คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Unloveable [END]
เพื่ออรรถรสในการอ่าน กรุณาเปิดเพลงฟังแล้วอ่านไปด้วย
มันนานมากแล้วครับ วันที่เขาทิ้งผมไปมีคนอื่น..
แม้เวลาจะผ่านไป มันก็ไม่เคยทำให้ผมได้ลืมเขาลงเลย..
.
.
.
.
.
ก่อนวันเกิดผม 1 อาทิตย์
ณ ร้านขนมเค้ก
‘ต๋าวววววว’ เสียงใสของคนที่ผมรักดังขึ้นจากข้างหลัง
‘ครับ’ ผมหันไปหาเสียงเรียกนั้น
‘ชามีอะไรจะบอกและ’
‘อะไรครับ’
‘…’
‘มีอะไรครับชา?’
‘ชาร้องไห้ทำไม?’
น้ำใสใสเริ่มไหลรินลงมาจากตาของคนที่อยู่ตรงหน้าผม
‘เต๋า .. ฮึก ชะ..ชา’
‘…’
‘ละ..เลิกกัน’
เมื่อผมได้ยินคำพูดนั้นออกจากปากคนที่ผมรัก อยู่ดีดีน้ำตาที่มันเก็บมานานก็เริ่มไหลรินลงมาเรื่อยๆ
มันเป็นคำพูดที่ผมไม่อยากได้ยินจากคนตรงหน้า แต่.. เขาก็พูดมันออกมาแล้ว
คำพูดคำนี้มันเหมือนมีดที่กรีดลึกลงไปข้างในหัวใจผม ..
‘ชา ..’ ผมโผเข้ากอดคนตรงหน้า
‘อย่าทิ้งเต๋าไป ฮึก ชา ..’
‘ชาขอโทษ..’
‘ยังไงเต๋าก็รักชาคนเดียว..’
แต่แล้วสักพักก็มีชายร่างสูงคนหนึ่ง มาผลักผมจากคนที่ผมกอดอยู่ตรงหน้า
‘คุณเป็นใคร มีสิทธิอะไรมาผลักผม’
ผมง้างหมัดกำลังเตรียมต่อยเขา แต่เสียงใสใสก็ตะโกนห้ามผม
‘อย่าทำอะไรเขา ..’
ผมมองร่างบางอย่างไม่เข้าใจ ..
‘ผมเป็นแฟนใหม่คชา’
ผู้ชายร่างสูงคนนี้คว้าร่างบางไปกอดเอว มันเป็นภาพที่ผมไม่อยากจะมอง
ผมไม่อยากเห็นคนตรงหน้านี้อีกต่อไป ผมเลยวิ่งออกจากร้าน
.
.
.
.
.
ณ บ้านเต๋า
วันนี้เป็นวันเกิดผมครับ
‘เห้ยยยยยย เป็นไงบ้างมึง’
นี้เฟรมเพื่อนรักผมครับ
‘สบายดี เรื่อยๆ’
‘อ่ะของขวัญ’
‘มึงมีปัญญาซื้อของขวัญให้กูด้วยหรอ’
‘ดูถูกกูนะมึงอ่ะ’
‘ไปไป เข้าข้างในก่อน เดี๋ยวกูรอเพื่อนอีกสัก 2-3คนก่อน’
‘สวัสดีค่ะพี่เต๋า’
‘สวัสดีครับน้องแพรวา’
‘นี่ของขวัญ’ ><’
‘ขอบคุณครับ’
ผมยืนรอไอ้ไทด์อยู่สักพัก คนที่ผมไม่อยากจะจำกลับมาให้ผมเห็นหน้าอีกครั้ง
‘นี่ของขวัญนะเต๋า…’
‘อืม’
‘เต๋าครับ นี่ของขวัญนะครับ จาก “แฟนใหม่” คชา’
ผมมองหน้าคนที่อยู่ตรงหน้า
‘ขอบคุณครับ’
‘ผมชื่อ ‘อ้น’ นะครับ’
‘ครับ..เชิญเข้าไปข้างในเลยครับ คุณอ้น คุณคชา!’
ผมรีบเดินเข้าไปข้างในเพื่อไปหาเพื่อนสนิทผม
‘เฟรม กูไม่ไหวแล้วว่ะ .. เขามาในงานวันเกิดกู..’
‘มึงยังมีกูอยู่ทั้งคน ปล่อยไปเถอะพวกนั้น มึงหล่อหาใหม่ได้’
‘..แต่กู’
‘ไม่ต้องพูดละ ไปร้องเกะกับกูดีกว่า’
‘อืม’
‘ต่อให้ฉันจะรักเธอมากเท่าไหร่ แต่ก็รู้ว่าเธอคงจะไม่สนใจ และยังฝันไกลและยังคงเอาไว้ข้างในจิตใจว่าสักวันเธอจะมีฉัน’
เมื่อผมได้ยินเพลงนี้ น้ำตาผมเริ่มไหลลงมาเรื่อยๆ และเฟรมจึงหยุดร้อง
‘เห้ยมึงร้องไห้ทำไม’
‘กูขอเวลาอยู่คนเดียวนะ’
ผมเดินขึ้นไปบนห้อง
ผมเข้าใจและครับ .. ว่าเวลา’อกหัก’มันเจ็บแค่ไหน
ทำยังไงก็ไม่มีทางให้เขากลับมารักผมได้เลย
ผมไม่ขออะไรมาก ขอให้เขาจำผมได้ก็พอ
ยังไงผมก็ยืนยันคำเดิมว่าผมจะรักเขาตลอดไป..
--- Writer ---
รู้สึกว่าจะทำร้ายจิตใจไรท์กันมากมาย ;__; เค้าขอโทษนะ
อยู่ๆก็อยากแต่งแนวนี้ อาจจะไม่สนุกเท่าไหร่ แต่ก็ทำเต็มที่ละนะ
หายไปนานโทษทีนะคะ ^_^
ความคิดเห็น