลายเป็นคนโง่เหมือนที่เราคิดไว้

      ... เพราะอะไรนะเหรอ
      ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่า ทำไม ...
      บางทีเรายอมที่จะโง่ทั้ง ๆ ที่เราก็รู้อยู่ ว่าเค้าหลอกเรา
      แต่เราก็ไม่ทำอะไร เพราะเรากลัว ว่ารัก นั้นจะจบลง

      เรากลัว ที่จะไม่มี เค้าอยู่เคียงข้าง
      เรากลัวว่ารักนั้นจากเราไปเมื่อไหร่
      เพราะถ้ารักจากไป...มันจะทำให้เรา กินไม่ได้ นอนไม่หลับ
      ไม่มีกระจิต กระใจ จะทำอะไรได้...

      และแล้วฉันก็เข้าใจรักมากขึ้น
      เมื่อวันหนึ่ง...ฉันนั่งร้องไห้อยู่ในมุมๆ หนึ่งของห้อง
      ไม่เป็นอันจะทำอะไร เรียนหนังสือก็ไม่รู้เรื่อง
      งานที่ทำออกมาก็ทำออกมาได้ไม่ดี …
      เพื่อน ๆ มาปลอบก็ไม่ทำให้จิตใจฉันดีขึ้น ....

      ฉันได้แต่นั่งคิดถึง คำพูดเก่าๆ ที่ผ่านมา
      จากที่ฉันคิดไว้ว่า ไม่มีวันซะหรอกที่ฉันจะร้องไห้เพราะความรัก
      แต่มันก็ทำให้ฉันร้องไห้ฟูมฟายได้เป็นหลายวัน เหมือนกัน
      จากที่คิดว่ารักเป็นเรื่องไร้สาระ ...
      แต่มันกลับให้ฉันเห็นคุณค่าของความรักมากขึ้น

      จากที่ฉันคิดไว้ว่า ไม่มีวันซะหรอกที่ฉันจะร้องไห้เพราะความรัก
      แต่มันก็ทำให้ฉันร้องไห้ฟูมฟายได้เป็นหลายวัน เหมือนกัน
      จากที่คิดว่ารักเป็นเรื่องไร้สาระ ...
      แต่มันกลับให้ฉันเห็นคุณค่าของความรักมากขึ้น

      จากที่คิดว่าความรักมันมีอะไรดีนัก ทำไมใคร ๆ จึงใฝ่หา
      ขณะนี้ฉันได้รู้แล้วว่าทำไมทุกคนจึงอยากมีรัก…
      และฉันก็รู้ว่าความรักมันมีอิทธิพล กับ คนเรา
      ก็ต่อเมื่อฉันได้เจอกับตัวเองแล้วจริง ๆ ….
      ขณะนี้ฉันได้รู้แล้วว่าทำไมทุกคนจึงอยากมีรัก…
      และฉันก็รู้ว่าความรักมันมีอิทธิพล กับ คนเรา
      ก็ต่อเมื่อฉันได้เจอกับตัวเองแล้วจริง ๆ ….
                                               แค่คน คนเดียวเนี้ยเหรอที่ จะมีอิทธิพลมากพอ
                                                         ที่จะทำให้เรา "ร้องไห้"
      ฉันเคยคิดว่า ..... ความรักทำให้คน โง่ จริง ๆ ที่มองไม่เห็นความชั่วร้าย
                                           ของเค้า

      ฉันเคยคิดว่า ..... ความรักคือ การหลอกลวง เพื่อหวังอะไรสักอย่าง

      ฉันเคยคิดว่า ..... ไม่มีวันซะหรอกที่ฉันจะร้องไห้ให้กับความรัก
      ฉันเคยคิดว่า ..... ความรักเป็นเรื่องไร้สาระ

      ฉันเคยคิดว่า ..... การมีความรัก ทำให้เราต้องมีภาระมากมาย
      ฉันเคยคิดว่า ..... ความรักมันมีอะไรดีนัก ทำไมใคร ๆ จึงใฝ่หา

      แต่พอฉันได้มารู้จักกับคน คนหนึ่ง ....
      เขาทำให้ฉันรู้จักคำว่า “รัก” มากขึ้น

      “รัก” มันมีอะไรมากกว่าที่เราคิดไว้
      มันสามารถทำให้เราเป็นคนอ่อนไหวได้
      ทำให้เรา มีความสุข ที่ได้อยู่ใกล้ ๆ เค้า
      ทำให้เรามีกำลังใจ ทำให้เรามีเพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่ง
      ทำให้เรากลายเป็นคนโง่เหมือนที่เราคิดไว้

      ... เพราะอะไรนะเหรอ
      ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่า ทำไม ...
      บางทีเรายอมที่จะโง่ทั้ง ๆ ที่เราก็รู้อยู่ ว่าเค้าหลอกเรา
      แต่เราก็ไม่ทำอะไร เพราะเรากลัว ว่ารัก นั้นจะจบลง

      เรากลัว ที่จะไม่มี เค้าอยู่เคียงข้าง
      เรากลัวว่ารักนั้นจากเราไปเมื่อไหร่
      เพราะถ้ารักจากไป...มันจะทำให้เรา กินไม่ได้ นอนไม่หลับ
      ไม่มีกระจิต กระใจ จะทำอะไรได้...

      และแล้วฉันก็เข้าใจรักมากขึ้น
      เมื่อวันหนึ่ง...ฉันนั่งร้องไห้อยู่ในมุมๆ หนึ่งของห้อง
      ไม่เป็นอันจะทำอะไร เรียนหนังสือก็ไม่รู้เรื่อง
      งานที่ทำออกมาก็ทำออกมาได้ไม่ดี …
      เพื่อน ๆ มาปลอบก็ไม่ทำให้จิตใจฉันดีขึ้น ....

      ฉันได้แต่นั่งคิดถึง คำพูดเก่าๆ ที่ผ่านมา
      จากที่ฉันคิดไว้ว่า ไม่มีวันซะหรอกที่ฉันจะร้องไห้เพราะความรัก
      แต่มันก็ทำให้ฉันร้องไห้ฟูมฟายได้เป็นหลายวัน เหมือนกัน
      จากที่คิดว่ารักเป็นเรื่องไร้สาระ ...
      แต่มันกลับให้ฉันเห็นคุณค่าของความรักมากขึ้น

      จากที่ฉันคิดไว้ว่า ไม่มีวันซะหรอกที่ฉันจะร้องไห้เพราะความรัก
      แต่มันก็ทำให้ฉันร้องไห้ฟูมฟายได้เป็นหลายวัน เหมือนกัน
      จากที่คิดว่ารักเป็นเรื่องไร้สาระ ...
      แต่มันกลับให้ฉันเห็นคุณค่าของความรักมากขึ้น

      จากที่คิดว่าความรักมันมีอะไรดีนัก ทำไมใคร ๆ จึงใฝ่หา
      ขณะนี้ฉันได้รู้แล้วว่าทำไมทุกคนจึงอยากมีรัก…
      และฉันก็รู้ว่าความรักมันมีอิทธิพล กับ คนเรา
      ก็ต่อเมื่อฉันได้เจอกับตัวเองแล้วจริง ๆ ….
      ขณะนี้ฉันได้รู้แล้วว่าทำไมทุกคนจึงอยากมีรัก…
      และฉันก็รู้ว่าความรักมันมีอิทธิพล กับ คนเรา
      ก็ต่อเมื่อฉันได้เจอกับตัวเองแล้วจริง ๆ ….

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×