ลองมารักกันดิ...หมาน้อยของผม [Markson]

ลำดับตอนที่ #12 : ลองมารักEp.10

      หลังจากที่มาร์คกำชับให้เยจินไปอยู่กับจินยอง และตนสัญญาว่าจะเข้าไปหาบ้าง เขาก็ได้ขับรถออกมาเพื่อไปหาแจ็คสันคนที่เขาแคร์ที่สุด ตอนนี้เป็นเวลาบ่าย2 แบมแบมบอกว่าแจ็คสันจะถึงบ้าน5โมง มาร์คโทรไปถามรุ่นน้องที่คณะที่แจ็คสันเรียนก็รู้ว่าวันนี้เลิกบ่าย3แล้วแจ็คสันมีธุระไปทำต่อ  มาร์คใช้เวลาขับรถ30นาทีก็ถึงมหาลัย

       @มหาลัยแห่งหนึ่งในเกาหลี

        เวลา 14.30น.

       มาร์คเดินไปหน้าคณะสถาปัตย์ แต่เขาก็เหลือบไปเห็นฮันบินที่นั่งอยู่หน้าคณะ พูดคุยอยู่กับเพื่อนของเขาคิม จีวอน (บ๊อบบี้)

"บิน นั้นมันแฟนแจ็คสันฮยองหนิ"บิชี้ไปทางมาร์คที่นั่งอยู่โต๊ะถัดไป(ไรท์ขออนุญาติเรียกบ๊อบบี้ว่าบาบิหรือบินะ)

    

"ย๊า!ใครแฟน?!ก็บอกแล้วไงว่าแจ็คสันฮยองแฟนกู นี่มึงต้องให้กูบอกอีกกี่ครั้ง"บินตะคอกใส่เพื่อนรัก

"คุณฮันบินคับ มึงช่วยแหกตาดูความจริงด้วย"บิพูดบอก

"ดูไร กูก็ไม่เห็นมาร์คฮยองมันจะจีบแจ็คสันฮยองเลย นี่กูก็กลับมาได้เดือนแล้วนะ กูก็เห็นแต่กูเนี่ยตามจีบแจ็คสันฮยอง"ฮันบิน

"นี่ถ้าตรงนี้มีนากูจะให้มึงไปไถเลย มึงนี่ควายจริงๆเลย"บิด่าบิน บินก็เอาแต่ทำหน้างงๆ

"เอ้าทำไมว่ะ?"บินถามไม่เข้าเพื่อนตัวเอง

"วันแรกที่มึงเจอแจ็คสันฮยอง ฮยองร่าเริงป่ะ?"บิถาม

"ก็ร่าเริงดี น่ารักนี่แหละเมียกู"บินทำท่าเพ้อ จินตนาการ

"โอ้ยยยยยยกูนี่อยากจะถีบมึงให้ตกเก้าอี้ ไอควาย!กูจะให้มึงเปรียบเทียบกับปัจจุบันที่มึงตามมารับฮยองเนี่ย"บิบอก

"ทำไมว่ะ กูงง"บินเกาหัว

"สักทีดีมั้ย"บิทำท่าจะโบกหัวเพื่อนตน"ก็ปัจจุบันแจ็คสันฮยองดูเงียบๆม่ะ ถามคำตอบคำ แล้วกูก็ไม่เห็นมาร์คฮยองจะมาตามเหมือนครั้งแรกที่กูเจอ"

"อ่อ...กูว่าก็ไม่เห็นแปลก เขาอาจจะไม่สนิทกันไง"บินตอบ

"ไอเหี้ย นี่กูบอกขนาดนี้มึงยังโง่อีกเนอะ คือกูจะบอกต่อว่าเวลาที่มึงมารับแจ็คสันฮยองน่ะ เวลาผ่านตึกวิศวะแล้วมาร์คฮยองเดินไปไหนสักที่อ่ะ แจ็คสันฮยองแอบมองตลอด โดยที่สายตาไม่เหมือนที่มองมึงกับกูและทุกคน สายตาดูเหมือนมีไรสักอย่าง"บาบิอธิบายออกมายาว

"กูว่ามึงมั่ว แจ็คสันฮยองของกูจะไปชอบไอมาร์คฮยองได้ไง? จำไม่ได้หรอว่าเขาสองคนเจอกันแค่วันเดียว"

"มั่วเหี้ยไร?มึงรู้จักคำว่ารักแรกพบม่ะ?"บาบิถาม

"โอ้ยยยยกูว่ามึงดูหนังหลังข่าวมากไป"บินพูดพร้อมกับยิ้มๆ

"ดูเหี้ยไร ที่กูเพราะกูก็เป็นมาก่อนไง"บิพูดหน้าจริงจัง

"เป็นมาก่อน?...ทำไมกูไม่เคยรู้? กับใครๆ?"ฮันบินให้ความสนใจเกี่ยวกับความรักของเพื่อน

"ไรมึง?"บิหลบสายตาบิน

"ก็มึงบอกมีรักแรกพบ...กูก็อยากรู้ว่ารักแรกพบมึงเป็นใคร? มีไรไม่บอกเพื่อนไง"บินทำหน้างอนๆ

"กูไม่บอก?...กูน่ะแสดงอาการออกมาทุกอย่างแล้วแหละจริงๆ"บิบอก

"อ่าวแล้วกูจะรู้ป่ะว่าแต่...เขาคือใคร?"

"เสือก..."บิหันหน้าหนี

"บอกกูหน่อยดิ ทีกูยังบอกมึงเลยว่ากูแอบชอบแจ็คสันฮยองเห้ย...ไม่แอบดิกูเปิดเผย"บินพูด

"หึ...คนที่เป็นรักแรกพบของกู  ตอนนี้เขาไม่ได้ชอบกูหรอก เขาแอบชอบคนอื่นอยู่"บิมองหน้าบิน

"แล้วมึงได้บอกเค้าป่ะหละถ้าไม่มึงจะสมหวังได้ไง?"บินบอก

"ก็กูรู้ไงว่าบอกไปเขาคนนั้นก็ไม่รักกู"บิมองหน้าบินจริงจังกว่าเดิม

"เอ้าสัส...มึงต้องบอกเชื่อกู กูรับรอง มึงต้องทำให้เขารู้เว้ยจริงๆ เชื่อกูบอกไปเลย"ฮันบินตบบ่าบิ"แล้วมึงชอบใคร?"

"กูชอบ...เอ่อ..."บิกำลังจะสารภาพแต่

"แจ็คสันฮยอง!ทางนี้คับ"ฮันบินเรียกเเจ็คสันบาบิเลยไม่ทันได้สารภาพออกมา

"ว่าไงไอแสบทั้งสอง"แจ็คสันเดินมาลูบหัวฮันบิน

"หิวอ่าคับไปหาไรกินกัน5555"ฮันบินเอามือมาลูบท้องตัวเอง

"ป่ะงั้นเราสามคนไปหาไรกินกัน"แจ็คสันกำลังจะเดินไปแต่ก็มีมือของใครมาลั้งแขนเขาไว้ แจ็คสันหันไปก็พบเข้ากับร่างสูงที่เขาคุ้นเคย"ปล่อย"แจ็คสันบอกมาร์ค

"แจ็คสันฟังกูก่อนได้มั้ย"มาร์คยังคงจับแขนแจ็คสันไว้แน่น

"ปล่อยเถอะคับ"แจ็คสันบอกกับมาร์ค

"มึงเป็นอะไรของมึง ทำไมเอาแต่หลบหน้ากู แถมวันนี้กูมาหามึงมึงก็มาพูดแปลกๆมันดูเหมือนคนที่ไม่รู้จักกันนะ"มาร์คบอก

"ใช่คับ เราไม่ได้รู้จักกัน คุณกับผมเราไม่ได้รู้จักกัน ขอโทษนะคับ"แจ็คสันแกะมือของมาร์คออก

"แจ็คสัน"มาร์คเรียกร่างเล็กที่กำลังจะเดินไปแจ็คสันหยุดทำให้ฮันบินที่ยืนมองอยู่พูดขึ้น

"ผมว่าฮยองไปดูแลลูกเมียเหอะ ปล่อยแจ็คสันฮยองเขาไปเถอะคับ"ฮันบินบอกก่อนจะพาแจ็คสันออกไป 

"แจ็คสันๆ! แจ็คสันฟังกูก่อน!"มาร์ควิ่งตามแจ็คสันไปโดยที่ไม่ดูทางว่ามีรถกำลังขับมาอย่างเร็วเลยชนเข้ากับร่างของเขาเข้าเต็มๆ

           ปึ้ง!.....

"มาร์ค!"แจ็คสันหันหน้ามาแล้วพบกับร่างสูงที่นอนจมกองเลือดอยู่ "มาร์คๆ!"แจ็คสันวิ่งมาหาร่างสูง"มาร์ค!...มาร์ค...ฮึก...มึง...มึงอย่าเป็นไรนะ!...ฮือออ"แจ็คสันดึงตัวมาร์คขึ้นมากอดไว้ แจ็คสันร้องไห้"มาร์ค!...ฮันบิน...ฮึก...โทรตามรถพยาบาลที!"

"คับๆ.."ฮันบินรีบยกโทรศัพขึ้นมาโทรออกหารถพยาบาล

               ผ่านไปไม่นานรถรพ.ก็มา.......

วี๊...ว๊อๆ~   บุรุษพยาบาลลงมานำตัวร่างสูงขึ้นไปบนรถ ตามด้วยแจ็คสัน แจ็คสันหันมาบอกบินกับบิว่า

"นาย2คนเดี๋ยวไปเจอกับฉันที่รพ.นะ"บินกับบิได้แต่พยักหน้า

       หลังจากนั้นรถรพ.ก็ขับออกไป  บาบิหันหน้าไปบอกให้ฮันบินโทรไปบอกแบมแบมให้รีบไปรพ.

        ตอนนี้ก็รถรพ.ก็ได้พาร่างคนป่วยเข้าห้องฉุกเฉินไป คนตัวเล็กเอาแต่กังวลเดินไปมาหน้าห้องฉุกเฉิน

"ฮยอง!...แจ็คสันฮยอง...ฮึก...มาร์คฮยองเป็นไงบ้างคับ...ฮือ~"ยูคยอมวิ่งเข้ามาหาแจ็คสันแล้วถามถึงอาการของพี่ชายตน

"ฮึก...ฮือ~...ฮยองขอโทษยูค...ฮึก...ถ้าฮยอง...ฮึก...หยุดฟังมาร์ค..มันคงไม่เป็นแบบนี้"แจ็คสันทรุดตัวลงกองกับพื้น  แบมแบมที่เห็นเลยเดินไปกอดปลอบคนเป็นพี่

         ผ่านไปชม.หมอก็เดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน...

"หมอๆ!ฮยองของผมเป็นไงบ้างคับ"ยูคยอมวิ่งไปถามหมอ

"เอ่อตอนนี้คนไข้ปลอดภัยแล้วคับ แต่แขนข้างซ้ายของคนไข้หักคงต้องรอดูอาการก่อนนะ"หมอบอก

"อ่า...ขอบคุณนะคับ"ยูคยอมยืนโค้งให้หมอ

"แจ็คสันฮยอง...มาร์คฮยองปลอดภัยแล้ว"แบมแบมที่กอดปลอบพี่ของตนบอกคนที่กำลังร้องไห้อยู่

"อืม"แจ็คสันตอบสั้นๆเพราะเขาคิดว่าเรื่องทุกอย่างเขาเป็นคนผิด

        

มาอัพแล้วนะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค่ะขอโทษในความผิดพลาดด้วยนะค่ะ