ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ลองมารักกันดิ...หมาน้อยของผม [Markson]

    ลำดับตอนที่ #7 : ลองมารัก Ep.6

    • อัปเดตล่าสุด 12 ต.ค. 58


    @ห้องพักนักกีฬาบาส
    "ไอเหี้ยมาร์ค!ปล่อยกุ!!!!"เสียงโวยวายของคนตัวเล็กดังลั่นห้องเมื่อมาร์คลากมาถึงห้อง  
     
       มาร์คผลักแจ็คสันให้ติดกำแพงแล้วล็อคประตูห้อง 
    "ไอมาร์คมึงจะทำไรกู?"แจ็คสันถามทั้งๆที่รู้ว่า
    มาร์คจะทำไร 
     
    "เด็กป.3ยังรู้เลยว่าจะทำไร"มาร์คพูดแค่นั้นแล้วก็รีบกดจูบไปที่ปากอวบอิ่มสีแดงนั้น 
     
    "อื้อ~"แจ็คสันร้องออกมาเพราะมาร์คให้รสจูบที่มันรุนแรงกว่ากลางวัน มาร์คใช้ลิ้นเลียริมฝีปากอีกคนและขบกัดเม้มเพื่อให้อีกคนอ้าปากรับจูบของเขา แจ็คสันเผลออ้าปากจนทำให้มาร์คสอดลิ้นเข้าไปชิมความหวานของอีกคน แจ็คสันทำอะไรไม่ได้เพราะตอนนี้รู้สึกหมดเเรงกับการกระทำของมาร์ค ใช่ว่าแจ็คสันจะไม่เคยจูบใครแต่เขายอมรับว่าไม่มีใครที่ทำให้เขาบ้าได้ขนาดนี้ มาร์คใช้ลิ้นหยอกล้อเกลียวลัดลิ้นของแจ็คสันและดูดความหวานในปากออกมาหมด มาร์คถอดจูบออกแล้วเลื่อนลงมาขบเม้มที่ซอกคอขาวของคนตัวเล็กขบเม้มทำรอยแดงไปเกือบทุกส่วนบริเวรคอ"อื้อ..ไอมาร์ค...พอ...อือ...แล้ว~"แจ็คสันครางออกมาทำให้มาร์ครู้ว่าตอนนี้อะไรมันหยุดเขาไม่ได้แล้วเพราะส่วนกลางของเขามันคับจนอยากจะปลดปล่อยแล้ว
                      "เป็นของกูนะแจ็คสัน"
      มาร์คจัดการถอดกางเกงเขาและแจ็คสันออก
     
     
     
     
     
     
     
    -------------------------CUT!---------------CUT!-----
    -------------------------
     
     
     
     
     
    [Mark Part]
     "ไอมาร์ค!...โอ้ย!"แจ็คสันมันจะด่าผมแต่ถ้ามึงคิดว่ามีแรงก็เอาดิ
     
    "หยุดพูด"ผมชี้หน้ามันเป็นการสั่งๆ"ไม่ไหวแล้วยังปากมาก มึงนี่ขี้บ่นจริงๆ"
     
    "กุเกลียดมึงงงงงงงง!!!!!"มันตะโกนใส่หูผมทั้งๆที่ยังนั่งลูบก้นตัวเอง
     
    "หึ...จะมาเกลียดผัวได้ไงหละจ้ะเมียจ้า^0^"ผมแกล้งพูดเล่นกับมัน แต่ไม่แกล้งดิก็มันเป็นเมียผมแล้ว
     
    "มึงแม่งเหี้ย กูไม่มีวันเป็นเมียมึง!"อ่อหราคับคุณแจ็คสัน
     
    "แต่ก็เป็นแล้วหนิ5555555เป็นไงลีลากูถึงอกถึงใจม่ะ ได้ทุกที่เลยนะกูบอกแล้ว"ผมยกยิ้มให้มัน
     
    "เลว เกลียดมึง"เกลียดอีกแหละ
     
    "ด่ากูอีกทีกูจะจัดให้อีกรอบ"ผมดุมันก่อนจะไปนั่งเอามันเข้ามากอด
     
    "ปล่อย"มันดิ้นในอ้อมกอดผม
     
    "อยู่นิ่งๆดิ ต่อไปนี้เป็นเมียกูแล้วห้ามให้ใครมายุ่งอีกเพราะกูหวงและขี้หึงมาก"ผมผละออกจากมันและมาสบตาแทน"เข้าใจนะแจ็คสัน"
     
    "ถ้ากูตอบมึงว่าไม่เข้าใจหละ?"อ่าวไอนี้
     
    "ก็จะช่วยลือให้ไงแบบชุดใหญ่เลย"ผมแกล้งล้อมันเล่น
     
    "พอเลย เออ มึงห้ามกู มึงก็ต้องทำด้วยใจ๊"ว้าววววมันห้ามไม่ให้ผมยุ่งกับใคร
     
    "หึงกูอ่าดิ"ผมพูดทำให้จนตอนนี้คนถูกแกล้งหน้าแดงเลย
     
    "ไม่ใช่ แฟร์ๆไงสัส กูจะไปหึงมึงเพื่อ?"เอ้าอะไรว่ะ
     
    "อ่าวงั้นไม่เอา เพราะที่กูห้ามมึงกูมีเหตุผล"ผมตอบมันจิงจัง
     
    "เหตุผลเชี่ยไร?"มันจ้องหน้าผม
     
    "เหตุผลคือกูหวง หึง มึงไงแต่มึงไม่มีเหตุผล เพราะฉะนั้นไม่มีสิทธิ์"ผมตอบมันแล้วยิ้มหวาน
     
    "มี!เพราะกูเป็น....เอ่อ"ผมรอฟังคำตอบอยู่
     
    "เป็น?"ผม
     
    "เออๆช่างเหอะเอาเป็นว่ากูมีสิทธิ์ห้ามมึง"มันพูดปัดๆแต่หน้านี่แดงเลย
     
    "เออๆแล้วนี่ลุกไหวมั้ย?กูขอโทษพอดีกูทำแรงไปหน่อยแต่มึงแม่งครางได้เสียงโคตรหวานอะ5555555"ผมล้อมัน
     
    "ไอเหี้ยยยยยยยยยยยย...อย่าให้กูหายเจ็บนะมึง"มันทำหน้าดุใส่ผม
     
    "กูจะไม่รอให้หายเพราะถ้ามึงให้ใครมาแตะเนื้อต้องตัว กูจะทำอีกเอาแบบทบต้นทบดอกเลย"ผมสั่งมันอีกที 
     
    "เผด็จการสัส"มันบ่น"มาช่วยกูให้เดินทีเอาเสื้อกูมาด้วย!"
     
    "แต่มึงระวังกูเผด็จศึกหงส์สาแล้วกันอ่อยคนอื่นมากๆอะ สิ่งที่มึงคิดว่าทำแล้วปกติแต่แม่งโคตรอ่อยในสายตากู"ผมพูดให้มันฟัง มันหน้าแดงจนจะระเบิดแล้วนั้น
     
    "แล้ว...เอ่อ...น้ำที่กูปล่อยจะทำไงอ่ะ"มันก้มหน้าถามผม
     
    "เดี๋ยวกูเช็ดเอง รอเดียว"ผมบอกก่อนจะไปเอาผ้ามาถูๆ แจ็คสันมองการกระทำของผมก็ก้มหน้าแดงเป็นมะเขือเทศเลย
     
    "เสร็จ!ป่ะ!ไปรับน้องชายของเรากันเมียจ้า^0^"ผมยิ้มหวานให้มันแล้วพยุงมันออกไปดูท่าเดินก็รู้ว่าเจ็บ ขอโทษที่รักแต่ที่รักทำให้สามีต้องเเรง55555555555
     
     
     
    [Jackson Part]
    ตอนนี้ผมก็มานั่งในรถข้างคนขับเรียบร้อยแล้วไอมาร์ค ไออเลวทำกูได้ ฝากไว้ก่อนเหอะรอให้กูหายแล้วมึงจะได้เจอลีลากูเสียบมึงบ้าง คนเชี่ยไรแม่ง! เกิดมาเคยแต่ไปเสียบเขาแม่งโดนเองเหี้ยเอ๊ย! ตอนนี้ผมหยิบมือถือมาดูก็พบว่าฮันบินไลน์มา
    Mickyhanbin:ฮยองคับ ฮยองอยู่?
     
    Mickyhanbin:ฮยองผมหาฮยองทั่วแต่ไม่เจอ ฮยองเป็นมั๊ยคับ?
     
    Mickyhanbin:ฮยอง...ตอบผมหน่อยคับ
     
    Mickyhanbin:ฮยอง...ถ้าเห็นไลน์แล้วช่วยตอบด้วยเป็นห่วงนะ
     
      'เฮ้อ' ผมเห็นข้อความแล้วก็ต้องถอดหายใจออกมา
     
    "เป็นอะไรของมึง?"ไอมาร์คถามผม
     
    "ลำบากใจ"ผมตอบแบบเหนื่อยใจสุดๆ
     
    "เรื่องไร?เรื่องกูกับมึงหรอ?"มันถามผมตาก็มองถนนไปด้วย
     
    "ป่าวเรื่องบิน"ผมตอบ
     
    "จะไปสนทำไม เดี๋ยวมันรู้เรื่องมึงกับกูก็เลิกตื้อเอง"ตอบง่ายนะสาสสสสสสส
     
    "พูดง่ายนะ ถ้าเป็นมึงหละเห็นกูโดนแย่งไปจะรู้สึกไง กูถึงจะไม่ได้คิดไรกับฮันบินแต่กูก็รู้สึกดีกับน้องมันเวลาอยู่ใกล้ๆ"ผมตอบยาวววววว
     
    มันเงียบคับ ฮ่า!คิดได้ด้วยหรอ?
    มันเบรกรถอย่างแรงจนหน้าผมจะฟาดกับคอนโซน
    "เหี้ยมาร์ค"ผมด่ามัน
     
    มันจับข้อมือผมแล้วบีบ"มึงไม่มีสิทธิ์แคร์ความรู้ใครนอกจากกู และถ้ากูต้องเสียมึงไปกูไม่ยอม"มันจ้องตาผม
       ตอนนี้ผมรู้สึกได้ว่าหน้าผมร้อนๆขึ้นมาแล้ว หัวใจเต้นเร็วมาก และดังโคตรผมกลัวคนตรงหน้าได้ยินมากๆ
     
    "5555555เออๆจะจิงจังทำไมว่ะขับรถไปเร็ว"ผมหัวเราะกบเกลื่อนความปัญญาอ่อนของผม ผมคงไม่ได้ชอบมัน ถ้าชอบก็อย่ารัก
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    เขินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนแทนแจ็คสันทำไมพี่มาร์คทั้งน่ารัก ทั้งหล่อ และรุนแรงแบบนี้5555555555 #ขอบคุณที่มาอ่านนะค่ะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×