ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ Fic Assassination Classroom ] TROUBLEMAKER

    ลำดับตอนที่ #2 : PROLOGUE

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.61K
      190
      28 เม.ย. 66




    PROLOGUE


    ' TROUBLEMAKER '





    " Sleeping is hard when your mind is full of thoughts "




         ณ ห้องห้องหนึ่งในคฤหาสน์

         ความมืดที่เข้าปกคลุมทั่วทั้งห้องทั้งๆที่ตอนนี้ยังเป็นตอนกลางวัน นั้นมาจากการที่ห้องห้องนั้นเป็นห้องลับที่ไม่มีเเม้เเต่กระจกซักบาน ส่วนใหญ่เเล้วมันจะถูกใช้ในการประชุมลับของเจ้าของที่ตอนนี้บินไปทำธุรกิจเเละยังไม่มีเเพลนว่าจะกลับยันปีหน้า

         ภายในห้องนั้นปรากฏร่างของคนสี่คนโดยเป็นชายสองเเละหญิงสอง ซึ่งชายหญิงคู่หนึ่งกำลังอธิบายให้เเก่เด็กทั้งสองที่กำลังนั่งอ่านรายละเอียดในจดหมายอยู่ 

         "นี่คือสถานการณ์ในตอนนี้ค่ะ เพื่อไม่ให้เกิดความวุ่นวายได้โปรดช่วยเก็บเรื่องนี้เป็นความลับด้วยนะคะ ถ้าเรื่องนี้รั่วไหลออกไปพวกคุณจะต้องเข้ารับการลบความทรงจำค่ะ"


         "หวา น่ากลัวจัง~"
         "แบบนี้ก็เเย่น่ะสิ~"


         เด็กทั้งสองโต้ตอบด้วยสีหน้ายียวนกวนประสาทเข้ากันเป็นลูกคู่ แต่เจ้าหน้าที่ทั้งสองที่ได้รับหน้าที่ให้มาเเจ้งรายละเอียดก็ยังคงเรียบนิ่ง เนื่องจากได้อ่านประวัติของทั้งสองมาบ้างเเล้ว

         "นักเรียนในห้อง E ทุกคนเองก็ได้รับการปฏิบัติเเบบเดียวกันและก็เป็นส่วนหนึ่งของภารกิจเเล้วด้วย เมื่อเวลาพักการเรียนของพวกคุณจบลงก็จะได้กลับไปห้อง E เพื่อลอบสังหารค่ะ"

         เจ้าหน้าที่หญิงมองเด็กทั้งสองที่นั่งติดกันเพราะต้องอ่านกระดาษใบเดียวกัน ทางฝ่ายเด็กหญิงผมสั้นมีสีหน้าเรียบนิ่งเเต่ดวงตาเปล่งประกายไปด้วยความสนุก ในขณะที่ฝ่ายเด็กชายผมสีเเดงเพลิงกลับเเสดงสีหน้าออกมาเต็มที่


         "นี่ มีดของเล่นนี่มันจะใช้ได้ผลจริงเหรอ?" เด็กชายโยนกระดาษทิ้งไปข้างหลังทั้งๆที่ในมือยังถือมีดสั้นที่ทำมาจากวัสดุพิเศษเพื่อจัดการสิ่งมีชีวิตสีเหลืองโดยเฉพาะ

         "นั่นสิ มันดูไร้น้ำยาจริงๆนะ" เด็กสาวควงปืนในมือพลางเล็งไปทางด้านหน้าก่อนที่จะยิงออกมา

         กระสุนที่ถูกทำมาจากวัสดุเดียวกันกับมีดกระเด็นออกไปกระทบกับผนังข้างๆตัวเจ้าหน้าที่ ก่อนที่จะร่วงลงกับพื้น


         "ค่ะ มันทำอันตรายกับมนุษย์ไม่ได้เเต่ทางเรารับรองว่าใช้ฆ่ามันได้เเน่นอนค่ะ"

         "เห เอาเถอะ จะเป็นมนุษย์หรืออะไรก็ช่าง"

         "พวกฉันน่ะอยากจะลองฆ่าอาจารย์ของตัวเองมาตั้งนานเเล้วล่ะนะ"

         เด็กทั้งสองพูดพร้อมกันเหมือนกับทั้งคู่เกิดมาเพื่อเป็นคู่หูของกันเเละกัน ทุกอากัปกริยาเองก็ดูพร้อมเพียงเเละเข้ากันเหมือนกับว่าเป็นพี่น้องกัน หรือเพียงเเค่สบตากันก็รับรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่



         สีแดงเเละสีดำ สีของเลือดเเละความมืดมิดอันไร้ที่สิ้นสุด
    TB
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×