คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : University Part 3 [END]
Kacha Part
นี่ผมก็มาอยู่บ้านเต๋าได้ 3 – 4 เดือนแล้วครับ ตอนนี้ปิดเทอมอยู่ ตอนแรกกะจะหาหอใหม่ แต่แม่กับพ่อเต๋าบอกอยู่กับเต๋าก็ได้ เต๋าจะได้มีเพื่อนคุยด้วย ด้วยความที่ผมเกรงใจ (?) ผมก็เลยอยู่ต่อ ^_^
‘คชาตื่นแล้วหรอลูก แล้วเต๋าละ’ แม่ของเต๋าทักทายผมในยามเช้า
‘อ่อนอนอยู่ข้างบนครับแม่ เดี๋ยวผมไปตามให้นะครับ’
‘ขอบใจนะลูก’
‘ไม่เป็นไรครับแม่’
ณ ห้องนอน
‘ต๋าวววว ต๋าววว ตื่นๆๆ’
‘ต๋าวววววววววววววว’
คนตัวเล็กเขย่าตัวคนที่อยู่เบื้องหน้า
ฟุ๊บ!!!
เห้ย ! แล้วผมมาอยู่ในอ้อมกอดของเต๋าได้ยังไงเนี้ย มือไวจริงๆ - 0 - คชาน้อยเพลียเหลือเกิน~
‘ต๋าวววว ปล่อยนะ’
‘ไม่ปล่อย’ :P
ผมสะบัดตัวออกจากอ้อมกอดของเต๋าๆ แน่นสะเหลือเกิ๊นนนน - 0 -
‘ปล่อยยยย เดี๋ยวแม่มาเห็น มันไม่งาม’
‘ไม่ปล่อย’
เฮ้อ แรงยังกะควายถึก ผมคงสะบัดไม่ออกแล้วละครับ T^T คนต้องอยู่ในอ้อมกอดที่มีมือเป็นหนวดปลาหมึกอย่างนี้ - -
‘เต๋าแม่บอกให้เรียกไปกินข้าว ปล่อยได้แล้ว’
ในที่สุดมือปลาหมึกๆของคุณเศรษฐพงศ์ก็ปล่อยนายนนทนันท์เป็นอิสระสะที
‘อรุณสวัสดิ์ครับแม่ รอนานไหมครับ’
‘ไม่เป็นไรหรอกลูก มาๆ มากินข้าวกัน’
‘ป่ะชา ไปกินข้าวกัน’
‘อืม’
‘แม่ครับ ตอนเที่ยงนี้ผมจะไปพักผ่อนที่พัทยากับคชา แม่จะอนุญาติมั้ยครับ?’
‘ก็ไปสิลูก ปิดเทอมมาแม่ไม่เห็นเต๋ากับคชาไปเที่ยวกันเลย เอาแต่อยู่บ้าน น่าเบื่อจะตายเน๊อะ แล้วไปกันกี่วันละลูก?’
‘ประมาณ อาทิตย์หนึ่งครับแม่’
คนตัวเล็กทำหน้างงเล็กน้อยเพราะว่าเต๋าไม่ได้บอกเขาไว้ก่อนว่าจะพาไปพัทยา
Tao Part
ระหว่างทางที่ผมขับรถไปพัทยา คชาก็หลับมาตลอดทางเลย มีแต่เสียงเพลงที่อยู่เป็นเพื่อนผม ฮ่าๆ คชามองในมุมนี้ก็น่ารักดีเหมือนกัน
‘คชาครับ ถึงพัทยาแล้วนะ’
‘งื๊อออ~’
‘ถึงแล้วนะ ถ้าไม่ตื่นเต๋าอุ้มไปนะ’
คนตัวเล็กพยักหน้าตอบรับ แล้วจะให้ผมทำไงละครับ ผมก็ต้องอุ้มไปสิ โอกาสแบบนี้หาได้ง่ายๆสะที่ไหน
‘ชาตัวหนักเหมือนกันนะเนี้ย 55’
‘หื้ออออ ม๊ายหนักน้า’
ผมเพิ่งรู้ว่าตอนคชากึ่งกลับกึ่งตื่นจะเป็นแบบนี้ ทำตัวเป็นเด็กๆแต่แอบยั่วนิดๆ หึหึ ระวังตัวไว้ละกันนะคชา ..
‘ชาชาชาชาชาชาชาชา’
‘ห้ะ?’
‘อ้าวตื่นหรอ ? ขอโทษที่ทำให้ตื่นนะ เต๋าแค่ร้องเพลงเฉยๆ’
‘ร้องเพลงเป็นชื่อชานี้นะ ? ‘ (- - ) ( - -)
‘ครับ แหะๆ นอนนานเหมือนกันนะเรา 6 โมงแล้ว ไปหาไรกินกัน’
‘ป่ะๆ’
ณ ร้านอาหาร
‘กินไรสั่งเลยนะ’
‘เต๋าสั่งให้ชาหน่อยสิ’ T ^ T
‘โอเคครับ พี่ครับ เอากุ้งเผา ปลาหมึกย่าง ปูนึ่งนะครับ’
‘ค่ะ’
ผมเห็นคชามองตามพนักงานไป แล้วก็ทำคิ้วผูกโบ คชาเป็นอะไร ?
‘ต๋าว ต๋าววววววว’
‘ครับ’
‘ตะกี้อ่ะ พนักงานมองเต๋าตามเยิ้มเลยอ่ะ’
‘ทำไมอ่ะ ก็เต๋าหล่ออ่ะ 555’
‘ชิส์’
‘หึงหรอครับ?’
‘เปล่าหึงนี่ ใครหึง’
‘ครับๆ’
.
.
.
2 ชม.ผ่านไป
.
.
.
‘ต๋าวววว เดินเล่นชายหาดกัน’
‘อื้ม ป่ะ’
หึหึ ตรงตามแผนเต๋าเลยนะคชา
‘ต๋าวววว เคยชอบผู้ชายมั้ย?’
‘ไม่รู้ดิ’
‘เวลาชอบใครสักคนหนึ่งมันจะรู้สึกยังไงอ่อเต๋า?’
‘เวลาอยู่ด้วยแล้วมีความสุขอะไรอย่างเนี้ยและ’
‘อ่อ รักจำกัดเพศป่ะเต๋า?’
คนตัวเล็กทำหน้าจริงจัง
‘ไม่หรอก ความรักไม่จำกัดเพศ 555 ว่าแต่ถามทำไม’
‘ปะ..เปล่า’
‘คชา .. เต๋ามีอะไรจะบอก’
‘อะไร?’
‘บอกไปชาจะรังเกียจมั้ย .. ?’
‘ไม่หรอก อะไรที่เป็นเต๋าชารับได้หมด’
‘คือเต๋า .. ‘
‘เต๋า .. ?’
‘เต๋าชอบ’
‘ชอบ ?’
‘คือว่า’
‘จะบอกไม่บอก ? ไม่บอกจะงอนละนะ’
คนตัวเล็กทำหน้ายู่ พร้อมทำคิ้วผูกโบกัน
‘คือเต๋าชอบชานะ’
คนตัวเล็กหน้าระเรื่อขึ้นสีแดงจางๆ
‘คชาก็ชอบเต๋านะ’
‘เป็นแฟนกับเต๋านะครับ’
‘อะ..อืม’
คนโตหันหน้าไปหาคนตัวเล็ก พร้อมจับหน้าคนที่อยู่เบื้องหน้าให้มาเผชิญหน้ากับตน พร้อมประทับริบฝีปากหยักลงบนริมฝีปากบางอย่างอ่อนโยนอยู่อย่างนั้น เหมือนสิ่งรอบๆคล้ายเป็นเหมือนผวังค์แห่งความฝัน จูบนี้ช่างเนิ่นนานจนลืมวันและคืนความรักของสองคนนี้จะตราตรึงอยู่ตลอดไป
---- Writer ----
ขอโทษนะค่ะ สมองไม่แล่นเลย แต่อยากแต่งให้จบ มันค้าง T^T’
ไรท์จะมาแต่งอีกทีหลังปิดเทอมน้า จะพยายามแต่งดีดี
หาคำสวยๆให้อ่านแล้วลื่น เดี๋ยวจะมาลองแต่งดูนะ
ขอโทษนะค่ะ เรื่องนี้อาจจะไม่สนุกเท่าไหร่ ไรท์จะพยายามปรับปรุงนะ
ความคิดเห็น