คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ
Psychiatrist รัษาใ
รัษาใให้ิแพทย์ มันละมุนริๆนะ
- วา -
INTRODUCTION
"อ้าวน้อวา สวัสีรับ"
"ี หมอ"
"น้อวามาหาหมอมีอะไรรึเปล่ารับ"
"ใรน้อหมอวะ"
"น่ารััเลยรับ"
"เียบไปเหอะหมอ"
สสัยใ่มั้ยว่าผมุยอะไรันอยู่ แล้วผมุยับใร อนนี้ผมอยู่ับ "หมอทรั" เาเป็นิแพทย์ที่อยรัษาน้อายอผมที่ป่วยเป็นโรึมเศร้า...
อ่า ที่ริน้อผม 'ไอ้ว่าน' มันพึ่ะเสียไปไ้ไม่นาน ว่านมัน '่าัวาย' รับ
่อนมันะเสีย มันโทรมาหาผม แ่ผมไม่ไ้รับ ยอมรับว่าโทษัวเอ เพราะถ้าอนนั้นผมรับสายมัน ผมอาะ่วยมันไว้ไ้็ไ้...
หลัาที่ว่านเสียไป ผม็เอาแ่นั่อ่านระาษโน้ที่ถูเียนึ้น ่อนเ้าอะัสินใาโลนี้ไป มันือ 'หมายลาาย'
ระาษสีาวที่เ็มไป้วยรอยน้ำาอนเียน มีสีำอหมึที่เิาารรปลายปาาลไปอยู่รึ่ลาอระาษ ้อวามเหล่านั้น ับวามไ้ว่า
'ผมะบเรื่อทุอย่า้วยัวอผมเอ ผมทำแบบนี้เพราะ...ผมรัพี่...นะรับ'
และสาเหุที่ผม้อมานั่ับเ่าุยับ ไอุ้หมอทรัที่โระวนบาทาไอ้วานนี้มา ็เพราะเาเป็นนที่่อน้าใล้ิับว่าน เารัษาน้ออผมมาเป็นปีๆ แ่สุท้ายมัน็ล้มเหลว อนนี้มีแ่เาเท่านั้นที่พอะรู้ว่า นที่ว่านหมายถึในหมายือใร ใรที่มันเป็นสาเหุที่ทำให้น้ออผม...้อาย
"ใร้าย ุหมอทำไมรับ"
"หมอ"
"รับ
"อย่าแอ๊บ!!!"
ผมรอามอบนใส่เาไปหลายรั้ ่อนะมอหน้าเา้วยวามปล
ยอมรับว่าหมอทรั เป็นนที่หล่อมา หล่อสไส์แบบอยอ่ะ ผมสีำสนิัับผิวาวที่เือบะี้อเา วาสีำสนิที่ถ้าใรไ้้อมอมัน ้อหลใหลมันแน่ๆ แ่นั้นไม่ใ่ับไอ้วานนี้แน่ๆ
"โอเรๆ หมอไม่เล่นแล้ว็ไ้"
หมอทรัยมือทั้สอ้าึ้นเพื่อแสว่าเายอมแพ้ผมแล้ว
"แล้วน้อวามีอะไรรึเปล่ารับ ถึมาหาหมอ"
"มี"
"อะไรหรอรับ"
"เรื่อว่าน"
"...."
หมอทรันิ่ไปเลย เมื่อผมพูถึเรื่อว่าน เารู้ว่าน้ออผม่าัวาย และเาเอ็เสียใมาพอๆัน เาสนิทับว่านพอสมวร แถมว่านยัเป็นนไ้อเาอี ถ้าเป็นผม็รู้สึแย่เหมือนันที่่วยนไ้อัวเอเอาไว้ไม่ไ้ แ่ผม็ไม่ไ้โทษเาหลอถ้าไม่มีเา ผมอาะ้อเสียน้อไปเร็วว่านี้็ไ้นะ...
"ว่านทิ้้อวามเอาไว้ ่อนที่ะ...าย"
ผมยื่นระาษแผ่นนั้นไปให้เา เารับไปอ่านไม่นาน็ละสายามามอหน้าผมแทน
"น้อวา้อารอะไรรับ"
“ผมอยารู้ว่ามันเป็นใร นที่ทำให้น้อผม่าัวาย นที่น้อผมบอรัเป็นนสุท้าย...่อนที่ะาย”
“....”
ริบ...ริบเลย ไ้หมอทรัแม่นิ่ี้วะ เอ่าเห้ย เห่นโหลววววววว
แปะๆๆ
ผมบมือใส่หน้าหมอ นเาสะุ้เล็น้อย่อนะเรียสิลับมาุยับผม่อ
“ะ...รับ”
“หมอเิ้บไรเนี่ย อยู่ๆ็ริบเลย สรุปรู้ป้ะว่าไอ้ว่านมันหมายถึใร”
“เอ่อ...ไม่รับ หมอ็ไม่รู้เหมือนัน”
“โห่ นาหมอยัไม่รู้ แล้วใระรู้วะเนี่ย”
ผมหยิบหมายลาายมาูอีรั้ พร้อมๆับบ่นับัวเออย่าหนัใ
“แ่ถ้าลอสืบน่าะรู้นะรับ”
หมอทรัพูึ้นมาทำลายวามเียบที่เิึ้นั่วะ ึ่เป็นประโยที่โระี้ทาสว่าเลย เออว่ะ ไม่รู้็สืบสิวะ ไม่เห็นยา
“เออ ริ้วยหมอ ั้น้อลอสืบละแหละ”
“ั้นน้อวามาอยู่บ้านหมอนะรับ หมอะไ้่วย ไปลับะไม่ไหวเนอะ”
“ห้ะ เห้ย หมอแ่....”
อะไรวะเนี่ยยยยยยยยยย
“สวัสีรับ แม่น้อวาใ่ไหมรับ.....”
อ้าวเห้ย โทรบอแม่ให้เสร็เลย เร็วไปไหมูยัไม่ทันลเลย อะไรอหมอวะเนี่ย
็ริอยู่ที่ไปลับรุเทพ เียใหม่ไม่ไหว นามาหาหมอทรัผมยั้อนั่เรื่อมาเลย แู่ไปอยู่อนโไอ้ว่านมัน็ไ้มั้ยล่ะ เออ แ่แม่ถ้ามันมาหลอูล่ะ ยิ่ลัวผีอยู่ โอ้ย เพลียยยย!!!!
“หมอโทรบอแม่น้อวาแล้วนะ เี๋ยวแม่เราเาะส่อมาให้ วันนี้็ไปนอนบ้านหมอเลยนะรับ”
“เห้ย หมอเี๋ยว...”
“นี่็เย็นแล้ว ลับันเลยีว่ารับ”
“ห้ะ !!!!”
พูบพี่แ็มาลาูไปโยไม่ถามวามเห็นใๆาูเลย
นี่มันอะไรวะเนี่ย อะไร อะร๊ายยยยยยยยยยยยยย
อีพี่หมอ เร็วไปอี ไหลไ้ไหลี ไหลเป็นปลาไหลเลย 55555
-sunsun-
ุยันไ้ไรท์ไม่ันะ้ะ
ความคิดเห็น