229day ขอแค่ฉันได้รักเธอ

ลำดับตอนที่ #2 : การเดินทางวันแรก

 ฉันต้องแหกขี้ตาตื่นมาแต่เช้า เพื่อนั่งรถมาที่สนามบิน เกือบสาม ชม มันเป็นอะไรที่ทรมาณมากในการที่ต้องนอนในรถตู้ที่แคบๆคันหนึ่ง
รถตู้มาแวะปั้มเป็นระยะๆ แต่ที่ฉันสังเกตุได้คือ ทุกครั้งที่แวะ จะมีรถตู้คันหนึ่งจอดอยู่ข้างๆเสมอ จริงอยู่ที่ว่า รถตู้ในประเทศไทย มีเป็นร้อยเป็นพันคัน แต่ฉันก็อดสงสัยไม่ได้อยู่ดี ฉันคิดในใจว่าช่างมันเถอะ แล้วก็นอนฟังเพลงหลับไปจนถึงสนามบิน ไม่ได้คิดอะไร เรามาถึงเกือบๆ เจ็ดโมงเช้า ฉันยังไม่รู้จักใครสักคนที่มาเลย รู้จักแค่คนเดียว ชื่อทีม เป็นเพื่อนที่เรียนห้องเดียวกันตอนมัธยมนี่แหละ แต่ก็ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไร ด้วยความที่ทีมเป็น ผู้ชายด้วย และมันก็เป็นนักกีฬา จึงทำให้ไม่ค่อยได้อยู่ใน รร เท่ากับเด็กนักเรียนคนอื่นๆ พอเริ่มสาย พี่ๆน้องๆ ก็เริ่มโทรมาอำลาฉัน บางทีการโทรมาอำลา มันก็ทำให้ฉันไม่อยากไปเหมือนกันนะ แต่ก้ต้องไปอยู่ดี ไม่มีทางเลือก ฉันเดินตามมาเช็คอิน ตรวจเอกสาร จนถึงขั้นตอนที่ต้องขึ้นเครื่อง ตอนนี้แหละ ฉันเดินไปถามที่นั่งกับพี่แอร์คนนึง พี่เขาก็ชี้ที่ๆนึง ติดหน้าต่าง ข้างๆ ผช ตัวสูงๆ ตี๋ๆ ขาวๆ ใส่เสื้อสีเทาแขนยาว กำลังยกกระเป๋าขึ้น ฉันก็เดินไปนั่งอย่างเรียบร้อย
"นี่ๆ นายๆ ช่วยยกกระเป๋าขึ้นให้เราได้ปะ"
"อือๆ รอเดี๋ยวนะๆ"
"ขอบใจนะ"ผช คนนั้นก็ยกกระเป๋าเราขึ้นไปข้างบน เสร็จแล้วก็มานั่งข้างๆเรา เอาล่ะสิ ไอเราก็รู้นะว่ามาโครงการเดียวกัน บางทีก็อยากรู้จักเพื่อนใหม่นะ แต่อีกใจก็ไม่กล้าทัก 
"เธอๆ หมากฝรั่งมั้ย หูจะได้ไม่อื้อ"
"ขอบใจนะ"
เออ ตอนแรกก็ไม่เท่าไร ทำเอาซะฉันเริ่มเกร็งไปหมดแล้ว ตาก็เหล่ๆ มองนิดๆ แอบถ่ายรูปไว้นิดหน่อยๆ นั่นไง เอาแล้วไง ฉันเริ่มละไง
ตานั่นก็แมนจริงๆนี่แหละ ตลอดระยะเวลาที่นั่งเครื่อง ตานี่คอยบริการฉันทุกอย่าง ดูแลฉันตลอระยะเวลาสอง ชม กว่าๆ (อิดฉาล่ะซิ)
ทำฉันซะเกร็งไปหมด ไม่กล้าทำอะไร สุดท้าย ตานั่นก็หันมา
"นี่ๆ เธอชื่ออะไรหรอ"
"อ๋อ เราชื่อซันนี่"
"ยินดีที่รู้จักนะ เราชื่อ พัน"
ในที่สุดก็รู้จักชื่อกันจนได้ ก็ถือว่าวันแรกไม่ได้เลวร้ายอะไร  พอลงจากเครื่อง รถมหาลัยก็มารับเรา เพื่อเอาของไปเก็บที่หอ 
เราก็เพิ่งร้วันนั้นแหละว่าเจ้าทีม กับเจ้าพัน อยู่ห้องเดียวกัน เออ ก็ดีอย่างนะ เฮือกๆๆๆ หนึ่งวัน วันแรกก็จบลงได้ด้วยดี