ลองมารักกันดิ...หมาน้อยของผม [Markson]

ลำดับตอนที่ #6 : ลองมารัก Ep.5

14.00 

  @มหาลัยชื่อดังในเกาหลี

   

   [Jackson Part]

    เย่!เรียนเสร็จแล้ว!5555555ถึงเวลาต้องไปรับตัวเล็กของผมแล้วววววววววววว น้องชายผมจะเป็นไงบ้างเนี่ยกับรร.ใหม่แถมเปิดเทอมวันเเรกจะได้เพื่อนยังหว้า....

     แจ็คสันกำลังจะเดินไปที่หน้าประตูห้องเรียนแต่....

"แจ็คสันฮยองงงงงงงงงงงง"แจ็คสันหันไปตามเสียงที่เรียกเขาแล้วพบว่าเพื่อนน้องชายของเขาที่พึ่งกลับมาจากอเมริกา

"อ่าวฮันบินนนนนนนน"แจ็คสันกระโดดกอดเข้าใส่เต็มแรง"โอ๊ยยยยยยคิดถึงจังเลยยยยยยยย"

"ผมคิดถึงฮยองมากกว่าเยอะ!"บินบอกผมก่อนจะแนะนำเพื่อนที่มากับเขาอีกคน"อ่าฮยองนี่คิม จีวอนคับเรียกง่ายๆก็บ๊อบบี้คับ"

"hi!!!!"บ๊อบบี้ยิ้มจนตาหายแล้วยื่นมือมาจับเพื่อนทำความรู้จักกับแจ็คสัน...

"เอ่อฮยองแล้วนี่ฮยองจะไปไหนอ่าคับ?"บินถามแจ็คสันที่ยืนยิ้มจับมือกับบ๊อบบี้

"อ่อจะไปรับแบมแบมนะไปด้วยกันมั้ย แบมต้องดีใจเเน่ๆ"แจ็คสันเอยชวนทั้งสอง

"ไปสิคับ ไปเลยๆๆๆๆๆๆ"บินดึงมือแจ็คสันออกมาจากห้องเรียน

[Junior Part]

   ไม่นะ!!!!!!แจ็คสัน!!!!ตอนนี้ผมแทบจะทั้งวิ่งทั้งเดินเร็วเพื่อตามเพื่อนรักของผมกลับมาเพราะถ้ามาร์คฮยองมาไม่เจอนะมีหวัง ไม่เอาาาาาาาาาาาาาาเนียร์กลัว

"แจ็คสัน!เดี๋ยวก่อน!รอกูก่อนไอสั้น!"ผมตะโกนแล้วตะโกนอีก

  สักพักแจ็คสันก็หยุดเดินแล้วหันมาหาผม

"อ่าว!ไอเนียร์!มานี่!"มันเรียกผมไปหามัน โหยยยยไอเวรกูวิ่งตามมึงเหนื่อยนะไม่น่าเชื่อว่าขาสั้นๆของมันจะเดินได้เร็วมาก

"เดี๋ยว...แฮ่...อย่าพึ่งไป"มันทำหน้างงๆ"เออแป๊ปเดียวรอตรงนี้"ผมเหลือบไปเห็นมาร์คฮยองที่ตึกตรงข้ามอ่าาาาาาเห็นแล้วสินะ

"เออๆแล้วทำไมต้องวิ่งตามกูว่ะ5555555"มันขำผม กูเหนื่อยนะถ้าไม่เหนื่อยกูถีบแหละ

"แล้ว?"ผมชี้ไปทาง ผช สองคน

"เห้ย!มึงจำน้องไม่ได้หรอว่ะ?"มันถามผม  โหวววถ้ารู้กูจะถามมั้ย?"ฮันบินไง"มันบอกผม

"ฮันบิน?"ผช ที่ถูกแจ็คสันพูดชื่อหันมาหาผม

"โอะ!เนียร์ฮยอง!คิดถึง!"อยู่ดีๆมันก็มากอดผมแน่น"โหยยยยยคิดถึงจุงเบย"

"โทษนะคุณเป็นใคร?"ผมถามมัน มันผละออกจากผม

"เอ้า!จำไม่ได้หรอ ผมที่ชอบกินขนมฟรีมือฮยองอ่ะ ขำได้ยัง?"ผมก็คุ้นๆนะแต่ไม่อ่ะ"เอ้า!ยังๆยังทำหน้างง งั้นก็....จุ๊บ!"มันจูบมาที่ปากผม ผมตกใจมาก"ไงจำคิม ฮันบินจูบเเรกของฮยองได้ยัง?"โหไอเด็กนี้ที่ชอบไอแจ็คแต่ก่อนแล้วไปเรียนที่เมกาแต่เด็กๆ

"อ่อจำได้แล้ว ไงๆเป็นไงบ้าง"ผมถามอีกรอบเพื่อเป็นมารยาท

"ก็โอเคนะคับแต่คิดถึงพวกฮยองนะสิ มาๆขอจุ๊บอีกที"มันทำท่าดึงหัวผมจะไปจูบแต่ผมขัดขืนสุดๆแต่สุดท้าย"จุ๊บ!...555555"

"มึงทำไรเมียกูไอเด็กเวร?"เสียงที่คุ้นหูผมดังขึ้น

"เห้ย!"ผมตกใจเมื่อเห็นเจบียืนมองอยู่ สายตาดูนิ่งมากแต่มือกำแน่น ชิบหายแล้วววววววว

"เห้ยๆเเจบอมฮยองใจเย็นคับ"แจ็คสันเดินไปหาเจบี"คือว่า...เด็กคนที่จุ๊บแฟนฮยองนะเป็นเพื่อนน้องชายผมและพอดีไม่ได้เจอกันนานคับน้องมันพึ่งกลับมาจากเมกาน่ะ คนนี้แหละคับจูบเเรกไอเนียร์ แต่!...ฮยองใจร่มนะคับคือว่าฮันบินไม่ได้จะล่วงเกินอะไรเนียร์เลยคับแค่ทักทาย"แจ็คสันดูน่ารักขึ้นมาในสายตาผมมาก

"แล้วทำไมต้องจูบ ของของฮยอง ฮยองหวง"เจบีมองหน้าฮันบินนิ่งแล้วเดินตรงดิ่งไปหาฮันบินแต่!

"ฮยองจะทำแบบนี้กับฮันบินไม่ได้นะ!"แจ็คสันห้ามไว้"เขาเป็นคนของผม ฮยองฟังผมหน่อยดิว่ะบอกว่าไม่มีไรก็ไม่ดิ เนียร์มันรักฮยองคนเดียวอย่าเว่อร์ๆ"แจ็คสันพูดถูก555555

"คับ ผมไม่ได้คิดไรกับแฟนของ....?"ฮันบินชี้ไปทางเจบี

"แจบอม เจบีก็ได้พึ่งกลับมาจากเมกาจะได้เรียกง่ายๆ"แจ็คสันบอกน้อง

"คับๆ...ผมไม่ได้คิดไรเลยนะแค่แกล้งตามภาษเด็กน่ะ5555555"ฮันบินบอกพร้อมยิ้มให้เจบี

"ใช่ๆ"แจ็คสันก็ช่วยเสริม

"ดูนายมั่นใจกับเด็กนี่มากนะ"เจบีบอกกับแจ็คสัน

"ก็ไม่ให้มั่นได้ไงหละคับก็ผมชอบแจ็คสันฮยองคับ...ผมตามจีบฮยองเขาตั้งแต่เด็ก555555"บินตอบแบบเด็กๆแต่มึงกำลังจะชิบหาย

"หรองั้น...ขอโทษด้วยนะ"เจบีขอโทษเด็กหนุ่ม

"เจบี...นายไม่เคยเชื่อใจฉัน ฉันงอน!เชอะ!"ผมเดินหนีไปดื้อๆก็งอนอ่ะ

"อ่ะ...อ่าว!ที่รักๆ!รอเค้าด้วยยยยย"เจบีตะโกนและวิ่งตามผมมาทิ้งให้มาร์คฮยองเอ๋อ55555

[Mark Part]

  ตอนนี้อย่าพึ่งมาPartคนหล่อ ฮือออออ ไอเด็กบ้านั้นพูดตรงไปนะ ที่เห็นว่าผมเงียบไม่ใช่ไม่มีบทพูดแต่คือว่ากำลังเจ็บใจและอึ้ง ตอนแรกที่ไอเจ้าเด็กนั้นพูดน่ะก็ไม่ได้คิดไรเพราะคิดว่าแจ็คสันคงไม่คิดไรด้วยแต่คือว่าแจ็คสันหน้าเเดงตอนแม่งพูด ผมสัมผัสได้คับ(พี่มาร์คญาณทิตย์)

"อ่าวแล้วมึงจะยืนหล่ออีกนานม่ะ เพื่อนมึงไปนู่นแล้ว"แจ็คสันบอกผมทำให้ผมหลุดออกจากความคิด ความคิดที่โคตรเชี่ยยยยยย

"ห้ะ?"ผมถามอีกรอบเพราะเมื่อกี้ไม่ได้ฟัง

"เอ้าไอห่า คือกุถามว่ามึงยืนทำไรตรงนี้....เพื่อนมึงเค้าเดินไปแล้ว"อ่อออออถามงี้นี้เอง

"กูมารับมึงไปรับแบมแบม"ผมตอบไปหน้าตายอ่อที่รู้จักชื่อเเบมเเบมเพราะเจบีบอก555555

"ไม่ต้องอ่ะ กุจะไปกับฮันบินแล้วก็บ๊อบบี้"แจ็คสันโบกมือปฎิเสธผม

"งั้นกูไปด้วย"ผมสาวเท้าไปหามันและจับมือมันเดินนำไอเด็กห่า2คน

"อ่าวเห้ย!ปล่อยกุ!!!!!!"แจ็คสันพยายามดึงมึงผมออก ขัดขืนตัลลอดดดดดด

"ไม่"ผมหันไปตอบสั้นแล้วลากมันไป

"ไอเชี่ยมาร์คคคคคคคคปล่อยยยยยยยกูวววววววววววววว"มันโวยวายเสียงดังลั่นคณะ

[Hanbin Part]

  "เห้ยแจ็คสันฮยองงง!!!!!!!!ปล่อยยมือวาที่แฟนผมนะ มาร์คฮยองงงงงงงงง"ผมวิ่งตามพร้อมตะโกนเรียกแต่ดูเหมือนจะไม่ฟังกันเลย

     สวัสดีคับผม คิม ฮันบินคับ ผมอายุเท่าแบมแบม ผมจะกลับมาเรียนที่เกาหลีนับแต่บัดนี้เป็นต้นไปและจะเดินหน้าจีบแจ็คสันฮยองด้วย!5555555555555555

[Jackson Part]

  "ไอเชี่ยปล่อยดิว่ะ มึงคิดว่ากุเป็นตัวอะไรดึงอยู่ได้ กูเจ็บ!"ผมทั้งตะโกน ทั้งโวยวาย แม่งก็ยังลากผม เห็นตัวบางๆแรงควายสัสๆ

"ถ้าไม่อยากเจ็บ มึงก็เดินตามกูมาดีๆแล้วเลิกโวยวายด้วยกูหนวกหู"มันหันหน้ามาตอบผม โถ่ทำเป็นดุ กลัวชิบหายเลยยยยยยย

"ก็กูจะไปกับฮันบิน!"ผมบอกมัน ดูสิจะตอบว่าไง

"หึ...อยากโดนเหมือนกลางวันอีกหรอ?"มันหยุดเดินแล้วหันหน้าดึงผมเข้าไปใกล้ เหี้ยใกล้ไป"กลางวันแค่น้ำจิ๋มของจิงน่ะบนเตียง เอ๋~หรือว่าตรงนี้เลย แบบเล่นหนังสดให้ไอเด็กสองคนนั้นมันดู จะได้รู้ว่ามึงเป็นของกู"มาร์คก้มหน้าลงมาหาผม ใกล้กว่าเดิม

"กูไปเป็นของมึงตอนไหนมิทราบ?"เออใช่ผมไปเป็นของมันตอนไหน

"ตอนนี้อ่ายังแต่เร็วๆนี้ไม่แน่"มันก้มลงมาขบกัดที่ใบหูผมจนผมจะเคลิ้มแต่เดี๋ยว....

"อะ!..."ผมร้องออกมา"มึงต้องการอะไร...โอ้ยหูกู...อะ!...แดกไม่ได้!"ผมถามมันทั้งๆที่มันยังขบกัดที่คงหูผม

"ต้องการให้มึงมาเป็นของกูไง...และถ้ามึงให้ไอเด็กบินนั้นโดนตัวกูจะจัดแม่งต่อหน้าไอเด็กนั้นเลย ดีม่ะ...หืม?"มันถามผมและดึงผมเข้าไปใกล้กว่าเดิม

"มึงคิดว่าคำขู่แค่นี้กูจะกลัวหรอไง?...กูไม่ฟัง!"ผมตะโกนใส่หูมัน

"ได้!"อยู่ดีๆมันตอบคำว่า'ได้'แล้วก็ลากผมไปห้องพักนักกีฬาบาส เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยย

"ไอมาร์คปล่อยกุ!!!!!!!!!!"โอ้ยชิบแล้วคับ

อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะค่าาาาาาาาาาาาาา ขอบคุณสำหรับการเข้ามาอ่านนะค่ะ #ขอบคุณค่ะ