สู้สุดจัย^! พู้ชายปากแรง กะ^๐ ยัยจอมเบ๋อ

ลำดับตอนที่ #1 : เพื่อนเลิฟของฉัน!!!!!!!! แทบสำลัก

การบ้าน กานบาน การบัน  เสร็จ สักที อิอิ "นี่เงียบๆๆหน่อยได้ไหมแม่กำลังใช้สมาธิ อยู่นะ" -_- เหอๆๆ สมาธิในการดูละครน้ำเน่านั้นเอง
"นี่ๆๆขึ้นไปอาบน้ำแล้วลงมากินข้าวนะยัยเลย์"
"ค่ะ"
 "มา รัก ทำ ไม ตอน นี้ ตอนที่จาเสีย ฉันไป " เสียงโทรศัพท์ฉันเอง เบอร์โมจินิ
 " ว่าไงแก โทรหาฉันมีรัย " ฉันพูด
" นี่แก นังเลย์ฉันมีรัยจาเล่าไห้ฟังล่ะ"
" อืม ว่ามาดิ"ฉันล่ะเบื่อจิงๆๆมานมีรัยโทรหาฉันตลอด ไม่ว่า จาดีกะแฟน ทะเลอะกาน เลิกกาน ฉันเปรียบเสมือนแม่มานเลย แล้วไม่รู้ไปเจอะ หนุ่มๆที่ไหนมาอีก
"ฉันจาเลิกกะพี่เฟรมแล้วนะเบื่อ พี่เข้าไม่เข้าจัยฉันเลย ฮือๆๆๆ"
"หรอ แล้วแกจาเลิกจิงๆๆหรอ"เอาแล้วไงมานเริ่มร้องไห้แล้วเดี๋ยวยาวแน่ๆๆเลยหาทางเอาตัวรอดก่อนดีกว่า
"ฮือ ฮือๆๆๆๆๆๆ ฉันไม่ทนแว้ว ฮือๆๆ"
"แกเดี๋ยว! ฉันปวดท้องของเข้าห้องน้ำแปบนึงนะ แล้วเดี๋ยวฉันโทรกับ"
"อืมๆๆ เรวๆๆนะ"
"จ้าๆๆเดี๋ยวโทรกลับ"เรื่องอารัยจาโทรกลับไห้โง่วะ เสียตังฟังเรื่องไร้สาระของยัยนี่ทีรัยปวดหัวทุกที
+++++++++++++ โรงเรียน.+++++++++++++++++++++
"นิ ยัยเมย์ เดี๋ยวโมจิมาแก ช่วยปลอบมานหน่อยนะ ฉันเบื่อวะ"ฉันเอง

"อย่าบอกนะว่ามานเลิกกะแฟนอีกแล้วอ่ะ"

"อืม ดิ"

"Hi เพื่อนๆ โมจิคนสวยมาแล้ว"
น่าของฉัน"-_-"        
"พึงเลิกกะแฟนไม่ช่ายหรอแก"อันนี้ยัยเมย์พูด ส่วนฉันยังอึ้งกะมานอยู่ว่ามานหายเศร้าเร็วๆๆจิงๆๆ
"นังเลย์ ไหนแกบอกจาโทรหาฉันไง"เอาแล้วไงมานหันมาเล่นงานฉันแล้ว
 "เหอๆๆลืมอ่ะ"ฉันก้อตอใส่มานไปงั้นแหละ อิอิ
"เบ๋อตลอดเลยนะแกไอ้เลย์ แค่โทรหาฉันยังลืม"ยัยโมจิพูด
"เออ ชั่งมานเหอ ว่าแต่แกอารมดีอารัยมาหรอ"< เปลี่ยนเรื่องซะงั้นนะ เราฉลาดจิงๆๆ>
"ก้อตอนฉันเดินเข้าร.ร.มาอ่ะ ฉันไปเจอหนุ่มหล่อมาคนนึง หล่อมากๆๆแก หล่อกว่าพี่นัยขอยัยเมย์อีก สูง<169 เนี้ยนะสูง>  คม  เวลายิ้มน่ารัก มากๆๆอ่ะ"<โรคบ้าพู้ชายของยัยโมจิต้องกำเริบอีกแล้วแน่ๆเลย>
"แล้วไงอีกหรอ"ยัยเมย์เช็ดปากหน่อย น้ำลายจาหยดแล้ว พูดถึงพูดชายไม่ได้จิงๆๆยัยพวกนี้
"ฉันก้อไปสืบมาอ่ะนะ ว่าเค้าอยู่ห้องไหน เค้าอยู่ ม.5./1 ทั้งหล่อ ทั้งเก่ง "<ตรงไหนเนี้ย>
ตอนนี้ยัยเมย์กะยัยโมจิ กำลังฝันถึงไอ้หนุ่มห้องนึงอยู่จนหมดคาบที่1ไปแล้วมานก้อยังไม่เลิกฝันกานเลยฉันล่ะเชื่อมาน2คนจิงๆๆบ้าพู้ชาย
"นิ!เลย์ไปห้อง1 กานไหม"ยัย2คนนี้ชวนฉันไปดูพู้ชายอีกแหละ
"ไม่ อ่ะ ขี้เกียด เดี๋ยวจาไปเข้าห้องน้ำ "ฉันบอกมานไปงั้นล่ะที่จิงไม่ถูกกะพวกห้อง1 มานอิอิ
"ตามจัย พวกฉันไปก่อนนะ"
พอมานไปฉันก้อลุกเดินไปเข้าห้องน้ำ แล้วทำไมวันนี้ ห้องน้ำมาดูไกลจังนะ เราก้อเดินเข้าอยุ่ทุกวัน ง่วงวะ รีบๆๆเข้าแล้วไปนอนดีกว่า เดี๋ยวอาจาร จาเข้าสอนแล้วด้วย
"เฮ้ยๆ! เทอเข้ามาในห้องน้ำชายได้ไงอ่ะ "
"กรี๊ดๆๆ!!! ไอ้โรคจิต ว๊าย เข้ามาในห้องน้ำหญิงได้ไงอ่ะ ช่วยด้วยค่ะ !! มีโรคจิตอยู่ในห้องน้ำ"
"เทอน่านแหละเข้ามาในห้องน้ำชายได้ไง"ฉันค่อยๆๆลืมตาขึ้นมาเหนพู้ชายเต็มห้องน้ำเลย หรือว่าฉันจาเข้าห้องน้ำผิดจิงๆๆ
"เหอๆๆ "ฉันหันไปยิ้มไห้พวกนั้นที่กำลังมองฉันเป็นตาเดียว แล้วฉันก้อค่อยๆๆหันหลังจาเดินออกมา โกยดีกว่าเรา
"นิ เทอ ว่าฉันเป็นโรคจิต แล้วเทอล่ะยัยจิตวิตะถาร"อ้าวไอ้คมนี่อยู่ๆๆมาว่าฉันซะงั้น
"ขอโทดนะค่ะ ฉันจำผิดเองค่ะ" สติตังฉันมานไม่อยู่กะเนื้อกะตัวแล้วตอนนี้ คนอารัยวะหล่อชิงเป๋ง น่าก้อคม แต่ขาว ฉันเปงพู้หญิง ฉันยังอายหมอนี่เลย
"เออ ฉันไม่อยากจาถือสา คนปันยาอ่อยหรอนะ"อ้าว !!
ไอ้นี่น่าตาก้อดีแต่ปากไม่สร้างสรรค์เลย แล้วไอ้น่าคม <ไม่รุ้ชื่อมานนิ>
ก้อเดินออกจาห้องน้ำไปเลย แล้วฉันจามายืนทำรัยอีกแหละไปอีกกว่า ถ้าไม่ไปต้องโดนด่าอีกแน่ๆๆก้อตอนนี้พู้ชายทั้งห้องน้ำกำลังมุงฉันอยู่
แล้วก้อเริ่มคาบเรียนต่อไป คาบ 2 3 4 ก้อผ่านไปด้วยดี โดยที่แนนั่งเรียนอยู่คนเดียวส่วนเพื่อนเลิฟน้องตัวของฉันอ่ะหรอ หลับ
"แก 2ตัว ตื่นได้แล้ว พักเที่ยงแล้วโว๊ย " ฉันเริ่มโวยวายหลังจาปลุก2คนนี้มา10นาทีแล้ว
"ตกลงไม่ไปกินข้าวกานช่ายไหม"ฉันเริ่มหมดแรงแล้ว
"งั้นฉันไปกินคนเดียวนะ "เงียบ ไม่มีสัญณาตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก สรุปฉันก้อเดินไปกินข้าวที่โรงอาหารคนเดียว
ฉันเข้าแถวซื้ออาหารตามกฎระเบียบของโรงเรียน<คนมานเรียนร้อยก้องี้ล่ะนะ>
ในที่สุดก้อได้ซะทีหิวไส้จาขาดแล้วหลังจากต่อแถวที่จนเกือบถึงน่าโรงเรียน<เว่อร์ไปนิดนึงอิอิ>แล้วขณะที่ฉันกำลังจาหันตัวออกจาแถวที่ซื้อก๋วยเตี๋ยว<กำลังร้อนๆๆเลยล่ะ>
โครม!!!!-_-๐ กรี๊ดๆๆๆๆ!!!++
แล้วก๋วยเตี๋ยวของฉันก้อกองอยู่ที่ตัวของพู้ชายคนนึงซึ่งฉันยังไม่กล้าเง้อหน้ามองเค้าอ่ะ ฉันล่ะอยากจาร้องไห้ เสียดายก๋วยเตี๋ยว ฮือๆๆ 
ฉันค่อยๆๆโกยเส้นเล็กต้มยำของโปรดของฉันออกจาเสื้อพู้ชายคนนั้นอยู่
"ขอโทดนะค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งจัยจิงๆๆค่ะ"วันนี้มันวันอารัยของฉันเนี้ย มีแต่เรื่องซวย
"เฮ้ย เป็นไงป่าววะไอ้ไกด์เงียบเลย น่าแดงแปร๊ดเชียว"เสียงพู้ชายที่เปงเพื่อนกะตาคนที่โดนก๋ยวเตี๋ยวฉันราดพูดขึ้น
ฉันค่อยๆๆเง้อน่าขึ้น แล้วแทบกรี๊ด ไอ้น่าคม เมื่อเช้านิ ตอนนี้น่าหมอนั้นแดงแปร๊ดเลย ซวยแล้วเรา
"เทอ เทอ อีกแล้วนะ "ไอ้น่าคมพูด
"ฉัน ฉัน !!!!!"กัวจนฉี่จาราดแล้วแว้ววววววววว


กำลังหนุกเลย ชวยคอมเม้น กานด้วยนะ แล้วจามาอัพนะจ๊ะ