คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Phase 2 ประธานคลาเอสและผู้บัญชาการเมขลา
[FanFic] Gundam SEED History FIRE (Yuri Ver.)
Phase 2 ประธานลาเอสและผู้บัาารเมลา
ทาร่า ลาเอส ปัุบันำรำแหน่ประธานสภาสูสุแห่แพลนท์ อายุ 25 ปี เป็นโออิเนเอร์ แ่านมีลูมีผัวแล้ว รอบรัวสบสุสุสัน์เป็นแบบอย่าให้วรเป็น ึ่ผัว็เป็นทหาราฟท์เหมือนันนี่แหละ ทาร่าเป็นลูนัารเมือท่านลาเอส และเมื่อ่อนเป็นาราหนัหวาบหวิว อยาให้ทุนเ้าในทำอาีพนี้ ึมาเลือเป็นผู้นำประเทศเพื่อพิสูน์นเอ
เมย์ เมลา ิลวา (นามสุลเิมไม่บอ) ปัุบันำรำแหน่ผู้บัาารทหารสูสุแห่าฟท์ อายุ 23 ปี เป็นเนเอรัล เป็นนไทย นับินระับ Ace แ่านแล้วับนับินันเอ (ใรเยอ่าน Fic History ้นบับมาแล้วน่าะุ้น ๆ นามสุลนะ) แ่ยัไม่มีลู รอบรัวสบสุน่าเป็นแบบอย่าเ่นัน เมย์ทำานทั้ในานะทหารและนัร้อนัแส ึรู้ัับทาร่า สนิทับุแอนี้ หรือแอนรูว์ วอลท์เฟล์ึ่ปัุบันเป็นนัธุริ้านาแฟและวารบันเทิ ่อยเล่าละันว่าทำไมนาทำานเยอะั เพราะั้นนาเลยรวย นอาับโมบิลสูทแล้ว็ับรถปอร์สุหรูมาทำานบ่อย ๆ
ึ่รถที่ว่าเนี่ย เพื่อน็เพิ่ยืมไปับ เป็นเพื่อนสนิท้วย
ไลลา ยามาโะ ปัุบันำรำแหน่ผู้บัาารหน่วยยามาโะ อายุ 25 ปี เป็นโออิเนเอร์ นับินระับ Ace ประำโมบิลสูทรุ่นใหม่อาฟท์ แ่านแล้ว ยัไม่มีลู เพราะผัวอบนอใ
เลยบันอยู่เนี่ย
“หยุไ้แล้ววววววววววววววววหยุ”
“เมย์! เธอไม่้อมายุ่ับัน! รถเธอ็ไม่เป็นไร้วย!!”
“ันรู้น่า! แ่เธอ้อหยุไ้แล้วววววววววววว พ่อแม่เธออายนอื่นละนะ!!”
“ท่านเมลาหลบไปรับ! หยุนะรับ!! โปรอยู่ในวามสบเี๋ยวนี้นะรับ!!”
ทหาราร์มา่วย แ่เ้าัวยัไม่ยอม
“ับมันไปัเลยนะ!! มันประพฤิผิศีลธรรมและแอบเอารถันไปับโยพลาร้วย!!”
“ไลลาาาาาาาาาาา ผมอร้อแหละ!! รั้นี้ผมไม่ผิริ ๆ นะ!! เธอนนี้มายั่วัน่อนเอ!!”
“นีุ่!! ทำไมมาโยนวามผิทั้หมให้ันล่ะ!! พวแไม่มีสิทธิ์มาับันนะ!!”
“หยุทุนเลยนะ!!” ทาร่าวิ่มาถึ ทหาราร์รีบทำวามเารพให้ “พาไปสบสิในห้อให้ารที!!”
“รับทราบรับท่านประธาน!! อเิท่านไลลาไปับพวเรา้วยนะรับ!!” ทหารนนึมาับแนไลลา
“ันไม่ไป!! ันไม่ผิ!!” เธอสะบัแน “ลาแ่สอนนี้ไปะ!! ราวนี้ันไม่ปล่อยไว้แน่ ๆ”
“ไลลาาาาาาาาา ผมอโทษษษษษษ” ายุม่วลานมาเาะา แน่นอนเธอสะบั “อย่าเอาันไปัุนะ!” และส่สายาโมโหให้นอื่น “พวแรู้ไหมว่าันเป็นลูเยอใร!!”
“รู้!!!!” เพื่อนับทหาราร์อบพร้อมัน “เพราะั้นทั้ท่านิระและท่านลัส์้อไม่ไหวับนายแล้วล่ะ!! ลามันไปทัู้่เลย!! ันะพาไลลาไปเอ!!” เมย์สั่
“รับ!!!!” ทหาราร์เ้าไปับุมัวายหิ
“ปล่อยันนะ!! อย่ามาแะ้อัวัน!!” ทหารหิู่รีสะบััว เยหน้ามอสามหิ้วยสายาเย้ยหยัน “อย่าินะว่าพวเธอยศให่แล้วะทำอะไร็ไ้!! ยัยเมียหลวหน้าโ่!! ยัยเนเอรัล!! ยัยาวโป๊!!”
“เอ้าอินี่!!” สามนเท้าเอวไม่สบอารม์ ไลลาอยาไปถีบ “ไลลา! ไม่้อแล้ว!!” เมย์ห้ามไว้ “ระวัะไ้โน้อหาหมิ่นประมาทและเหยียาิพันธุ์เพิ่มนะ! เธอำลัทำใหุ้เียวูแย่!!”
“้ายัยเนเอรัล! รู้ไหมทั้าฟท์ไม่อบแหรอ! เนเอรัลอะไรมาแย่านอโออิเนเอร์ไ้วะ!!”
“มึ่าเพื่อนูเหรอ!!” ไลลายมือะบ ทาร่ามา่วยอีแร
“พามันไปไ้ละ! ทัู้่เลยเร็ว ๆ”
“ไปันไ้แล้ว!!” ทหาราร์ลาัวผู้หิโวยวาย่าพวไลลาไม่เลิ “แ้วย!!” ำลัะลาผู้ายไป เา็รีบลุึ้นอไลลา่อน
“ผมอโทษ….ผมอโทษริ ๆ นะไลลา!” เาสะอึสะอื้น
“ปล่อยัน!” เธอผลัเา ี้หน้า “ันอุส่าห์สนับสนุนนายมาลอ!! นนายไ้สวมุม่ว!! แ่ทำไมสันานนายยัเป็นแบบนี้ไ้วะ!! อีเลว!! อีั่ววววววววววววววววว” และทุบอเาทั้น้ำาไหล
“ผมอโทษ! ผมอโทษษษษษษษ ปล่อยูไปหาเมียูวะ!!” ยัไเา้อโนวบุมัวไป่อน
เหุาร์บลแบบ และเร็วว่าปิมา ปินี่รถพยาบาลมารอละนะ
“ไลลา! โธ่ลู!!” ลัส์วิ่มาอลูสาว
“ทำไมรอบรัวหนูไม่ราบรื่นเหมือนพวท่านบ้า!!” ไลลาร้อไห้ในอ้อมอ
“ไม่เป็นไรนะลู” ลัส์ลูบหัวผมน้ำาลอย่าเบามือ “อบใมานะ” แล้วยับปาบอเพื่อน
“รนี้พวันัารเอ พวเธอลับไปทำาน่อเถอะ” ิระบอ
“่ะ อัวนะะ” ทาร่าบบ่าไลลา
“พวัน้อไปทำธุระ้านอ่อ่ะ” เมย์ทำวามเารพพ่อแม่เพื่อน แล้วไปเลื่อนรถ
สอสาวับรถออไปทำธุระนออทัพ ส่วนเพื่อนสสัยไ้พัานอีแน่
“ไม่เป็นไรนะ” ีอั้ามา่วยปลอบ
“และปล่อยเาไปเถอะ อย่าเอานเลวเ้ามาในีวิอีเลย” อิ้าว่า
“แ่หนูรัเา!!” ไลลาร้อไห้ฟูมฟาย “ทำไมอะ! หนูเป็นภรรยาที่ไม่ีั้นเหรอ!! เาถึไ้อบไปหานอื่น!!”
ยัไีล่ะ พ่อแม่และาินึาม
ที่ผ่านมาภรรยาอย่าไลลาทำัวแบบ….
“ทำไมุทำแบบนี้ับันฮะ!! ันะประาน!! ันะไล่แออาำแหน่ะรรมาร!!”
“ไลลา๋า!! อย่าเสียั่อหน้านอื่นสิ!!”
อันนี้พอเ้าใ ผู้ายสมวรโน้วย
แ่เรื่ออื่น…..
“ผัวันเอ่า! ไลลา ยามาโะมีผัวแล้วนะะ!! อย่ามายุ่ับนอันนะะ!!”
หลัแ่านและไปฮันนีมูน ุเธอ็พาสามีมาแนะนำให้ทุนในหน่วยรู้ั พาไปหน่วยอื่น้วย
“ไลลา๋า ผมอายนะ”
“ทำไมอ่า….นี่เธอ! ล้าียัไมอผัวันฮะ!!”
อืม….ไลลา็ทำเินไป….เรื่อานว่าไปละ….เรื่อในบ้าน….
“ไลลา! ทำไมเธอไม่เ็บเีย! แล้วไหนเสื้อผ้าผม!? โอ้โหหหหห นี่ห้อน้ำหรืออะไรทำไมมันรนานี้!!”
“ุไปบอนใ้ไป!! ไม่้อมาบอัน!!”
แ่เหุผลเหล่านี้็ไม่น่าทำให้ผู้าย้อนอใไหมนะ?
ไม่รู้สิ
เพราะผู้าย ที่นี้เป็นนี๊นีหม ไม่เ้าในิสัยนั่วเลย
“หนูะไปปล่อยใที่ริมทะเลสาบบบบบบบบบบบบบบบบบ”
“ไลลา! นี่มันยัเวลาานนะลู!! หรือว่ามีาน้านอเหมือนทาร่าัและเมย์ั….”
บรื้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
แม่ไม่ทันพูบ ลูสาว็ับรถิ่ออไปาอทัพแล้ว
“ันไม่รู้ว่าันถามพวนายี่รอบแล้ว” อิ้าทัึ้นมา “ทำไมลูสาวนายเป็นแบบนี้ไ้วะ?”
“ไม่รู้สิ” ิระร้อไห้ “ั้แ่เิอุบัิเหุ ไลลา็เปลี่ยนไปเยอะมา”
“าเ็น่ารัลายเป็นเ็มีปัหา พวันไม่รู้ะทำยัไแล้วล่ะ” ลัส์ร้อไห้้วย
เรื่อนี้ผู้ให่รู้อยู่แล้ว ็เศร้านไม่รู้ะเศร้ายัไ
บรื้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
้านอ ไลลาับรถ้ามสะพานลาทะเลสาบ แล้วโทรหาเพื่อนอีนึ่อยู่บนโล
(ฮัลโหลไลลา มีอะไรเหรอ๊ะ)
“ฮื้ออออออออแอลินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน”
แอลิน าล่า หรือ แอลิน าระ อัธฮา ลูพี่ลูน้ออเธอเอ อนนี้ำลัพัานผู้นำออร์บมาเลี้ยลู
“ันไม่รู้ะทำยัไแล้วอะ! ันวระทำยัไับรอบรัวันี!!”
(ใเย็นนะไลลา ันว่าเธอ้อใเย็นลว่านี้ แล้ว่อย ๆ หาทาุยับเานะ….้า ๆ เี๋ยวแม่ไปนะ! โทษนะไลลา! ัน้อวาสาย!!)
ั้แ่เพื่อนมีลูหรือัวเอมีหลาน เวลาว่าอแ่ละน็น้อยลทุที
“แอลินบ้า! ันำลัแย่นะ!”
ไลลาับรถไปร้อไห้ริมทะเลสาบ หลายนแถวนั้นมาเินเล่น็่าทึ่ับรถหรู ่าภาพรถวิ่ะมาถ่ายรูป้วย
“ูร้อไห้อยู่! มึไม่เห็นเหรอ!” เธอหันไป่า
“อโทษรับๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” หลายนรู้ว่าเธอนนี้เป็นใร นิสัยยัไ ็่าเผ่นันหม
“พวเวร” เธอปิประทุนรถเพื่อวามเป็นส่วนัว “อีทาร่าับอีเมย์็ทำาน! ทำไมทุนทำานันหม!!”
เอ่อ….เธอ็ทำานนะ…..แ่เธอไม่มีอารม์ลับไปทำแล้วหรอ….
เพื่อน ๆ รู้ีึแอบแยมาิว่าะทำยัไเพื่อไม่ให้เพื่อนโนไล่ออ
Andy's Coffee สาา ORB Music & Entertainment : PLANT Base
“ันว่าั้แ่เราทำานารเมือและทหารเนี่ย พวเรา็แทบไม่ว่าุยเรื่ออื่นเลยเนอะ”
“เหรอ นาไม่ว่า ไลลาับพวเพื่อนท่านลัส์ยัวนพวเราไป้อปปิ้บ่อย ๆ ไหนะ้อเสนอให้พวเราแุ่ไปรเวทไปทำานอี ันนนึไม่เอา้วย ันเป็นทหารนะ”
พวเธอมานัุ่ยันในาเฟ่อุแอนี้ หรือแอนรูว์ วอลท์เฟล์นั่นเอ และในานบันเทิพวเธอ็สัั ORB Music & Entertainment อยู่แล้ว ึุ้นเยันี
“โธ่เอ้ยเมย์ เมลา ิลวา เพราะเธอน่ะมีรสนิยมในารแ่ัวที่ีเลิศ ไหนะมีรถสปอร์สุหรูใ้อี ใร ๆ เลยเห็นเธอเป็นเ้าแม่้านแฟั่น” ทาร่าิบาสมุนไพรอย่าิลล์ ๆ
“แ่ันเป็นผบ.สูสุอย่าเ็มัวแล้วนะ ันไม่มีเวลาว่าไปแ่ัวหรือร้อเพลแล้วหรอ” เมย์ูาไทยเย็น “เธอ็เหมือนัน อย่าเสนออะไรที่ทหารทำไม่ไ้สิวะ ถ้าให้ันใสุ่เรสิออร์มาทุวัน ันะสะวทำานหรือไฮะ ับโมบิลสูทนะ ไม่ใ่ับรถ”
“รู้้า แ่ไอ้้อเสนอแุ่ไปรเวทที่ว่า มันแ่ 1 วัน่อสัปาห์นี่ เลือเป็นวันที่เธอทำานออฟฟิศ็ไ้นะ”
“แล้วไม่ิว่าันะไ้เอนไม่อบันหรือไ เิพวนั้นหาเรื่อมาลอบ่าันในวัันใส่ระโปร ันายพอี”
“เมย์ เธอเ่และลา ไม่มีใรล้ามาหือหรอ”
“เอาเป็นว่าันนนึที่ไม่โหว แ่ถ้าเสียส่วนให่ว่าไ็ว่าั้น…..ถ้าเห็นันแ่ัวสวยว่า อย่ามาอิาละัน…..เอ้อ เรื่ออไลลา าม้อให้ออแล้วนะ”
“อย่าเลย สสารนา ถ้าไลลาโนไล่ออ แล้วนาะเอาอะไริน”
“ท่านิระับท่านลัส์เลี้ยนาไ้สบาย”
“แ่ภาพลัษ์บ้านนั้นะูไม่ีเอานะ”
“ภาพลัษ์ผบ.สูสุอัน็ะไม่ีถ้ายัยืนรานให้ไลลา ยามาโะทำานในาฟท์…..ุะ เอาเ้็อโแลับาเียวมาอย่าละิ้น…..เนี่ย ันเรียที็ินเยอะ เธอหาทาในแบบท่านประธานบ้าสิ”
“ัน็ไม่รู้ะทำยัไับไลลาแล้วนะ แ่ันไม่อยาให้นาออ ในาฟท์้อมีนอย่านาไว้้วยสิ นะไ้ไม่ล้าหือ….ถ้านา้อออาาฟท์ริ ๆ นาไปทำานที่ออร์บไ้ไหมนะ? ท่านแอลินอยู่นั่นนี่ น้อายอย่าท่านอเล็์็เป็นผบ.ทหารสูสุเหมือนเธอ้วย ุยัน่ายน่า”
“แ่ถ้าท่านแอลิน ไม่็ท่านอเล็์เห็นประวัิพฤิรรมนาละ็ ไม่มีใรรับเ้าทำานหรอ.….อบุ่ะ…..ินเ้ไหม? ันเลี้ย”
“ันะสั่ลับบ้านละัน…..แล้วลใระ่วยไลลาไ้? พวเรา่วยไม่ไหวแล้วนะ”
“เอาริ็มีอยู่น แ่ันไม่อยู่แล้วสิ”
“ใรเหรอ?”
“ท่านารินไ…..าริน าล่า…..ไลลาเยเล่าให้ันฟัว่านาสนิทันมาที่สุ…..”
……………………………………………….
…………………………….
……
“าริน…..ือว่าัน…..ันอบเธอนะ……”
“ไลลา…..อบุนะ…..แ่พวเรารัันไม่ไ้หรอ…..”
……
…………………………….
……………………………………………….
“แม่ลับมาแล้ว้า!! อ้าวุ ินอะไรยั? นี่เ้”
ลับมาบ้าน็ทำหน้าที่แม่และภรรยา่อ ิวัรอประธานลาเอส วนอยู่เ่นนี้
“แ๊ิ้ว….ไ้ยินว่าวันนี้มีเรื่อเหรอ?” สามีถาม ทาร่าถอนหายใ “ไลลาอีแล้วน่ะสิ”
“่ะ ไม่รู้ะแ้ยัไแล้วเหมือนัน เมย์บอว่ารั้นี้้อให้ออแล้ว”
“ะให้ทำไไ้ล่ะเนอะ ไปิน้าวเถอะ ผมเรียมมื้อเย็นไว้ให้แล้ว”
“อบุ่ะุสามี”
……………………………………………….
…………………………….
……
“ทำไมอะ!? เราผู้หิันเอรัันไ้น่า!”
“แ่เธอเป็นลูพี่ลูน้อันนะ!!”
……
…………………………….
……………………………………………….
“อเลียร์! วันนี้ินหมูระทะีป้ะ?”
“ีสิ! ำลัะทัเลยว่าอยาิน!!”
“ั้นแวะูเปอร์่อนเนอะ! ะไ้ื้อน้ำิ้ม้วย!”
“แ่เราอบน้ำิ้มฟู้ฝีมือเมย์อยู่แล้วนะ”
สามียิ้มมีเลศนัย พอผบ.เมลาอยู่ในานะภรรยาแล้ว เธอ็ร่าเริและเป็นอิสระ
“แหม ็ะเอาน้ำิ้มสุี้้วยไ ื้อหมูสามั้นเยอะๆๆ้วย!! วันนี้มีเรื่อเยอะมา อยาินให้หายเรีย”
“อ้อ เรื่ออท่านไลลาับสามีหล่อนน่ะเหรอ”
“่าย ่าวัไปทั่วาฟท์เลยเหรอ! ายแล้วแบบนี้ันที่เป็นผบ.สูสุะเอาหน้าไปไว้ไหนละเนี่ยยยยยย ไม่เสาร์็อาทิย์นี้เราไปทำบุที่วัีป้ะ?”
“ีสิ….ั้นื้อนมับน้ำหวานไปถวาย้วยละันนะ…..”
“ี ๆ ั้นันะื้ออสทำ้าวผั้วย….ลูน่าะอบนะ…..”
……………………………………………….
…………………………….
……
“ไลลา! ันรัผู้หิไม่ไ้นะ! เธออย่าบัับันสิ!”
“ทำไมล่ะาริน! นี่มันอสมิอีร่าแล้วนะ!!”
“ะยุไหน็ไม่ไ้! เพราะันอยามีลู!!”
……
…………………………….
……………………………………………….
“ะยุไหน็ไม่ไ้! เพราะันอยามีลู!!”
“เพราะันอยามีลู!!”
“อยามีลู!!”
……………………………………………….
…………………………….
……
ส่วนหนึ่าเนื้อหา่าวเ็แห่ปีอสมิอีร่าที่ 9X
“ลูสาวผู้นำ่าัวาย ารัแฟนมาเลยายาม้วย”
“เอาอีแล้วลูสาวอีผู้นำ อาละวาบแย่ผู้ายนเียวัน”
“ลูสาวผู้นำแท้ลูะปิบัิภาริ าานหัโหมนไม่มีเวลาูแลัวเอ”
“ำแหน่=ไ้ับเสีย ผบ.หน้าใหม่ไฟแรแท้ลูะประุมนานาาิ”
“ทำไไ้็แม่เย XXX ประธานหน้าใหม่หาทาุยับโรเรีียนเรื่อปิบัหน้าที่ารานอนเป็นพ่อเป็นแม่”
……
…………………………….
……………………………………………….
“ไม่ใ่แ่รอบรัวันที่ไม่ี รอบรัวนอื่น็มีเรื่อแย่มานี่นา”
********************************
ความคิดเห็น